SŁOWNIK FOTOWOLTAIKI

Nazwy „fotowoltaiczny” po raz pierwszy formalnie użył A. Einstein w pracy z 1905 roku, wydanej w czasopiśmie

Annalen der Physik pod tytułem „On a Heuristic Viewpoint Concerning the Production and Transformation

of Light”. Wytłumaczył on efekt fotoelektryczny zewnętrzny jako emisję elektronów z powierzchni metalu

poprzez wykonanie przez nie pracy wyjścia pod wpływem padającego promieniowania korpuskularnego

o odpowiedniej długości fali. Odkryty w 1839 roku przez A. E. Becquerela efekt zwany zjawiskiem fotoelektrycznym

wewnętrznym, polegający na wzbudzaniu elektronów z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa

w półprzewodniku pod wpływem absorpcji promieniowania korpuskularnego, Einstein nazwał efektem

fotowoltaicznym ze względu na możliwość powstania różnicy potencjałów na złączu p-n (lub innej barierze

potencjału) w półprzewodniku. Za tą pracę otrzymał on nagrodę Nobla w 1921 roku.

Fotowoltaika jest więc działem nauki i techniki zajmującym się badaniem procesu bezpośredniego przetwarzania

energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną. Przymiotnik fotowoltaiczny jest połączeniem

przedrostka foto- (wg Słownika Wyrazów Obcych «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich

związek znaczeniowy ze światłem, np. fotodetektor, fotochromia» <od gr. phōs phōtós światło), i przymiotnika

-woltaiczny utworzonego słowa od volt (wolt) (fiz. «jednostka napięcia elektrycznego, potencjału

elektrycznego lub siły elektromotorycznej (symbol - V) <od nazwiska A. Volta, 1745–1827, fizyk włoski>).

Przymiotnik fotowoltaiczny znaczy więc "światło-napięcie elektryczne lub elektryczność".

Page updated

Report abuse