"Θα αναστηθείς;" του Γιάννη Φαρμακίδη

Πρώτος διάλογος

Η Άσ... μπαίνει πρώτη στην σκηνή και στέκεται πίσω από ένα τραπέζι με πρόσωπο στην πλατεία. Πάνω στο τραπέζι μια λεκάνη.

ΑΣ... Γιάννη, φέρε μου νερό και μιά πετσέτα.

ΓΙΑΝΝΗΣ Έρχομαι, Άσ....

Ο Γιάννης έρχεται φέρνοντας κανάτα γεμάτη νερό και πετσέτα.

ΑΣ... Ρίξε μου νερό. Εγώ νίπτω τας χείρας μου για ό,τι πρόκειται να συμβεί από ’δώ και πέρα. (Η Άσ... πλένει τα χέρια της.)

ΓΙΑΝΝΗΣ Και πολύ καλά κάνεις. Αλλά ας ολοκληρώσουμε, Άσ....

ΑΣ... Να ολοκληρώσουμε;

ΓΙΑΝΝΗΣ Κάθισε σ’ αυτήν την καρέκλα.

(Η Άσ... κάθεται.)

Να ολοκληρώσουμε τον κύκλο των εικόνων με θέμα το νερό. Όποιος θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνεται δούλος όλων.

(Ο Γιάννης τής βγάζει τα μιούλ της και τής πλένει τα πόδια. Έπειτα:)

ΑΣ... Πρώτε δούλε, φέρε τα κείμενα.

Ο Γιάννης φέρνει τα κείμενα.

Δεύτερος διάλογος

Ο Γιάννης φέρνει ένα μπουκάλι με κόκκινο κρασί και ένα ποτήρι.

ΓΙΑΝΝΗΣ Θες ένα ποτήρι κόκκινο κρασί απ’ αυτό που σού αρέσει;

ΑΣ... Και βέβαια θέλω.

ΓΙΑΝΝΗΣ (Ο Γιάννης σερβίρει.) Πιες.

ΑΣ... (Η Άσ... πίνει.Έπειτα:) Εσύ δεν θα πιείς;

ΓΙΑΝΝΗΣ Εγώ δεν μπορώ να πιώ το κρασί σε ποτήρι.

ΑΣ... Σε τι το πίνεις;

ΓΙΑΝΝΗΣ Πίνω το κρασί μόνον γλύφοντάς το πάνω σε ένα γυναικείο στήθος, το οποίο προηγουμένως έχει βουτηχτεί σε κρασί.

ΑΣ... Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σού δώσω κρασί σήμερα.

ΓΙΑΝΝΗΣ Γιατί;

ΑΣ... Το απόγευμα έπαιζε η γάτα μου με το στήθος μου και με γρατσούνισε. Ας βουτήξω το στήθος μου σε κρασί, θα με τσούζει.

ΓΙΑΝΝΗΣ Κι εγώ θα μείνω χωρίς κρασί;

ΑΣ... Έλα, γλύψε αυτό.

Η Άσ... βουτά ένα δάχτυλό της στο κρασί και το προτείνει στον Γιάννη να το γλύψει. Εκείνος το γλύφει.

Τρίτος διάλογος

ΓΙΑΝΝΗΣ (Ο Γιάννης δείχνει στην Άσ... μιά αλυσσίδα.) Δεν φόρεσες σήμερα αυτήν την αλυσσίδα στη μέση σου.

ΑΣ... Μα σήμερα φοράω τέτοιο φόρεμα που δεν φαίνεται η μέση μου.

ΓΙΑΝΝΗΣ Δεν έχει σημασία. Θέλω να ξέρω ότι η αλυσσίδα είναι στη σωστή της θέση.

Ο Γιάννης δίνει στην Άσ... την αλυσσίδα. Εκείνη την παρατηρεί.

ΑΣ... Πρέπει κάποια στιγμή να την καθαρίσω την αλυσσίδα. Έχει θαμπώσει από τον ιδρώτα μου.

ΓΙΑΝΝΗΣ Όχι, ποτέ!

ΑΣ... Μα γιατί;

ΓΙΑΝΝΗΣ Τώρα η αλυσσίδα αυτή έχει ανεκτίμητη αξία επειδή μπορεί να δει κάποιος την ενέργεια του ιδρώτα σου πάνω στο μέταλλο. Αν γυαλίσεις την αλυσσίδα, θα χαθεί από πάνω της κάθε ανάμνηση της επαφής της με το σώμα σου. Θα μεταβληθεί σε μιά ασήμαντη, ανάξια αλυσσίδα.

ΑΣ... Οι αναμνήσεις είναι πιό επικίνδυνες και από τα πυρηνικά όπλα.

ΓΙΑΝΝΗΣ Χιροσίμα, αγάπη μου!

Τέταρτος διάλογος

ΑΣ... Ο έρωτας είναι αρρώστια. Είμαι ερωτευμένη. Χρειάζομαι ψυχίατρο.

ΓΙΑΝΝΗΣ Αν όλοι οι ερωτευμένοι κατέφευγαν σε ψυχιάτρους, δεν θα επαρκούσαν όλοι οι ψυχίατροι της γης.

ΑΣ... Όμως εγώ βιώνω αυτόν τον έρωτά μου ως βασανιστήριο.

ΓΙΑΝΝΗΣ Ο έρωτας εξ ορισμού είναι βασανιστήριο.

ΑΣ... Εκείνος με θέλει ως σκεύος της ηδονής του και μόνον.

ΓΙΑΝΝΗΣ Είχα διαβάσει σε διήγημα κάποιας ιταλίδος συγγραφέως μιά φράση που μ’ εντυπωσίασε: “abbandonata al tuo bisogno di avermi”, εγκαταλειμμένη στην ανάγκη σου να μ’ έχεις.

ΑΣ... Δεν είναι πολύ φεμινιστικό αυτό.

ΓΙΑΝΝΗΣ Όχι, δεν είναι. Αλλά είναι ωραίο.

ΑΣ... Όμως εσύ δεν εγκαταλείπεσαι.

ΓΙΑΝΝΗΣ Κάνεις λάθος. Κι εγώ είμαι έτοιμος να εγκαταλειφθώ στην ανάγκη μιάς γυναίκας να μ’ έχει.

ΑΣ.... Ωραία. Βγες στην αυλή και κόψε μια βέργα. Μιά λεπτή βέργα. Όπως ξέρεις οι λεπτές βέργες τσούζουν περισσότερο.

Πέμπτος διάλογος

ΓΙΑΝΝΗΣ (Ο Γιάννης βγάζει μια σοκολάτα από την τσέπη του.) Κύττα ’δώ, έχω μιά σοκολάτα. Θες;

ΑΣ... Όχι, ευχαριστώ. Έχω κάνει σεξ σήμερα, δύο φορές.

ΓΙΑΝΝΗΣ Α, είσαι από ’κείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι η σοκολάτα είναι υποκατάστατο του σεξ;

ΑΣ... Δεν το λέω εγώ, το λένε οι ψυχίατροι.

ΓΙΑΝΝΗΣ Εγώ είμαι μόνος. Άρα δικαιούμαι να φάω σοκολάτα.

ΑΣ... Τυχερέ!

ΓΙΑΝΝΗΣ Τυχερός που είμαι μόνος;

ΑΣ... Ακριβώς!

ΓΙΑΝΝΗΣ Μα γιατί;

ΑΣ... Επειδή είσαι μόνος, δεν κινδυνεύεις να χάσεις κάτι. Ενώ όλοι εμείς που έχουμε μιά σχέση, διαρκώς κινδυνεύουμε να την χάσουμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ Εν πάσει περιπτώσει, εγώ θα φάω λίγη σοκολάτα τώρα.

ΑΣ... Μπορείς, σε παρακαλώ, να κάνεις σεξ αργότερα; Να διαβάσουμε πρώτα τα κείμενα.