Γιάννη Φαρμακίδη
Προβλήματα σκηνοθεσίας
Βόλος 1992
Τα πρόσωπα
Άντρας
Γυναίκα
Ο διάλογος μπορεί να διαδραματίζεται σε δωμάτιο σπιτιού, σε γραφείο, σε σκηνή θεάτρου ή οπουδήποτε αλλού μπορούν να συζητήσουν δυό άνθρωποι. Τα πρόσωπα δεν έχουν ονόματα, αλλά μπορούν στις προσφωνήσεις να χρησιμοποιηθούν συγκεκριμένα ονόματα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν ξέρω τι να κάνω. Βρίσκομαι σε δίλημμα.
ΑΝΔΡΑΣ Σε παρακαλώ, πες μου το ναι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Αλλά με τον Νίκο δεν μου είπες, τι θα γίνει;
ΑΝΔΡΑΣ Μα γιατί αφήνεις να μπαίνει στη μέση ο τρίτος άνθρωπος;
ΓΥΝΑΙΚΑ Δεν είναι απλά ο τρίτος άνθρωπος, είναι αυτός που πρέπει να πέσω στην αγκαλιά του.
ΑΝΔΡΑΣ Επαγγελματικά θα το κάνεις. Δεν είσαι πρωτάρα. Τόσα χρόνια έχεις στο επάγγελμα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δυσκολεύομαι να το κάνω μ’ αυτόν.
ΑΝΔΡΑΣ Σκέψου ότι τα λεφτά θα είναι καλά.
ΓΥΝΑΙΚΑ Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον καιρό έχω ανάγκη από τα λεφτά.
ΑΝΔΡΑΣ Είδες λοιπόν; Άκου, να το βάλω αλλιώς το ερώτημα. Αυτόν τον ρόλο θέλεις να τον παίξεις; Ανεξάρτητα από όλα τ’ άλλα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Το ξέρεις, πάντα ήθελα να παίξω την Ελένη του Ευριπίδη. Πάντα με γοήτευε η τραγική μοίρα αυτής της άδικα κακολογημένης γυναίκας. Που ποτέ στην πραγματικότητα δεν απάτησε τον άνδρα της, τον Μενέλαο. Σε αντίθεση με το γαϊδούρι τον πρώην σύζυγό μου που με απατούσε με την υπηρέτριά μας. Και τώρα μου ζητάς να τον αγκαλιάσω; Δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν υπάρχει άλλος άνδρας στον κόσμο να κάνει τον Μενέλαο;
ΑΝΔΡΑΣ Ε, αφού σου τα ’πα, πάλι να σου τα λέω; Γι’ αυτή τη παράσταση πήρα επιχορήγηση από το υπουργείο. Αλλά για να την πάρω έβαλα μέσον και το μέσον με πίεσε να προσλάβω τον Νίκο σε πρωταγωνιστικό ρόλο, δηλαδή για τον Μενέλαο.
ΓΥΝΑΙΚΑ Κύττα, ρε παιδάκι μου, τι ξετσίπωτος που είναι. Ήξερε ότι ήμουνα σ’ αυτόν τον θίασο κι όμως ήρθε εδώ.
ΑΝΔΡΑΣ Ο ηθοποιός πρέπει να αδιαφορεί για τα προσωπικά και να βλέπει τους άλλους ηθοποιούς ως συναδέρφους, συνεργάτες. Αυτό θα πει επαγγελματική ευσυνειδησία.
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα θα σου ’λεγα πως λέγεται αυτό, αλλά... Πως να τον αγκαλιάσω αυτόν τον αχώνευτο, τον αχαΐρευτο, που να μην σώσει...
ΑΝΔΡΑΣ Έλα, ρε συ, μην κάνεις έτσι.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δε μου λες, δεν γίνεται να μην αγκαλιαστούμε;
ΑΝΔΡΑΣ Μα εδώ μεσολαβούν τόσα χρόνια, ένας ολόκληρος τρωϊκός πόλεμος και δεν θα αγκαλιαστείτε όταν ξαναβρεθείτε; Άλλωστε και το κείμενο μιλάει για αγκαλιές.
ΓΥΝΑΙΚΑ Άμα τα δείξουμε όλα αυτά από μακριά... συμβολικά... τελετουργικά...;
ΑΝΔΡΑΣ Δηλαδή θα αγκαλιαστείτε με τηλεπάθεια;
ΓΥΝΑΙΚΑ Ε, βρες κάτι και συ. Αφού ξέρεις ότι δεν τον χωνεύω. Τι στο καλό σκηνοθέτης είσαι;
ΑΝΔΡΑΣ Σκηνοθέτης είμαι. Δεν είμαι κοινωνική λειτουργός. Κύττα να δεις, δεν μου πέφτει λόγος για τον χωρισμό σας, αλλά έχω την εντύπωση πως ο Νίκος δεν είναι τόσο κτήνος, όσο νομίζεις.
ΓΥΝΑΙΚΑ Σοβαρολογείς; Προσπαθείς να δικαιολογήσεις αυτό το κάθαρμα; Που όταν έφυγε, ξεσήκωσε κρυφά όλα τα πράγματα απ’ το σπίτι, ενώ εγώ είχα βάλει τα πιό πολλά λεφτά; Διότι αυτός τι έβγαζε; Τίποτα. Όταν εγώ πρωταγωνιστούσα σαν Λαίδη Μάκμπεθ, αυτός έκανε τον θυρωρό του παλατιού που λέει μία και μοναδική φράση: το πιοτό φέρνει κατούρημα.
ΑΝΔΡΑΣ Λέει κι άλλα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Πάψε να τον δικαιολογείς. Τον παλιάνθρωπο, τα ξεσήκωσε όλα, ακόμη και το βαζάκι με την κανέλα.
ΑΝΔΡΑΣ Δεν καταλαβαίνω κάτι. Κάθε φορά που μου μιλάς για τον χωρισμό σου με τον Νίκο, πάντα μου αναφέρεις αυτό το βαζάκι με την κανέλα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Μα ναι, το συνερίστηκα. Όταν γύρισα σπίτι και το βρήκα άδειο, είπα να φιάξω ένα ριζόγαλο να συνέρθω. Και αφού έπηξε, ανοίγω το ντουλάπι να πάρω το βαζάκι με την κανέλα κι έλλειπε. Κι αναγκάστηκα, μέσα στη δυστυχία μου, να φάω το ριζόγαλο σκέτο, χωρίς κανέλα.
ΑΝΔΡΑΣ Είσαι βέβαιη ότι είχες αγοράσει κανέλα;
ΓΥΝΑΙΚΑ Τώρα θα σου πω και ’σένα τίποτα...
ΑΝΔΡΑΣ Λοιπόν ας σοβαρευτούμε. Σκέφτηκα το εξής. Καταλαβαίνω ότι σου είναι δύσκολο να ριχτείς στην αγκαλιά του. Γι’ αυτό, στην σκηνή της αναγνώρισης, θα ριχτείς στα πόδια του. Αυτό μάλιστα θα φανεί και πιό τρυφερό.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να ριχτώ εγώ στα πόδια αυτού του τέρατος;
ΑΝΔΡΑΣ Καλύτερο δεν είναι απ’ το να ’χεις τα χνώτα καταπρόσωπο;
ΓΥΝΑΙΚΑ Να πέσει αυτός στα πόδια μου.
ΑΝΔΡΑΣ Εκείνο τον καιρό οι άνδρες δεν έπεφταν στα πόδια των γυναικών.
ΓΥΝΑΙΚΑ Να κάνω εγώ τον Μενέλαο κι αυτός την Ελένη.
ΑΝΔΡΑΣ Τι;
ΓΥΝΑΙΚΑ Αυτό που σου είπα. Να αλλάξουμε ρόλους. Πάλι πρωταγωνιστής θα ’ναι.
ΑΝΔΡΑΣ Κύττα να δεις, η σκηνοθεσία δεν θα ’ναι τόσο αβάν-γκάρντ.
ΓΥΝΑΙΚΑ Δε μου λες, η επιδότηση του υπουργείου δόθηκε για τη συγκεκριμένη τραγωδία;
ΑΝΔΡΑΣ Όχι, γενικά για μιά τραγωδία.
ΓΥΝΑΙΚΑ Ε, ωραία. Να παίξουμε τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου. Εγώ θα κάνω την Κλυταιμνήστρα που στο τέλος τον σκοτώνει.
ΑΝΔΡΑΣ Ρε μανία αυτή η γυναίκα.
ΓΥΝΑΙΚΑ Και θα τον κερατώσω με τον Αίγισθο.
ΑΝΔΡΑΣ (Ανοίγει τα χέρια του σε στάση ικεσίας.) Ε, ρε Ευριπίδη. Τώρα, αν δεν σε ρίξω, θα χάσουμε την επιδότηση.
Αυλαία