"Οι υπηρέτριες" Ζαν Ζενέ

Ζαν Ζενέ

Οι υπηρέτριες

μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη

Η μετάφραση έγινε από το γαλλικό πρωτότυπο όπως υπάρχει στην έκδοση Folio του 1994.

τίτλος πρωτοτύπου: Les bonnes

σκηνή 1

το παιχνίδι

ΚΛΑΙΡΗ Ε, μα πιά, μ’ αυτά τα γάντια. Σίγουρα μ’ αυτά πας να ρίξεις τον γαλατά. Έλα τώρα, μη μού λες ψέματα. Κρέμασέ τα πάνω από τον νεροχύτη. Πότε θα καταλάβεις ότι δεν πρέπει να γεμίζεις αυτό το δωμάτιο; Ό,τι έχει σχέση με την κουζίνα είναι αηδία. Πήγαινε. Και πάρε και τις αηδίες σου! Έλα, σταμάτα τώρα!

Όλη αυτήν την ώρα η Σολάνζ παίζει με τα πλαστικά γάντια κουζίνας.

Και σταμάτα να κάνεις μούτρα. Και με το πάσσο του, ε; Έλα, πήγαινε!

Η Σολάνζ βγαίνει παίρνοντας τα γάντια.

Ετοίμασε το φόρεμά μου. Γρήγορα, ε; Πού πήγες; Κλαίρη! Κλαίρη!

Μπαίνει η Σολάνζ.

ΣΟΛΑΝΖ Να με συγχωρεί η Κυρία, ετοίμαζα το τίλιο της Κυρίας.

ΚΛΑΙΡΗ Βγάλε αυτά που θα φορέσω. Το φόρεμα το άσπρο με τις παγιέτες. Την βεντάλια, τα σμαράγδια.

ΣΟΛΑΝΖ Όλα τα κοσμήματα της Κυρίας;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι, όλα. Θα διαλέξω. Και τα παπούτσια τα λουστρίνια. Αυτά που τόσα χρόνια κάνεις όρεξη. Για τον γάμο σου προφανώς. Παραδέξου ότι αυτός σε ξελόγιασε! Και είσαι έγκυος! Παραδέξου το!

Η Σολάνζ φτύνει τα παπούτσια για να τα γυαλίσει.

Σού έχω πει, Κλαίρη, να μην τα φτύνεις. Κράτα για σένα το φτύσιμο. Μα είσαι απαίσια! Σκύψε και κυττάξου στα παπούτσια μου.

Απλώνει το πόδι της για να το δει η Σολάνζ.

Νομίζεις ότι μού είναι ευχάριστο να βλέπω τα πόδια μου μέσα στα σάλια σου;

ΣΟΛΑΝΖ (γονατιστή) Το μόνο που θέλω είναι να είναι η Κυρία όμορφη.

ΚΛΑΙΡΗ (κυττιέται στον καθρέφτη) Με σιχαίνεσαι, έτσι δεν είναι; Από μπροστά μού κάνεις την ταπεινή και με φτύνεις πίσω από την πλάτη μου. Θα είμαι όμορφη. Όπως δεν θα γίνεις ποτέ εσύ. Κι ούτε πρόκειται να ξελογιάσεις τον Μάριο μ’ αυτό το σώμα και μ’ αυτά τα μούτρα. Αυτός ο νεαρός, ο γαλατάς, σε σιχαίνεται, ακόμη κι αν σ’ έχει αφήσει έγκυο…

ΣΟΛΑΝΖ Αλλά, εγώ ποτέ δεν…

ΚΛΑΙΡΗ Σταμάτα, ηλίθια! Φέρε το φόρεμά μου!

ΣΟΛΑΝΖ (Η Σολάνζ ψάχνει την ντουλάπα.) Το κόκκινο. Η Κυρία θα βάλει το κόκκινο.

ΚΛΑΙΡΗ Σού είπα το άσπρο με τις παγιέτες.

ΣΟΛΑΝΖ (επιμένει) Η Κυρία θα φορέσει απόψε το κόκκινο βελούδινο φόρεμα.

ΚΛΑΙΡΗ (απλοϊκά) Α, ναι; Γιατί;

ΣΟΛΑΝΖ Μού είναι αδύνατον να ξεχάσω το στήθος της Κυρίας κάτω από το βελούδινο ύφασμα. Όταν η Κυρία αναστενάζει και μιλάει στον Κύριο για την αφοσίωσή μου! Αν ήσασταν χήρα, θα ταίριαζε μια μαύρη τουαλέτα.

ΚΛΑΙΡΗ Τι πράγμα; Ο Κύριος δεν πέθανε, Κλαίρη. Ο Κύριος ίσως τελικά πάει στα κάτεργα, κι εγώ, η ερωμένη του, τρελή από τον πόνο, θα τόν συντροφεύσω. Μιλάς σαν να είμαι χήρα. Το λευκά φορέματα είναι τα φορέματα πένθους που φορούν οι βασίλισσες. Δεν το ξέρεις αυτό, Κλαίρη. Μού αρνείσαι το λευκό μου φόρεμα!

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία θα βάλει το κόκκινο φόρεμα.

ΚΛΑΙΡΗ Πολύ καλά. Φέρε μου το φόρεμα. Πόσο μόνη είμαι, χωρίς φίλους. Το βλέπω στα μάτια σου πόσο με μισείς.

ΣΟΛΑΝΖ Σάς αγαπώ.

ΚΛΑΙΡΗ Όπως αγαπάνε μιά Κυρία οικοδέσποινα. Μ’ αγαπάς και με σέβεσαι. Και περιμένεις να σε προσθέσω στην διαθήκη μου.

ΣΟΛΑΝΖ Θα έκανα τα πάντα…

ΚΛΑΙΡΗ Το ξέρω. Θα με πετούσες στην φωτιά.

Η Σολάνζ βοηθάει την Κλαίρη να φορέσει το φόρεμα.

Κούμπωσε. Μη τραβάς τόσο πολύ. Μη προσπαθείς να με δέσεις.

Η Σολάνζ γονατιστή μπροστά στην Κλαίρη τακτοποιεί την άκρη του φορέματος.

Μη μ’ αγγίζεις. Πήγαινε πιό πέρα. Μυρίζεις σαν ζώο. Σε ποιά βρώμικη σοφίτα κόλλησες αυτή τη μυρουδιά; Σ’ εκείνη που σε επισκέπτονται τα βράδυα οι υπηρέτες; Η σοφίτα! Το δωμάτιο των υπηρετριών. Θέλω να σού τη θυμίσω τη μυρουδιά από τις σοφίτες. Εκεί… (Δείχνει ένα σημείο του δωματίου.) Εκεί, τα δυό σιδερένια κρεβάτια και στη μέση του το κομοδίνο. Εκεί, η σιφονιέρα με τη αγαλματάκι της Παναγίας. Έτσι ακριβώς δεν είναι;

ΣΟΛΑΝΖ Είμαστε δυστυχισμένες. Με παίρνουν τα κλάματα.

ΚΛΑΙΡΗ Ακριβώς. Ας γονατίσουμε να προσευχηθούμε στο αγαλματάκι της Παναγίας. Κι ας μην μιλήσουμε για τα χάρτινα λουλούδια… Χάρτινα! Κύττα αυτά τα λουλούδια που άνθισαν για χάρη μου. Είμαι μια πιό όμορφη Παναγία, Κλαίρη.

ΣΟΛΑΝΖ Σταματήστε…

ΚΛΑΙΡΗ Και εκεί ο περιβόητος φεγγίτης απ’ όπου τα βράδυα ο γαλατάς μισόγυμνος πηδάει ως το κρεβάτι σου!

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία παραφέρεται.

ΚΛΑΙΡΗ Εσύ παραφέρεσαι με αυτά τα χέρια σου που λερώνουν τον νεροχύτη.

ΣΟΛΑΝΖ Έπεσε!

ΚΛΑΙΡΗ Τι;

ΣΟΛΑΝΖ (Ταχτοποιώντας το φόρεμα) Έπεσε το φόρεμα. Θα τακτοποιήσω αυτόν τον ξεπεσμό.

ΚΛΑΙΡΗ Φύγε από ’δώ, ψεύτρα. (Χτυπάει την Σολάνζ στο μηνίγγι με το τακούνι. Η Σολάνζ, γονατιστή, πέφτει προς τα πίσω.)

ΣΟΛΑΝΖ Κλέφτρα, εγώ;

ΚΛΑΙΡΗ Ψεύτρα, είπα. Αν θες να κλαψουρίσεις, πήγαινε στην σοφίτα σου. Εδώ μέσα, στο δωμάτιό μου, επιτρέπονται μόνον ευγενικά δάκρυα. Κάποια μέρα η άκρη του φορέματός μου θα στολιστεί με δάκρυα, αλλά δάκρυα πολύτιμα. Τακτοποίησε το πίσω μέρος του φορέματος, βρωμιάρα.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία ξεφεύγει!

ΚΛΑΙΡΗ Ξεφεύγω μέσα στην μυρωμένη αγκαλιά του διαβόλου. Με σηκώνει, υψώνομαι, ξεκινώ… (Χτυπάει το δάπεδο με το τακούνι της.)… Και μένω. Το κολιέ; Βιάσου, δεν έχουμε καιρό. Αν το φόρεμα είναι πολύ μακρύ, κάνε ένα στρίφωμα με παραμάνες.

Η Σολάνζ πάει να πάρει το κολιέ μέσα σε μιά μπιζουτιέρα, αλλά

η Κλαίρη την προλαβαίνει και αρπάζει το κολιέ. Η Κλαίρη κάνει

προς τα πίσω επειδή τα δάχτυλά της άγγιξαν τα δάχτυλα της Σολάνζ.

Μακριά τα χέρια σου από τα δικά μου, το άγγιγμά σου είναι απαίσιο. Βιάσου.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν χρειάζεται να υπερβάλετε. Τα μάτια σας καίνε. Φτάνετε στα άκρα.

ΚΛΑΙΡΗ Τι πράγμα;

ΣΟΛΑΝΖ Κυρία, υπάρχουνε όρια, πρέπει να κρατάτε τις αποστάσεις.

ΚΛΑΙΡΗ Τι μού λες τώρα, Κλαίρη. Με εκδικείσαι, ε; Αισθάνεσαι ότι πλησιάζει η στιγμή που θα εγκαταλείψεις τον ρόλο σου…

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία με καταλαβαίνει απολύτως.

ΚΛΑΙΡΗ Αισθάνεσαι να πλησιάζει η στιγμή που δεν θα είσαι πιά υπηρέτρια. Θα εκδικηθείς. Ετοιμάζεσαι; Τροχίζεις τα νύχια σου; Το μίσος σε ξυπνά; Κλαίρη, μην ξεχνάς. Κλαίρη, μ’ ακούς; Αλλά δεν μ’ ακούς Κλαίρη.

ΣΟΛΑΝΖ Σάς ακούω.

ΚΛΑΙΡΗ Η υπηρέτρια υπάρχει επειδή υπάρχω εγώ. Επειδή υπάρχουν οι κραυγές μου και οι χειρονομίες μου.

ΣΟΛΑΝΖ Σάς ακούω.

ΚΛΑΙΡΗ Υπάρχεις χάρις σε μένα, κι όμως με ειρωνεύεσαι! Δεν μπορείς να φανταστείς, Κλαίρη, πόσο δύσκολο είναι να είναι Κυρία, Οικοδέσποινα. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να σε εξαφανίσω. Αλλά είμαι καλή, αλλά είμαι όμορφη και σε αψηφώ. Η απελπισία μου για τον εραστή με ομορφαίνει πάντοτε!

ΣΟΛΑΝΖ Ο εραστής σας!

ΚΛΑΙΡΗ Κορίτσι μου, ο δύστυχος εραστής μου υπηρετεί πάντοτε το μεγαλείο μου. Ξεκίνα τις δολοπλοκίες σου. Ήρθε η ώρα!

ΣΟΛΑΝΖ Αρκετά! Βιαστείτε. Είστε έτοιμη;

ΚΛΑΙΡΗ Κι εσύ;

ΣΟΛΑΝΖ Εγώ είμαι έτοιμη, βαρέθηκα να είμαι ένα αντικείμενο που το σιχαίνονται. Κι εγώ σάς μισώ…

ΚΛΑΙΡΗ Ήρεμα, μικρό μου, ήρεμα…

ΣΟΛΑΝΖ Σάς μισώ! Σάς περιφρονώ. Δεν με τρομάζετε πλέον. Φέρτε στο μυαλό σας τον εραστή σας να σάς προστατέψει. Σάς μισώ! Μισώ το στήθος σας γεμάτο αρώματα. Το φιλντισένιο στήθος σας! Τα χρυσά μπούτια σας! Τα κεχριμπαρένια πόδια σας! (Φτύνει πάνω στο κόκκινο φόρεμα.) Σάς μισώ!

ΚΛΑΙΡΗ Όμως, αλλά…

ΣΟΛΑΝΖ Μάλιστα Κυρία, ωραία μου Κυρία. Πιστεύετε ότι όλα θα σάς επιτραπούν μέχρι το τέλος; Εσείς να έχετε τα αρώματά σας, τις πούδρες σας, τα μανόν σας, τα μετάξια σας, τα βελούδα σας, τις δαντέλες σας και όλα αυτά να τα στερείτε σε μένα; Και να μού αρπάξετε και τον γαλατά; Η νιότη του, η δροσιά του σάς πειράζουν, ε; Ομολογήστε το. Αλλά η Σολάνζ σάς έχει χεσμένη!

ΚΛΑΙΡΗ Κλαίρη! Κλαίρη!

ΣΟΛΑΝΖ Τι πράγμα;

ΚΛΑΙΡΗ Κλαίρη, όχι «Σολάνζ», Κλαίρη.

ΣΟΛΑΝΖ Α, ναι, Κλαίρη. Η Κλαίρη σάς χέζει. Η Κλαίρη είναι εδώ, πιό πραγματική από ποτέ. Φωτοβολεί! (Μπατσίζει την Κλαίρη.)

ΚΛΑΙΡΗ Ω! Κλαίρη… εσείς… ω!

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία νόμιζε ότι είναι προφυλαγμένη με οδοφράγματα από λουλούδια. Αλλά λογάριαζε χωρίς την εξέγερση των υπηρετριών που θα αποτελειώσει την περιπέτειά σας. Αυτός ο κύριος δεν ήταν παρά ένας άθλιος κλέφτης κι σεις μιά…

ΚΛΑΙΡΗ Σε απαγορεύω!

ΣΟΛΑΝΖ Μ’ απαγορεύετε! Τι αστείο! Εσείς, Κυρία, είστε απαγορευμένη. Το πρόσωπό σας ζαρώνει. Θέλετε έναν καθρέφτη;

ΚΛΑΙΡΗ Κι όμως είμαι πολύ πιό όμορφη. Ο κίνδυνος είναι το φωτοστέφανό μου, Κλαίρη, εσύ είσαι σκέτα σκοτάδια…

ΣΟΛΑΝΖ …σκοτάδια της κόλασης! Το ξέρω. Διαβάζω στο πρόσωπό σας αυτό που πρέπει να σάς απαντήσω και θα φτάσω μέχρι το τέλος. Οι δύο υπηρέτριες είναι εκεί – οι αφοσιωμένες υπηρέτριες! Δεν φοβόμαστε τίποτε. Είμαστε τυλιγμένες, ενωμένες με τις ανάσες μας, με τις συνήθειες μας, με το μίσος μας για εσάς. Γινόμαστε μεγάλες, Κυρία. Μη γελάτε.

ΚΛΑΙΡΗ Πηγαίνετε.

ΣΟΛΑΝΖ Για να εξακολουθήσω να σάς υπηρετώ, Κυρία! Επιστρέφω στην κουζίνα μου. Εκεί ξαναβρίσκω τα γάντια μου. Εσείς έχετε τα άνθη σας, εγώ τον νεροχύτη μου. Αλλά δεν θα φτάσετε στον παράδεισο. Θα σάς ακολουθήσω και θα αφήσω το μίσος μου στην πόρτα σας. Γελάστε λιγάκι, γελάστε και προσευχηθείτε πολύ γρήγορα! (Χτυπά τα χέρια της Κλαίρης η οποία προστατεύει τον λαιμό της.) Κάτω τα ξερά σας για να δούμε τον εύθραυστο λαιμό σας. Ελάτε, μην τρέμετε, θα το κάνω γρήγορα και σιωπηλά. Ναι, θα γυρίσω στην κουζίνα, αλλά προηγουμένως θα τελειώσω την υποχρέωσή μου.

σκηνή 2

χτυπά το ξυπνητήρι - τέλος του παιχνιδιού

Φαίνεται σαν να κοντεύει η Σολάνζνα πνίξει την Κλαίρη.

Ξαφνικά χτυπά ένα ξυπνητήρι.

Η Σολάνζ σταματά. Οι δύο ηθοποιοί πλησιάζουν μεταξύ τους,

ταραγμένες κι ακούνε, σφιγμένες η μία πάνω στην άλλη.

ΣΟΛΑΝΖ Κι όλας;

ΚΛΑΙΡΗ Να βιαστούμε. Η Κυρία θα γυρίσει. (Αρχίζει να βγάζει το φόρεμά της.) Βοήθα με. Πέρασε η ώρα κι εσύ δεν τα κατάφερες να φτάσεις μέχρι το τέλος.

ΣΟΛΑΝΖ Έτσι γίνεται κάθε φορά. Και το φταίξιμο είναι δικό σου. Δεν ετοιμάζεσαι γρήγορα. Δεν καταφέρνω να σ’ αποτελειώσω.

ΚΛΑΙΡΗ Αυτό που μάς τρώει χρόνο είναι τα προπαρασκευαστικά. Πρόσεξε…

ΣΟΛΑΝΖ Παρακολούθα απ’ το παράθυρο. Ήρθε η ώρα.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι. Πάω να ετοιμάσω το τίλιο.

ΣΟΛΑΝΖ Όχι. Να παρακολουθείς απ’ το παράθυρο.

ΚΛΑΙΡΗ Έχουμε χρόνο.

ΣΟΛΑΝΖ Κλαίρη, μωρό μου…

ΚΛΑΙΡΗ Είμαι κουρασμένη.

ΣΟΛΑΝΖ Να προσέχεις από το παράθυρο. Εξ αιτίας της αδεξιότητάς σου, έχουν ανακατωθεί τα πράγματα. Και πρέπει και να καθαρίσω το φόρεμα της Κυρίας. Τι έχεις; Ξαναγίνε τώρα εσύ. Πάρε ξανά το πρόσωπό σου. Έλα, Κλαίρη, ξαναγίνε η αδερφή μου…

ΚΛΑΙΡΗ Είμαι εξαντλημένη. Το φως με ζαλίζει.

ΣΟΛΑΝΖ Θα ήθελες να τα κάναμε όλα μέσα στο σκοτάδι; Κλείσε τα μάτια, Κλαίρη, και ξεκουράσου.

ΚΛΑΙΡΗ Ω! όταν λέω ότι είμαι κουρασμένη, είναι τρόπος του λέγειν. Δεν είναι λόγος να με μαλώνεις.

ΣΟΛΑΝΖ Θα ήθελα να ξεκουραστείς. Όταν ξεκουράζεσαι με βοηθάς περισσότερο.

ΚΛΑΙΡΗ Καλύτερα να δεις αν όλα τα έχουμε εντάξει. Κύττα, το κλειδί του γραφείου ήταν βαλμένο έτσι. (Τακτοποιεί το κλειδί.) Αυτή σε λίγο θα επιστρέψει. Αλλά, Σολάνζ, την κρατάμε, αυτή τη φορά. Σε ζηλεύω που είδες το πρόσωπό της όταν έμαθε την σύλληψη της εραστή της. Αυτή τη φορά έκανα πολύ καλή δουλειά. Το παραδέχεσαι; Χωρίς εμένα, χωρίς το γράμμα μου με την καταγγελία, δεν θα έβλεπες αυτό το θέαμα: ο εραστής με χειροπέδες και η Κυρία με κλάματα. Μπορεί και να πεθάνει απ’ αυτό. Σήμερα το πρωΐ, δεν μπορούσε να σταθεί όρθια.

ΣΟΛΑΝΖ Τόσο το καλύτερο. Θα τής έρθει κόλπος. Και θα τήν κληρονομήσω! Και δεν θα ξαναπατήσω σ’ αυτήν την βρωμοσοφίτα, με αυτούς τους ηλίθιους, τον μάγειρα και τον οικονόμο.

ΚΛΑΙΡΗ Εμένα μ’ αρέσει η σοφίτα μας.

ΣΟΛΑΝΖ Σού αρέσει η σοφίτα για να μού πας κόντρα. Εγώ τήν μισώ. Την βλέπω όπως είναι τη σοφίτα, βρώμικη και γυμνή. Η Κυρία τήν λέει λιτή. Όπως κι εμείς, λιτές είμαστε.

ΚΛΑΙΡΗ Έλα, μην ξαναρχίζεις. Καλύτερα να προσέχεις εσύ από το παράθυρο. Εγώ δεν μπορώ να δω, παραείναι σκοτεινή η νύχτα.

ΣΟΛΑΝΖ Αγάπησα την σοφίτα επειδή η φτώχεια της δεν με υποχρεώνει να κάνω δουλειές. Ούτε έπιπλα να ξεσκονίζω… ούτε ξεσκονόπανα, ούτε τίποτε

ΚΛΑΙΡΗ Φωνάζεις, Σολάνζ. Σε παρακαλώ, μίλα πιό χαμηλά. Η Κυρία μπορεί να επιστρέψει χωρίς να το καταλάβουμε… (Τρέχει στο παράθυρο και ανασηκώνει τις κουρτίνες.)

ΣΟΛΑΝΖ Άφησε τις κουρτίνες. Δεν μ’ αρέσει να σε βλέπω να τίς σηκώνεις με τέτοιον τρόπο. Άσε τις κάτω. Το πρωΐ που τόν συνέλαβαν, αυτός παραμόνευε για τους αστυνομικούς, έτσι ακριβώς έκανε ο Κύριος, όπως εσύ.

ΚΛΑΙΡΗ Η παραμικρή χειρονομία σού φαίνεται χειρονομία δολοφόνου που θέλει να ξεφύγει από την σκάλα της υπηρεσίας. Φοβάσαι.

ΣΟΛΑΝΖ Με ειρωνεύεσαι για να με νευριάσεις. Συνέχισε, λοιπόν! Κανένας δεν μ’ αγαπάει. Κανένας δεν μάς αγαπάει!

ΚΛΑΙΡΗ Εκείνη μάς αγαπά. Εκείνη είναι καλή. Η Κυρία μάς λατρεύει.

ΣΟΛΑΝΖ Εκείνη μάς αγαπά όπως τις πολυθρόνες της. Και πιό πολύ! Όπως την λεκάνη της τουαλέτας της. Όπως τον μπιντέ της. Κι εμείς, κι εμείς δεν μπορούμε να αγαπηθούμε μεταξύ μας. Η βρωμιά…

ΚΛΑΙΡΗ Τι;

ΣΟΛΑΝΖ Η βρωμιά δεν αγαπάει την βρωμιά. Και νομίζεις ότι θα συνεχίσω να παίζω τον ρόλο μου, ότι θα συνεχίσω αυτό το παιχνίδι και το βράδυ θα επιστρέφω το κλουβί μου, το κρεβάτι μου; Και μπορούμε άραγε να συνεχίσουμε αυτό το παιχνίδι; Κι εγώ αν δεν έχω να φτύσω πάνω σε κάποιο άτομο που ονομάζεται Κλαίρη, το σάλιο μου θα με πνίξει!

ΚΛΑΙΡΗ Μίλα πιό σιγά, σε παρακαλώ. Μίλα… Μίλα για την καλοσύνη της Κυρίας. Τα λόγια της είναι διαμάντια!

ΣΟΛΑΝΖ Η καλοσύνη της! Τα διαμάντια της! Είναι εύκολο να είσαι καλή και χαμογελαστή και γλυκιά, όταν είσαι όμορφη και πλούσια! Αλλά πώς να είσαι καλή, όταν είσαι υπηρέτρια; Το μόνο που έχεις να υπερηφανευτείς είναι το σφουγγάρισμα και το πλύσιμο των πιάτων.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ! Έλα τώρα! Εγώ γέμισα τη σοφίτα με χαρτιά από τις δοκιμές που έκανα για να γράψω… Επινόησα τις χειρότερες ιστορίες, τις πιό πετυχημένες.

ΚΛΑΙΡΗ Ο Κύριος είναι τώρα πίσω από τα κάγκελα. Ας το γιορτάσουμε.

ΚΛΑΙΡΗ Για να γράψω τα γράμματα καταγγελίας στην αστυνομία, μού χρειάζονταν γεγονότα, ημερομηνίες. Τι να έκανα; Ε; Για θυμήσου. Έψαξα τα χαρτιά της κυρίας και ανακάλυψα την περίφημη αλληλογραφία… Και ενώ εγώ διακινδύνευα τα πάντα γονατίζοντας στο χαλί, για να παραβιάσω την κλειδαριά του γραφείου, για να κατασκευάσω μιά ιστορία με πραγματικά υλικά, εσύ με εγκατέλειπες!

ΣΟΛΑΝΖ Είχα βάλει έναν καθρέφτη με τέτοιο τρόπο που να έβλεπα την πόρτα της εισόδου. Παραμόνευα.

ΚΛΑΙΡΗ Όχι, δεν είναι έτσι! Παρατηρώ τα πάντα και προσέχω τι κάνεις εδώ και καιρό. Είχες μείνει στην είσοδο του γραφείου, έτοιμη να εξαφανιστείς στην κουζίνα, μόλις έρχονταν η Κυρία!

ΣΟΛΑΝΖ Λες ψέματα, Κλαίρη. Παρακολουθούσα τον διάδρομο…

ΚΛΑΙΡΗ Όχι, δεν είναι έτσι! Παρά λίγο να με έπιανε η Κυρία στα πράσσα. Προσπάθησες να τήν σκοτώσεις.

ΣΟΛΑΝΖ Με κατηγορείς;

ΚΛΑΙΡΗ Μην το αρνείσαι. Σε είδα. Και φοβάμαι. Φοβάμαι, Σολάνζ. Όταν τελειώνουμε το παιχνίδι μας, προστατεύω τον λαιμό μου. Εμένα έχεις στόχο μέσα από την Κυρία, εγώ βρίσκομαι σε κίνδυνο.

ΣΟΛΑΝΖ Ναι, προσπάθησα. Ήθελα να σε ελευθερώσω. Δεν άντεχα πλέον. Πνιγόμουνα να σε βλέπω να πνίγεσαι, να κοκκινίζεις, να πρασινίζεις, να σαπίζεις από τα καμώματα αυτής της γυναίκας. Έχεις δίκαιο, ρίξε το φταίξιμο σε μένα. Σ’ αγάπησα υπερβολικά. Θα ήσουνα η πρώτη που θα με κατέδιδε, εάν την είχα σκοτώσει. Εσύ η ίδια θα με παρέδιδες στην αστυνομία.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ, αδερφούλα μου. Εγώ έχω άδικο. Εκείνη θα επιστρέψει.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν σκότωσα κανέναν. Ήμουνα δειλή, καταλαβαίνεις. Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά εκείνη στριφογύρισε καθώς κοιμότανε. Ανέπνεε απαλά. Φούσκωναν τα σεντόνια: ήταν η Κύρια.

ΚΛΑΙΡΗ Σώπα.

ΣΟΛΑΝΖ Όχι ακόμη. Ήθελες να μάθεις. Περίμενε, θα σού πω κι άλλα. Θα γνωρίσεις καλύτερα την αδερφή σου. Από τι είναι φιαγμένη. Πόσο καλή υπηρέτρια είναι. Θέλησα να την στραγγαλίσω.

ΚΛΑΙΡΗ Σκέψου τον Θεό, σκέψου τον Θεό. Σκέψου τι υπάρχει μετά.

ΣΟΛΑΝΖ Άσε τ’ αστεία. Βαρέθηκα να γονατίζω στην εκκλησία. Σε μοναστήρι θα ήμουνα ηγουμένη, αλλά τουλάχιστον θα ήμουνα αξιοπρεπής. Όταν η Κυρία έμαθε ότι ο εραστής της ήταν κλέφτης, τα έβαλε με την αστυνομία. Τώρα, είναι μιά μεγαλοπρεπής εγκαταλειμμένη, που την στηρίζουν από τα χέρια δυό υπηρέτριες προσεκτικές και λυπημένες από τη δυστυχία της. Τήν είδες; Ο πόνος της άστραφτε μέσα από την λάμψη των κοσμημάτων, από το σατέν των φορεμάτων της, από τούς πολυελαίους! Κλαίρη, η ομορφιά του εγκλήματός μου εξαγόραζε την φτώχεια της δυστυχίας μου. Μετά θα έβαζα φωτιά.

ΚΛΑΙΡΗ Ηρέμησε, Σολάνζ. Η φωτιά μπορεί να μην εξαπλώνονταν. Θα σε ανακάλυπταν. Ξέρεις τι περιμένει τους εμπρηστές.

ΣΟΛΑΝΖ Το ξέρω. Κυττούσα από τις κλειδαρότρυπες. Παραμόνευα πίσω από τις πόρτες όπως καμιά υπηρέτρια δεν έκανε ποτέ. Όλα τα ξέρω. Εμπρήστρια! Ένας θαυμάσιος τίτλος.

ΚΛΑΙΡΗ Σώπα. Λίγο αέρα θέλω. (Πηγαίνει να μισανοίξει το παράθυρο.) Να μπει λίγος αέρας!

ΣΟΛΑΝΖ Τι θες να κάνεις;

ΚΛΑΙΡΗ Ν’ ανοίξω.

ΣΟΛΑΝΖ Κι εσύ; Κι εγώ θέλω λίγο αέρα, εδώ και καιρό. Εδώ και καιρό ήθελα να τα αποκαλύψω όλα, να φωνάξω στον κόσμο την αλήθεια, να περπατήσω στους δρόμους ντυμένη σαν την Κυρία…

ΚΛΑΙΡΗ Σώπα. Αυτό που ήθελα να πω…

ΣΟΛΑΝΖ Έχεις δίκαιο, είναι πολύ αργά. Παράτα το παράθυρο. Άνοιξε τις πόρτες από το χωλ και από την κουζίνα. Και δες αν έβρασε το νερό για το τίλιο.

ΚΛΑΙΡΗ Καλά θα πάω.

ΣΟΛΑΝΖ Μη περιμένεις πρώτα να έρθει αυτή.

σκηνή 3

χτυπάει το τηλέφωνο

Χτυπάει το τηλέφωνο. Οι δύο αδερφές το ακούνε.

ΚΛΑΙΡΗ (Στο τηλέφωνο) Εμπρός. Κύριε; Είναι ο Κύριος!... Η Κλαίρη είμαι, Κύριε… Μάλιστα, θα ενημερώσω την Κυρία, η Κυρία θα χαρεί πολύ να μάθει ότι ο Κύριος είναι ελεύθερος… Μάλιστα, Κύριε. Θα το σημειώσω. Ο Κύριος θα περιμένει την Κυρία στο Μπιλμποκέ. Μάλιστα… Χαίρετε, Κύριε.

ΣΟΛΑΝΖ Τον αποφυλάκισαν;

ΚΛΑΙΡΗ Ο δικαστής τόν αποφυλάκισε προσωρινά.

ΣΟΛΑΝΖ Αλλά… Αλλά τότε, όλα στραβώνουν.

ΚΛΑΙΡΗ Το βλέπεις κι εσύ.

ΣΟΛΑΝΖ Οι δικαστές έκαναν την ανοησία να τόν αφήσουν. Γελοιοποιούν την δικαιοσύνη. Μάς προσβάλουν! Εάν ο Κύριος είναι ελεύθερος, θα θελήσει να μάθει, να ψάξει το σπίτι να βρει τον ένοχο. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πόσο δύσκολη είναι η θέση μας.

ΚΛΑΙΡΗ Έκανα ό,τι μπορούσα, ήξερα τι διακινδυνεύαμε.

ΣΟΛΑΝΖ Τα έκανες όλα τέλεια. Τα συγχαρητήρια μου. Οι καταγγελίες σου, τα γράμματά σου, όλα ήταν καταπληκτικά. Και εάν αναγνωρίσουν τον γραφικό σου χαρακτήρα, θα είναι τέλεια. Και γιατί αυτός πάει πρώτα στο Μπιλμποκέ και όχι εδώ; Μπορείς να το εξηγήσεις;

ΚΛΑΙΡΗ Αφού είσαι τόσο επιδέξια, θα έπρεπε να τα είχες καταφέρεις με την περίπτωση της Κυρίας. Αλλά φοβόσουνα. Το μόνο που μάς μένει είναι να συνεχίσουμε αυτή τη ζωή, να ξαναρχίσουμε το παιχνίδι μας.

ΣΟΛΑΝΖ Αυτό το παιχνίδι είναι επικίνδυνο. Είμαι βέβαιη ότι έχουμε αφήσει ίχνη. Εξ αιτίας σου. Κάθε φορά αφήνουμε. Ένα σωρό ίχνη και δεν θα μπορέσω να τα σβύσω. Και αυτή βρίσκεται μέσα σε όλα αυτά και τα βλέπει και τα αποκρυπτογραφεί. Εξ αιτίας σου, η Κυρία μάς κοροϊδεύει! Η Κυρία θα τα μάθει όλα. Θα καταλάβει ότι φοράμε τα φορέματά της, ότι αντιγράφουμε τις χειρονομίες της, ότι τυλίγουμε τον εραστή της με τα κόλπα μας. Όλα θα μάς προδώσουν, Κλαίρη. Όλα θα χαθούν από την αδεξιότητά σου.

ΚΛΑΙΡΗ Θα βρεθείς χαμένη επειδή δεν είχες την δύναμη να…

ΣΟΛΑΝΖ Να…

ΚΛΑΙΡΗ …να τήν σκοτώσεις.

ΣΟΛΑΝΖ Μπορώ ακόμη να βρω τη δύναμη να το κάνω.

ΚΛΑΙΡΗ Πού; Πού; Δεν είσαι πιό ικανή από μένα. Ένας γαλατάς σού πήρε τα μυαλά και σε αναστατώνει.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν έβλεπα το πρόσωπό της, Κλαίρη. Βρέθηκα ξαφνικά πολύ κοντά στην Κυρία, πολύ κοντά της καθώς κοιμότανε. Έχασα το θάρρος μου. Έπρεπε να παραμέριζα το σεντόνι που ανασηκώνονταν από την ανάσα της για να εύρισκα τον λαιμό της.

ΚΛΑΙΡΗ Και φυσικά το σεντόνι ήταν ζεστό. Η νύχτα μαύρη. Αυτά τα πράγματα τα κάνουν με το φως της ημέρας. Δεν είσαι ικανή για μια τόσο τρομερή πράξη. Αλλά εγώ μπορώ να τα καταφέρω. Είμαι ικανή για όλα και το ξέρεις.

ΣΟΛΑΝΖ Το δηλητήριο.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι. Ας μιλήσουμε ήρεμα. Είμαι δυνατή.

ΣΟΛΑΝΖ Κλαίρη, όμως…

ΚΛΑΙΡΗ Συγνώμη. Ξέρω τι λέω. Είμαι η Κλαίρη. Και είμαι έτοιμη. Αρκετά πιά. Βαρέθηκα να είμαι η αμαρτωλή καλόγρια δίχως Θεό, δίχως οικογένεια! Βαρέθηκα να έχω για αγία τράπεζα τον φούρνο. Είμαι μιά ξεμωραμένη, μιά σαπισμένη. Ακόμη κι εσύ έτσι με βλέπεις.

ΣΟΛΑΝΖ Κλαίρη… Μάς έχει πιάσει νευρικότητα. Η Κυρία δεν θα έρθει. Ούτε εγώ αντέχω άλλο. Δεν αντέχω άλλο τα χέρια μου, τις μαύρες κάλτσες μου, τα μαλλιά μου. Αδερφούλα μου, δεν σε κατηγορώ για τίποτε.

ΚΛΑΙΡΗ Σταμάτα!

ΣΟΛΑΝΖ Θα ήθελα να σε βοηθήσω. Θα ήθελα να σε παρηγορήσω, αλλά ξέρω ότι αηδιάζω με σένα. Μού προκαλείς αηδία. Και ξέρω ότι κι εσύ αηδιάζεις με μένα. Να αγαπιόμαστε και να αηδιάζουμε, δεν είναι αγάπη αυτό.

ΚΛΑΙΡΗ Κι όμως παραείναι αγάπη. Αλλά βαρέθηκα αυτόν τον φρικτό καθρέφτη που μού επιστρέφει την εικόνα μου σαν άσχημη μυρουδιά. Είσαι ή άσχημη μυρωδιά μου. Ε, λοιπόν! Είμαι έτοιμη. Θα έχω το στέμμα μου. Θα μπορώ να τριγυρνώ μέσα στα δωμάτια.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν μπορούμε να την σκοτώσουμε μόνο γι’ αυτό.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι, ε; Δεν είναι αρκετό; Και γιατί, παρακαλώ; Τι άλλο κίνητρο υπάρχει; Πού και πότε θα βρούμε καλύτερο πρόσχημα. Δεν είναι αρκετό; Απόψε η κυρία θα δει την ταραχή μας. Και θα ξεσπά σε γέλια, θα γελά ανάμεσα στα κλάματά της, με τους βαθείς αναστεναγμούς της! Όχι. Θα έχω το στέμμα μου. Θα γίνω η δηλητηριάστρια που εσύ δεν μπόρεσες να γίνεις. Σειρά μου τώρα να πάρω το πάνω χέρι σε σένα.

ΣΟΛΑΝΖ Αλλά, ποτέ…

ΚΛΑΙΡΗ (Μιμείται την Κυρία.) Φέρε μου την πετσέτα! Φέρε μου τις καρφίτσες! Ξεφλούδισε τα κρεμμύδια! Καθάρισε τα καρότα! Σφουγγάρισε τα πλακάκια! Τέρμα. Τέρμα. Α, ναι, ξέχασα. Κλείσε τη βρύση! Τέρμα. Θα εξουσιάζω εγώ.

ΣΟΛΑΝΖ Αδερφούλα μου!

ΚΛΑΙΡΗ Θα με βοηθήσεις.

ΣΟΛΑΝΖ Αλλά δεν ξέρεις πώς ακριβώς να κάνεις. Τα πράγματα είναι δύσκολα, Κλαίρη, ή μπορεί πιό απλά.

ΚΛΑΙΡΗ Θα ακουμπήσω το αριστερό μου χέρι πάνω στον λαιμό της. Εσύ θα με βοηθήσεις. Κι αν χρειαστεί να πάμε πιό πέρα, Σολάνζ, εάν χρειαστεί να πάω στα κάτεργα, θα με συντροφεύσεις, θα ανεβείς μαζί μου στο πλοίο. Σολάνζ, εμείς οι δυό, θα είμαστε το αιώνιο ζευγάρι, η εγκληματίας και η αγία. Θα σωθούμε, Σολάνζ, σού το ορκίζομαι, θα σωθούμε!

ΣΟΛΑΝΖ Ηρέμησε. Θα σε πάω επάνω. Για να κοιμηθείς.

ΚΛΑΙΡΗ Άφησέ με. Κλείσε τα φώτα. Κλείσε τα φώτα σε ικετεύω.

ΣΟΛΑΝΖ Ξεκουράσου. Ξεκουράσου, αδερφούλα μου. (Γονατίζει, τής βγάζει τα παπούτσια, τής φιλά τα πόδια.) Ηρέμησε, αγαπημένη μου. (Τήν χαϊδεύει.) Βάλε τα πόδια σου εδώ, Κλείσε τα μάτια.

ΚΛΑΙΡΗ Ντρέπομαι, Σολάνζ.

ΣΟΛΑΝΖ Μη μιλάς. Άσε με να σε ηρεμίσω. Θα σε βάλω να κοιμηθείς. Όταν κοιμηθείς, θα σε ανεβάσω στην σοφίτα. Θα σε ξεντύσω και θα σε ξαπλώσω στο κρεβάτι σου που είναι σαν κλουβάκι. Κοιμήσου, εγώ είμαι εδώ.

ΚΛΑΙΡΗ Ντρέπομαι, Σολάνζ.

ΣΟΛΑΝΖ Σσσσσσς! Άσε με να σού πω μιά ιστορία.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ;

ΣΟΛΑΝΖ Άγγελέ μου;

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ, άκου.

ΣΟΛΑΝΖ Κοιμήσου.

ΚΛΑΙΡΗ Έχεις όμορφα μαλλιά. Πόσο όμορφα μαλλιά. Τα δικά της…

ΣΟΛΑΝΖ Μη μιλάς γι’ αυτήν.

ΚΛΑΙΡΗ Τα δικά της είναι ψεύτικα.

ΣΟΛΑΝΖ Κοιμήσου. Εδώ είμαι εγώ. Είμαι η μεγαλύτερη αδερφή σου.

ΚΛΑΙΡΗ Όχι αδυναμία τώρα! Άναψε τα φώτα! Είναι η κατάλληλη στιγμή! Εμπρός! Και να φάμε πρώτα. Τι υπάρχει στην κουζίνα. Ε; Πρέπει να φάμε. Για να είμαστε δυνατές. Έλα, να μού πεις. Πού είναι το δηλητήριο;

ΣΟΛΑΝΖ Το δηλητήριο…

ΚΛΑΙΡΗ Το δηλητήριο! Μην κάνεις τέτοιους μορφασμούς. Πρέπει να είμαστε χαρούμενες, να τραγουδάμε. Να γελάμε. Διαφορετικά η τραγικότητα θα μάς πετάξει έξω από τα παράθυρα. Η δολοφονία είναι κάτι που δεν λέγεται! Θα την μεταφέρουμε μέσα σ’ ένα δάσος και κάτω από τα έλατα, με το φως της σελήνης, θα την κομματιάσουμε. Θα τήν θάψουμε κάτω από τα λουλούδια στα παρτέρια μας που ποτίζουμε τα απογεύματα!

σκηνή 4

η επιστροφή της Κυρίας

Χτυπάει του κουδούνι της εξώπορτας.

ΣΟΛΑΝΖ Αυτή είναι. Γύρισε. Κλαίρη, είσαι βέβαιη ότι θα αντέξεις;

ΚΛΑΙΡΗ Πόσα θα χρειαστούμε;

ΣΟΛΑΝΖ Βάλε δέκα. Στο τίλιο της. Δέκα χάπια από το δηλητήριο. Αλλά δεν θα τολμήσεις.

ΚΛΑΙΡΗ Το σωληνάριο το έχω εγώ. Δέκα.

ΣΟΛΑΝΖ Δέκα. Εννέα δεν θα φτάσουν. Με περισσότερα θα κάνει εμετό. Δέκα. Κάνε πολύ δυνατό το τίλιο.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΣΟΛΑΝΖ Πολύ γλυκό. (Βγαίνει.)

Η Κλαίρη συνεχίζει να συμμαζεύει το δωμάτιο

και μετά βγαίνει.

Για μερικά δευτερόλεπτα το δωμάτιο είναι άδειο.

Στον διάδρομο ακούγονται γέλια. Μπαίνει η

Κυρία μαζί με την Σολάνζ

.

ΚΥΡΙΑ Τι είναι όλα αυτά τα λουλούδια! Αυτές οι τρελές πάνε και τα ψωνίζουνε από τα ξημερώματα για να τα βρούνε πιό φτηνά. Τόση φροντίδα, Σολάνζ, για την Κυρία που δεν το αξίζει, τόσα τριαντάφυλλα για εκείνη όταν τόν Κύριο τόν μεταχειρίζονται σαν εγκληματία! Σολάνζ, σε σένα και την αδερφή σου θα σάς δείξω άλλη μια φορά πόσο σάς εμπιστεύομαι! Δεν έχω πιά καμιά ελπίδα! Αυτή τη φορά ο Κύριος είναι για τα καλά στην φυλακή. Στην φυλακή, Σολάνζ! ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ! Μέσα σε φριχτές συνθήκες! Τι λες για όλα αυτά; Να, λοιπόν, η Κυρία σου μπλεγμένη στην πιό άθλια υπόθεση και την πιό παράλογη. Ο Κύριος κοιμάται σε αχυρένιο στρώμα κι εσείς εδώ μού ετοιμάζεται υποδοχή!

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία δεν πρέπει να απελπίζεται. Οι φυλακές δεν είναι πιά όπως στην Επανάσταση…

ΚΥΡΙΑ Εντάξει, δεν έχουν πιά αχυρένια στρώματα, το ξέρω. Αλλά η φαντασία μου επινοεί τα χειροτέρα βασανιστήρια για τον Κύριο. Οι φυλακές είναι γεμάτες επικίνδυνους εγκληματίες και ο Κύριος, που είναι τόσο ευαίσθητος, θα ζήσει μαζί τους! Πεθαίνω από ντροπή. Ενώ εκείνος θα προσπαθεί να εξηγήσει το έγκλημά του, εγώ τριγυρνάω μέσα σ’ έναν κήπο. Είμαι διαλυμένη.

ΣΟΛΑΝΖ Τα χέρια σάς είναι παγωμένα.

ΚΥΡΙΑ Είμαι διαλυμένη. Κάθε φορά που θα επιστρέφω σπίτι, η καρδιά μου θα χτυπά μ’ αυτή την τρομερή βία και κάποια μέρα θα σωριαστώ, νεκρή κάτω από τα λουλούδια σας. Διότι ετοιμάζετε τον τάφο μου, διότι εδώ και μερικές μέρες συγκεντρώνετε στο δωμάτιό μου νεκρικά λουλούδια! Κρύωνα πολύ, αλλά δεν είχα την δύναμη να παραπονεθώ. Όλο το απόγευμα, τριγυρνούσα στους διαδρόμους. Είδα ανθρώπους παγωμένους, πρόσωπα από μάρμαρο, κεφάλια από κερί, αλλά μπόρεσα να διακρίνω την Κύριο. Από πολύ μακριά! Αισθάνθηκα ένοχη. Και τον είδα να χάνεται ανάμεσα σε δύο χωροφύλακες.

ΣΟΛΑΝΖ Χωροφύλακες; Είναι βέβαιη η Κυρία; Μάλλον είναι δεσμοφύλακες.

ΚΥΡΙΑ Εσύ ξέρεις πράγματα που εγώ δεν ξέρω. Δεσμοφύλακες ή χωροφύλακες, πάντως έπαιρναν τον Κύριο. Μόλις τώρα έρχομαι από την σύζυγο ενός δικαστικού. Η Κλαίρη πού είναι;

ΣΟΛΑΝΖ Ετοιμάζει το τίλιο της Κυρίας.

ΚΥΡΙΑ Πες της να κάνει γρήγορα! Συγχώρεσέ με, μικρή μου Σολάνζ. Συγχώρεσέ με. Ντρέπομαι να ζητάω τίλιο την στιγμή που Κύριος είναι μόνος, χωρίς τροφή, χωρίς καπνό, χωρίς τίποτε. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θα πει φυλακή. Η ευαισθησία μου με κάνει να υποφέρω. Εσείς είσαστε τυχερές, η Κλαίρη κι εσύ, που είσαστε μόνες στον κόσμο. Η ταπεινή κοινωνική σας καταγωγή σάς γλυτώνει από πολλές δυστυχίες!

ΣΟΛΑΝΖ Θα καταλάβουν γρήγορα ότι ο Κύριος είναι αθώος.

ΚΥΡΙΑ Και βέβαια είναι! Ακόμη κι αν είναι ένοχος, ποτέ δεν θα τόν εγκαταλείψω. Να πώς φαίνεται η αγάπη για έναν άνθρωπο: ο Κύριος δεν είναι ένοχος, αλλά και να ήταν, θα γινόμουνα η συνένοχός του. Θα τόν ακολουθούσα μέχρι τα κάτεργα της Γουϊάνας, μέχρι την Σιβηρία. Ξέρω ότι τελικά θα αθωωθεί κι αυτή η ηλίθια ιστορία με έκανε να καταλάβω πόσο δεμένη είμαι μαζί του. Αυτό που επρόκειτο να μάς χωρίσει, τελικά μάς ενώνει περισσότερο και με κάνει ακόμη πιό ευτυχισμένη. Μιά τερατώδης ευτυχία! Ο Κύριος δεν είναι ένοχος, αλλά και να ήταν, με πόση χαρά θα δεχόμουνα να σηκώσω τον σταυρό του! Από φυλακή σε φυλακή μέχρι τα κάτεργα θα τόν ακολουθούσα. Με τα πόδια, αν χρειάζονταν. Μέχρι τα κάτεργα, μέχρι τα κάτεργα, Σολάνζ! Θέλω να καπνίσω. Δώσ’ μου ένα τσιγάρο.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν κάνει να καπνίσετε. Δεν θα σάς άφηναν να πάτε στα κάτεργα. Οι σύζυγοι των εγκληματιών ή οι αδερφές τους ή οι μητέρες τους ακόμη δεν μπορούν να τούς ακολουθήσουν.

ΚΥΡΙΑ Εγκληματίας! Τι λόγια είναι αυτά, παιδί μου! Και πού τα ξέρεις αυτά; Ένας κατάδικος δεν είναι πιά ένα εγκληματίας. Έπειτα, θα έβαζα μέσον, Σολάνζ, θα τολμούσα τα πάντα, θα χρησιμοποιούσα κάθε πονηριά.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία έχει πολύ θάρρος.

ΚΥΡΙΑ Δεν με ξέρεις ακόμη. Μέχρι σήμερα, η αδερφή σου κι εσύ έχετε δει μιά γυναίκα που την υπηρετούν και τήν φροντίζουν, που ασχολείται με το τίλιο της και τις δαντέλες της, αλλά εδώ και καιρό έχω εγκαταλείψει τις μανίες μου. Είμαι δυνατή. Και έτοιμη για την μάχη. Εξ άλλου, ο Κύριος δεν κινδυνεύει να καταλήξει στην λαιμητόμο. Αλλά εγώ πρέπει να είμαι έτοιμη ακόμη και γι’ αυτό. Έχω ανάγκη από αυτήν την έξαρση για να σκέφτομαι πιό γρήγορα. Και χρειάζομαι αυτήν την ταχύτητα για να βλέπω καλύτερα. Χάρις σ’ αυτό θα διακρίνω ίσως αυτήν την ατμόσφαιρα της ανησυχίας προς την οποία προχωρώ από το πρωΐ. Χάρις σ’ αυτό θα μαντέψω ίσως τι κατασκόπους έχει βάλει η βρωμοαστυνομία να με παρακολουθούν.

ΣΟΛΑΝΖ Ας μην τρελαινόμαστε. Έχω δει να αθωώνουν και για βαρύτερες κατηγορίες. Στο Κακουργιοδικείο.

ΚΥΡΙΑ Βαρύτερες κατηγορίες; Τι ξέρεις εσύ για την κατηγορία σε βάρος του Κυρίου;

ΣΟΛΑΝΖ Εγώ; Τίποτε. Απλά ακούω αυτά που λένε, Κυρία. Νομίζω ότι δεν είναι τόσο σοβαρή η περίπτωση…

ΚΥΡΙΑ Λες ανοησίες. Και τι ξέρεις εσύ από απαλλαγές; Πηγαίνεις συχνά στο Κακουργιοδικείο; ΣΟΛΑΝΖ Διαβάζω το αστυνομικό δελτίο. Είχα διαβάσει για έναν άντρα που είχε κάνει πολύ χειρότερα. Τελικά…

ΚΥΡΙΑ Η περίπτωση του Κυρίου είναι μοναδική. Τόν κατηγορούνε για ανόητες κλοπές. Είσαι εντάξει τώρα; Για κλοπές! Ηλίθιες! Σαν τα ηλίθια άτομα που έστειλαν επιστολές καταγγελίας και έτσι τον συνέλαβαν.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία πρέπει να αναπαυθεί.

ΚΥΡΙΑ Δεν είμαι κουρασμένη. Σταματήστε να με συμπεριφέρεστε σαν να είμαι ανίκανη. Από σήμερα το πρωΐ δεν είναι πιά η κυρία σας που σάς επιτρέπει να τήν συμβουλεύετε και να διασκεδάζετε την τεμπελιά της. Δεν πρέπει εγώ να παραπονιέμαι. Οι αναστεναγμοί σας μού είναι ανυπόφοροι. Η ευγένειά σας με πνίγει. Η ευγένειά σας που όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε ποτέ πραγματικά τρυφερή. Κι αυτά τα λουλούδια που είναι εκεί για να γιορτάσουν ακριβώς το αντίθετο ενός γάμου! Λίγο ακόμη θα με κάψετε για να με ζεστάνετε. Εκείνος έχει φωτιά μέσα στο κελί του;

ΣΟΛΑΝΖ Δεν έχουνε φωτιά, Κυρία. Και εάν η Κυρία θέλει να πει ότι δεν έχουμε διακριτικότητα…

ΚΥΡΙΑ Δεν εννοούσα κάτι τέτοιο.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία επιθυμεί να δει τους σημερινούς λογαριασμούς ;

ΚΥΡΙΑ Μα δεν ξέρεις τι λες. Νομίζεις ότι έχω μυαλό για αριθμούς; Επί τέλους, Σολάνζ, τόσο πολύ τα έχεις μαζί μου, ώστε να μού αρνείσαι κάθε λεπτότητα; Μιλάς για αριθμούς , τη στιγμή που θέλω να μείνω μόνη με την λύπη μου! Φώναξε και τους προμηθευτές να τελειώνουμε!

ΣΟΛΑΝΖ Καταλαβαίνουμε την λύπη της Κυρίας!

ΚΥΡΙΑ Δεν θέλω να βάψω τους τοίχους του διαμερίσματος μαύρους, αλλά επί τέλους…

ΣΟΛΑΝΖ (Βολεύοντας την γούνα της Κυρίας) Η φόδρα έχει σκιστεί. Θα την πάω στον γουναρά αύριο.

ΚΥΡΙΑ Ναι, αν θες. Αν και δεν αξίζει τον κόπο. Από τώρα εγκαταλείπω τις τουαλέττες μου. Άλλωστε είμαι μιά ηλικιωμένη γυναίκα. Ε, Σολάνζ, δεν είμαι μιά ηλικιωμένη γυναίκα;

ΣΟΛΑΝΖ Σάς μπαίνουν μαύρες ιδέες.

ΚΥΡΙΑ Είναι ιδέες πένθους, γιατί εκπλήττεσαι; Πώς να έχω το μυαλό μου στις τουαλέττες μου και τις γούνες μου, όταν η Κύριος είναι στην φυλακή; Εάν το διαμέρισμα σάς φαίνεται πολύ θλιβερό…

ΣΟΛΑΝΖ Ω, Κυρία…

ΚΥΡΙΑ Δεν έχετε κανέναν λόγο να μοιράζεστε την θλίψη μου, σάς το λέω.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ την Κυρία. Μετά από τόσα που έχει κάνει η Κυρία για μάς.

ΚΥΡΙΑ Το ξέρω, Σολάνζ. Ήσασταν πολύ δυστυχισμένες εδώ;

ΣΟΛΑΝΖ Ω!

ΚΥΡΙΑ Μού είσαστε σαν κόρες μου. Μαζί σας η ζωή θα είναι λιγότερο θλιβερή. Θα φύγουμε για την εξοχή. Θα έχετε λουλούδια στον κήπο. Αλλά δεν σάς αρέσει η ξεγνοιασιά. Είστε νεαρές και όμως δεν γελάτε. Στην εξοχή θα ηρεμίσετε. Και αργότερα θα σάς αφήσω ό,τι έχω. Στο κάτω κάτω τι σάς λείπει; Με τα παλιότερα φορέματά μου θα μπορούσατε να ντυθείτε σαν πριγκίπισσες. Και με τα τωρινά μου ρούχα… Σε τι μού χρησιμεύουν πιά. Εγκαταλείπω την κομψή ζωή.

Μπαίνει η Κλαίρη φέρνοντας το τίλιο.

ΚΛΑΙΡΗ Το τίλιο είναι έτοιμο.

ΚΥΡΙΑ Αντίο χοροί, σουαρέ, θέατρο. Όλα αυτά εσείς θα τα κληρονομήσετε.

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία να μην εγκαταλείψει τις τουαλέττες της.

ΚΥΡΙΑ Πώς;

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία θα πρέπει να παραγγείλει και άλλες.

ΚΥΡΙΑ Πώς να τρέχω στους ράφτες; Μόλις τώρα εξηγούσα στην αδερφή σου: το μόνο που χρειάζομαι είναι μια μαύρη τουαλέττα για τις επισκέψεις μου στην φυλακή. Από εκεί και πέρα…

ΚΛΑΙΡΗ Η κυρία θα είναι πολύ κομψή. Η θλίψη θα τής δώσει νέα όψη.

ΚΥΡΙΑ Τι; Έχεις δίκαιο. Θα συνεχίσω να ντύνομαι για τον Κύριο. Αλλά θα πρέπει να επινοήσω ρούχα πένθους για την εξορία του Κυρίου. Θα ντύνομαι πιό σοβαρά από όταν θα πεθάνει. Θα φιάξω καινούριες και πιό όμορφες τουαλέττες. Και θα με βοηθάτε φορώντας εσείς τις παλιές τουαλέττες. Σάς τις χαρίζω κι ίσως αυτό φέρει την σωτηρία στον Κύριο. Ποτέ δεν ξέρουμε.

ΚΛΑΙΡΗ Όμως, Κυρία…

ΣΟΛΑΝΖ Το τίλιο είναι έτοιμο, Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Βαλ’ το εκεί. Θα το πιώ αργότερα. Θα πάρετε λοιπόν τα φορέματά μου. Σάς τα δίνω όλα.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να γίνουμε σαν την Κυρία. Εάν ήξερε η Κυρία πόσο πολύ φροντίζουμε τις τουαλέττες της! Η ντουλάπα της Κυρίας είναι για μάς σαν εκκλησία. Όταν την ανοίγουμε…

ΣΟΛΑΝΖ Το τίλιο θα κρυώσει.

ΚΛΑΙΡΗ Ανοίγουμε τα δύο φύλλα της ντουλάπας, τις ημέρες των γιορτών. Ούτε που κυττάμε καν τα φορέματα. Δεν έχουμε το δικαίωμα. Η ντουλάπα της Κυρίας είναι ιερή. Είναι η σεβαστή γκαρνταρόμπα της!

ΣΟΛΑΝΖ Φλυαρείς και κουράζεις την Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Λοιπόν, τέλος. (Χαϊδεύει ένα κόκκινο βελούδινο φόρεμα.) Αυτή η κρεασιόν ονομάζονταν «Γοητεία». Το πιό όμορφο φόρεμα. Καημένο φόρεμα. Το σχεδίασε ο Λανβέν ειδικά για μένα. Κύττα! Σάς το χαρίζω. Σού το κάνω δώρο, Κλαίρη!

ΚΛΑΙΡΗ Ω, Κυρία, μού το δίνετε στ’ αλήθεια;

ΚΥΡΙΑ Μα βέβαια. Αφού σού το είπα.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία παραείναι καλή. (Στην Κλαίρη.) Μπορείς να ευχαριστήσεις την Κυρία. Τόσο καιρό το θαυμάζεις αυτό το φόρεμα.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν θα τολμήσω ποτέ να το φορέσω. Είναι τόσο όμορφο.

ΚΥΡΙΑ Μπορείς να το φέρεις στα μέτρα σου. Κι εσύ, Σολάνζ, τι θες να σού δώσω; Θα σού δώσω… Κύττα, την αλεπουδίσια μου γούνα.

ΚΛΑΙΡΗ Α, το παλτό της παρέλασης!

ΚΥΡΙΑ Ποιάς παρέλασης;

ΣΟΛΑΝΖ Η Κλαίρη θέλει να πει ότι η Κυρία το φορούσε μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

ΚΥΡΙΑ Καθόλου. Τέλος πάντων. Είσαστε τυχερές που σάς δίνω φορέματά μου. Εγώ αν χρειαστώ, πρέπει να τα αγοράσω. Αλλά θα παραγγείλω τα πιό εντυπωσιακά για να συνοδέψω τον Κύριο με περισσότερη μεγαλοπρέπεια.

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία είναι όμορφη!

ΚΥΡΙΑ Όχι, όχι, μη μ’ ευχαριστείτε. Είναι τόσο όμορφο να κάνεις ευτυχισμένους τους γύρω σου. Πίστευα ότι ήμουνα τόσο προστατευμένη στην ζωή, τόσο προστατευμένη με την αφοσίωσή σας. Και τόσο προστατευμένη από τον Κύριο. Κι όλη αυτή η συμπαράσταση δεν μπορεί να σταθεί ικανή να με προστατέψει από την απελπισία. Είμαι απελπισμένη! Γράμματα. Γράμματα που μόνον εγώ τα ξέρω. Σολάνζ;

ΣΟΛΑΝΖ (Κάνοντας υπόκλιση στην Κλαίρη.) Μάλιστα, Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Τι είναι αυτό; Κάνεις υπόκλιση στην Κλαίρη; Τι αστείο! Νόμιζα ότι δεν είχατε και μεγάλη τάση για αστεία.

ΚΛΑΙΡΗ Κυρία, το τίλιο.

ΚΥΡΙΑ Σολάνζ, ήθελα να σε ρωτήσω… Ναι, ποιός πείραξε πάλι το κλειδί του γραφείου μου;… Θα ήθελα τη γνώμη σου. Ποιός μπορεί να έστειλε εκείνα τα γράμματα; Φυσικά καμία ιδέα. Είσαστε κι εσείς, όπως κι εγώ στα χαμένα. Αλλά θα χυθεί φως, μικρές μου. Ο Κύριος θα ξεκαθαρίσει το μυστήριο. Θα βάλω να αναλύσουν τον γραφικό χαρακτήρα για να μάθουμε ποιός οργάνωσε όλη αυτήν την μηχανορραφία. Ποιός πείραξε το ακουστικό του τηλεφώνου; Τηλεφώνησε κάποιος;

ΚΛΑΙΡΗ Όταν ο Κύριος…

ΚΥΡΙΑ Ο Κύριος; Ποιός Κύριος; Μίλα!

ΣΟΛΑΝΖ Όταν τηλεφώνησε ο Κύριος.

ΚΥΡΙΑ Από την φυλακή; Ο Κύριος τηλεφώνησε από την φυλακή;

ΚΛΑΙΡΗ Θέλαμε να κάνουμε μιά έκπληξη στην Κυρία.

ΣΟΛΑΝΖ Ο Κύριος αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος.

ΚΛΑΙΡΗ Περιμένει την Κυρία στο Μπιλμποκέ.

ΣΟΛΑΝΖ Αν ήξερε η Κυρία!

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία δεν θα μάς συγχωρέσει ποτέ.

ΚΥΡΙΑ Και δεν λέτε τίποτε! Ένα ταξί. Σολάνζ, γρήγορα, γρήγορα, ένα ταξί. Βιάσου. Τρέχα. (Σπρώχνει την Σολάνζ να φύγει.) Τις γούνες μου! Κάν’τε γρήγορα! Έχετε τρελαθεί ή εγώ τρελάθηκα; Πότε τηλεφώνησε;

ΚΛΑΙΡΗ Πέντε λεπτά πριν επιστρέψει η Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Έπρεπε να μού το λέγατε. Κι αυτό το τίλιο κρύωσε. Δεν μπορώ να περιμένω πότε θα γυρίσει η Σολάνζ. Και τι σάς είπε ο Κύριος;

ΚΛΑΙΡΗ Αυτό που σάς είπα. Ήταν πολύ ήρεμος.

ΚΥΡΙΑ Αυτός είναι πάντοτε έτσι. Ακόμη και μιά καταδίκη σε θάνατο θα τόν άφηνε αδιάφορο. Και μετά τι έγινε;

ΚΛΑΙΡΗ Τίποτε. Είπε ότι ο δικαστής τόν άφησε ελεύθερο.

ΚΥΡΙΑ Και τον άφησε ελεύθερο μεσάνυχτα; Οι δικαστές δουλεύουν τόσο αργά;

ΚΛΑΙΡΗ Μερικές φορές ακόμη πιό αργά.

ΚΥΡΙΑ Ακόμη πιό αργά; Εσύ πώς το ξέρεις;

ΚΛΑΙΡΗ Διαβάζω το περιοδικό «Ντητέκτιβ».

ΚΥΡΙΑ Α, μάλιστα! Πολύ περίεργο. Είσαι πολύ περίεργο κορίτσι, Κλαίρη. (Κυττάει το ρολόϊ της.) Δεν μπορεί να βιαστεί περισσότερο η Σολάνζ; Και μην ξεχάσεις να δώσεις να ράψουν την φόδρα από το παλτό μου.

ΚΛΑΙΡΗ Θα το πάω αύριο στον γουναρά.

ΚΥΡΙΑ Και πού είναι οι λογαριασμοί της ημέρας. Έχω λίγο χρόνο. Φέρ’ τους μου.

ΚΛΑΙΡΗ Τούς έχει η Σολάνζ.

ΚΥΡΙΑ Ναι, σωστά. Καλύτερα γιατί δεν έχω μυαλό τώρα. Θα τούς δω αύριο. (Κυττά την Κλαίρη.) Πλησίασε λίγο. Πλησίασε! Μα.. έχεις βαφτεί! (Γελά.) Μα φυσικά, Κλαίρη, έχεις μακιγιαριστεί!

ΚΛΑΙΡΗ Κυρία…

ΚΥΡΙΑ Α, μη μού λες ψέματα! Αλλά έχεις δίκαιο. Ζήσε τη ζωή, κόρη μου. Και για ποιόν βάφτηκες; Πέσ’ τα όλα.

ΚΛΑΙΡΗ Έβαλα λίγη πούδρα.

ΚΥΡΙΑ Δεν είναι πούδρα, είναι φον ντε τεν, η μάρκα λέγεται «στάχτη τριαντάφυλλων» ένα ροζ που πλέον δεν μ’ αρέσει. Έχεις δίκαιο. Είσαι ακόμη νέα, έχεις δικαίωμα να θες να γίνεσαι όμορφη. (Τής βάζει ένα λουλούδι στα μαλλιά. Κυττά το ρολόϊ της.) Μα τι κάνει η Σολάνζ; Πήγε μεσάνυχτα και δεν γύρισε ακόμη.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν βρίσκονται εύκολα ταξί. Πρέπει να πάει ως την πιάτσα.

ΚΥΡΙΑ Λες, ε; Δεν καταλαβαίνω πιά τον χρόνο. Η ευτυχία με έχει τρελάνει. Να τηλεφωνήσει ο Κύριος και μάλιστα μέσα στην άγρια νύχτα!

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία χρειάζεται να καθίσει. Θα πάω να ξαναζεστάνω το τίλιο. (Κάνει να φύγει.)

ΚΥΡΙΑ Όχι, όχι, δεν διψάω. Αυτή τη νύχτα σαμπάνια πρέπει να πιούμε. Και να μην κοιμηθούμε.

ΚΛΑΙΡΗ Όμως λίγο τίλιο…

ΚΥΡΙΑ Είμαι ήδη πολύ διεγερμένη…

ΚΛΑΙΡΗ Έχετε δίκαιο.

ΚΥΡΙΑ Και μη μάς περιμένετε μέχρι να γυρίσουμε. Ανεβείτε να κοιμηθείτε. (Ξαφνικά βλέπει το ξυπνητήρι.) Αλλά… αυτό το ξυπνητήρι. Τι είναι αυτό το ξυπνητήρι; Ποιός το έβαλε εκεί;

ΚΛΑΙΡΗ Το ξυπνητήρι; Είναι το ξυπνητήρι της κουζίνας.

ΚΥΡΙΑ Αυτό; Δεν το έχω δει ποτέ.

ΚΛΑΙΡΗ Ήταν πάνω στην εταζέρα στην κουζίνα. Πάντοτε υπήρχε εκεί.

ΚΥΡΙΑ Είναι αλήθεια ότι η κουζίνα μού είναι λίγο άγνωστη. Εσείς την ξέρετε καλύτερα. Είναι το βασίλειό σας. Αλλά γιατί το φέρατε εδώ;

ΚΛΑΙΡΗ Το έφερε η Σολάνζ για να κανονίζει την ώρα για τις δουλειές. Δεν εμπιστεύεται το εκκρεμές.

ΚΥΡΙΑ Η Σολάνζ είναι η προσωποποίηση της ακρίβειας. Έχω τις πιό πιστές υπηρέτριες.

ΚΛΑΙΡΗ Σάς λατρεύουμε, Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Έχετε δίκαιο. Και τι δεν έχω κάνει για σάς. (Βγαίνει.)

ΚΛΑΙΡΗ (Μόνη.) Η Κυρία μάς έντυσε σαν πριγκίπισσες. Η Κυρία νοιάζεται για την Κλαίρη ή την Σολάνζ, αλλά πάντοτε μάς μπερδεύει. Μάς περιβάλλει με την καλοσύνη της. Η Κυρία μάς επιτρέπει να μένουμε μαζί, η αδερφή μου κι εγώ. Μάς χαρίζει μικροπράγματα που δεν τα χρειάζεται πιά. Μάς αφήνει να πηγαίνουμε την Κυριακή στην εκκλησία και προσευχόμαστε και γι’ αυτήν.

ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ Άκου! Άκου!

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία δέχεται τον αγιασμό που τής φέρνουμε και μερικές φορές βουτά την άκρη του γαντιού της και μάς σταυρώνει!

ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ Το ταξί; Ήρθε το ταξί; Ε; Τι είπες Κλαίρη;

ΚΛΑΙΡΗ (Με πολύ δυνατή φωνή.) Απαριθμώ τις καλοσύνες της Κυρίας.

ΚΥΡΙΑ (Επιστρέφει.) Τι τιμές μού κάνετε! Αλλά και τι απροσεξίες. Μού βάζετε τριαντάφυλλα, αλλά δεν έχετε ξεσκονίσει τα έπιπλα.

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία δεν είναι ικανοποιημένη από εμάς;

ΚΥΡΙΑ Είμαι πολύ ευτυχισμένη, Κλαίρη. Φεύγω!

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία θα πάρει λίγο τίλιο, έστω κι αν κρύωσε.

ΚΥΡΙΑ (Γελώντας.) Θα με σκοτώσεις με το τίλιο σου, τα λουλούδια σου, τις συμβουλές σου. Απόψε…

ΚΛΑΙΡΗ Λίγο μόνον πιείτε.

ΚΥΡΙΑ Απόψε θα πιώ σαμπάνια. (Πηγαίνει προς τον δίσκο με το τίλιο.) Το τίλιο! Το σερβίρατε σε κούπα που έχουμε για τις δεξιώσεις! Τι επισημότητα!

ΚΛΑΙΡΗ Κυρία…

ΚΥΡΙΑ Πάρτε τα λουλούδια στο δωμάτιό σας. Ξεκουραστείτε. Ο Κύριος είναι ελεύθερος! Κλαίρη! Ο Κύριος είναι ελεύθερος και πάω να τόν συναντήσω.

ΚΛΑΙΡΗ Κυρία.

ΚΥΡΙΑ Η Κυρία τό ’σκασε!

Η πόρτα κλείνει πίσω της.

σκηνή 5

χωρίς την Κυρία

ΚΛΑΙΡΗ (Μένει μόνη.) Διότι η Κυρία είναι καλή! Η Κυρία είναι όμορφη! Η Κυρία είναι γλυκιά! Αλλά εμείς δεν είμαστε αχάριστες, κάθε βράδυ στην σοφίτα μας, όπως μάς διέταξε η Κυρία, προσευχόμαστε για εκείνη. Με την καλοσύνη της η Κυρία μάς δηλητηριάζει. Διότι η Κυρία είναι καλή. Η Κυρία είναι όμορφη. Η Κυρία είναι γλυκιά. Και μάς επιτρέπει να κάνουμε μπάνιο κάθε Κυριακή στην μπανιέρα της. Μάς δίνει πότε πότε κι από ένα γλυκό. Μάς γεμίζει με μαραμένα λουλούδια. Η Κυρία ετοιμάζει το τίλιο μας. Η Κυρία μάς μιλάει για τον Κύριο μέχρι που να μάς κάνει να την ζηλέψουμε. Διότι η Κυρία είναι καλή! Η Κυρία είναι όμορφη! Η Κυρία είναι γλυκιά!

ΣΟΛΑΝΖ (Επιστρέφοντας) Δεν το ήπιε; Όχι, ε; Το περίμενα. Ωραία τα κατάφερες.

ΚΛΑΙΡΗ Εσύ τι θά ’κανες;

ΣΟΛΑΝΖ Κορόϊδεψε με. Αλλά η Κυρία τό ’σκασε. Η Κυρία μάς ξέφυγε, Κλαίρη! Πώς τήν άφησες να φύγει; Θα δει τον Κύριο και θα τα καταλάβει όλα. Είμαστε χαμένες.

ΚΛΑΙΡΗ Μη τα ρίχνεις όλα σε μένα. Εγώ έβαλα το δηλητήριο στο τίλιο κι αυτή δεν ήθελε να το πιεί και τώρα φταίω εγώ;

ΣΟΛΑΝΖ Όπως πάντοτε!

ΚΛΑΙΡΗ Γιατί εσένα σ’ έτρωγε να πεις για την αποφυλάκιση του Κυρίου.

ΣΟΛΑΝΖ Η φράση ξεκίνησε από το στόμα σου.

ΚΛΑΙΡΗ Και τέλειωσε στο δικό σου.

ΣΟΛΑΝΖ Έκανα ό,τι μπορούσα. Για να σού δώσω χρόνο να τα ετοιμάσεις όλα κατέβηκα τις σκάλες όσο γινότανε πιό αργά, πέρασα από τους δρόμους με την λιγότερη κίνηση και παρ’ όλα αυτά βρήκα ένα σωρό ταξί. Δεν μπορούσα να τα απέφευγα. Νομίζω μάλιστα ότι σταμάτησα ένα από αυτά χωρίς να το καταλάβω. Κι ενώ εγώ τραβούσα τον χρόνο, εσύ τα έχανες όλα. Άφησες την Κυρία να φύγει. Δεν μάς μένει τίποτε άλλο παρά να το σκάσουμε κι εμείς. Να μαζέψουμε τα πράγματά μας… να σωθούμε…

ΚΛΑΙΡΗ Όλα τα κόλπα αποδείχτηκαν άχρηστα. Είμαστε καταραμένες.

ΣΟΛΑΝΖ Καταραμένες! Ξαναρχίζεις τις ανοησίες σου.

ΚΛΑΙΡΗ Παρά λίγο να τα καταλάβει όλα στην Κυρία. Μετά το τηλεφώνημα προδοθήκαμε από τα δικά μας χείλη. Εσύ δεν ήσουνα εδώ να έβλεπες όλα όσα ανακάλυψε η Κυρία. Την έβλεπα πώς βήμα βήμα προχωρούσε στην ανακάλυψη. Δεν κατάλαβε τίποτε, αλλά λίγο θέλει ακόμη.

ΣΟΛΑΝΖ Τήν άφησες να φύγει!

ΚΛΑΙΡΗ Είδα την Κυρία, Σολάνζ, τήν είδα να ανακαλύπτει το ξυπνητήρι της κουζίνας που είχαμε ξεχάσει να το ξαναβάλουμε στη θέση του, τήν είδα ανακαλύπτει την πούδρα πάνω στο έπιπλο της τουαλέττας, να ανακαλύπτει την πούδρα στα μάγουλά μου, να ανακαλύπτει ότι διαβάζαμε το περιοδικό «Ντητέκτιβ». Ανακάλυπτε το ένα μετά το άλλο και μόνη μου εγώ αντιμετώπιζα όλα αυτά, μόνη μου έβλεπα να χανόμαστε!

ΣΟΛΑΝΖ Πρέπει να φύγουμε. Να μαζέψουμε τα ρούχα μας. Γρήγορα, γρήγορα, Κλαίρη… Να πάρουμε το τραίνο… ή το πλοίο…

ΚΛΑΙΡΗ Να πάμε πού; Σε ποιόν; Δεν μπορώ ούτε μιά βαλίτσα να σηκώσω.

ΣΟΛΑΝΖ Να φύγουμε. Να πάμε οπουδήποτε. Σε οποιονδήποτε.

ΚΛΑΙΡΗ Πού θα πάμε; Τι θα κάνουμε για να ζούμε; Είμαστε φτωχιές!

ΣΟΛΑΝΖ Κλαίρη, και να τα πάρουμε και αυτά… και να τα πάρουμε και αυτά…

ΚΛΑΙΡΗ Τα λεφτά; Εγώ δεν θα το έκανα. Δεν είμαστε κλέφτρες. Η αστυνομία θα μάς ανακαλύψει γρήγορα. Και θα δουν ότι θα λείπουν τα λεφτά. Το παραμικρό λάθος θα μάς προσδώσει.

ΣΟΛΑΝΖ Στο διάολο! Να πάνε όλα στο διάολο. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε.

ΚΛΑΙΡΗ Έχουμε χάσει… Είναι πλέον αργά.

ΣΟΛΑΝΖ Δεν πιστεύω να πιστεύεις ότι θα καθίσουμε εδώ με τα χέρια σταυρωμένα, γεμάτες αγωνία. Θα επιστρέψουν αύριο και οι δυό τους. Θα έχουν μάθει ποιός έστειλε τα γράμματα. Θα έχουν μάθει τα πάντα! Τα πάντα! Εσύ δεν τήν είδες πώς έλαμπε! Με τι ύφος κατέβαινε την σκάλα! Σαν νικήτρια! Η απαίσια ευτυχία. Η χαρά της ήταν φιαγμένη από την δική μας ντροπή. Οι γούνες της… Τις ξαναπήρε τις γούνες της!

ΚΛΑΙΡΗ Είμαι τόσο κουρασμένη!

ΣΟΛΑΝΖ Δεν είναι ώρα για παράπονα. Η ευαισθησία σας ήρθε στην κατάλληλη στιγμή.

ΚΛΑΙΡΗ Πάρα πολύ κουρασμένη!

ΣΟΛΑΝΖ Είναι φανερό ότι κάποιες υπηρέτριες είναι ένοχες τη στιγμή που η Κυρία είναι αθώα. Είναι τόσο εύκολο, Κυρία, να είναι κάποιος αθώος! Αλλά εγώ, εάν μού ανέθεταν την εκτέλεση της θανατικής σας καταδίκης, θα το έκανα χωρίς δισταγμό!

ΚΛΑΙΡΗ Όμως, Σολάνζ…

ΣΟΛΑΝΖ Χωρίς δισταγμό! Αυτό το δηλητηριασμένο τίλιο, που τολμάτε να αρνείστε να το πιείτε, θα σάς το έβαζα μέσα στο στόμα αφού πρώτα θα το άνοιγα με τα χέρια! Μού αρνείστε να πεθάνετε, εσείς! Την στιγμή που ήμουνα έτοιμη να σάς παρακαλέσω να πεθάνετε, γονατιστή μπροστά σας και φιλώντας το φόρεμά σας!

ΚΛΑΙΡΗ Δεν ήταν τόσο εύκολο να ολοκλήρωνα όλα αυτά!

ΣΟΛΑΝΖ Το πιστεύετε; Θα μπορούσα να σάς έκανα την ζωή ανυπόφορη. Και θα σάς υποχρέωνα να έρθετε να με ικετεύσετε να σάς δώσω το δηλητήριο, και πάλι ίσως να σάς το αρνιόμουνα. Εν πάση περιπτώσει, η ζωή σας θα γίνονταν αβάσταχτη.

ΚΛΑΙΡΗ Κλαίρη ή Σολάνζ, με εκνευρίζετε – σάς μπερδεύω, Κλαίρη η Σολάνζ, με εκνευρίζετε και με κάνετε έξω φρενών. Εγώ κατηγορώ εσάς για όλες τις κακοτυχίες μας.

ΣΟΛΑΝΖ Τολμήστε να το επαναλάβετε.

ΚΛΑΙΡΗ (Την στιγμή που η Σολάνζ κυττά κάπου αλλού, φορά το λευκό φόρεμα πάνω από το μαύρο φόρεμά της.) Σάς κατηγορώ ότι είστε ένοχες των πιό φριχτών εγκλημάτων.

ΣΟΛΑΝΖ Είστε τρελή ή μεθυσμένη! Διότι δεν υπάρχει κανένα έγκλημα, Κλαίρη, σε προκαλώ να αναφέρεις έστω ένα έγκλημα.

ΚΛΑΙΡΗ Θα τα επινοήσουμε λοιπόν, διότι… Θέλετε να με προσβάλετε! Μην ανησυχείτε! Φτύστε με κατάμουτρα! Πετάξτε μου λάσπη και σκουπίδια.

ΣΟΛΑΝΖ (Στρεφόμενη και βλέποντας την Κλαίρη με το φόρεμα της Κυρίας.) Είστε πολύ όμορφη!

ΚΛΑΙΡΗ Άφησε τις τυπικότητες της εισαγωγής. Βιάσου! Ο κόσμος μπορεί να μάς θεωρεί τρελές και ζηλιάρες, αλλά εγώ τρέμω, ανατριχιάζω από ευχαρίστηση, Κλαίρη, θα χλιμιντρήσω από χαρά!

ΣΟΛΑΝΖ Είστε όμορφη!

ΚΛΑΙΡΗ Αρχίνα τις βρισιές.

ΣΟΛΑΝΖ Είστε όμορφη.

ΚΛΑΙΡΗ Άσε τα αυτά. Άσε την εισαγωγή. Αρχίνα τις βρισιές.

ΣΟΛΑΝΖ Με θαμπώνετε. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το έκανα.

ΚΛΑΙΡΗ Είπα αρχίνα τις βρισιές. Δεν νομίζω ότι με κάνατε να φορέσω αυτό το φόρεμα για να ακούω να υμνούν την ομορφιά μου. Δείξτε μου το μίσος σας! Τις βρισιές σας! Τα φτυσίματά σας!

ΣΟΛΑΝΖ Βοηθείστε με.

ΚΛΑΙΡΗ Μισώ τις υπηρέτριες. Είναι σιχαμερές και βρώμικες. Οι υπηρέτριες δεν είναι ανθρώπινα όντα. Σέρνονται. Είναι μιά μυρωδιά που απλώνεται στα δωμάτιά μας, τους διαδρόμους μας, που μάς διαπερνά, μπαίνει από το στόμα μας, μάς φθείρει. Μού φέρνετε εμετό. (Η Σολάνζ κάνει να πάει προς το παράθυρο.) Μείνε εκεί.

ΚΛΑΙΡΗ (Μιλώντας πάντοτε για υπηρέτριες.) Ξέρω ότι τις χρειαζόμαστε όπως χρειαζόμαστε τους νεκροθάφτες, τις εκκενώσεις βόθρων, τους αστυνομικούς. Τι να κάνουμε, αυτός ο ωραίος κόσμος βρωμάει.

ΣΟΛΑΝΖ Συνέχισε. Συνέχισε.

ΚΛΑΙΡΗ Τα στόματά σας που τρέμουν και εκλιπαρούν, οι ρυτιδιασμένοι αγκώνες σας, τα παλαιομοδίτικα ρούχα σας, τα σώματά σας που φοράνε ό,τι μάς είναι άχρηστο. Είστε οι παραμορφωτικοί μας καθρέφτες, η αποχέτευσή μας, η ντροπή μας, το κατακάθι μας.

ΣΟΛΑΝΖ Συνέχισε. Συνέχισε.

ΚΛΑΙΡΗ Έχω φτάσει στα άκρα, βιάσου, σε παρακαλώ. Είστε... Είστε… Θεέ μου, είμαι άδεια, δεν μπορώ πλέον να βρω κάτι. Μού τέλειωσαν οι βρισιές. Κλαίρη, με έχετε εξαντλήσει!

ΣΟΛΑΝΖ Άφησε με να βγω στο παράθυρο. Θα τα πούμε όλα στον κόσμο. Να μαζευτεί στα παράθυρα να μάς δει, πρέπει να μάς ακούσει. (Ανοίγει το παράθυρο, αλλά η Κλαίρη τήν τραβά προς τα μέσα.)

ΚΛΑΙΡΗ Θα μάς δούνε οι απέναντι.

ΣΟΛΑΝΖ (Έχει ήδη βγει στο μπαλκόνι.) Εγώ το θέλω. Έχει καλό καιρό. Με διεγείρει ο άνεμος!

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ! Σολάνζ! Μείνε μαζί μου, μπες μέσα!

ΣΟΛΑΝΖ Και σε τι διαφέρω από την Κυρία; Η Κυρία είχε τα ερωτόλογά της, τους εραστές της, τον γαλατά της.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ…

ΣΟΛΑΝΖ Σιωπή! Τον πρωϊνό γαλατά της που τής ανήγγελλε την αυγή, η πρωϊνή της καμπάνα, ο χλωμός και ελκυστικός κύριός της, αλλά όλα αυτά τελείωσαν. Τώρα αρχίζει ο χορός.

ΚΛΑΙΡΗ Μα τι κάνεις;

ΣΟΛΑΝΖ Θα σταματήσω την διαδικασία. Στα γόνατα!

ΚΛΑΙΡΗ Το παρακάνεις!

ΣΟΛΑΝΖ Στα γόνατα! Διότι εγώ ξέρω το πρέπει να κάνω.

ΚΛΑΙΡΗ Με σκοτώνετε!

ΣΟΛΑΝΖ Το ελπίζω πάρα πολύ. Η απελπισία μου με κάνει αδάμαστη. Είμαι ικανή για όλα. Α, είμαστε καταραμένες, λοιπόν!

ΚΛΑΙΡΗ Σώπα.

ΣΟΛΑΝΖ Εσείς δεν θα μπορούσατε να φτάσετε ως το έγκλημα.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ!

ΣΟΛΑΝΖ Μη κινείστε! Η Κυρία πρέπει να μ’ ακούσει. Τήν αφήσατε να ξεφύγει. Εσείς! Τι κρίμα που δεν μπορώ να τής δείξω όλο μου το μίσος! Που δεν μπορώ να τής διηγηθώ όλες μας τις ψευτιές. Αλλά εσύ, επειδή είσαι τόσο δειλή, τόσο ηλίθια, τήν άφησες να φύγει. Αυτή τη στιγμή γλεντάει με σαμπάνια! Μην κινείστε! Μην κινείστε! Ο θάνατος είναι εδώ και μάς παραμονεύει!

ΚΛΑΙΡΗ Αφήστε να φύγω.

ΣΟΛΑΝΖ Μην κινείστε. Ίσως μαζί σας βρω τον πιό απλό τρόπο και το θάρρος, Κυρία, να ξεμπλέξω την αδερφή μου και ταυτόχρονα να πάω εγώ στον θάνατο.

ΚΛΑΙΡΗ Μα τι πας να κάνεις; Πού θα μάς οδηγήσει όλο αυτό;

ΣΟΛΑΝΖ Σε παρακαλώ, Κλαίρη, απάντησέ μου.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ, ας το σταματήσουμε. Δεν αντέχω πλέον. Άφησέ με.

ΣΟΛΑΝΖ Θα συνεχίσω μόνη, μόνη, αγαπητή μου. Μη κινείστε. Αν προσέχατε περισσότερο, η Κυρία δεν θα ξέφευγε. Και τώρα θα ξεμπερδέψω με αυτήν την τόσο δειλή κοπέλα.

ΚΛΑΙΡΗ Σολάνζ! Σολάνζ! Βοήθεια!

ΣΟΛΑΝΖ Τσιρίξτε όσο θέλετε! Βγάλτε ακόμη και την τελευταία σας κραυγή, Κυρία! (Σπρώχνει σε μιά γωνία την Κλαίρη.) Τέρμα! Η Κυρία πέθανε! Ξαπλωμένη πάνω στο χαλί… στραγγαλισμένη με τα γάντια της κουζίνας. Η Κυρία μπορεί να μείνει καθιστή! Η Κυρία μπορεί να με αποκαλεί δεσποινίς Σολάνζ. Ακριβώς. Γι’ αυτό που έκανα. Η Κυρία και ο Κύριος θα με αποκαλούν δεσποινίς Σολάνζ Λεμερσιέ… Η Κυρία πρέπει να βγάλει αυτό το μαύρο φόρεμα, είναι απαίσιο.(Μιμείται την φωνή της Κυρίας.) Και να εγώ να έχω φτάσει σε σημείο να φοράω το πένθος της υπηρέτριάς μου. Στην έξοδο του νεκροταφείου όλες οι υπηρέτριες της γειτονιάς πέρασαν από μπροστά μου σαν να ήμουν μέλος της οικογένειας. Ο θάνατος μάς φέρνει μέχρι και να κάνουμε αστεία. Όχι, κύριε ανακριτά, όχι… Δεν θα μάθετε τίποτε για την εργασία μου. Η δική σας και η δική μας εργασία δεν έχουν τίποτε το κοινό. Τίποτε για την συνεργασία μας σ’ αυτόν τον φόνο… Τα φορέματα; Α! Η Κυρία μπορεί να τα κρατήσει. Η αδερφή μου κι εγώ έχουμε τα δικά μας. Αυτά που φοράμε κρυφά τις νύχτες. Φοράω την κόκκινη τουαλέττα που φοράνε οι εγκληματίες γυναίκες. Η Κυρία αντιλαμβάνεται την μοναξιά μου! Επί τέλους! Τώρα είμαι μόνη. Τρομακτική. Θα μπορούσα να σάς μιλήσω πολύ σκληρά, αλλά θέλω να είμαι καλή υπηρέτρια… Η Κυρία θα συνέλθει από τον φόβο της. Ανάμεσα στα λουλούδια της, τα αρώματά της, τα φορέματά της. Αυτό το λευκό φόρεμα που φορούσατε την βραδυά του χορού στην Όπερα. Αυτό το λευκό φόρεμα που πάντοτε τής το απαγόρευα. Εγώ έχω την αδερφή μου. Ναι, τολμώ να μιλώ γι’ αυτήν. Τολμώ, Κυρία. Μπορώ τα πάντα να τολμήσω. Και ποιός, ποιός θα μπορούσε να με κάνει να σιωπήσω; Έσκυβα για να στρώσω το κρεβάτι, έσκυβα για να σφουγγαρίσω τα πλακάκια, έσκυβα για να ξεφλούδιζα τα λαχανικά, για να ακούω πίσω από τις πόρτες, να κολλάω το μάτι μου στις κλειδαριές. Αλλά τώρα, στέκομαι όρθια. Είμαι η στραγγαλίστρια, η δεσποινίς Σολάνζ, αυτή που στραγγάλισε την αδερφή της! Να σωπάσω; Η Κυρία είναι πραγματικά πολύ ευαίσθητη. Αλλά λυπάμαι την Κυρία που άσπρισε το δέρμα της… Είμαι το μαύρο πουλί, έχω τους δικούς μου δικαστές. Κλαίρη, είμαι στην αστυνομία; Όχι, κύριε ανακριτά, δεν θα εξηγήσω τίποτε μπροστά τους. Αυτά τα πράγματα αφορούν μόνον εμάς… Αυτή η νύχτα, μικρή μου, ανήκει μόνον σε εμάς! (Ανάβει τσιγάρο αδέξια. Βήχει.) Ούτε εσείς, ούτε κανένας άλλος δεν θα μάθετε τίποτε, παρά μόνον ότι αυτή την φορά η Σολάνζ έφτασε μέχρι το τέλος. Την βλέπετε ντυμένη στα κόκκινα. Θα βγει έξω. (Η Σολάνζ πηγαίνει στο παράθυρο, το ανοίγει και βγαίνει στο μπαλκόνι. Μιλά με πλάτη στο κοινό.) Θα κατεβεί την μεγάλη σκάλα: η αστυνομία την συνοδεύει. Η δήμιος την ακολουθεί από κοντά. Τής ψιθυρίζει στο αυτί ερωτόλογα. Με συντροφεύει ο δήμιος, Κλαίρη! Θα τήν περάσουν μπροστά από όλες τις υπηρέτριες της γειτονιάς που συνόδευσαν την Κλαίρη στην τελευταία της κατοικία. Η κηδεία περνάει μεγαλόπρεπα. Μπροστά είναι οι μαιτρ ντ’ οτέλ, με φράκο, οι υπηρέτες με κυλότ κοντή και λευκές κάλτσες. Κρατάνε στεφάνια. Μετά έρχονται οι θαλαμηπόλοι, οι καμαριέρες. Έρχονται οι θυρωρίνες, έρχονται επίσης αντιπροσωπείες από τον ουρανό. Και τούς οδηγώ εγώ. Ο δήμιος με κανακεύει. Με αποθεώνουν. Είμαι χλωμή και πρόκειται να πεθάνω. (Μπαίνει μέσα.) Τής έκαναν μιά καταπληκτική κηδεία, έτσι δεν είναι, Κλαίρη; Είναι ανώφελο, Κυρία, θα υπακούσω στην αστυνομία. Μόνον αυτή με καταλαβαίνει. Ανήκει και αυτή στον κόσμο των περιθωριακών. Τώρα είμαι η δεσποινίς Σολάνζ Λεμερσιέ. Η Λεμερσιέ. Η περιβόητη εγκληματίας. Κλαίρη, είμαστε χαμένες.

ΚΛΑΙΡΗ (Με την φωνή της Κυρίας) Κλείσε το παράθυρο και τράβηξε τις κουρτίνες.

ΣΟΛΑΝΖ Είναι αργά. Όλος ο κόσμος κοιμάται. Ας μην συνεχίσουμε.

ΚΛΑΙΡΗ (Κάνει με το χέρι της την χειρονομία της σιωπής.) Κλαίρη, φέρτε μου το τίλιο μου.

ΣΟΛΑΝΖ Όμως…

ΚΛΑΙΡΗ Είπα το τίλιο μου.

ΣΟΛΑΝΖ Είμαστε πεθαμένες από την κούραση. Πρέπει να σταματήσουμε.

ΚΛΑΙΡΗ Α, όχι! Νομίζεις, εσύ η καλή μου υπηρέτρια, ότι θα ξεφύγεις έτσι εύκολα!

ΣΟΛΑΝΖ Αλλά…

ΚΛΑΙΡΗ Όχι αντιρρήσεις. Εγώ διατάζω αυτές τις τελευταίες στιγμές. Σολάνζ, θα με κρατήσεις μέσα σου.

ΣΟΛΑΝΖ Όχι, μα όχι! Είσαι τρελλή. Θα φύγουμε! Γρήγορα, Κλαίρη. Δεν πρέπει να μείνουμε εδώ. Το διαμέρισμα είναι δηλητηριασμένο.

ΚΛΑΙΡΗ Στάσου εδώ.

ΣΟΛΑΝΖ Κλαίρη, δεν βλέπεις πόσο έχω εξαντληθεί; Πόσο χλωμή είμαι;

ΚΛΑΙΡΗ Είσαι δειλή. Κάνω ό,τι σού λέω. Είμαστε σχεδόν στο τέλος. Σολάνζ. Θα πάμε μέχρι το τέλος. Εσύ μόνη θα ζήσεις και τις δύο μας υπάρξεις. Πρέπει να είσαι πολύ δυνατή. Κανένας στην φυλακή δεν θα ξέρει ότι είμαι μαζί σου. Και κυρίως, όταν καταδικαστείς, μη ξεχάσεις ότι με έχεις μέσα σου. Σαν κάτι πολύτιμο. Θα είμαστε όμορφες, ελεύθερες και χαρούμενες, Σολάνζ, δεν έχουμε πλέον ούτε λεπτό για χάσιμο. Επανάλαβε ό,τι σού πω…

ΣΟΛΑΝΖ Πες μου, αλλά όχι τόσο δυνατά.

ΚΛΑΙΡΗ Η Κυρία πρέπει να πιεί το τίλιο της.

ΣΟΛΑΝΖ Όχι, δεν θέλω να το πω.

ΚΛΑΙΡΗ (Τήν πιάνει από τα χέρια.) Παλιοτόμαρο! Πες αυτό που λέω! Η Κυρία θα πιεί το τίλιο της.

ΣΟΛΑΝΖ Η Κυρία θα πιεί το τίλιο της…

ΚΛΑΙΡΗ Διότι πρέπει να κοιμηθεί…

ΣΟΛΑΝΖ Διότι πρέπει να κοιμηθεί…

ΚΛΑΙΡΗ Διότι πρέπει να κοιμάται…

ΣΟΛΑΝΖ Διότι πρέπει να κοιμάται…

ΚΛΑΙΡΗ Και θα τήν προσέχω εγώ.

ΣΟΛΑΝΖ Και θα τήν προσέχω εγώ.

ΚΛΑΙΡΗ (Ξαπλώνει πάνω στο κρεβάτι της Κυρίας) Επαναλαμβάνω, μη με διακόψεις. Θα το κάνεις; (Η Σολάνζ κάνει νεύμα ότι συμφωνεί.) Επαναλαμβάνω! Φέρε μου το τίλιο μου!

ΣΟΛΑΝΖ Όμως…

ΚΛΑΙΡΗ Είπα! Το τίλιο μου.

ΣΟΛΑΝΖ Όμως, Κυρία…

ΚΛΑΙΡΗ Συνέχισε.

ΣΟΛΑΝΖ Όμως, Κυρία, το τίλιο κρύωσε.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν έχει σημασία, θα το πιώ. Δώσ’ το μου. (Η Σολάνζ φέρνει τον δίσκο.) Βλέπω το έχεις βάλει στο πιό καλό σερβίτσιο… (Παίρνει την κούπα και πίνει.)

Αυλαία