μανία θεάτρου
Les cheveux du soleil sont nos mains aussi.
Και τα μαλλιά του ήλιου είναι χέρια μας επίσης.
Sophie Podolski
Τζιοβάν Μπαττίστα Μαρίνο (Giovan Battista Marino)
Ο Τζιοβάν Μπαττίστα Μαρίνο (Giovan Battista Marino), Ιταλία 1569 – 1625, έγραψε το ακόλουθο ποίημα περιγράφοντας τα μαλλιά της Μ… με κάθε ακρίβεια. Της Μ… η οποία ζει στον 21ο αιώνα. Προέβλεψε τα πάντα εκτός από το χρώμα, διότι τα μαλλιά της Μ… είναι καστανά.
DONNA CHE SI PETTINA
Onde dorate, e l’onde eran capelli,
navicella d’avorio un dì fendea;
una man pur d’avorio la reggea
per questi errori prezïosi e quelli;
e, mentre i flutti tremolanti e belli
con drittissimo solco dividea,
l’òr de le rotte fila Amor cogliea,
per formarne catene a’ suoi rubelli.
Per l’aureo mar, che rincrespando apria
il procelloso suo biondo tesoro,
agitato il mio core a morte gìa.
Ricco naufragio, in cui sommerso io moro,
poi ch’almen fûr, ne la tempesta mia,
di diamante lo scoglio e ’l golfo d’oro
ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΘΩΣ ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ
Κύματα χρυσά, και τα κύματα ήταν μαλλιά,
που πλοίο από ελεφαντοκόκκαλο τα διέσχιζε μιά μέρα·
ένα χέρι λευκό σαν ελεφαντοκόκκαλο οδηγούσε το πλοίο
εδώ κι εκεί σε περιπλανήσεις πολύτιμες·
και, ενώ το πλοίο χώριζε τα παλλόμενα κι όμορφα κύματα
με τέλεια ίσια χωρίστρα,
ο Έρωτας μάζευε το χρυσάφι των χωρισμένων μαλλιών
για να φιάξει δεσμά για τους αρνητές της ομορφιάς σου.
Στην χρυσή θάλασσα που με κύματα ανοίγει
τον τρικυμισμένο ξανθό θησαυρό της,
ταραγμένη η καρδιά μου πεθαίνει.
Πλούσιο ναυάγιο που μέσα του πεθαίνω,
αφού στη δική μου τρικυμία
η ύφαλος ήταν από διαμάντι και ο κόλπος χρυσός.