μανία θεάτρου
nobody, not even the rain, has such small hands
κανένας, ούτε ακόμη η βροχή, δεν έχει τόσο μικρά χέρια
E.E. Cummings
νυκτερινός σταθμός
Γιάννη Φαρμακίδη
Δείτε εδώ την παράσταση του έργου που δόθηκε στον Βόλο, το 2019, σε σκηνοθεσία Γιάννη Φαρμακίδη.
Γιάννη Φαρμακίδη
Νυκτερινός σταθμός
τα πρόσωπα
η γυναίκα
ο άντρας
η άγνωστη γυναίκα
Η αποβάθρα ενός σιδηροδρομικού σταθμού.
Μπαίνουν η γυναίκα και ο άντρας ο οποίος κρατά μιά βαλίτσα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα περιμένω εδώ.
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί δεν θες να πάμε στην αίθουσα αναμονής;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θέλω να βλέπω κανέναν. Προτιμώ να βλέπω την νύχτα.
ΑΝΤΡΑΣ Άκουσες τι είπαν; Το τραίνο θα έχει μία ώρα καθυστέρηση. Κι απόψε κάνει πολύ κρύο. Θα μείνεις μιά ώρα εδώ στην αποβάθρα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ναι, προτιμώ να μείνω εδώ στην αποβάθρα. Δεν θέλω να βλέπω κανέναν.
ΑΝΤΡΑΣ Μιά ώρα όρθια;
ΓΥΝΑΙΚΑ Μιά ώρα όρθια.
Ο άντρας αφήνει κάτω την βαλίτσα και φεύγει. Επιστρέφει σε λίγο κρατώντας δύο κούπες.
ΑΝΤΡΑΣ Πάρε.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι είναι;
ΑΝΤΡΑΣ Πράσινο τσάϊ με μιά κουταλιά μελιού. Όπως το πίνεις.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εσύ καφέ πήρες;
ΑΝΤΡΑΣ Όχι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι πήρες;
ΑΝΤΡΑΣ Γλυκό κόκκινο κρασί με ζεστό νερό.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι πράμα;
ΑΝΤΡΑΣ Όταν πήγα στο κυλικείο, είδα κάποιον που είχε πάρει ένα ποτήρι κόκκινο γλυκό κρασί και το ζήλεψα. Κι επειδή κάνει κρύο απόψε, είπα να μού βάλουνε και ζεστό νερό στο κρασί.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και γιατί σού το έβαλαν σε κούπα;
ΑΝΤΡΑΣ Εγώ τους το ζήτησα για να κρατάω κούπα όπως κι εσύ.
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί σώνει και καλά να κρατάς κούπα όπως εγώ;
ΑΝΤΡΑΣ Για να είμαστε όμοια. Είναι οι τελευταίες στιγμές που θα είμαστε όμοια.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κόκκινο κρασί σαν το αίμα. Και νερό. Αίμα και νερό. Ἀλλ’ εἴς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ
ἔνιξε τήν πλευρᾶν αὐτοῦ καί εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καί ὕδωρ. Ο θάνατος!
ΑΝΤΡΑΣ Μην γίνεσαι προληπτική. Κύττα πόσο όμορφη είναι η νύχτα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ξαστεριά και σελήνη.
ΑΝΤΡΑΣ Απόψε έχει πανσέληνο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Α, ναι;
ΑΝΤΡΑΣ Θα μπορείς να βλέπεις καθαρά το τοπίο απ’ το παράθυρο του βαγονιού.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα μ’ αυτήν την καθυστέρηση, όταν θα φτάσω θα είναι αργά, θα δυσκολευτώ να
βρω ταξί.
ΑΝΤΡΑΣ Όλο και κάποιο θα βρεθεί.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν έπρεπε να μού φέρεις πράσινο τσάϊ. Θα έχω αϋπνία.
ΑΝΤΡΑΣ Γι’ αυτό σού το ’φέρα. Για να μην κοιμηθείς και να βλέπεις την σελήνη.
ΓΥΝΑΙΚΑ Είναι αλήθεια ότι το πράσινο τσάϊ με βοηθάει να κρατιέμαι όρθια στην ζωή. Αλλά
έρχονται στιγμές που ούτε αυτό μπορεί να με βοηθήσει.
Μένουν για λίγο σιωπηλοί.
Εμφανίζεται μιά άλλη γυναίκα.
(Ο συγγραφέας θα προτιμούσε ο ακόλουθος διάλογος να διαμείβονταν στην ρωσσική γλώσσα.)
ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Συγνώμη, που βρίσκεται το γραφείο του σταθμάρχη; Простите, где находится
офис начальника станции?
ΑΝΤΡΑΣ Εάν περιμένετε το τραίνο, μόλις μας είπαν ότι θα έχει μιά ώρα καθυστέρηση.
Если вы ждете на поезд, они говорили, что это с опозданием на один час .
ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν περιμένω το τραίνο. Θέλω να δω τον σταθμάρχη. Я не жду поезда. Я хочу
видеть начальника станции.
ΑΝΤΡΑΣ Το γραφείο του πρέπει να είναι στην τελευταία πόρτα εκεί. Его офис должен
быть в последнюю дверь там.
ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Ευχαριστώ, καληνύχτα. Спасибо. Спокойной ночи.
ΑΝΤΡΑΣ Μήπως μπορώ να σάς βοηθήσω; Могу ли я вам помочь?
ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Ευχαριστώ, θα δω τον σταθμάρχη. Спасибо, но я буду видеть начальника
станции.
ΑΝΤΡΑΣ Το πρόσωπό σας έχει δάκρυα. Θέλετε κάποια βοήθεια; Ваше лицо, полные
слез. Вы нуждаетесь в помощи?
ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι, ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ. Καληνύχτα. Нет. Спасибо. Большое спасибо.
Спокойной ночи.
Η άλλη γυναίκα φεύγει.
Η γυναίκα κυττά το ρολόϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Ανυπομονείς να φύγεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ Κύτταξα επειδή τέτοια ώρα απόψε έχει συναυλία τζαζ στο μπαράκι. Αν φύγεις τώρα, θα προλάβεις να βρεις μιά θέση.
ΑΝΤΡΑΣ Και να μην πάω, δεν πειράζει.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αν δεν πας, θα αναρρωτιούνται όλοι γιατί δεν εμφανιστήκαμε. Δεν λείψαμε καμιά Δευτέρα από ’κεί. Αν και, αν εμφανιστείς μόνος, θα αναρρωτηθούν πάλι γιατί θα είσαι μόνος. Αν σε ρωτήσουν, πες τους ότι αρρώστησα.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θα το πιστέψουν. Ξέρουν ότι δεν θα σε άφηνα μόνη, άρρωστη στο σπίτι για να πήγαινα στο μπαράκι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα τούς πεις ότι εγώ ήμουνα που επέμενα να πας.
ΑΝΤΡΑΣ Και τι θα τούς πω την επόμενη Δευτέρα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα τούς πεις ότι εξακολουθώ να είμαι άρρωστη. Εξ άλλου δεν θα με βλέπουν να κυκλοφορώ όλη την εβδομάδα.
ΑΝΤΡΑΣ Και πότε θα τούς πω ότι έγινες καλά; Και τι θα γίνει μετά;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θα γίνω ποτέ καλά. Και κάποια στιγμή θα πεθάνω. Εσύ τότε θα τούς πεις ότι με μετέφερες στην πόλη μου για να με θάψεις εκεί, επειδή αυτή ήταν η τελευταία μου επιθυμία.
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί τα λες όλα αυτά;
ΓΥΝΑΙΚΑ Πρέπει να λέμε κάτι. Δεν αντέχω την σιωπή. Πες κι εσύ κάτι.
ΑΝΤΡΑΣ Εσύ λες ότι δεν αντέχεις την σιωπή;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ναι, γιατί;
ΑΝΤΡΑΣ Τίποτα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Μίλα κι εσύ, πες κάτι.
ΑΝΤΡΑΣ Και τι άλλο να πούμε; Όλες αυτές τις μέρες μιλήσαμε πάρα πολύ. Ό,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε. Πήραμε τις αποφάσεις μας. Τι άλλο μάς μένει; Να μιλήσουμε για τον καιρό. Ή για τις καθυστερήσεις των τραίνων. Αυτό που μπορώ να σού πω είναι ότι θα ’θελα κι εγώ να έκανα ένα ταξίδι τώρα. Μ’ αρέσουν τα νυχτερινά ταξίδια.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κι εμένα μ’ αρέσουν τα νυχτερινά ταξίδια, αλλά αυτό εδώ είναι διαφορετικό. Μοιάζει να μην είναι κανονικό ταξίδι.
ΑΝΤΡΑΣ Όμως το θέλησες αυτό το ταξίδι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και ’σύ συμφώνησες να ταξιδέψω.
ΑΝΤΡΑΣ Συμφώνησα, αλλά μετά από αντιρρήσεις. Να πάμε κάπου να καθίσουμε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι, προτιμώ εδώ. Άλλωστε όλη μέρα καθόμασταν.
ΑΝΤΡΑΣ Ίσως αυτές τις συζητήσεις των τελευταίων ημερών θα έπρεπε να τις κάναμε μακριά από το σπίτι, στην εξοχή, στην θάλασσα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί;
ΑΝΤΡΑΣ Ίσως βλέπαμε αλλοιώς τα πράγματα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θ’ άλλαζε τίποτα.
ΑΝΤΡΑΣ Ακόμη και να μην άλλαζε, θα είχαμε διαφορετικές αναμνήσεις. Τώρα το μόνο που μού έρχεται στο μυαλό, είναι οι τοίχοι των δωματίων γύρω μας.
ΓΥΝΑΙΚΑ Μού είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το κτίριο του σταθμού όταν πρωτοήρθα εδώ, σ’ αυτή την πόλη.
ΑΝΤΡΑΣ Κι εμένα μού άρεζε από παιδί αυτός ο σταθμός. Και τώρα μ’ αρέσει να έρχομαι εδώ καμιά φορά έστω κι αν δεν πρόκειται να ταξιδέψω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εμένα μ’ αρέσουν όλοι οι σιδηροδρομικοί σταθμοί, ακόμη κι αυτοί που δεν είναι τόσο όμορφοι όπως αυτός εδώ.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν μού τά ’χες πει ποτέ όλα αυτά.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ούτε κι εσύ μού είπες ποτέ ότι έρχεσαι εδώ, έστω κι αν δεν θα ταξιδέψεις.
ΑΝΤΡΑΣ Να δυό πράγματα που δεν ξέρουμε ο ένας για τον άλλον.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ίσως να υπάρχουν κι άλλα πράγματα που δεν ξέρουμε ο ένας για τον άλλον.
ΑΝΤΡΑΣ Ίσως.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πες κάτι άλλο που δεν ξέρω για σένα.
ΑΝΤΡΑΣ Όταν κάναμε έρωτα, σκεφτόμουνα άλλες γυναίκες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ψεύτη!
ΑΝΤΡΑΣ Κι εσύ σκεφτόσουνα άλλους άντρες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ούτε έναν.
ΑΝΤΡΑΣ Ούτε μισόν;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ούτε ίχνος άλλου άντρα. Ν’ ακουμπήσω πάνω σου;
ΑΝΤΡΑΣ Κουράστηκες; Θες να πάμε να καθίσουμε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν κουράστηκα. Ούτε θέλω να καθίσω. Θέλω μόνον ν’ ακουμπήσω πάνω σου.
ΑΝΤΡΑΣ Ναι, βέβαια. Έλα, ακούμπα πάνω μου.
Η γυναίκα ακουμπά πάνω στον άντρα ο οποίος με την σειρά του ακουμπά την πλάτη του σε κάποιον τοίχο ή στύλο.
ΑΝΤΡΑΣ Εντάξει είσαι έτσι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ναι, εντάξει. Ξέρεις πόσούς μήνες ήμασταν μαζί;
ΑΝΤΡΑΣ Δεν τούς μέτρησα. Πόσοι είναι; Εσύ ήρθες…
ΓΥΝΑΙΚΑ (Τον διακόπτει.) Να σού πω εγώ. Ακριβώς εννιά μήνες. Όσο χρειάζεται να γεννηθεί ένα παιδί. Ξέχασα να πάρω κάτι να διαβάζω στο ταξίδι.
ΑΝΤΡΑΣ Θα βλέπεις το τοπίο με το φως της σελήνης.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θα μού είναι αρκετό. Εννοώ το να βλέπω το τοπίο. Χρειάζομαι κάτι να σκέφτομαι. Τρομάζω όταν το μυαλό μού μένει άδειο. Πες μου μια ευχάριστη στιγμή από την ζωή μας των εννέα μηνών για να την σκέφτομαι στο ταξίδι.
ΑΝΤΡΑΣ Ποιά να σού πω; Διάλεξε εσύ.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι, εσύ διάλεξε.
ΑΝΤΡΑΣ Μπύρες σ’ εκείνο το μπαράκι πάνω στο κύμα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ναι, που δεν μάς άρεζε να καθόμαστε στις καρέκλες και καθόμασταν στο τσιμέντο με τα πόδια μέσα στην θάλασσα. Ναι, ναι, ήταν τέλεια! Πολύ ευχάριστη ανάμνηση. Αλλά δεν θα μού φτάσει μόνον μιά ανάμνηση για να σκέφτομαι σ’ όλο το ταξίδι. Πες μού άλλη μιά.
ΑΝΤΡΑΣ Όταν κρύωνε ο καιρός, πηγαίναμε στο άλλο μπαράκι για μπύρες Erdiger.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αχ, ναι, ναι! Αλλά μόνον εγώ έπινα μπύρα Erdiger. Εσύ έπινες κονιάκ Μεταξά δωδεκάρι. Μού είχες πει πως όταν τελειώνει το καλοκαίρι, αρχίζεις να πίνεις κονιάκ. Πες μου κι άλλη μιά ευχάριστη στιγμή. Να θυμάμαι στο ταξίδι τρεις στιγμές. Ελπίζω να μού φτάσουν για όλο το ταξίδι.
ΑΝΤΡΑΣ Οι προβολές κάθε Παρασκευή στην κινηματογραφική λέσχη και μετά η ταβέρνα με τα ψητά απέναντι από το στρατόπεδο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πώς τρώγαμε! Σαν να ήμασταν μέρες νηστικοί!
ΑΝΤΡΑΣ Ήταν επειδή είχαμε δει προηγουμένως στην ταινία κάποια σκηνή με φαγητό και μάς άνοιγε η όρεξη. Εγώ τι να θυμάμαι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Εσύ δεν θα ταξιδέψεις.
ΑΝΤΡΑΣ Ακόμη χειρότερα. Εγώ θα ζω μέσα στο σπίτι που ζήσαμε μαζί.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ξέρεις είναι τόσο όμορφα εδώ, μαζί σου, που ξέχασα ότι δεν θα ταξιδέψεις.
ΑΝΤΡΑΣ Λοιπόν, τι να σκέφτομαι εγώ από απόψε και μετά;
ΓΥΝΑΙΚΑ Να θυμάσαι όλα τα ξωκλήσσια που κάναμε έρωτα.
ΑΝΤΡΑΣ Ποτέ δεν μού εξήγησες γιατί ήθελες να κάνουμε έρωτα μέσα στα ξωκλήσσια.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν κάναμε πάντοτε μέσα. Άμα ήταν κλειστή η πόρτα, κάναμε έρωτα στον νάρθηκα.
ΑΝΤΡΑΣ Δικαιολογίες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ο έρωτας είναι μιά άγια πράξη και χρειάζεται ένα άγιο μέρος για να γίνει. Εξ άλλου τα ξωκλήσσια είναι πάντοτε έρημα.
ΑΝΤΡΑΣ Περάσαμε πολλές ώρες στις ερημιές.
ΓΥΝΑΙΚΑ Προστατεύαμε τον έρωτά μας. Για να μην υπάρχει τρίτος.
ΑΝΤΡΑΣ Αλλά μάς άρεζε και η πολυκοσμία μέσα στα μπαράκια.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν έχεις παράπονο. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι βραδυές που δεν πήγαμε σε μπαράκι. Ξέρεις, θά ’θελα, φεύγοντας εσύ από ’δώ, να πας σ’ ένα μπαρ και να πιείς δύο ποτά, ένα για ’σένα κι ένα για ’μένα.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν πίναμε ποτέ μόνον ένα ποτό.
ΓΥΝΑΙΚΑ Σωστά. Θα πιείς δυό για ’σένα και δύο για ’μένα.
ΑΝΤΡΑΣ Κάποιες φορές πίναμε από τρία ποτά.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θέλω να σού συμβεί κάτι κακό.
ΑΝΤΡΑΣ Έχεις καθόλου σκεφτεί ότι από ’δώ και πέρα εάν σε κάποιον από τους δυό μας συμβεί κάτι κακό, αυτό δεν θα έχει καμιά πρακτική σημασία για τον άλλον, καμιά πρακτική επίπτωση για τον άλλον;
Η γυναίκα απομακρύνεται απότομα από τον άντρα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Το λες σοβαρά αυτό;
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί, δεν είναι αλήθεια;
ΓΥΝΑΙΚΑ Αν πεθάνω, δεν θα λυπηθείς;
ΑΝΤΡΑΣ Αν το μάθω, ναι. Αλλά πώς θα το μάθω; Συμφωνήσαμε κάποια πράγματα. Κι ένα από αυτά είναι ότι δεν θα ξαναεπικοινωνήσουμε ποτέ πιά.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα δώσω το τηλέφωνό σου σε μιά φίλη μου. Σε πειράζει;
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί να το δώσεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ Αν εγώ πάθω κάτι, θα σού το πει.
ΑΝΤΡΑΣ Αφού συμφωνήσαμε σε κάτι, γιατί δεν θες να το τηρήσεις; Στο κάτω-κάτω από ’δώ και πέρα ο καθένας θα κάνει τη ζωή του. Θα υπάρξουν άλλοι άνθρωποι να μάς φροντίσουν.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν εννοώ να σε φροντίσω ή να με φροντίσεις. Απλά λέω ότι αν συμβεί κάτι στον έναν, να υπάρχει τρόπος να το μάθει ο άλλος.
ΑΝΤΡΑΣ Μα γιατί; Αφού συμφωνήσαμε να μην επικοινωνήσουμε ποτέ ξανά. Μάς διευκολύνει το γεγονός ότι θα ζούμε σε διαφορετικές πόλεις. Το συμφωνήσαμε αυτό. Δεν το συμφωνήσαμε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι ώρα είναι; (Η γυναίκα κυττά το ρολόϊ της.) Είναι δέκα και τέταρτο. Έντεκα δεν είπαν ότι θα έρθει το τραίνο;
ΑΝΤΡΑΣ Ναι, στις έντεκα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Έχουμε μπροστά μας ακόμη τρία τέταρτα.
ΑΝΤΡΑΣ Ναι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα τα συζητήσουμε όλα απ’ την αρχή.
ΑΝΤΡΑΣ Απ’ την αρχή;
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα τα δούμε όλα από την αρχή.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θες να φύγεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ Είπα να τα συζητήσουμε όλα από την αρχή.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν είναι σωστό αυτό. Κάναμε κάποιες συμφωνίες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Φοβάσαι μην πονέσεις ξανά;
ΑΝΤΡΑΣ Και ’σύ θα πονέσεις.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κι εγώ θα πονέσω κι οι δυό μας θα πονέσουμε. Αλλά εδώ παίζονται δυό ζωές.
ΑΝΤΡΑΣ Δυό ζωές.
ΓΥΝΑΙΚΑ Το λες ειρωνικά αυτό;
ΑΝΤΡΑΣ Όχι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κι όμως η φωνή σου μού ακούγονταν ειρωνική.
ΑΝΤΡΑΣ Όχι, δεν ειρωνεύτηκα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Λοιπόν, τα συζητάμε όλα από την αρχή.
ΑΝΤΡΑΣ Από την αρχή. Ξύπνησες ένα πρωΐ και το πρώτο πράγμα…
ΓΥΝΑΙΚΑ (Η γυναίκα τον διακόπτει.) Εσύ ξύπνησες. Εγώ δεν είχα κοιμηθεί καθόλου εκείνο το βράδυ. Όπως δεν είχα κοιμηθεί μιά ολόκληρη σειρά από βράδυα.
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί έμεινες ξάγρυπνη;
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα θυμήθηκες να ρωτήσεις;
ΑΝΤΡΑΣ Τώρα το μαθαίνω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα το μαθαίνεις… Ήμουνα τόσα βράδυα πλάϊ σού ξάγρυπνη και δεν κατάλαβες τίποτα.
ΑΝΤΡΑΣ Πώς να το καταλάβαινα; Κοιμόμουνα. Γιατί δεν μού τό ’λεγες;
ΓΥΝΑΙΚΑ Κοιμόσουνα! Δεν αισθάνθηκες ποτέ, ούτε μιά στιγμή ότι εγώ πλάϊ σου ξαγρυπνούσα; Κανένα όνειρο που να σού λέει ότι εγώ πλάϊ σου ξαγρυπνούσα; Κανένα τέτοιο όνειρο δεν τάραξε τον ύπνο σου;
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί δεν με ξυπνούσες;
ΓΥΝΑΙΚΑ Υπάρχουν πράγματα που ή τα αισθάνεσαι ή αλλοιώς δεν έχει νόημα να σού τα πούνε.
ΑΝΤΡΑΣ Αυτό, πάντως, που μού είπες εκείνο το πρωΐ ήταν ότι ήθελες να χωρίσουμε. Ήσουνα ακόμη βρεγμένη. Μόλις είχες κάνει μπάνιο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εκείνο το πρωΐ σηκώθηκα από το κρεββάτι της αγρύπνιας και είχα δύο επιθυμίες. Η μία ήταν να γυρίσω σπίτι μου. Η άλλη ήταν να δοκιμάσω την αντοχή μου. Γέμισα την μπανιέρα με νερό και βυθίστηκα ολόκληρη. Προσπάθησα να συγκρατήσω όσο γίνονταν την αναπνοή μου. Βγήκα από το νερό την τελευταία στιγμή. Είμαι βέβαιη ότι αν έμενα ένα δευτερόλεπτο ακόμη, θα πνιγόμουνα.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν πιστεύω ότι ήθελες να δοκιμάσεις την αντοχή σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι ήθελα να κάνω;
ΑΝΤΡΑΣ Δεν ξέρω, εσύ ξέρεις. Κι έτσι όπως ήσουνα βρεγμένη ήρθες στο κρεββάτι και μού είπες ότι ήθελες να χωρίσουμε διότι είχες συνειδητοποιήσει, έτσι είπες, ότι δεν αισθανόσουνα τίποτα για μένα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν είπα μόνον αυτό. Σού είπα ότι σ’ αγαπούσα, σε θαύμαζα, μού ήσουν ένα πολύτιμο δώρο της ζωής, αλλά δεν ένοιωθα πλέον κανένα πάθος για ’σένα. Και ’σύ με ρωτούσες και με ξαναρωτούσες γιατί σού έλεγα αυτά που σού έλεγα. Κι εγώ σού απαντούσα ότι δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχα φτάσει να νοιώθω έτσι.
ΑΝΤΡΑΣ Κι εγώ μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση που δεν μού την εξηγούσες είδα ότι δεν είχα πολλά περιθώρια να διαλέξω. Δέχτηκα το αναπόφευκτο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν είπαμε μόνον αυτά. Σού εξήγησα ότι ολοένα και περισσότερο αισθανόμουνα ότι εσύ απομακρυνόσουνα από ’μένα, παρ’ όλο που συμπεριφερόσουνα τρυφερά.
ΑΝΤΡΑΣ Απομακρυνόμουνα! Εγώ απομακρυνόμουνα; Εσύ στα καλά καθούμενα έπεφτες στη σιωπή. Σε ρωτούσα κάτι, ο,τιδήποτε, και μού απαντούσες μετά από μισή ώρα, αν μού απαντούσες καν. Σε ρωτούσα τι έχεις και ούτε σ’ αυτήν την τόσο απλή, ανθρώπινη ερώτηση δεν μού απαντούσες. Και μετά την άλλη μέρα ήσουνα μιά χαρά και μετά την παραάλλη ξανά τα ίδια, ατέλειωτες σιωπές. Αυτό το πράγμα συνέχεια.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πόσο θα ήθελα να ήσουνα λίγο διαφορετικός. Να προσπαθούσες να μού μιλήσεις εκείνες τις ώρες της σιωπής. Μ’ άφηνες να πνίγομαι μέσα στην σιωπή. Γιατί δεν μού μιλούσες;
ΑΝΤΡΑΣ Σού μιλούσα. Σού μιλούσα και ’σύ δεν μού απαντούσες. Ή το πολύ-πολύ, όταν σε ρωτούσα τι έχεις, έλεγες ότι δεν έχεις τίποτα. Δεν είχες τίποτα, έτσι έλεγες, και παρ’ όλ’ αυτά δεν μιλούσες. Από ένα σημείο και μετά αισθανόμουνα γελοίος. Εγώ να μιλάω, να προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σου κι εσύ να αδιαφορείς.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν αδιαφορούσα. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Εσύ γιατί δεν επέμενες;
ΑΝΤΡΑΣ Μα τι να επιμένω; Ανάκριση να σού έκανα; Αυτό που δεν σε ρώτησα ποτέ, και θα έπρεπε να σού το είχα ρωτήσει, είναι γι’ αυτές τις απότομες αλλαγές στην συμπεριφορά σου. Την μιά μέρα σιωπηλή, απόμακρη, την άλλη μέρα χαρούμενη. Έπαιρνες ψυχοφάρμακα; Πρέπει να σού πω ότι μπήκα στον πειρασμό να ψάξω την τσάντα σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και τι βρήκες;
ΑΝΤΡΑΣ Τελικά δεν έψαξα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί;
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θεώρησα σωστό να έψαχνα την τσάντα σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αυτό είναι το λάθος σου.
ΑΝΤΡΑΣ Λάθος μου; Επειδή ήμουνα ευγενικός και δεν θέλησα να ψάξω τα πράγματά σου;
ΓΥΝΑΙΚΑ Όποιος αγαπάει, όποιος αγαπάει με πάθος, δεν στέκεται στις ευγένειες. Αν παθιαζόσουνα στ’ αλήθεια για ’μένα, θα είχες ψάξει την τσάντα μου κι ας μην ήταν ευγενικό αυτό. Αλλά εσύ παραήσουνα ευγενικός. Το μόνο που σκέφτηκες να κάνεις με τις σιωπές μου ήταν να απομακρυνθείς από ’μένα. Τον τελευταίο καιρό δεν κάναμε καθόλου έρωτα.
ΑΝΤΡΑΣ Πιστεύεις ότι δημιουργούσες ερωτική διάθεση με το να είσαι ώρες ολόκληρες, μέρες ολόκληρες σιωπηλή; Σού μιλούσα και δεν μού απαντούσες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κι όταν εγώ δεν σού απαντούσα, εσύ γιατί δεν μ’ αγκάλιαζες;
ΑΝΤΡΑΣ Και πού να ήξερα ότι ήθελες να σ’ αγκάλιαζα; Από την στιγμή που δεν μιλούσες καταλάβαινα ότι δεν ήθελες να επικοινωνήσεις μαζί μου, καταλάβαινα ότι ήθελες να μείνεις μόνη.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ούτε μιά φορά δεν δοκίμασες να μ’ αγκαλιάσεις όταν εγώ βρισκόμουνα μέσα στην σιωπή.
ΑΝΤΡΑΣ Και ’σύ ούτε μιά φορά δεν μού εξήγησες γιατί σιωπούσες. Θα μπορούσα να έκανα ο,τιδήποτε για ’σένα. Ήταν αρκετό να μού έδινες μιά εξήγηση.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν χρειάζονταν εξηγήσεις. Μιά αγκαλιά χρειάζονταν.
ΑΝΤΡΑΣ Έστω. Θα μπορούσες να μού έλεγες «αγκάλιασέ με».
ΓΥΝΑΙΚΑ Εσύ δεν ένοιωθες τίποτα; Δεν σού έρχονταν να μ’ αγκάλιαζες;
ΑΝΤΡΑΣ Εγώ ήθελα να σ’ αγκάλιαζα, αλλά εσύ ήσουνα σιωπηλή, απόμακρη. Κι αν σ’ αγκάλιαζα, και ’σύ αντιδρούσες άσχημα; Κι αν δεν ήθελες να σ’ αγκάλιαζα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί δεν δοκίμαζες;
ΑΝΤΡΑΣ Μα οι άνθρωποι συνεννοούνται με λόγια, με λέξεις. Θα μπορούσες να μού έλεγες μερικές λέξεις μόνον. Μόνο αυτό: αγκάλιασέ με. Εσύ σιωπούσες. Εγώ σού μιλούσα και ’σύ δεν μού έδινες σημασία. Τι να έκανα; Το μόνο που μπορούσα να έκανα ήταν υπομονή, να περιμένω μέχρι να σού έρχονταν η καλή διάθεση. Αλλά και τότε πάλι δεν μού εξηγούσες γιατί είχες μείνει σιωπηλή. Έστω αυτήν την τελευταία στιγμή, εδώ, μπορείς να μού πεις αν έπαιρνες φάρμακα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα δεν έχουν σημασία αυτές οι ερωτήσεις. Ώστε, λοιπόν, το μόνο που σκέφτηκες να κάνεις για τις σιωπές μού ήταν ν’ απομακρυνθείς από ’μένα.
ΑΝΤΡΑΣ Και ’σύ είχες απομακρυνθεί από ’μένα και μάλιστα εσύ χωρίς καμιά εξήγηση. Ξαφνικά μού είπες ένα πρωΐ ότι δεν αισθανόσουνα πλέον πάθος για ’μένα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εδώ κι έναν μήνα δεν έχουμε κάνει έρωτα.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν το βρίσκεις φυσικό από την στιγμή που μού λες ότι δεν αισθάνεσαι πλέον τίποτα για ’μένα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Εσύ όμως δεν ζήτησες.
ΑΝΤΡΑΣ Τι να ζητούσα; Να κάνουμε έρωτα; Μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση που είχες δημιουργήσει;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν δημιούργησα εγώ καμία κατάσταση. Όσα σού είπα ήταν αλήθεια. Δεν κατάλαβα τι έγινε μέσα μου. Δεν κατάλαβα τι έγινε και δεν μπορούσα να νοιώσω πάθος για ’σένα, παρ’ όλο που δεν μού είχες κάνει τίποτα. Αλλά εσύ δεν βοήθησες. Πνιγόμουνα και μ’ άφησες εκεί, να βυθίζομαι.
ΑΝΤΡΑΣ Όταν μένεις ψυχρή, αδιάφορη, σιωπηλή, όταν δεν καταδέχεσαι ν’ απαντήσεις και στην πιό απλή ερώτηση «τι έχεις;», εγώ δεν μπορούσα να έκανα τίποτα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όταν σού είπα ότι δεν αισθανόμουνα τίποτα για ’σένα, εσύ δεν έκανες φασαρία, αντέδρασες ψυχρά, δεν επέμενες να μάθεις το γιατί.
ΑΝΤΡΑΣ Ποιό ακριβώς «γιατί»να μάθαινα; Αφού εσύ η ίδια μού είπες ότι δεν ήξερες το «γιατί», δεν καταλάβαινες τι είχε συμβεί μέσα σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εγώ είπα κάτι και ’σύ κατέθεσες τα όπλα.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν κατέθεσα τα όπλα, σεβάστηκα την απόφασή σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν ήθελα να με σέβεσαι. Λίγο να μ’ αγαπούσες κι ας μ’ εξευτέλιζες.
ΑΝΤΡΑΣ Όταν εσύ μού έχεις πει αυτά που μού είπες, όταν εσύ έχεις μια περίεργη συμπεριφορά και δεν μιλάς καθόλου για ώρες, για μέρες, όταν εσύ είσαι τόσο απόμακρη, εγώ τι να κάνω; Χώρια που φοβόμουνα, που δεν ήξερα ποιά ήταν η πραγματική σού κατάσταση.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τι θες να πεις;
ΑΝΤΡΑΣ Έπαιρνες φάρμακα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Με ξαναρώτησες γι’ αυτό.
ΑΝΤΡΑΣ Και σε ρωτάω πάλι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα έκανες σε μια ξένη αυτήν την ερώτηση;
ΑΝΤΡΑΣ Είμαστε ξένοι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα είμαστε περισσότερο από ξένοι. Τώρα είμαστε χωρισμένοι.
ΑΝΤΡΑΣ Και τότε γιατί προηγουμένως ήθελες να επικοινωνούμε μέσω της φίλης σου;
ΓΥΝΑΙΚΑ Αποφασίσαμε να μην επικοινωνήσουμε ξανά. Και καλά κάναμε. Αλλά μπορούμε να μαθαίνουμε ο ένας για τον άλλον μέσα από κοινούς φίλους.
ΑΝΤΡΑΣ Τι νόημα έχει αυτό; Όταν μιά σχέση τελειώνει, τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα. Το είπες και ’σύ η ίδια, από ’δώ και πέρα θα είμαστε περισσότερο από ξένοι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αλλά είμαστε κι άνθρωποι, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί.
ΑΝΤΡΑΣ Ό,τι και να συμβεί, δεν πρόκειται να καταφύγω σέ ’σένα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Με μισείς;
ΑΝΤΡΑΣ Καθόλου. Απλά θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να προστατευτείς από ’μένα;
ΑΝΤΡΑΣ Να προστατευτώ από συναισθήματα που πλέον δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πονάς; Δεν μιλάς ε; Σειρά σου να σιωπήσεις. Να που κι εσύ σιωπάς. Πονάς λοιπόν. Και δεν το λες. Άκου. Χωρίζουμε. Αυτή τη στιγμή χωρίζουμε όπως έχουμε αποφασίσει. Θα ανεβώ στο τραίνο και θα εξαφανιστώ. Και τηρούμε την συμφωνία μας να μην επικοινωνήσουμε ξανά, ούτε μέσω κοινών φιλών. Κι όλα αυτά για έναν χρόνο. Και μετά, μετά από έναν χρόνο, ξαναβλεπόμαστε. Και τα συζητάμε όλα από την αρχή. Αν μπορούμε να συνεχίσουμε. Αλλοιώς, αν διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε, χωρίζουμε οριστικά.
ΑΝΤΡΑΣ Μέσα σ’ έναν χρόνο ο καθένας μας θα έχει δημιουργήσει μιά καινούρια σχέση.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αλλά μπορεί και να μην συμβεί αυτό.
ΑΝΤΡΑΣ Ακόμη και μόνον ο ένας από τους δυό μας να δημιουργήσει σχέση, η πρότασή σου δεν έχει νόημα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να υποσχεθούμε ο ένας στον άλλον ότι δεν θα δημιουργήσουμε νέα σχέση, μόνον φευγαλέες περιπέτειες.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Μια ερωτική σχέση είναι δυνατόν ν’ αρχίσει χωρίς κάποιος να το καταλάβει.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να προσέχουμε να μην δημιουργήσουμε σοβαρή σχέση.
ΑΝΤΡΑΣ Κι όταν μετά από έναν χρόνο ξαναβρεθούμε, θα έχουμε χάσει έναν ολόκληρο χρόνο από την ζωή μας. Ας πάρουμε τώρα μιά οριστική απόφαση.
ΓΥΝΑΙΚΑ Χθες ήταν που πήραμε μιά οριστική απόφαση.
ΑΝΤΡΑΣ Είδες, λοιπόν; Δεν μπορούμε να κρατήσουμε τις αποφάσεις μας.
ΓΥΝΑΙΚΑ Οι άνθρωπο κάνουν λάθη.
ΑΝΤΡΑΣ Τι θες να πεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ Μπορεί χθες να κάναμε λάθος που πήραμε μιά οριστική απόφαση.
ΑΝΤΡΑΣ Θες νά ’μαστε ξανά μαζί;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν είπα αυτό. Είπα ότι χθες δεν έπρεπε να παίρναμε μιά οριστική απόφαση. Έπρεπε ν’ αφήναμε ένα χρονικό διάστημα να το ξανασκεφτούμε.
ΑΝΤΡΑΣ Δηλαδή δεν χωρίζουμε τώρα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Χωρίζουμε. Και σ’ έναν χρόνο ξαναβρισκόμαστε.
ΑΝΤΡΑΣ Και σ’ όλο αυτό το διάστημα να μην δημιουργήσουμε άλλη σχέση;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ακριβώς. Εννοώ σοβαρή σχέση. Αναγκαστικά θα έχουμε κάποιες φευγαλέες σχέσεις. Για τι ανάγκες του σώματος.
ΑΝΤΡΑΣ Εγώ δεν το αντέχω αυτό.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να μην δημιουργήσεις νέα σχέση;
ΑΝΤΡΑΣ Δεν αντέχω να ζήσω έναν χρόνο μέσα στην αμφιβολία.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα μπορούσε η ίδια η ζωή να είχε επιβάλλει μιά αμφιβολία και για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
ΑΝΤΡΑΣ Άλλο να μού το επιβάλλει η ζωή κι άλλο να το επιβάλλω εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου. Αλλά κι εσύ θα ζεις στην αμφιβολία.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θα ζω στην αμφιβολία. Θα εξετάζω, θα σκέφτομαι την σχέση μας.
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί χρειαζόμαστε έναν ολόκληρο χρόνο για να το σκεφτούμε αυτό;
ΓΥΝΑΙΚΑ Διότι πρόκειται να πάρουμε μιά απόφαση για όλη μας την ζωή.
ΑΝΤΡΑΣ Οι σχέσεις φιάχνονται και διαλύονται. Καμιά δεν είναι οριστική.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αν κάνουμε εμείς οι δυό μεταξύ μας σχέση, θέλω να είναι οριστική, θέλω να είναι η τελευταία.
ΑΝΤΡΑΣ Μα είχαμε μέχρι χθες σχέση και την διαλύσαμε.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν ξέρουμε εάν αυτό είναι πραγματικά το τέλος. Βλέπεις ακόμη κι αυτήν την στιγμή, λίγο πριν έρθει το τραίνο για να φύγω, ακόμη κι αυτήν την στιγμή το συζητάμε.
ΑΝΤΡΑΣ Πάμε να φύγουμε από ’δώ.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πού να πάμε;
ΑΝΤΡΑΣ Σπίτι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Σε λίγο θα έρθει το τραίνο.
ΑΝΤΡΑΣ Να μην χωρίσουμε.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να χωρίσουμε και σ’ έναν χρόνο να ξαναβρεθούμε.
ΑΝΤΡΑΣ Πάμε να κάνουμε μιά βόλτα στο πάρκο του σταθμού.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι. Ό,τι είναι να μάς συμβεί, να συμβεί εδώ, σ’ αυτήν την αποβάθρα.
ΑΝΤΡΑΣ Τι να μάς συμβεί;
ΓΥΝΑΙΚΑ Να πεθάνουμε, ας πούμε.
ΑΝΤΡΑΣ Πώς να πεθάνουμε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ν’ αυτοκτονήσουμε.
ΑΝΤΡΑΣ Και γιατί να μην ζήσουμε και ν’ αγαπιόμαστε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Το δοκιμάσαμε αυτό κι αποτύχαμε.
ΑΝΤΡΑΣ Εσύ η ίδια λες να ξαναπροσπαθήσουμε σ’ έναν χρόνο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Μπορεί κι αυτό να είναι λάθος.
ΑΝΤΡΑΣ Μπορεί. Αλλά ό,τι λάθος και να κάναμε, μπορούμε να το διορθώσουμε. Ο θάνατος όμως είναι οριστικός.
ΓΥΝΑΙΚΑ Λοιπόν, εντάξει, χωρίζουμε εδώ με τους όρους που αποφασίσαμε χθες. Δεν θα ξαναειδωθούμε, δεν θα επικοινωνήσουμε ξανά ποτέ πιά.
ΑΝΤΡΑΣ Σύμφωνοι. Άλλωστε τόσες ώρες, τόσες μέρες το συζητήσαμε αυτό στο σπίτι. Το εξετάσαμε από όλες τις πλευρές.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και τώρα εσύ μπορείς να γυρίσεις σπίτι.
ΑΝΤΡΑΣ Γιατί; Αποφασίσαμε να σε ξεπροβοδίσω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν υπάρχει λόγος. Πήγαινε σε παρακαλώ.
ΑΝΤΡΑΣ Θα περιμένω μαζί σου. Ήδη έχει περάσει αρκετή ώρα, σε λίγο θα έρθει το τραίνο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πήγαινε, σε παρακαλώ.
ΑΝΤΡΑΣ Μα γιατί;
ΓΥΝΑΙΚΑ Μπορείς να γυρίσεις σπίτι, σε παρακαλώ;
ΑΝΤΡΑΣ Όχι, δεν θα σ’ αφήσω μόνη.
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί; Φοβάσαι; Θα με δέσεις μέχρι να έρθει το τραίνο;
ΑΝΤΡΑΣ Αν χρειαστεί θα το κάνω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα δώσω το τηλέφωνό σου σε μιά φίλη μου. Εντάξει;
ΑΝΤΡΑΣ Μού το ξανάπες αυτό.
ΓΥΝΑΙΚΑ Σε πειράζει να το δώσω;
ΑΝΤΡΑΣ Εντάξει, δώσ’ το.
ΓΥΝΑΙΚΑ Θά ’θελα να πεθαίναμε μαζί.
ΑΝΤΡΑΣ Εννοείς να γεράσουμε μαζί;
ΓΥΝΑΙΚΑ Να πεθάνουμε τώρα.
ΑΝΤΡΑΣ Τώρα είμαστε χωρισμένοι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και τι μάς εμποδίζει να πεθάνουμε μαζί;
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θες να φύγεις; Δεν θες να χωρίσουμε;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν σού ζητώ να τα ξαναφιάξουμε. Σού ζητώ να πεθάνουμε μαζί.
ΑΝΤΡΑΣ Να σ’ αγκαλιάσω;
ΓΥΝΑΙΚΑ Όποιος θέλει ν’ αγκαλιάσει δεν ρωτάει.
Ο άντρας πλησιάζει την γυναίκα και κάνει να την αγκαλιάσει. Εκείνη αποτραβιέται.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θες να σ’ αγκαλιάσω;
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί τό ’κανες αυτό;
ΑΝΤΡΑΣ Που ήθελα να σ’ αγκαλιάσω;
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί ζήτησες την άδειά μού να μ’ αγκαλιάσεις; Γιατί δεν μ’ αγκάλιασες χωρίς να ρωτήσεις;
ΑΝΤΡΑΣ Πάμε να γυρίσουμε σπίτι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι.
ΑΝΤΡΑΣ Άρα θα φύγεις.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι.
ΑΝΤΡΑΣ Τι θα κάνεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα πεθάνουμε μαζί. Φοβάσαι;
ΑΝΤΡΑΣ Τι να φοβάμαι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Να πεθάνουμε.
ΑΝΤΡΑΣ Ναι. Φοβάμαι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πάλι μ’ αφήνεις μόνη.
ΑΝΤΡΑΣ Ποτέ δεν σ’ άφησα μόνη. Ήθελα να έκανα ο,τιδήποτε για ’σένα. Αλλά εσύ επέμενες να είσαι σιωπηλή, απόμακρη. Και τώρα μού λες παράλογα πράγματα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Μπορείς να φύγεις. Θα περιμένω μόνη μου.
ΑΝΤΡΑΣ Έλα να γυρίσουμε σπίτι. Σού υπόσχομαι, όταν θα είσαι σιωπηλή, εγώ θα σ’ αγκαλιάζω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι, θα μείνω εδώ, εσύ φύγε.
ΑΝΤΡΑΣ Θα φύγω όταν θα έχεις ανεβεί στο βαγόνι και θα έχει ξεκινήσει το τραίνο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Η τελευταία υποχρέωσή σου απέναντί μου.
ΑΝΤΡΑΣ Μπορείς να το πεις κι έτσι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Η ζωή είναι μπροστά μας. Ο καθένας θα ξαναφιάξει την ζωή του.
ΑΝΤΡΑΣ Ακριβώς.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αυτά τα λόγια δεν είναι δικά μου, είναι λόγια που εσύ θες να τα πεις.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν είναι σωστά;
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν είναι σωστά; Γιατί;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν θέλω να σε χάσω.
ΑΝΤΡΑΣ Τότε γιατί δεν γυρίζουμε σπίτι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Θα ξαναρχίσουμε τα ίδια και τότε θα σε χάσω οριστικά.
ΑΝΤΡΑΣ Αν αλλάξεις, αν μιλάς, αν μπορούμε να επικοινωνούμε, τότε τι εμπόδιο θα υπάρχει ανάμεσά μας;
ΓΥΝΑΙΚΑ Η σιωπή θα έρχεται και θα με τυλίγει και ’σύ κάποια μέρα θα με βαρεθείς. Και θα κυττάξεις άλλες γυναίκες.
ΑΝΤΡΑΣ Έλα σπίτι. Θα πάμε σε γιατρούς, θα γίνεις καλά. Πες μου, έπαιρνες φάρμακα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Με ξαναρώτησες γι’ αυτό.
ΑΝΤΡΑΣ Αλλά δεν μού απάντησες.
ΓΥΝΑΙΚΑ Εδώ είναι η τσάντα μου. Ψάξ’ την. Τι στέκεσαι ακίνητος; Ψάξ’ την.
Η γυναίκα ανοίγει την τσάντα της και την αδειάζει στο δάπεδο της αποβάθρας.
ΑΝΤΡΑΣ Τι έκανες; Μερικές φορές δεν σε καταλαβαίνω.
Ο άντρας σκύβει κι αρχινά να μαζεύει τα πράγματα. Ενώ ο άντρας μαζεύει, η γυναίκα ανοίγει την βαλίτσα και πετά πράγματα από μέσα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κι εδώ ψάξε. Ψάξε παντού.
Ο άντρας προσπαθεί να μαζέψει τα πράγματα. Ενώ ο άντρας είναι σκυμμένος, η γυναίκα, χωρίς να την βλέπει ο άντρας, βγάζει το παλτό της και το πετά κάτω. Έπειτα βγάζει τα παπούτσια της κι αρχίζει ξεκουμπώνει το παντελόνι της για να το βγάλει. Εκείνην την στιγμή ο άντρας την αντιλαμβάνεται και την σταματά. Εκείνη αντιστέκεται και προσπαθεί να ξεντυθεί. Ξεφεύγει από τον άντρα.
ΑΝΤΡΑΣ Τρελάθηκες; Θα κρυώσεις.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ψάξε επάνω μου. Μπορεί τα φάρμακα να τα έχω επάνω μου. Ψάξε όλο μου το κορμί. Πιάσε με τα χέρια σου το κορμί μου. Ψάξ’ το. Έλα, άγγιξε με. Ξέντυσέ με. Άγγιξέ με. Γιατί στέκεσαι έτσι; Πιάσε με, ψάξε με, ξέντυσέ με, ψάξε με σού λέω, μην κάνεις τον χαζό, γιατί δεν θες να μ’ αγγίξεις, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ, κι εδώ, κι εδώ, παντού άγγιξέ με. Ε; Γιατί δεν θες να μ’ αγγίξεις; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Ενδιαφέρθηκες τόσο πολύ γι’ αυτήν την άγνωστη γυναίκα που πέρασε πριν λίγο. Ενδιαφέρθηκες τόσο πολύ. Τη ρώτησες για τα δάκρυα που είχε στο πρόσωπό της. Τα δικά της τα δάκρυα τα είδες. Τα δικά μου τα δάκρυα τα είδες ποτέ; Της είπες να τη βοηθήσεις. Μόνον εμένα δεν ρώτησες ποτέ, τίποτα. Μόνον εμένα δεν είπες ποτέ να με βοηθήσεις. Ήθελες να βοηθήσεις την άγνωστη γυναίκα, αλλά έμενα που έλεγες ότι μ’ αγαπάς δεν ήθελες να με βοηθήσεις. Εμένα δεν με ρώτησες ποτέ για το πρόσωπό μου.
ΑΝΤΡΑΣ Εσύ δεν έκλαψες ποτέ.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν έκλαψα; Τολμάς να λες ότι δεν έκλαψα;
ΑΝΤΡΑΣ Ποτέ δεν έκλαψες. Εγώ ποτέ δεν είδα δάκρυα στο πρόσωπό σου.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και δεν κατάλαβες ποτέ πόσο έκλαιγα από μέσα μου; Ε; Δεν κατάλαβες ποτέ πόσο έκλαιγα μέσα μου; Ε; Τίποτα δεν κατάλαβες; Έπρεπε να τα δεις τα δάκρυά μου για να πιστέψεις ότι έκλαιγα; Ήθελες να τα άγγιζες τα δάκρυα για να πιστέψεις ότι έκλαιγα; Ήθελες να βάλεις τα δάχτυλά σου πάνω στα δάκρυα μου για να πίστευες ότι έκλαιγα;
Η γυναίκα σταματά να μιλά και τώρα αρχίζει να κλαίει. Ο άντρας τής δίνει τα ρούχα της να ντυθεί. Έπειτα ο άντρας μαζεύει τα πεταμένα πράγματα και τα βάζει στην βαλίτσα και την τσάντα. Η γυναίκα διστάζει να ντυθεί. Ο άντρας τής μιλά καθώς μαζεύει τα πράγματα.
ΑΝΤΡΑΣ Ντύσου, θα κρυώσεις. Ντύσου. Αν κρυώσεις, ποιός θα σού φιάχνει ζεστά να πιείς; Έλα σπίτι, να σού φιάξω τσάϊ με μέλι. Ντύσου, έλα να φύγουμε.
ΓΥΝΑΙΚΑ Χρειάζομαι πραγματικά κι άλλο τσάϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Θα έρθεις; Θα έρθεις σπίτι;
Η γυναίκα δεν μιλά. Ντύνεται.
ΑΝΤΡΑΣ Αφού λες ότι θες τσάϊ, πάμε σπίτι να σού φιάξω.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πήγαινε στο κυλικείο και φέρε μου μια κούπα τσάϊ με μέλι.
ΑΝΤΡΑΣ Απ’ το κυλικείο; Γιατί δεν πάμε σπίτι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Πήγαινε, σε παρακαλώ. Χρειάζομαι ακόμη μια κούπα τσάϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Καλά, πάμε μαζί να την πάρουμε.
ΓΥΝΑΙΚΑ Όχι, πήγαινε εσύ. Εγώ θα περιμένω εδώ. Χρειάζομαι μια κούπα τσάϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θέλω να σ’ αφήσω μόνη.
ΓΥΝΑΙΚΑ Είμαστε χωρισμένοι. Ο καθένας είναι μόνος του. Πήγαινε, σε παρακαλώ.
ΑΝΤΡΑΣ Όχι, θα πάμε μαζί.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πόσο πρέπει να σε παρακαλέσω για να πας; Να πέσω στα πόδια σου; Σού είπα, χρειάζομαι μια κούπα τσάϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θέλω να σ’ αφήσω μόνη.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν άκουσες τι είπα; Είμαι οριστικά μόνη και χρειάζομαι μια κούπα τσάϊ. Πήγαινε.
Τελικά ο άντρας παίρνει την άδεια κούπα της, καθώς και την δική του, και ξεκινά για το κυλικείο. Ενώ έχει κάνει μερικά βήματα…
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί με διώχνεις;
Ο άντρας σταματά ξαφνιασμένος.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν σε διώχνω. Σού είπα να γυρίσουμε σπίτι. Θες να γυρίσουμε σπίτι και να σού φιάξω τσάϊ;
ΓΥΝΑΙΚΑ Πήγαινε, σε παρακαλώ, και φέρε μου μια κούπα τσάϊ.
ΑΝΤΡΑΣ Δεν θες να πάμε σπίτι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Πήγαινε να μού φέρεις τσάϊ.
Ο άντρας ξεκινά δεύτερη φορά. Μετά από μερικά βήματα…
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί με διώχνεις;
Ο άντρας σταματά και στρέφεται προς την γυναίκα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Σε παρακαλώ, μη με διώχνεις.
Ο άντρας αποφασίζει τελικά να πάει για τσάϊ. Μετά από μερικά βήματα…
ΓΥΝΑΙΚΑ Γιατί το κάνεις αυτό; Γιατί με διώχνεις;
Αυτή την φορά ο άντρας δεν σταματά. Μερικά δευτερόλεπτα αφού φύγει ο άντρας, η γυναίκα φεύγει από διαφορετική κατεύθυνση, αφήνοντας την βαλίτσα. Η σκηνή μένει άδεια για λίγο. Ο άντρας επιστρέφει κρατώντας μιά κούπα τσαγιού. Διαπιστώνει ότι η γυναίκα λείπει κι αρχίζει να ψάχνει για ’κείνη. Φωνάζει το όνομά της ολοένα και πιό δυνατά. Η γυναίκα έχει το ίδιο όνομα με την ηθοποιό που την υποδύεται. Ο άντρας αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η γυναίκα έχει φύγει για πάντα. Αρχίζει να κλαίει. Γονατίζει μπροστά στην βαλίτσα και την αγκαλιάζει φωνάζοντας το όνομα της γυναίκας.
Αυλαία
.............................................................................................................................................