Określenie „witamina U” zostało ukute w latach 50. XX wieku – oznaczało ono nieznany czynnik obecny w soku z surowej kapusty, który był wówczas znany z ochronnego działania na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Ówcześni badacze spostrzegli, że sok ten ma właściwość zapobiegania tworzeniu się wrzodów żołądka. Związek za to odpowiedzialny został scharakteryzowany później jako S-metylometionina. Jest to pochodna aminokwasu metioniny (jej sulfonian). Nieliczne rośliny wytwarzają S-metylometioninę i wykorzystują ją jako prekursor w swoich reakcjach chemicznych. Z chemicznego punktu widzenia, istotna jest również zdolność tego związku do wiązania jonów różnych metali. Dlatego nad właściwościami tej substancji pochylili się naukowcy, próbując określić jej biologiczne znaczenie i możliwości zastosowania.
https://123zdrowie.pl/witamina-u/
Dziś wiemy, że witamina U to substancja chemiczna o nazwie Methylmethionine sulfonium. Po raz pierwszy witaminę U wyizolowano z liści świeżej kapusty w 1966 roku. Wyżej podana pochodna metioniny (sulfinian metioniny), to aminokwas niezbędny nam do życia. Podczas badań nad jej właściwościami stwierdzono, że ma działanie przeciwhistaminowe, wspomagające leczenie wrzodów żołądka oraz działanie przeciwzapalne. Dalsze prace badawcze wykazały, że witamin U wspomaga gojenie się uszkodzonej skóry i znacznie przyczynia się do odbudowy naskórka.
Dotychczas witamina U była produkowana we Francji, miała postać tabletek 250 mg. Jej zalecana dawka wynosiła 500 mg trzy razy dziennie przed posiłkami. Zalecana była jako suplement na przyspieszenie gojenia owrzodzeń, osuszanie wrzodów i łagodzenie objawów nieżytu żołądka. Witamina U hamowała nadmierne wydzielanie soku żołądkowego i łagodziła procesy samotrawienia ścian żołądka.
Pamiętajmy, że wszystkie odmiany kapusty – biała, czerwona czy włoska działa leczniczo i to bez względu na to czy stosujemy ją wewnętrznie czy też zewnętrznie. Jej lecznicze właściwości mają zarówno świeże liście jak i kapusta gotowana, duszona, kiszona, Świerzy sok czy surówka.
Stosowana wewnętrznie w postaci soku lub surówki witamina U w postaci kapusty zalecana jest na dolegliwości takie jak: ogólne osłabienie, anemię, szkorbut, dolegliwości gastryczne i jelitowe, wrzody, cukrzycę, układ oddechowy i przy chorobie alkoholowej.
Udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że sok ze świeżej kapusty doskonale goi wrzody żołądka i dwunastnicy. Jest pomocny w leczeniu nieżytu żołądka, zapaleniu okrężnicy, atonii jelit, cukrzycy, hemoroidach, nadciśnieniu tętniczym krwi, miażdżycy, otyłości, tarczycy i przy oczyszczaniu organizmu z toksyn.
http://bezale.pl/2018/03/06/moda-na-leki-z-apteki/
Witamina U była produkowana w formie drażetek w latach 70. XX w. przez francuską firmę Beytout, która z nieznanych przyczyn nagle zaprzestała produkcji. Zalecana dawka przed posiłkiem wynosiła 500 mg (3x dziennie).
Określenie „witamina U” zostało ukute w latach 50. XX wieku – oznaczało ono nieznany czynnik obecny w soku z surowej kapusty, który był wówczas znany z ochronnego działania na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Ówcześni badacze spostrzegli, że sok ten ma właściwość zapobiegania tworzeniu się wrzodów żołądka. Związek za to odpowiedzialny został scharakteryzowany później jako S-metylometionina. Jest to pochodna aminokwasu metioniny (jej sulfonian). Nieliczne rośliny wytwarzają S-metylometioninę i wykorzystują ją jako prekursor w swoich reakcjach chemicznych. Z chemicznego punktu widzenia, istotna jest również zdolność tego związku do wiązania jonów różnych metali. Dlatego nad właściwościami tej substancji pochylili się naukowcy, próbując określić jej biologiczne znaczenie i możliwości zastosowania.
Jak już wspomniano, witamina U występuje przede wszystkim w soku z surowych liści kapusty, powstaje także w niektórych owocach, np. bananach w procesie ich fermentacji. Jej występowanie stwierdzono również w jęczmieniu i słodzie jęczmiennym, gdzie jej stężenie rośnie na skutek ciepła.
Firmy zajmujące się produkcją dermokosmetyków zaczęły stosować odpowiednio przystosowaną witaminę U jako czynnik łagodzący podrażnienia skóry, przyspieszający jej regenerację i odbudowę naskórka.
Ponadto ostatnie badania wykazują, że S-metylometionina (witamina U) może mieć właściwości fotoprotekcyjne.
Mimo że występowanie witaminy U jest ograniczone właściwie wyłącznie do roślin kapustowatych, dostęp do niej nie jest trudny. Picie soku z surowej kapusty może wspomagać gojenie i ochronę śluzówki przewodu pokarmowego. Coraz częściej witaminę U możemy spotkać również w kosmetykach. Dzięki współpracy biotechnologów i kosmetologów, możemy wspomóc procesy regeneracji naszej skóry udając się do apteki lub drogerii, a nie – jak nasze babcie – do ogródka.