Lucas 1, 26-38

Vrijdag 16 augustus 2013, dag na Maria ten Hemelopneming, oecumenische viering zorgcentrum Festina Lente

Gemeente van Jezus Christus,

Het is fijn om hier vanavond voor het eerst voor te gaan in Festina Lente. Fijn omdat we elkaar daardoor beter leren kennen en fijn omdat het een oecumenische viering is. Rooms Katholiek of Protestant, hier doet het er niet toe. We scharen ons onder hetzelfde woord en vieren samen het sacrament Heilig Avondmaal/ Eucharistie.

Nu kreeg ik van de week een mailtje, een briefje, van iemand die wist dat ik hier vanavond zou voorgaan. De persoon schreef mij: Het is wel Maria Hemelvaart. De meeste Rooms Katholieken hebben veel hiermee. Dus in ieder geval een Marialied. Bidden tot Maria is voor ons protestanten een brug te ver. Het is maar dat ik het wist.

Nou ja, dat was misschien wel aardig en zorgzaam bedoeld, maar het briefje klopte niet helemaal. Het is vandaag immers 16 augustus en al eeuwen viert de kerk Maria Hemelvaart op 15 augustus (de Oosterse kerk sinds 582, de Rooms Katholieke Kerk sinds de zevende eeuw). Ik wist dat heel zeker omdat ik eens op 15 augustus in Frankrijk aankwam. Ik had een lange reis gehaf en wilde boodschappen doen, doch alle winkels bleken gesloten. Tja, Maria Hemelvaart, een nationale feestdag.

Als we het vanavond helemaal goeddoen dan moeten we ook niet spreken van Maria Hemelvaart, maar van Maria ten hemelopneming. Maria, de moeder Gods, is niet meer op aarde maar is opgenomen met alle heiligen bij God in de hemel. Weer verenigd met haar zoon, Jezus Messias.

Nu had ik natuurlijk kunnen zeggen `Maria ten hemelopneming was gisteren dus ik ga het vrijdag in Festina Lente niet over Maria hebben`, maar ik dacht `Waarom zou ik dat niet doen? Ik mag dan protestant wezen en niet tot Maria bidden, maar ik heb wel wat met Onze Lieve Vrouwe. Zij immers was het die het leven mocht schenken aan Christus. Heilig, apart gesteld, als moeder Gods.

De bijbel zou de bijbel niet wezen als dat niet op bijzondere wijze gebeurd was. Een maagd wordt zwanger. Een wonderbaarlijke zwangerschap in de lijn van het zogenoemde oude testament, waarin onvruchtbaren bij regelmaat het leven schenken aan een kind.

Als het Maria door Gabriël wordt aangezegd horen we uit haar mond de verbaasde vraag: hoe zal dat geschieden? Dat is de grote vraag van het geloof. Hoe kan dat nu allemaal? Niet alleen deze maagdelijke zwangerschap maar alles wat er verteld wordt. Lammen die gaan lopen, doden die worden opgewekt, een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wie vraagt zich nooit – met Maria – af: hoe zal dat geschieden? Waar slaat het allemaal op, alles wat ons van Godswege verteld wordt?

Maria gaat ons voor in het stellen van die geloofsvraag. Hoe zal dat geschieden? Maar het blijft in het evangelie niet bij die vraag.

Boodschapper Gabriël antwoordt Maria met een Godswoord dat eindigt met de woorden dat bij God niets onmogelijk is.

Ik vind dat verschrikkelijk mooi. Er is zoveel onmogelijk, zoveel dat je soms bij de handen afbreekt. Waar moet het naartoe: met u, met mij, met de aarde? Zoveel dingen waar je je zorgen over kunt maken en waar je je misschien ook zorgen over maakt. Je komt daar niet uit. Dat alles nog goed komt, dat er toekomst is, nieuw begin, een rijk van gerechtigheid en vrede… hoe zal dat geschieden?

Wij mogen met Maria horen dat bij God niets onmogelijk is. Of we dat nu kunnen geloven of niet, of we daar met ons verstand en onze levensbeschouwing nu kunnen vatten of niet (quod non!)

En Maria die spreekt, antwoordt, boven zichzelf uit: mij geschiede naar uw woord. Kijk, daaruit mogen we leven. Met alle bange vragen die er zijn, met alle geloof en ongeloof, met alle zekerheid en alle angst. Dat ons mag geschieden naar Gods woord, dat het op aarde mag zijn als in de hemel.

Op deze dag na het feest van de ten hemelopneming van Maria, vond ik het mooi om bij die woorden van Maria stil te staan. Een vrouw, onze lieve vrouwe, die het ons aanzegt: dat Gods woord mag geschieden. Aan haar, aan ons, aan deze wereld. Uit dat woord, vol belofte en toekomst, mogen we leven. En in vertrouwen op dat woord ooit ook het leven loslaten. Dat ons moge geschieden naar het woord van die God bij wie niets onmogelijk is. Amen.