Wykorzystanie pszenicy w różnych gałęziach przemysłu spożywczego – wymagania technologiczne

W światowej gospodarce zbożowej pszenica uważana jest za zboże najbardziej wartościowe. Wynika to z jej składu chemicznego oraz swoistych cech technologicznych. Botanicy wyróżniają ok. 20 gatunków pszenicy. Do najważniejszych należą: pszenica zwyczajna (Triticum vulgare), pszenica twarda (T. durum) oraz orkisz (T. spelta). Dzięki dużej różnorodności gatunków oraz odmian pszenica może być uprawiana w różnych warunkach zarówno klimatycznych, jak i glebowych. Obecnie pszenica zajmuje pierwsze miejsce na świecie pod względem wielkości zasiewów oraz trzecie miejsce, po kukurydzy i ryżu, pod względem wielkości zbiorów. W latach 2001–2006 zbiory ziarna pszenicy wynosiły od 553 do 624 mln ton, w roku 2007 były one na poziomie 608 mln ton. Większość areałów uprawnych, bo aż 90% zajmują odmiany pszenicy zwyczajnej (T. vulgare), natomiast pozostałe 10% to przede wszystkim uprawy pszenicy twardej (T. durum). Największymi światowymi producentami pszenicy są Chiny, Indie i USA, znaczące uprawy tego zboża znajdują się także w Rosji, Francji i Kanadzie. Uprawy pszenicy twardej (T. durum) zlokalizowane są na terenach charakteryzujących się cieplejszym klimatem i mniejszą ilością opadów (Bliski Wschód, południowo-zachodnie rejony Azji, Ameryka Północna, Australia i RPA)