"Μαλίνα" της Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν

Ο Ιβάν συνεχίζει να είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με μια έκφραση στο πρόσωπο που δεν την έχω ξαναδεί. Είναι επίμονα σκεφτικός, μοιάζει να μην βιάζεται, ξαφνικά έχει διαθέσιμο χρόνο να μένει εδώ ξαπλωμένος κι εγώ σκύβω από πάνω του, τα χέρια μου σταυρωμένα στο στήθος, αλλά μετά καταρρέω, έτσι που ο Ιβάν να μπορεί να πει: πρέπει σήμερα οπωσδήποτε να σού μιλήσω.

Έπειτα μένει ξανά σιωπηλός. Βάζω τα χέρια μου πάνω στο πρόσωπό μου, ώστε να μην τον ενοχλώ, αφού θέλει να μιλήσει μαζί μου.

Ο Ιβάν αρχίζει: Πρέπει να μιλήσω μαζί σου. Θυμάσαι; Σού είχα πει κάποτε ότι δεν θα σού έλεγα ο,τιδήποτε. Όμως εάν εγώ… εσύ τι θα έκανες, εάν εγώ;

Εάν εσύ; τον ρωτάω. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα για ν’ ακούσω.

Τι εάν εσύ; ξαναλέω.

Ο Ιβάν λέει: Νομίζω ότι τώρα πρέπει να σού το πω.

Δεν ρωτάω: Τι πρέπει να μού πεις; Γιατί θα μπορούσε να συνεχίσει να μιλάει. Αλλά παρ’ όλο που εξακολουθώ να σιωπώ, αυτός θα μπορούσε να ρωτήσει: Τι θα έκανες εάν…

Επειδή η σιωπή δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ, κουνάω το κεφάλι και ξαπλώνω πλάϊ του, τού χαϊδεύω απαλά το πρόσωπό του, διαρκώς, για να πάψει να σκέφτεται επίμονα και για να μην βρει τις λέξεις για το τέλος.

Αυτό σημαίνει ότι εσύ… Εσύ τι ξέρεις;

Κουνάω πάλι το κεφάλι, δεν σημαίνει τίποτα, ούτε ξέρω τίποτα, και εάν ήξερα ή μού το έλεγε ο ίδιος, δεν θα υπήρχε καμιά απάντηση, ούτε εδώ και ούτε τώρα, ούτε ποτέ. Όσο θα ζω, δεν θα υπάρχει απάντηση. Πρέπει κάποια στιγμή αυτή η ακινησία να σταματήσει, πρέπει να ψάξω ένα τσιγάρο γι’ αυτόν κι άλλο ένα για μένα, πρέπει να ανάψω και τα δύο, και πρέπει κι οι δυό μας άλλη μιά φορά να καπνίσουμε, αφού ο Ιβάν τελικά θα φύγει. Δεν αντέχω να βλέπω πώς προσπαθεί να μη με κυττάζει, εγώ έχω το βλέμμα στον τοίχο και ψάχνω κάτι πάνω στον τοίχο. Δεν θέλει πολύ ώρα μέχρι να ντυθεί κάποιος, αλλά και σε τόση λίγη ώρα μπορεί κάποιος να μην επιζήσει, και καθώς ο Ιβάν, ίσως ακόμη περισσότερο βυθισμένος στις σκέψεις, δεν ξέρει πώς να φύγει, με ποιά λέξη, σβύνω βιαστικά το φως, αυτός βλέπει να βγει, επειδή καίει ακόμη το φως τον διάδρομο. Ακούω την πόρτα να κλείνει πίσω από τον Ιβάν.