WYSOKA TECHNIKA

http://www.pi.gov.pl/PARP/chapter_96055.asp?soid=63956191F89D4EABA55C18984A98EB18

Prace nad pomiarem wysokiej techniki zostały zapoczątkowane przez Ministerstwo Handlu Stanów Zjednoczonych (US Department of Commerce) i kontynuowane następnie przez niektóre kraje zachodnioeuropejskie, a przede wszystkim przez Sekretariat OECD, który podjął się w 1993 r. przygotowania międzynarodowego podręcznika metodologicznego poświęconego tej tematyce.

OECD stosuje dwie klasyfikacje dziedzin przemysłu według intensywności B+R (industry classifications based on R&D intensity), zwane także klasyfikacjami dziedzin przemysłu w oparciu o zawartość technologii (classifications of industries based on technology). Starsza klasyfikacja zalecana jest do stosowania w przypadku analiz dotyczących lat 1970–1980, natomiast nowa, opublikowana w 1995 r., zalecana jest dla analiz dotyczących okresu 1980–1995. Pierwsza lista zalecana dla lat 1970–1980 dzieli przemysł na trzy kategorie:

wysoką technikę (high technology) – obejmującą dziedziny, w których nakłady na działalność B+R stanowią ponad 4% wartości sprzedaży,

średnią technikę (medium technology) – obejmującą dziedziny, w których nakłady na działalność B+R stanowią od 1% do 4% wartości sprzedaży,

niską technikę (low technology) – obejmującą dziedziny, w których nakłady na działalność B+R stanowią 1% lub mniej wartości sprzedaży.

Stosownie do tej definicji do wysokiej techniki zaliczano: przemysł lotniczy, produkcję komputerów i maszyn biurowych, przemysł farmaceutyczny, przemysł elektroniczny, produkcję aparatury naukowo-badawczej oraz maszyn elektrycznych.

Nowa lista przeznaczona dla lat 1980–1995, w odróżnieniu od poprzedniej opracowana została w oparciu o obliczenia uwzględniające nie tylko bezpośrednią, ale i pośrednią zawartość B+R. Obejmuje ona 4 następujące kategorie:

wysoką technikę (high-technology industries),

średnio-wysoką technikę (medium-high-technology industries),

średnio-niską technikę (medium-low-technology industries),

niską technikę (low-technology industries).

W przypadku tej klasyfikacji kategoria wysokiej techniki nie obejmuje już produkcji aparatury naukowo-badawczej oraz produkcji maszyn elektrycznych, które przesunięte zostały do kategorii średnio-wysokiej techniki. Ponadto, jeśli chodzi o różnicę pomiędzy obiema listami, niektóre dziedziny, zaliczane dotąd do niskiej techniki, zmieniły nieco swoje położenie i w nowym ujęciu przesunięte zostały do kategorii średnio-niskiej techniki (przykładem może być choćby przemysł stoczniowy).