μανία θεάτρου
Les cheveux du soleil sont nos mains aussi.
Και τα μαλλιά του ήλιου είναι χέρια μας επίσης.
Sophie Podolski
Πάμπλο Πικάσο Pablo Picasso
Τα τέσσερα μικρά κορίτσια
Les quatre petites filles
μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη
Όλοι ξέρουν τον Πάμπλο Πικάσο ως έναν μεγάλο ζωγράφο, αλλά πόσοι γνωρίζουν ότι έχει γράψει και θεατρικά έργα; Το 1997 παρουσιάσαμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα απόσπασμα από το θεατρικό του έργο «Τα τέσσερα μικρά κορίτσια» (Les quatre petites filles), ένα κείμενο το οποίο μέσω της υπερρεαλιστικής αισθητικής μιλά για την εφηβεία των κοριτσιών, γραμμένο το 1947. Στην παράσταση έπαιξαν μαθήτριες του Γαλλικού Ινστιτούτου του Βόλου, δηλαδή κορίτσια που είχαν την ίδια ηλικία με την ηρωΐδες. Πιο κάτω δημοσιεύουμε τα αποσπάσματα που χρησιμοποιήθηκαν στην παράσταση. Στην ταινία που έχουμε αναρτήσει το YouTube θα δείτε ένα απόσπασμα από την παράσταση.
Πέμπτη πράξη (αποσπάσματα)
Το σκηνικό: ο ίδιος κήπος. Τα τέσσερα μικρά κορίτσια με τα μικρά τους φορέματα σε ζωηρά χρώματα. Η πύρινη σφαίρα ενός μεγάλου ήλιου που λάμπει κυλάει πάνω στην σκηνή, πάνω στην μεγάλη λίμνη την οποία στο τέλος της τετάρτης πράξεως έστρωσαν κατά γης τα μικρά κορίτσια. Τεράστιοι πελαργοί βουτάνε τα πόδια τους μέσα στο νερό και ψαρεύουν ψάρια και βατράχια. Τα μικρά κορίτσια τραγουδάνε και χορεύουν κυκλικά:
Δεν θα πάμε πιά στο δάσος
Τις δάφνες τίς έκοψαν…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Ι, φωνάζοντας.
Ζανέτ, έλα ’δώ!
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΙΙ, φωνάζοντας.
Ζανέτ, έλα ’δώ!
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΙΙΙ, φωνάζοντας.
Ζανέτ, έλα ’δώ!
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ IV, φωνάζοντας.
Ζανέτ, εδώ, να ένα γράμμα!
Αρχίζουν να διαβάζουν το γράμμα μεγαλόφωνα.
Λαχανάκια μου, ρεπανάκια μου, καροτάκια μου, […] σάς γράφω από εδώ, χίλιες λεύγες μακριά από κάθε σημάδι, και δεν κάνω λάθος, φάροι που σκουπίζουν το πλήθος των ιστίων, χτυπώντας δυνατά τα παντζούρια. […] Περιμένουμε εδώ τον θείο σου με το μικρό του σκυλί και τα μεγάλα έξοδα θα έρθουν μετά, όταν τα ρόδα θα έχουν κάνει τις ανθοδέσμες τους, και το άσχημο παιχνίδι θα παιχτεί χωρίς τύμπανα και τρομπέτες και όλες οι φωτιές αναμμένες στη σχάρα του φούρνου που τον γύμνωσαν οι τόσες ανθοδέσμες που προσφέρθηκαν στις νεράϊδες που είσαστε σε ολοκαύτωμα. […] Καληνύχτα, και καθώς σάς φιλώ βάζω τις μικρές φακίδες μου. Ο ταπεινός σας υπηρέτης και η πολύ τρυφερή και αφοσιωμένη υπηρέτριά σας χωρίς να ξεχνάνε παντού κρυμμένη όλη μου την παλιά μούχλα μεγάλο δέμα με σκατά που γεμίζουν μέχρι τις άκρες το πιάτο η ενσάρκωση της ευγνωμοσύνης μου.
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Ι
Μεγάλη παλιοβρώμα, τεράστιο σκατό, σκουπίδι…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Ι
Μυρουδιά απαίσια από ένα πιάτο γεμάτο αστέρια τηγανητά στη σόμπα.
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Ι
Λικέρ γαρυφάλλων…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ IV
Γάλα των γιασεμιών…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΙΙ
Αλοιφή με μύρο…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ IV
Δάκτυλα ελαφρά της νύκτας τραγουδώντας σταγώνα σταγώνα τα τριανταφυλλόχρωμα κολιέ τους…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΙΙ
Τρελή χαρά από τις βεντάλιες που αφήνονται να πετάξουν στο γαλάζιο του μάγουλου…
ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΙΙ, βουτώντας μέσα στη λίμνη και τραγουδώντας.
Σιωπή του ρόδου, σιωπή του πεπονιού, σιωπή της μολόχας, σιωπή του κάρβουνου, ρόδο της σιωπής, ρόδο του πεπονιού, ρόδο της σιωπής του κάρβουνου του ρόδου, ρόδο του ρόδου, του ρόδου και της λευκής παπαρούνας, και του σπιτιού, η μύγα πάνω στο πράσινο μανίκι του μωβ φορέματός της με μεγάλα κίτρινα πουά, καπέλο του χελιδονιού, παπούτσια σαύρας, ζώνη φιδιού, όμορφα κρινάκια, αχλάδια, σύκα, ροδάκινα, πορτοκάλια, λεμόνια, δροσερός αέρα των ορέων και τεράστιος σωρός από γέρικα μουνιά και δέεστε υπέρ ημών και σάς λέω χαίρετε δείχνοντάς σας τον κώλο μου.
Μεγάλα γουρούνια και γουρούνες και τα μικρά τους με φτερά γεμίζουν την λίμνη. Τα μικρά κορίτσια χορεύουν και τραγουδούν σε χορωδία το τραγούδι που το μικρό κορίτσι ΙΙ τραγούδησε στην αρχή μόνο του, - δυό ή τρεις φορές. Ακινησία. Μεγάλη σιωπή.
Τέλος της πέμπτης πράξεως.