"Μιά σχέση πορνογραφική" Φιλίπ Μπλασμπάν

Φιλίπ Μπασμπάν

Μιά σχέση πορνογραφική

μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη

Βόλος, Νοέμβριος 2006

Τα πρόσωπα

ΕΚΕΙΝΗ

ΕΚΕΙΝΟΣ

- Σκηνή 1-

Ένα κρεβάτι, ένα τραπέζι καφενείου.

Ένας άντρας, μιά γυναίκα, πρόσωπο στο κοινό. Εκείνη είναι καθισμένη στο τραπέζι του καφενείου. Εκείνος είναι όρθιος.

ΕΚΕΙΝΗ Όχι... Δεν ξέρω τ’ όνομά του. Ούτε που μένει. Σίγουρα κάνει κάποια δουλειά. Πρέπει νά ’ναι μιά καλή θέση, με λεφτά - τουλάχιστον κάποια λεφτά - δηλαδή, έτσι μου φαίνεται - είχε ένα αυτοκίνητο μάλλον ακριβό - έτσι νομίζω, τώρα δεν θυμάμαι ακριβώς την μάρκα - δεν έχω μεγάλο ενδιαφέρον για μάρκες αυτοκινήτων - τέλος πάντων δεν ήταν κάποιος φτωχός - διαφορετικά, τίποτα, δεν ήξερα τ’ όνομά του, και γενικά τίποτα από τα προσωπικά, δεν μιλούσαμε καθόλου γι’ αυτά... Δεν με πείραζε αυτό... Απλά έτσι γινότανε... Αυτό είναι όλο.

ΕΚΕΙΝΟΣ Μιλούσαμε στον πληθυντικό. Στην αρχή. Μετά περάσαμε στον ενικό... Ούτε το μικρό της όνομα, ούτε αυτό ξέρω. Ούτε το επάγγελμά της. Πολύ λίγα ήξερα για ’κείνη. Δηλαδή, εντάξει, ήξερα κάποια πολύ προσωπικά της πράγματα. Ή μάλλον, όχι προσωπικά, σεξουαλικά πράγματα. Για να τα πούμε με τ’ όνομά τους. Αλλά... Δεν θέλω να πω τίποτ’ άλλο. Ήταν παντρεμένη; Χωρισμένη;... Δεν ξέρω. Ίσως να είχε παιδιά. Είχε ένα σώμα - ένα πολύ ωραίο σώμα - αλλά ένα σώμα γυναίκας που είχε μείνει έγκυος, η τουλάχιστον θα μπορούσε να είχε μείνει έγκυος. Ίσως και δύο φορές... Από την αρχή υπήρχε ένας κανόνας, σιωπηρός, δεν μιλάμε για την ζωή μας, δηλαδή γι’ αυτά που συνήθως ονομάζουμε «η ζωή μας», την ηλικία, το όνομα, το επάγγελμα. Όλα αυτά, τα αφήναμε στην άκρη. Δεν είχε τόση σημασία. Αλλά δεν ήταν μιά απόφαση συνειδητή. Έτσι δημιουργήθηκε από μόνη της... Ήταν... Μια σεξουαλική σχέση. Σεξουαλική... Ναι... Αυτό το επίθετο θα χρησιμοποιούσα. Η σχέση μας έπρεπε να ήταν αποκλειστικά σεξουαλική. Έτσι έπρεπε.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν μιά σχέση που... τελικά μιά πορνογραφική σχέση. Μια σχέση αποκλειστικά, εξειδικευμένα πορνογραφική. Διότι, καταλαβαίνετε, πορνογραφία είναι αυτό ακριβώς: σεξ, μόνο σεξ, τίποτ’ άλλο εκτός από σεξ... Κι εμείς βρισκόμασταν μόνον γι αυτό. Μόνο για το σεξ. Δηλαδή για ένα συγκεκριμένο είδος σεξ. Είχα μιά φαντασίωση που ήθελα οπωσδήποτε κάποια μέρα να την πραγματοποιήσω - συνήθως έχουμε φαντασιώσεις, αλλά προτιμάμε να μείνουν έτσι, φαντασιώσεις, όπως, ξέρω ’γω, όπως οι ομαδικοί βιασμοί, πολλές γυναίκες φαντάζονται να πέφτουν θύματα ομαδικού βιασμού, αλλά από ’κει και μέχρι του σημείου να θες να βιαστείς συγκεκριμένα από μισή ντουζίνα νταλικιέριδες, ε, αυτό είναι φαντασίωση και μένει φαντασίωση... Εδώ τώρα, όχι, εδώ ήταν διαφορετικά. Ήταν μιά φαντασίωση που ήθελα να την πραγματοποιήσω - είχα ανάγκη να την πραγματοποιήσω. Πολλές φορές θέλησα να το κάνω, αλλά οι ερωτικοί μου σύντροφοι δεν το είχαν δεχτεί... Κι έτσι, για κάποιο διάστημα, ήμουνα μόνη, κανένα πρόσωπο στον ορίζοντα, και λέω στον εαυτό μου: γιατί να μην κάνεις πραγματικότητα αυτήν την φαντασίωση; Έτσι, έστω για μια φορά. Για να σου φύγει η ιδέα - δηλαδή, όχι, όχι για να μου φύγει η ιδέα, διότι και σήμερα εξακολουθώ να έχω αυτήν την φαντασίωση, αλλά μου είναι λιγότερο πιεστική η ανάγκη... Πειραματίστηκα. Θα το ξανάκανα, αν μου ξαναπαρουσιάζονταν. Αλλά τώρα είναι λιγότερο πιεστική... Αυτή τη φορά θα έψαχνα στο διαδύκτιο, ναι, αλλά δεν θυμάμαι τώρα την διεύθυνση...

Αυτός κρατάει ένα πορνογραφικό περιοδικό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Είναι ένα αναμνηστικό. Σε βοηθάει να αντέχεις κάπως. Μ’ αρέσει να κρατάω αναμνηστικά πράγματα. Είμαι ρομαντικός. Πραγματικά. Στο κάτω-κάτω... Ναι, ακριβώς, σ’ αυτό το περιοδικό βρήκα την αγγελία της... Το αγόραζα κάποιες φορές... Είχε αρκετά κείμενα, άρθρα που ήταν σχετικά με τις... με τις προτιμήσεις μου. Σ’ αυτό συγκεκριμένα το τεύχος βρήκα την αγγελία της. Δεν είχα ποτέ απαντήσει σε αγγελία. Ούτε καν τις διάβαζα. Αλλά εδώ... Κάτι αισθάνθηκα... Όχι, ποτέ, ποτέ δεν είχα απαντήσει σε αγγελία. Κι ούτε από τότε απάντησα ξανά!... Πολύ απλά, της έστειλα ένα γράμμα. Με μιά φωτογραφία μου. Μου απάντησε. Κανονίσαμε να βρεθούμε σ’ ένα καφενείο. Και συναντηθήκαμε σ’ ένα καφενείο.

ΕΚΕΙΝΗ Όταν εκείνος μπήκε, το αναγνώρισα αμέσως... Πάντως ήταν διαφορετικός απ’ ό,τι τον είχα φανταστεί. Αλλά δεν με απογοήτευσε... Ωραίος; Δεν βρίσκω ποτέ τους άντρες ωραίους. Τις γυναίκες, ναι, τις βρίσκω ωραίες τέλος πάντων, κάποιες φορές - δεν με ελκύουν οι γυναίκες, καθόλου, - έχω κάποιες τάσεις, όλος ο κόσμος έχει κάποιες τάσεις, αλλά τίποτα περισσότερο... Αλλά τους άντρες δεν τους βρίσκω όμορφους - ή εάν τους βρω όμορφους, έχουν αρκετή θηλυκότητα για μένα - με καταλαβαίνετε;... Όχι, αλήθεια, τους άντρες δεν τους βρίσκω όμορφους. Τους βρίσκω ελκυστικούς. Κάποιοι άντρες με ελκύουν... Όπως ένας μαγνήτης. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είναι κάτι ζωώδες... Εκείνος;... Όχι... Όχι αμέσως... Αλλά παρ’ όλα αυτά... Χαμογελούσε. Έχει ένα καταπληκτικό χαμόγελο, ζαρώνει τα μάτια και είναι σαν να χαμογελάει όλο του το πρόσωπο... Όταν χαμογελάει, είναι πολύ όμορφος...

ΕΚΕΙΝΟΣ Εκείνη έχει τις ατέλειές της. Δεν είναι μανεκέν. Είναι μιά αληθινή γυναίκα. Μιά όμορφη γυναίκα. Μιά πολύ όμορφη γυναίκα. Δεν έχει ένα λείο πρόσωπο ή ένα λείο σώμα. Τίποτα από τα στερεότυπα. Έχει ζήσει. Έχει ρυτίδες. Λίγη κυτταρίτιδα. Μιά αληθινή γυναίκα. Μ’ αρέσουν οι αληθινές γυναίκες. Μου είχε αρέσει ήδη από την φωτογραφία της. Δεν κολακεύει μιά φωτογραφία ταυτότητας. Αλλά υπήρχε κάτι. Στο πρόσωπό της. Κάτι το ιδιαίτερο...

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, δεν τον είχα δει προηγουμένως, ούτε καν σε φωτογραφία. Τον είδα στην πρώτη συνάντηση. Είχαμε ανταλλάξει μόνον γράμματα όπου περιγράφαμε τα παρουσιαστικά μας - εγώ πραγματικά είχα προσπαθήσει να είμαι ειλικρινής, να περιγράψω με ακρίβεια τις ατέλειές μου... Έτσι που εκείνος να μην απογοητευτεί μετά... Αλλά εγώ εκείνον δεν τον είχα δει προηγουμένως... Κι αν δεν μου είχε αρέσει; Το παρουσιαστικό του; Δε βαριέστε. Θα τα παρατούσα. Αλλά μου άρεσε. Πάρα πολύ.

- Σκηνή 2 -

Εκείνος την πλησιάζει.

Όταν εκείνος βρεθεί μπροστά της, εκείνη σηκώνεται.

ΕΚΕΙΝΟΣ Γιατί σηκώνεστε;

ΕΚΕΙΝΗ Έτσι...

ΕΚΕΙΝΟΣ Καθίστε. Δεν υπάρχει λόγος για τυπικότητες.

ΕΚΕΙΝΗ Καλημέρα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α, ναι, καλημέρα.

ΕΚΕΙΝΗ Σας φανταζόμουνα πιό ψηλό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α; Γιατί;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ξέρω... Τι ύψος έχετε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ένα και εβδομήντα. Σας ενοχλεί που είμαι κοντός;

ΕΚΕΙΝΗ Ένα κι εβδομήντα δεν σημαίνει κοντός, τουλάχιστον έτσι νομίζω. Όχι δεν μ’ ενοχλεί καθόλου. Θέλετε να πιείτε κάτι πριν να;... έχω κρατήσει δωμάτιο, σ’ ένα ξενοδοχείο, ένα μικρό συμπαθητικό ξενοδοχείο, ακριβώς δίπλα, πίσω από την γωνία.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α!

ΕΚΕΙΝΗ Σας ενοχλεί;

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι πράγμα;

ΕΚΕΙΝΗ Που έκλεισα δωμάτιο.

ΕΚΕΙΝΟΣ Καθόλου. Καθόλου. Εσείς; Έχετε τελειώσει τον καφέ σας; Προσέξτε, γιατί καίει...

ΕΚΕΙΝΗ ...Λίγο έχει μείνει... και έχει κρυώσει...

Εκείνος κάνει ένα νόημα στον γκαρσόν.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ένα κονιάκ. Θα πάρετε κάτι;

ΕΚΕΙΝΗ Ακόμη έναν καφέ - ή μάλλον έναν ντεκαφεϊνέ - όχι, ένα τσάϊ. Ένα τσάϊ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Έχετε ήδη κλείσει δωμάτιο;

ΕΚΕΙΝΗ Ναι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι αν δεν σας έχω αρέσει;

ΕΚΕΙΝΗ Είναι πολύ αργά!

ΕΚΕΙΝΟΣ Δηλαδή;

ΕΚΕΙΝΗ Μου έχετε ήδη αρέσει.

ΕΚΕΙΝΟΣ Και εάν... Εάν δεν σας είχα αρέσει;

ΕΚΕΙΝΗ Δε βαριέστε. Έτσι κι αλλοιώς δεν έχω πληρώσει το δωμάτιο - δηλαδή μόνον μιά προκαταβολή έδωσα. Έλεγα μέσα μου ότι αν δεν μου αρέσατε, θα έχανα την προκαταβολή. Δεν είναι τόσο σοβαρό - αυτό που φοβόμουνα ήταν μην τυχόν δεν έβρισκα δωμάτιο σ’ αυτό το ξενοδοχείο, οπότε θα είμασταν υποχρεωμένοι να πηγαίναμε σε κανένα περίεργο μέρος - βλέπετε, ένα διεθνές συνέδριο οδοντιάτρων και δεν μένει ελεύθερο δωμάτιο σε ξενοδοχείο!...

ΕΚΕΙΝΟΣ Είστε μια προνοητική γυναίκα.

ΕΚΕΙΝΗ Όχι ιδιαίτερα... Εσείς;

ΕΚΕΙΝΟΣ Εγώ; Τι;

ΕΚΕΙΝΗ Εσείς... όλα καλά;

ΕΚΕΙΝΟΣ Γιατί; Δεν φαίνομαι καλά;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, θέλω να πω, ίσως εγώ να μην σας αρέσω...

ΕΚΕΙΝΟΣ Μου αρέσετε.

ΕΚΕΙΝΗ Ξέρετε, δεν είστε υποχρεωμένος, μπορώ να το καταλάβω, μου έχει κάποτε συμβεί...

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι; Το έχετε ήδη κάνει; Δηλαδή να συναντήσετε άντρες μέσα από αγγελίες για...;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, όχι - ήθελα να πω, έχω ήδη γνωρίσει άντρες που μου άρεζαν, ή τουλάχιστον νόμιζα ότι μου άρεζαν, μετά όμως διαπίστωσα πως όχι, πως είχα κάνει λάθος, δεν μου άρεζαν - καθόλου, καταλαβαίνετε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι...

ΕΚΕΙΝΗ Θυμάμαι μια αστεία περίπτωση, όταν ήμουν νέα - ήμουνα πόσο; δεκαοχτώ; είκοσι; και ήθελα να βγω μ’ έναν τύπο που είχε τρίχες.

ΕΚΕΙΝΟΣ Παρντόν;...

ΕΚΕΙΝΗ Με τριχωτό σώμα. Μέχρι τότε είχα πάει με τύπους που δεν είχαν τρίχες ούτε στο στήθος, ούτε στα πόδια. Κάποια στιγμή συνάντησα κάποιον, νομίζω ήταν ιταλός, είχε μαύρα, πολύ μαύρα μαλλιά και φανταζόμουνα ότι θα είχε και τριχωτό στήθος, τριχωτά πόδια, έβαζα με το μυαλό μου πως θα ήταν όλα αυτά, αναρωτιόμουνα αν θα τσιμπούσαν οι τρίχες ή εάν θα ήταν μαλακές... Και ένα απόγευμα συναντιόμαστε, φιλιόμαστε, ξεντυνόμαστε... Και δεν είχε την παραμικρή τρίχα. Δηλαδή δεν είχε τρίχες στο στήθος και στα πόδια. Αισθάνθηκα εξαπατημένη!... Δεν ήθελα πλέον... Είχε τελειώσει... Είχαν τελειώσει όλα... Εντάξει, ήμουνα πολύ νέα τότε... Εσείς, είστε τριχωτός;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι... ναι.

ΕΚΕΙΝΗ Ακόμη κι αν δεν είστε, το ίδιο κάνει.

ΕΚΕΙΝΟΣ Είμαι.

ΕΚΕΙΝΗ Ωραία, ωραία. Λοιπόν;

ΕΚΕΙΝΟΣ Λοιπόν τι;

ΕΚΕΙΝΗ Όλα εντάξει; Θέλετε να πάμε για...

ΕΚΕΙΝΟΣ Τώρα, αμέσως; Στο ξενοδοχείο;

ΕΚΕΙΝΗ Θέλετε πρώτα να τελειώσετε το κονιάκ;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Πάμε.

ΕΚΕΙΝΗ Είστε βέβαιος;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι, ναι. Πάμε.

- Σκηνή 3 -

Εκείνη κι εκείνος, πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ήταν ωραία. Ναι. Ωραία.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Επίσης υπήρξε μια μικροαπογοήτευση.

ΕΚΕΙΝΗ Στην πραγματικότητα... ήταν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ωραία ήταν, εκτός από την μικροαπογοήτευση. Όπως κάθε πρώτη φορά. Τη πρώτη φορά που κάνεις σεξ.

ΕΚΕΙΝΗ Πως να το πω;...

ΕΚΕΙΝΟΣ Την πρώτη φορά που κάνεις σεξ, λες: τι; αυτό ήταν όλο; Και μετά είσαι έτοιμος να ξαναρχίσεις. Αλλά, εντάξει, πριν είχες φανταστεί διάφορα πράγματα και μετά απογοητεύεσαι λιγάκι. Αλλά δεν πειράζει.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Αλλά εν πάση_ι περίπτωση_ι ήταν ωραία.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν ωραία... Πολύ ωραία... Πάρα πολύ ωραία... Πάρα πάρα πολύ ωραία...

ΕΚΕΙΝΟΣ Κάναμε τις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν. Στα σοβαρά. Ήταν λιγάκι σαν άθλημα... Και ήταν και σεξουαλικό... Θέλω να πω ακριβώς σεξουαλικό. Αποκλειστικά σεξουαλικό. Όχι, δεν ήταν μία φαντασίωση. Μία φαντασίωση είναι κάτι που θέλεις να το κάνεις, αλλά δεν το κάνεις. Εκεί, εμείς, το κάναμε... Όχι...

ΕΚΕΙΝΗ Ακούστε, έχω την ηλικία που έχω, μπορώ να μιλώ ελεύθερα για σεξ, αλλά στο... Λοιπόν, μιά μέρα ήμουνα με φίλες μου και κάθε μιά άρχισε να διηγείται τις φαντασιώσεις της... Το πράγμα πήγαινε σχετικά μακριά: ήταν μία, για παράδειγμα, που είχε παραδεχτεί ότι είχε τάσεις ομοφυλοφιλικές και κάποιες φορές ονειρεύονταν να κάνει έρωτα με μιά άλλη γυναίκα και μάλιστα με κάποια που ήταν μαζί μας... Μιά άλλη μας περιέγραψε την φαντασίωσή της που τελικά δεν ήταν πραγματοποιήσιμη - δηλαδή, εντάξει, φαντάζονταν να την βιάζει ένας γορίλας... Έπειτα ήρθε η σειρά μου. Και μίλησα για την δική μου περίπτωση. Έπεσε μια ψύχρα σε όλες. Είχαν όλες τους τρομοκρατηθεί. Και μάλιστα κάποιες απ’ αυτές άρχισαν από τότε να με αποφεύγουν...

- Σκηνή 4 -

ΕΚΕΙΝΟΣ Συγνώμη. Έμπλεξα στην κυκλοφορία.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν πειράζει.

ΕΚΕΙΝΟΣ Συνήθως οι γυναίκες είναι που αργούν. Τουλάχιστον έτσι λέγεται.

ΕΚΕΙΝΗ Καλημέρα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α, ναι., καλημέρα. Συνήθως είναι οι άντρες που ξεχνάνε να πούνε καλημέρα. Ή ξεχνάνε να πούνε αντίο, ευχαριστώ...

ΕΚΕΙΝΗ Τουλάχιστον έτσι λέγεται.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι. Τουλάχιστον έτσι λέγεται.

ΕΚΕΙΝΗ Αλλά και εσείς, και εσείς ξεχάσατε να μου πείτε καλημέρα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι, είναι αλήθεια.

- Σκηνή 5 -

ΕΚΕΙΝΗ Και την δεύτερη φορά; Ω.... Εγώ... Δεν ξέρω πλέον... Ωραία ήταν, χωρίς αμφιβολία.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θυμάμαι πλέον. Πρέπει να ήταν καλύτερα από την πρώτη φορά. Η πείρα. Αλλά ταυτόχρονα λιγότερο ωραία. Δεν ήταν πλέον κάτι το καινούριο.

ΕΚΕΙΝΗ Εάν δεν θυμάμαι πολύ καλά την δεύτερη φορά, είναι γιατί η ανάμνηση αυτής της δεύτερης φοράς έχει σβυστεί. Έχει σβυστεί από ό,τι έγινε μετά, μετά που βγήκαμε από το ξενοδοχείο. Την στιγμή που αποχαιρετιόμασταν. Τι ήταν συγκεκριμένα αυτό. Μιά φράση; Δυό φράσεις; Ναι, εκείνη η φράση, εκείνες οι λέξεις που είπε, αυτά τα λίγα λόγια από τα οποία ξεκίνησαν όλα.

- Σκηνή 6 -

ΕΚΕΙΝΟΣ Και εάν...

ΕΚΕΙΝΗ Εάν, τι;

ΕΚΕΙΝΟΣ Εάν - καλά, εντάξει, δεν ξέρω. Θα μπορούσαμε να πιούμε ένα ποτό.

ΕΚΕΙΝΗ Τώρα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι. Να συζητήσουμε. Να μιλήσουμε, λίγο.

ΕΚΕΙΝΗ Τώρα έχω κανονίσει μιά συνάντηση, πρέπει να δω έναν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Α.

ΕΚΕΙΝΗ Ναι...

ΕΚΕΙΝΟΣ Και αργότερα; Απόψε;

ΕΚΕΙΝΗ Απόψε; Είμαι ελεύθερη.

ΕΚΕΙΝΟΣ Σας προσκαλώ για φαγητό. Ξέρω ένα καλό εστιατώριο, όχι πολύ μακριά από ’δω. Εάν θέλετε...

- Σκηνή 7 -

Εκείνος, πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θυμάμαι πλέον. Μιλούσα για χίλια δυό πράγματα. Για μας. Όχι, δεν αναφερθήκαμε στο παρελθόν μας, ούτε στις δουλειές μας, ούτε στις οικογένειές μας, τίποτ’ απ΄’ όλα αυτά... Δεν ήθελα να ξέρω το όνομα της, ούτε το επώνυμό της. Ποτέ δεν μιλήσαμε γι’ αυτά. Δεν είχαμε ανάγκη από όλα αυτά.

- Σκηνή 8 -

ΕΚΕΙΝΗ ....επειδή - δεν ξέρω... Είσθε εντελώς διαφορετικός από τους άλλους άντρες. Τουλάχιστόν από αυτούς που έχω γνωρίσει.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α.

ΕΚΕΙΝΗ Ναι. Είναι σαν να έχω μιά φίλη. Οι άλλοι άντρες στην δική σας θέση θα ήταν λιγότερο χαλαροί, πιό επιθετικοί επίσης.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εγώ. Κανονικά κι εγώ το ίδιο.

ΕΚΕΙΝΗ Κανονικά;

ΕΚΕΙΝΟΣ Κανονικά, με μιά γυναίκα είμαι λιγότερο χαλαρός. Τουλάχιστον στην αρχή. Μ’ εσάς δεν έχω την ανάγκη να σαγηνεύσω. Ξέρω ότι δεν με αγαπάτε. Για το σεξ, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Γι’ αυτό είμαι άνετος.

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, δεν είναι αυτό, υπάρχει κάτι άλλο, κάτι άλλο πιό βαθύ, κάτι σαν... κάτι σαν... Ναι, κάτι σαν μιά φίλη... Είναι σαν να καταλαβαίνετε τις γυναίκες ... καλύτερα από τους άλλους άντρες.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν τις καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω κανέναν.

ΕΚΕΙΝΗ Τι πει αυτό, ότι δεν καταλαβαίνετε κανέναν;

ΕΚΕΙΝΟΣ Καταλαβαίνω τους ανθρώπους μέσα από τις ταινίες, μέσα από τα βιβλία, αλλά στην πραγματική ζωή, όχι. Οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή δεν εξηγούν αυτό που κάνουν. Έχουν τις σκέψεις τους, αλλά δεν δίνουν δεκάρα να τις εξηγήσουν. Η στάση μου απέναντι στους ανθρώπους είναι σταθερή. Μένω πάντοτε παραξενεμένος μπροστά τους. Αναρωτιέμαι πάντοτε: γιατί λένε αυτό; γιατί κάνουν εκείνο; Δεν καταλαβαίνω.

ΕΚΕΙΝΗ Κι εμένα; Δεν με καταλαβαίνετε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι.

ΕΚΕΙΝΗ Να επιστρέψουμε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Που;

ΕΚΕΙΝΗ Στο ξενοδοχείο. Θα μπορούσαμε να το ξανακάνουμε άλλη μιά φορά. Το δωμάτιο το έχουμε μέχρι αύριο το πρωί.

ΕΚΕΙΝΟΣ Θέλετε;

ΕΚΕΙΝΗ Ναι, θέλω.

- Σκηνή 9 -

Εκείνη και εκείνος, πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, δεν ήταν έρωτας, τουλάχιστον όχι αμέσως.

ΕΚΕΙΝΟΣ Είναι όπως όταν πας για σκι ή για ψάρεμα με κάποιον. Έχετε μιά κοινή εμπειρία. Βρίσκετε ο ένας τον άλλον συμπαθητικό. Γίνεστε φίλοι. Ε, λοιπόν, μ’ αυτή τη γυναίκα, μετά την πρώτη φορά, ήταν ακριβώς έτσι. Είχαμε γίνει φίλοι.

- Σκηνή 10 -

Περπατούν

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν είμαστε πιά είκοσι ετών...

ΕΚΕΙΝΗ Κι εσείς, κι εσείς πονάτε; Πάντως δεν ήταν άσχημα... Εμένα έχουν πιαστεί τα πόδια μου... Εσείς;

ΕΚΕΙΝΟΣ Στη βάση της πλάτης. Στα νεφρά.

ΕΚΕΙΝΗ Αύριο πρωί θα είμαστε παντού πιασμένοι. Αλλά ήταν πολύ ωραία.

ΕΚΕΙΝΟΣ Πολύ ωραία, ναι. Αλλά δύο φορές την ίδια μέρα, αυτό πρέπει να μείνει η εξαίρεση. Να σας συνοδεύσω; Είναι λίγο αργά για το μετρό.

ΕΚΕΙΝΗ Θα πάρω ταξί.

ΕΚΕΙΝΟΣ Μπορώ να σας πάω με το δικό μου αυτοκίνητο.

ΕΚΕΙΝΗ Θα πάρω ταξί. Καλύτερα έτσι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Εντάξει. Όπως θέλετε.... Θα ξαναειδωθούμε πότε;

ΕΚΕΙΝΗ Πέμπτη;

ΕΚΕΙΝΟΣ Πέμπτη.

ΕΚΕΙΝΗ Τα καταφέρνετε πολύ καλά. Το ξέρετε αυτό;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ευχαριστώ.

ΕΚΕΙΝΗ Θα μπορούσα να είχα πέσει σε κάποιον που.... -δεν ξέρω- εντάξει, δεν θα μ’ ενοχλούσε, εξ άλλου, δεν έψαχνα κάποιον που... κάποιον ιδιαίτερα... θα με βόλευε όπως και να ήταν, στο κάτω-κάτω, έψαχνα κάποιον για κάτι που είναι αποκλειστικά σεξουαλικό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Θα προτιμούσατε να μην είναι αποκλειστικά σεξουαλικό μεταξύ μας;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι;

Εκείνη τον φιλά και απομακρύνεται.

- Σκηνή 11 -

Εκείνη κι εκείνος, πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Έχει βαστάξει... Έξη μήνες. Ναι. Έξη μήνες.

ΕΚΕΙΝΗ Είναι τώρα τρεις, τέσσερες μήνες που βλεπόμαστε. Μιά ή δυό φόρες την εβδομάδα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Βλεπόμαστε κάθε δυό εβδομάδες, περίπου. Τις Τρίτες. Μερικές φορές τις Πέμπτες. Εξαρτάται... Δεν με κουράζει. Ποτέ δεν θα με κουράσει. Είναι ωραία. Δηλαδή, «ωραία» δεν είναι η κατάλληλη λέξη. Βεβαίως ήταν ωραία, ναι. Αλλά κυρίως συνέβαινε κάτι... Άρχιζα να την συνηθίζω. Δεν ακούγεται καλά αυτό. Η λέξη «συνηθίζω» δεν είναι πολύ ρομαντική. Αλλά αυτό ήταν που συνέβαινε. Στην αρχή την έβρισκα όμορφη. Μετά, λίγο-λίγο, άρχισα να βλέπω τις ατέλειές της. Μετά οι ατέλειές της εξαφανίστηκαν. Και η ομορφιά της εξαφανίστηκε. Ό,τι έβλεπα ωραίο στην αρχή, δεν το έβλεπα πλέον. Το ίδιο και τις ατέλειές της, δεν τις έβλεπα πλέον. Την συνήθιζα, συνήθιζα το πρόσωπό της, το σώμα της, την φωνή της. Συνήθιζα όλα της. Και αγαπούσα όλα της. Με καταλαβαίνετε;

ΕΚΕΙΝΗ Είναι παράξενο πράγμα ένας άντρας, θέλω να πω να αισθάνεσαι έναν άντρα μπροστά σου, ο οποίος σε κυττάει, σε θέλει, να αισθάνεσαι ότι σε θέλει και να αισθάνεσαι επίσης, κι αυτό είναι το πιο παράξενο, ότι και συ, ταυτόχρονα, τον θες... Αυτό είναι το πιο βασανιστικό. Όχι το γεγονός ότι τον θες, ότι σε θέλει. Όχι. Αλλά το γεγονός ότι το ξέρεις, ότι το αντιλαμβάνεσαι... Ότι μπορείς να πεις μέσα σου: τον θέλω. Ότι μπορείς να πεις μέσα σου: αυτός με θέλει. Είναι τρομερό αυτό. Με διέλυε, με τρομοκρατούσε και ήταν μαγευτικό. Είναι λίγο χαζά αυτά που λέω, αλλά για μένα ήταν μαγευτικό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Το κάναμε όλο και καλύτερα.

ΕΚΕΙΝΗ Άρχιζε να με κουράζει -όχι, σχεδόν να με κουράζει- μου άρεζε πολύ να το κάνω, ήταν ευχάριστα, αλλά για μένα δεν ήταν πια ο μόνος λόγος για να τον βλέπω...

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν ήταν πλέον μια φαντασίωση. Ήταν... πως θα μπορούσαμε να το πούμε... μια πρακτική. Ήταν μια πρακτική.

ΕΚΕΙΝΗ Δίναμε πάντοτε ραντεβού στο καφενείο, πάντοτε στο ίδιο καφενείο, μιλούσαμε λίγο, και κάθε φορά λίγο παραπάνω.

- Σκηνή 12 -

ΕΚΕΙΝΟΣ Πάμε;

ΕΚΕΙΝΗ Πάμε. Και εάν...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι;

ΕΚΕΙΝΗ Εάν κάναμε έρωτα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Μα κάνουμε.

ΕΚΕΙΝΗ Ναι, ναι - θέλω να πω έρωτα κανονικά!

ΕΚΕΙΝΟΣ Κανονικά! Θέλετε να πείτε...

ΕΚΕΙΝΗ Κανονικά!

ΕΚΕΙΝΟΣ ...στην ιεραποστολική στάση;

ΕΚΕΙΝΗ Σ’ αυτήν την περίπτωση, όχι, όχι στην ιεραποστολική στάση, δεν μου αρέσει να είμαι από κάτω, προτιμώ να εξουσιάζω -εντάξει το «εξουσιάζω» δεν ακούγεται καλά-θέλω να πω-καταλαβαίνετε τι θέλω να πω-θα σας ενοχλούσε να ήσασταν από κάτω;

ΕΚΕΙΝΟΣ Καθόλου.

ΕΚΕΙΝΗ Λοιπόν;

ΕΚΕΙΝΟΣ Λοιπόν, τι;

ΕΚΕΙΝΗ Το κάνουμε; Κάνουμε έρωτα; Κανονικά; Αυτό που συνήθως αποκαλούνε κανονικά; Που οι άλλοι αποκαλούνε κανονικά...

ΕΚΕΙΝΟΣ Εσείς θέλετε;

ΕΚΕΙΝΗ Γιατί όχι;

- Σκηνή 13 -

ΕΚΕΙΝΗ Ξεντυθήκαμε και ξαπλώσαμε στο κρεβάτι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Μπήκαμε κάτω από τις κουβέρτες. Έκανε κρύο.

ΕΚΕΙΝΗ Εσύ κρύωνες, όχι εγώ. Εγώ ήμουνα λίγο νευρική, ή μάλλον όχι νευρική, διεγερμένη.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εγώ το ίδιο. Όχι νευρικός. Διεγερμένος.

ΕΚΕΙΝΗ Α, ναι. Υπερβολικά διεγερμένος.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όπως συνήθως.

ΕΚΕΙΝΗ Περισσότερη ώρα απ’ όσο συνήθως, η όχι;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν νομίζω. Ήμουνα φοβισμένος. Κύτταξα τα μάτια της. Δεν είχα προσέξει άλλη φορά το χρώμα τους. Ούτε τις ελιές στο σώμα της. Ούτε την απαλότητα του δέρματός της καθώς την άγγιζα με τις άκρες των δακτύλων μου. Σε κάποια σημεία είχε ανατριχιάσει από το κρύο. Ήταν λίγο χλωμή, επίσης. Μεταξύ του γυμνού δέρματος και εκεί που άρχιζαν τα μαλλιά της ήταν ένα λεπτό χνούδι. Ο τρόπος που άνοιγε το στόμα της κι αμέσως μετά φαίνονταν τα δόντια της και μετά φαίνονταν η γλώσσα της. Ο τρόπος που κινούνταν κάθε μυς κάτω από το δέρμα της, όταν κινούσε το γυμνό μπράτσο της, τη γυμνή γάμπα της. Ο τρόπος που η πλάτη της κύρτωνε και μετά χαλάρωνε. Μια σταγόνα ιδρώτα στο δεξί μηνίγγι της. Τα μάτια της διάπλατα ανοιχτά. Το βάρος από τα στήθη της πάνω στο δικό μου στήθος. Η ανάσα της που γίνονταν ολοένα πιό δύσκολη.

ΕΚΕΙΝΗ Σε ένοιωσα να μπαίνεις μέσα μου, αργά, και ταυτόχρονα, το ίδιο αργά μια αγωνία απλώνονταν μέσα μου-χαμογέλασα αμέσως για να μην την καταλάβεις αυτή την αγωνία κι άρχισα να μιλάω, να λέω ανοησίες καθώς εσύ ερχόσουνα κι έφευγες, αλλά εγώ ήμουνα γεμάτη αγωνία...

ΕΚΕΙΝΟΣ Για ποιό πράγμα;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ήξερα... Σε πειράζει να σου μιλάω; Όταν το κάνουμε;

ΕΚΕΙΝΟΝ Όχι.

ΕΚΕΙΝΗ Μερικές φορές τους άντρες τους πειράζει. Εμένα μου αρέσει να μιλάω όταν κάνω έρωτα, να λέω ανοησίες, να διηγούμαι τη ζωή μου... Με διεγείρει να μιλάω... Να μιλάω για σεξ, αλλά όχι μόνον... Παραδόξως αυτό με βοηθάει επίσης να συγκεντρώνομαι και να αισθάνομαι την ηδονή να μεγαλώνει μέσα μου, να αισθάνομαι την ηδονή να γεννιέται από σένα σε μένα, από το σώμα μου... Την ηδονή να ανεβαίνει, την ηδονή, την ηδονή...

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν το φανταζόμουνα αυτό έτσι...

ΕΚΕΙΝΗ Πως το φανταζόσουνα;...

ΕΚΕΙΝΟΣ Στην πραγματικότητα, δεν φανταζόμουνα κάτι τέτοιο καθώς το έκανα μαζί σου...

ΕΚΕΙΝΗ Απολαυστικά διεστραμμένο, δεν νομίζεις;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι.

ΕΚΕΙΝΗ Σημασία έχει ότι τολμάμε...

ΕΚΕΙΝΟΣ Είναι φοβερό... Με αναγουλιάζει... σχεδόν...

ΕΚΕΙΝΗ Είναι ακόμη πιό καλό όταν αναγουλιάζει σχεδόν... Όχι εντελώς, αλλά σχεδόν... Ακριβώς στο όριο του ανυπόφορου... Είναι όπως όταν κάνεις έρωτα κουρασμένος... Έχεις κάνει ποτέ έρωτα κουρασμένος; Όταν είσαι έτοιμος να αποκοιμηθείς και παρ’ όλα αυτά το κάνεις;... Διεγείρεσαι τόσο, εξαναγκάζεις τον ύπνο να...

ΕΚΕΙΝΟΣ Γνώρισες αρκετούς;

ΕΚΕΙΝΗ Σωματικά εννοείς;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ας το πούμε έτσι, σωματικά.

ΕΚΕΙΝΗ Θα σε πείραζε να έχω γνωρίσει πολλούς;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, όχι... Στην πραγματικότητα τόσο το καλύτερο.

ΕΚΕΙΝΗ Τόσο το καλύτερο; Γιατί τόσο το καλύτερο;

ΕΚΕΙΝΟΣ Για την εμπειρία. Λοιπόν; Έχεις γνωρίσει πολλούς;

ΕΚΕΙΝΗ Ω... Ήμουνα μόνη εδώ κι ένα χρόνο... Όχι, σχεδόν ένα χρόνο... Αλλά γνώρισα μερικούς άντρες... Διάφορους άντρες... Όλων των ειδών, δεν μου αρέσει μόνον ένα συγκεκριμένο είδος, όχι, μου αρέσουν όλα τα είδη- υπήρξε ένα αγόρι, όταν ήμουνα στο πανεπιστήμιο, θυμάμαι που κύτταζε όλη την ώρα το ρολόϊ του, καθώς κάναμε έρωτα, διακριτικά βέβαια, προσπαθούσε απλώς να ρίξει μιά ματιά, αλλά ακόμη και διακριτικά, αυτό φαινότανε, όταν ένας άντρας ρίχνει μιά ματιά στο ρολόϊ του την στιγμή που πηδάει. Μου την έδωσε και τον ρώτησα εάν είχε ραντεβού. Και ξέρεις τι μου απάντησε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι.

ΕΚΕΙΝΗ Μου εξήγησε ότι είχε διαβάσει κάπου, σ’ ένα βιβλίο, σε περιοδικό, δεν θυμάμαι, είχε διαβάσει ότι το ογδόντα τοις εκατό των γυναικών φτάνουν σε οργασμό όταν τις κάνουν έρωτα πάνω από είκοσι λεπτά. Γι’ αυτό προσπαθούσε να πιάσει τα είκοσι λεπτά.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ακούγεται ενδιαφέρον. Και τα έπιασε τα είκοσι λεπτά;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ξέρω... Είναι πάρα πολύ, είκοσι λεπτά... Θέλω να πω, χωρίς να περιλαμβάνονται τα προκαταρκτικά... Μερικές φορές, είναι αλήθεια, έχεις την εντύπωση ότι έγινε πολύ γρήγορα, ενώ στην πραγματικότητα βάσταξε μισή ώρα... Αλλά συνήθως, συμβαίνει το αντίθετο...

ΕΚΕΙΝΟΣ Στα έργα, γίνεται ένα κόλπο, πάντοτε μ’ έχει εντυπωσιάσει: δηλαδή οι γυναίκες έχουν πάντοτε πολύ γρήγορα οργασμό.

ΕΚΕΙΝΗ Καταντάει μαλακία να βλέπεις ανθρώπους να κάνουν έρωτα... Συνέχεια το ίδιο πράγμα: εν-δυό, εν-δυό, εν-δυό...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι, αλλά μπορείς να έχεις ποικιλία στις στάσεις...

ΕΚΕΙΝΗ Εσύ θέλεις ποικιλία;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι. Θέλω να πω: στις ταινίες.

ΕΚΕΙΝΗ Ναι... Αλλά κι έτσι όπως το κάνουμε;... δεν είναι καλά;... Είναι πιό εύκολο... σε σχέση με ό,τι είχε καθένας μας συνηθίσει...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι...

ΕΚΕΙΝΗ Έχει πλεονεκτήματα, η απλότητα... Μπορείς να συγκεντρωθείς στην ηδονή... Στην ηδονή...

ΕΚΕΙΝΟΣ Στην ηδονή... Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μου είπε να μπω κάτω από τις κουβέρτες.

ΕΚΕΙΝΗ Ποτέ δεν σου ζήτησα κάτι τέτοιο!

ΕΚΕΙΝΟΣ Μου είπες: δεν θέλω να με βλέπεις όταν έχω οργασμό...

ΕΚΕΙΝΗ Έλα τώρα, δεν είναι κάτι σοβαρό!... Κάνω μορφασμούς όταν έχω οργασμό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όλος ο κόσμος κάνει μορφασμούς... Κι είναι ωραίο αυτό...

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, δεν είναι ωραίο, είναι γελοίο...

ΕΚΕΙΝΟΣ Σ’ έχω δει να φτάνεις σε οργασμό...

ΕΚΕΙΝΗ Ναι, αλλά σ’ εκείνη την περίπτωση, δεν ήταν το ίδιο πράγμα... Τότε κάναμε έρωτα κανονικά...

ΕΚΕΙΝΟΣ Και λοιπόν;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ξέρω... με τρομάζει... Άκου, θέλω να είσαι ευγενικός...

ΕΚΕΙΝΟΣ Και κάναμε έρωτα κάτω από την κουβέρτα.

ΕΚΕΙΝΗ Σου λέω, δεν ήταν έτσι! Αφού θυμάμαι το πρόσωπό σου, ήσουνα ξαπλωμένος ανάσκελα κι εγώ από πάνω, το πρόσωπό σου που ήταν σοβαρό, με μιά σύσπαση, όση ώρα κάναμε έρωτα, και μετά έφτασες στην ηδονή, όλα αυτά δεν θα ήταν δυνατό να τα είχα δει κάτω από τις κουβέρτες!...

Παύση

ΕΚΕΙΝΟΣ Συγνώμη.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν είναι τίποτα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν μου είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο.

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν κάπου δικό μου φταίξιμο;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δικό σου φταίξιμο;

ΕΚΕΙΝΗ Ναι, επειδή ήθελα να το κάνουμε κάτω από τις κουβέρτες.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, όχι, όχι, δεν έχει καμία σχέση αυτό.

ΕΚΕΙΝΗ Ή επειδή μιλούσαμε πάρα πολύ;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι!...

ΕΚΕΙΝΗ Καλά... Εν πάση_ι περιπτώσει, ήταν πολύ ευχάριστα - δεν νομίζεις;

ΕΚΕΙΝΟΣ Αυτό ακριβώς ήταν που με διέλυσε. Ότι ήταν πάρα πολύ ευχάριστο. Αισθανόμουνα πάρα πολύ ωραία. Συγνώμη.

- Σκηνή 14 -

Πρόσωπο στο κοινό

ΕΚΕΙΝΗ Ήταν η πρώτη φορά που γνώρισα τον ταυτόχρονο οργασμό, την ίδια στιγμή με τον άλλον. Ξέρετε δεν είμαι βέβαιη εάν ο ταυτόχρονος οργασμός είναι τόσο ενδιαφέρον στην πραγματικότητα, - πολύ απλά είναι ένας οργασμός. Λοιπόν θα το βρίσκατε εκπληκτικό πόσες γυναίκες υπάρχουν, νέες γυναίκες, απελευθερωμένες -ή που λένε ότι είναι απελευθερωμένες, οι οποίες δεν έχουν οργασμό όταν κάνουν έρωτα και όμως αισθάνονται ότι έχουν εντελώς ικανοποιημένη την σεξουαλικότητά τους. Καλά, στις ταινίες, οι ήρωες έχουν πάντα ταυτόχρονους οργασμούς, με ακρίβεια εκατοστού του δευτερολέπτου. Στην πραγματικότητα το σεξ στις ταινίες είναι ή η κόλαση ή ο παράδεισος, δεν υπάρχει τίποτα ενδιάμεσα. Όμως στην ζωή, κατά κανόνα, το σεξ είναι κάπου ανάμεσα. Αλλά στην περίπτωσή μας, μ’ εκείνον, ήταν τέλεια. Ήταν η όσμωση.

- Σκηνή 15 -

Εκείνος πλησιάζει εκείνη.

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι συμβαίνει;... Μα τι έχεις;... Συμβαίνει κάτι;...

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, όχι, όλα εντάξει είναι...

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θέλεις να...;

ΕΚΕΙΝΗ Άφησέ με! Συγνώμη, πρέπει να φύγω, δεν είναι κάτι σοβαρό, δεν είναι κάτι σοβαρό...

ΕΚΕΙΝΟΣ Είσαι βέβαιη;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν είναι τίποτα, σε διαβεβαιώνω. Φεύγω - την Πέμπτη, εντάξει;

Εκείνη φεύγει.

Εκείνος, πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ήθελα να τρέξω πίσω της. Να την σταματήσω. Αλλά κάτι μ’ εμπόδιζε να κινηθώ. Μ’ εμπόδιζε ακόμη και να σκεφτώ. Ήμουνα σαν να είχα πετρώσει...

- Σκηνή 16 -

Πάει και κάθεται στο τραπέζι του καφενείου. Πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Εκείνη την στιγμή δεν ήξερα γιατί έκλαιγα. Μού ’ρθε έτσι, ξαφνικά -δεν ήμουνα καν λυπημένη, δεν ήταν αυτό... Ήμουνα... Ήμουνα -προηγουμένως είχα πει στον εαυτό μου αυτό το πράγμα, μέσα στο μετρό, καθώς συλλογιζόμουνα- όλο το απόγευμα συλλογιζόμουνα, και το βράδυ επίσης, στο σπίτι, ξαπλωμένη στο κρεβάτι- είπα στον εαυτό μου ότι στην πραγματικότητα ήμουνα... ήμουνα χαμένη. Ξαφνικά δεν ήξερα τι να αισθανθώ. Ήμουνα χαμένη.

Εκείνος κάθεται στο τραπέζι.

ΕΚΕΙΝΗ Ετοιμαζόμουνα να φύγω.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν βρήκα μέρος να παρκάρω.

ΕΚΕΙΝΗ Το βλέπω.

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι βλέπεις;

ΕΚΕΙΝΗ Τίποτα. Είπα απλά «το βλέπω».

ΕΚΕΙΝΟΣ Απλά «το βλέπω»;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν μ’ αρέσει καθόλου να επαναλαμβάνουν τις λέξεις που είπα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α!

ΕΚΕΙΝΗ Μιλάω πολύ, το ξέρω, αλλά λέω αυτό που σκέφτομαι, όπως το σκέφτομαι, τη στιγμή που το σκέφτομαι -τουλάχιστον είμαι ξεκάθαρη.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α!

ΕΚΕΙΝΗ «Α!»;

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εσύ επαναλαμβάνεις λέξεις.

ΕΚΕΙΝΗ Τι έχεις;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δηλαδή τι έχω;

ΕΚΕΙΝΗ Φαίνεσαι... Θυμωμένος.

ΕΚΕΙΝΟΣ Είμαι θυμωμένος.

ΕΚΕΙΝΗ Γιατί;

ΕΚΕΙΝΟΣ Τριγυρνούσα είκοσι λεπτά για να βρω να παρκάρω - εσύ γιατί έφυγες;

ΕΚΕΙΝΗ Έφυγα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Πότε ήτανε;... την τελευταία φορά; Έφυγες και έκλαιγες.

ΕΚΕΙΝΗ Έχω το δικαίωμα να κλαίω;

ΕΚΕΙΝΟΣ Έχω το δικαίωμα να ανησυχώ, όταν κλαις;

ΕΚΕΙΝΗ Γιατί είσαι επιθετικός απέναντί μου;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν είμαι επιθετικός.

ΕΚΕΙΝΗ Και όμως είσαι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ήμουνα λίγο απότομος. Σου ζητώ συγνώμη. Συγνώμη. Θα πάμε στο ξενοδοχείο;

Εκείνη κι εκείνος σηκώνονται. Πρόσωπο στο κοινό. Αλλά σιωπηλοί. Στρέφονται ο ένας προς τον άλλον.

- Σκηνή 17 -

ΕΚΕΙΝΟΣ Ωραία.

ΕΚΕΙΝΗ Ωραία, τι;

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι κάνουμε τώρα;

ΕΚΕΙΝΗ Χωρίζουμε.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ή τώρα αμέσως ή αλλοιώς...

ΕΚΕΙΝΗ Ή αλλοιώς;

ΕΚΕΙΝΟΣ Τελειώνουμε εδώ;

ΕΚΕΙΝΗ Θέλεις να τελειώσουμε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν ξέρω... Δεν ξέρω.

ΕΚΕΙΝΗ Καλά. Την Πέμπτη. Ίσως.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ίσως.

ΕΚΕΙΝΗ Αν έρθω, ήρθα.

Εκείνη φεύγει. Εκείνος κυττά το κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ήταν εκείνη την στιγμή που συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα το επίθετό της. Ούτε το μικρό της όνομα. Ούτε την διεύθυνσή της. Ούτε το τηλέφωνό της. Αν δεν ξανάρχονταν την Πέμπτη, θα την έχανα. Συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να την χάσω. Καθόλου.

Αυτός τρέχει.

Η σκηνή άδεια...

- Σκηνή 18 -

Εκείνη ξανάρχεται από την άλλη πλευρά. Πρόσωπο στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Είναι φανερό είχα διστάσει. Στην πραγματικότητα δεν έχω κάνει τίποτ’ άλλο, παρά να διστάζω. Αυτό με πήρε μέρες. Όλη την μέρα δίσταζα, και την νύχτα επίσης, δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δίσταζα στο κρεβάτι μου, μέχρι τις τρεις, τις τέσσερες το πρωί. Φοβόμουνα. Ήξερα πολύ καλά τι συνέβαινε ανάμεσα στους δυό μας, και ήμουνα ευχαριστημένη που συνέβαινε, αλλά ταυτόχρονα, φοβόμουνα, φοβόμουνα τρομερά. Γι’ αυτό δίσταζα. Να πάω να τον ξαναδώ άραγε την ερχόμενη Πέμπτη; Ή να μην πάω... Δίσταζα...

Σκοτάδι

- Σκηνή 19 -

Εκείνος κάθεται στο τραπέζι του καφενείου. Περιμένει...

Εκείνη μπαίνει. Φιλιούνται. Εκείνη κάθεται...

ΕΚΕΙΝΟΣ Καλημέρα.

ΕΚΕΙΝΗ Καλημέρα.

Φιλιούνται. Πάνε προς το κρεβάτι. Ξαπλώνουν.

Αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί έτσι, σαν να είμασταν μέσα σε γυάλα, τίποτ’ άλλο, παρά μόνον οι δυό μας. Κάποια μέρα, κάτι από τον γύρω μας κόσμο, θα μας αναστάτωνε.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ήταν στην στιγμή που κάναμε έρωτα. Ή μάλλον όχι. Όχι, απλώς φιλιόμασταν. Και μπήκε αυτός. Ένα ηλικιωμένος κύριος.

ΕΚΕΙΝΗ Είχε κάνει λάθος το δωμάτιο.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι, έτσι είναι, είχε κάνει λάθος το δωμάτιο.

ΕΚΕΙΝΗ Ξαναβγήκε, κλείσαμε την πόρτα, και την στιγμή που αγκαλιαζόμασταν ξανά, ακούστηκε ένας δυνατός κρότος, σαν... πως να το πω...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ένα γκουπ! Άνοιξα την πόρτα και τον είδα σωριασμένο μπροστά μου.

ΕΚΕΙΝΗ Κάτι σαν καρδιακή προσβολή, σαν εγκεφαλικό, δεν ξέρω...

ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ Και καθώς εκείνη (εκείνος) βγήκε να καλέσει ασθενοφόρο, ο ηλικιωμένος κύριος μου μίλησε.

ΕΚΕΙΝΟΣ Για την γυναίκα του γενικά.

ΕΚΕΙΝΗ Μιλούσε με δυσκολία, φαίνονταν να βρίσκεται σε σύγχυση, αλλά μιλούσε για την γυναίκα του, έλεγε:

ΕΚΕΙΝΟΣ (μιλά χωρίς ταραχή) Τι έγινε; Τι έπαθα; Δεν θέλω... Δεν θέλω να μαθευτεί... ότι είμαι παντρεμένος... Μη...μη... Πέστε τους να μην ειδοποιήσουν την γυναίκα μου... Δεν την αντέχω την γυναίκα μου. Σας παρακαλώ! Εσείς δεν την ξέρετε! Μένω τρία χρόνια σ’ αυτό το βρωμοξενοδοχείο για να ξεφύγω απ’ αυτήν! Κρύβομαι! Εσείς δεν την ξέρετε... Είναι τέρας!... Δεν θέλω να πεθάνω μαζί της... Σαράντα χρόνια βάσταξα.. Σαράντα χρόνια...

- Σκηνή 20 -

ΕΚΕΙΝΗ Τον πήραν με το ασθενοφόρο κι εγώ πήγα μόνη μου στο νοσοκομείο μ’ ένα ταξί... Δεν θυμάμαι γιατί εκείνος δεν ήρθε μαζί μου, μου φαίνεται κάπου έπρεπε να πάει, δεν θυμάμαι...

ΕΚΕΙΝΟΣ Μπήκαμε στο νοσοκομείο. Ο ηλικιωμένος κύριος ήταν ήδη σε κώμα. Είχαν ήδη ειδοποιήσει την γυναίκα του. Κι αυτή ήταν ήδη εκεί. Μιά ηλικιωμένη κυρία... δεν ξέρω πόσο ήταν... πάνω από πενήντα πέντε... δεν μπορώ να είμαι βέβαιος... Καθίσαμε μαζί της στην καφετέρια του νοσοκομείου. Πήραμε τρεις καφέδες.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ξέρω... Αν πεθάνει, δεν ξέρω τι θα κάνω... Θα σκοτωθώ, σίγουρα... Γιατί δεν θα το έλεγα εγώ ποτέ αυτό;... Είμαι καθολική, κάτι τέτοιο είναι θανάσιμη αμαρτία, αλλά... Χωρίς εκείνον, δεν θα μπορούσα... Όχι... Δεν θα μπορούσα... Ξέρετε δεν έχω ακριβώς την ανάγκη της παρουσίας του... Μου αρκεί να ξέρω ότι βρίσκεται ζωντανός, κάπου... Οπουδήποτε... Οπουδήποτε στο κόσμο... Αυτό μου αρκεί... Μ’ εγκατέλειψε, ξέρετε, είναι ένας ασταθής άνθρωπος, πηγαίνει συχνά να ψάξει αλλού... άλλες γυναίκες... με πληρωμή... πουτάνες, δεν έχω πρόβλημα να πω την λέξη!... Όμως δεν του κρατώ κακία... Ποτέ δεν του κράτησα... Γιατί ήξερα ότι πάντοτε γυρίζει σε μένα... Και τώρα... Αν φύγει... Δεν θα ξαναγυρίσει... Αυτό, όχι... Δεν θα το αντέξω... Παραείναι σκληρό... Δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό - ελπίζω κάποια μέρα να το μάθετε, γιατί είναι πολύ σημαντικό - είναι σκληρό, γιατί θυσιάζεις όλη σου την ζωή για τον άλλον, κι όταν ο άλλος έχει φύγει, δεν σου μένει πιά τίποτα... παρά να τινάξεις τα μυαλά σου στον αέρα... Είμαι κόρη στρατιωτικού. Δεν πρέπει να φοβάμαι, να τρέμω... Εντάξει, αυτό είναι εύκολο... Αυτό που είναι σκληρό, είναι να ζω χωρίς εκείνον... Ακόμη και λίγες ώρες χωρίς αυτόν, είναι πολύ σκληρό... Πρέπει να ενεργήσω γρήγορα. Τώρα φύγετε. Επιστρέψτε σπίτι σας. Αφήστε με μόνη. Με έχετε βοηθήσει πάρα πολύ. Λίγοι άνθρωποι θα το έκαναν αυτό, σας ευχαριστώ... Τώρα, γυρίστε σπίτι σας. Έχω ανάγκη να μείνω μόνη...

Εκείνη βγαίνει από τον ρόλο της ηλικιωμένης κυρίας.

Κάπως έτσι έγινε με την ηλικιωμένη κυρία. Κι εκείνος... μιά στιγμή... νομίζω ότι ήταν μαζί μου στο νοσοκομείο... Θυμάμαι πως με κύτταζε... Ίσως, όμως, να κάνω λάθος... Ίσως να το φαντάζομαι...

- σκηνή 21-

ΕΚΕΙΝΗ Λοιπόν... Την Πέμπτη; Πιστεύεις ότι αυτή θα το κάνει;

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι να κάνει;

ΕΚΕΙΝΗ Λες να αυτοκτονήσει;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι.

Σκοτάδι

- σκηνή 22-

Εκείνη είναι καθισμένη. Εκείνος μπαίνει και κάθεται.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όλα καλά;

ΕΚΕΙΝΗ Συγνώμη... Ήμουνα... Σκεφτόμουνα κάτι...

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι;

ΕΚΕΙΝΗ Το έκανε αυτή.

ΕΚΕΙΝΗ Ποιά έκανε τι;

ΕΚΕΙΝΗ Η γυναίκα του ηλικιωμένου κυρίου. Αυτοκτόνησε.

ΕΚΕΙΝΟΣ Α!

ΕΚΕΙΝΗ Εσύ έλεγες ότι δεν θα το έκανε ποτέ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι, έτσι πίστευα. Μερικές φορές παραείμαι αισιόδοξος. Πάντα υπάρχει μιά λύση... Τουλάχιστον εγώ αυτό πιστεύω. Αλλά δεν είναι πάντοτε έτσι. Λυπήθηκα τώρα.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ήξερα αυτήν την γυναίκα. Φαίνονταν πολύ αλλόκοτη - τουλάχιστον ο άντρας της την έβρισκε αλλόκοτη...

ΕΚΕΙΝΟΣ Ίσως να ήταν αυτός ο αλλόκοτος.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν θα το μάθουμε ποτέ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι...

ΕΚΕΙΝΗ Θα πάρεις κάτι;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι. Ένα κονιάκ!

ΕΚΕΙΝΗ Δεν θέλω να πάω στο ξενοδοχείο.

ΕΚΕΙΝΟΣ Εντάξει.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν θέλω να το κάνω. Δεν θα μπορούσα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Εξ αιτίας αυτού του ηλικιωμένου.

ΕΚΕΙΝΗ Ναι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Επειδή πέθανε εκεί πέρα;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, δεν φταίει το μέρος, είναι επειδή... δεν έχω όρεξη. Ειδικά αυτή τη φορά.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν είμαστε υποχρεωμένοι.

ΕΚΕΙΝΗ Ευχαριστώ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Το κάνουμε επειδή έχουμε όρεξη να το κάνουμε. Όταν δεν έχουμε όρεξη, δεν το κάνουμε.

ΕΚΕΙΝΗ Αλλά θέλω να μείνω μαζί σου.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όπως θες.

ΕΚΕΙΝΗ Έχεις κάνει ποτέ ερωτική εξομολόγηση;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ερωτική εξομολόγηση;

ΕΚΕΙΝΗ Ναι, μια πραγματική ερωτική εξομολόγηση.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δηλαδή; Γονατιστός, με το χέρι στην καρδιά;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, αλλά, να πεις σε κάποιο πρόσωπο - μιά γυναίκα, για παράδειγμα - να της πεις ότι την αγαπάς, ότι θες να ζήσεις μαζί της, κτλ. Το έχεις κάνει ποτέ αυτό;

ΕΚΕΙΝΟΣ Εεεε... Δεν κάνω τέτοια πράγματα εδώ και πολύ καιρό.

ΕΚΕΙΝΗ Πόσο πολύ καιρό;

ΕΚΕΙΝΟΣ Πάρα πολύ καιρό. Έτσι νομίζω. Δεν θυμάμαι πιά. Είχα ακόμη ακμή.

ΕΚΕΙΝΗ Και γιατί δεν το έχεις κάνει από τότε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν ξέρω. Δεν μου φαίνεται ο καλύτερος τρόπος για να κάνω καμάκι.

ΕΚΕΙΝΗ Η ερωτική εξομολόγηση δεν είναι καμάκι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, δεν είναι.

ΕΚΕΙΝΗ Η ερωτική εξομολόγηση είναι ερωτική εξομολόγηση. Είναι φορές που κάποιος δεν έχει όρεξη να κάνει καμάκι, να την πέσει - είναι φορές που αγαπάμε κάποιον τόσο που δεν θέλουμε τίποτα άλλο παρά να του εξομολογηθούμε ερωτικά. Δεν ένοιωσες ποτέ κάτι τέτοιο; Δεν αισθάνθηκες την ανάγκη για ερωτική εξομολόγηση;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ίσως. Αλλά δεν τόλμησα να το κάνω.

ΕΚΕΙΝΗ Γιατί;

ΕΚΕΙΝΟΣ Φοβόμουνα.

ΕΚΕΙΝΗ Τι φοβόσουνα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Μήπως γίνω γελοίος. Μήπως με αρνηθούν.

ΕΚΕΙΝΗ Σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπώ όπως ποτέ δεν αγάπησα κανέναν πριν από σένα- τουλάχιστον αυτό αισθάνομαι, τώρα, μαζί σου - έχω αυτήν την αίσθηση, ακόμη κι αν δεν είναι αληθινή, είναι τόσο δυνατή που δεν μπορεί παρά να είναι αληθινή - το καταλαβαίνεις; Θα ήθελα να ζήσω μαζί σου. Να σε παντρευτώ. Να γεράσω μαζί σου. Ξέρω ότι δεν αληθινό, αν καθίσω και σκεφτώ δέκα λεπτά ρεαλιστικά, θα διαπιστώσω ότι δεν είναι αληθινό, φαίνεται δεν ξέρω εάν το θέλω, κι όμως θα μπορούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή μαζί σου, ίσως να μην μπορέσω να σκεφτώ δέκα λεπτά ρεαλιστικά, δεν μπορώ καθόλου να σκεφτώ, σ’ αγαπώ, αυτό είναι όλο, και ... μα κλαις;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, όχι...

ΕΚΕΙΝΗ Κι όμως, κλαις.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ναι... Συγνώμη... Αναστατώθηκα...

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θα μπορούσα να το φανταστώ ότι αναστατώνεσαι έτσι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Σ’ ενοχλεί αυτό; Να κλαίει ένας άντρας;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι, όχι... Όχι, είναι πολύ συμπαθητικό...

ΕΚΕΙΝΟΣ Υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα.

ΕΚΕΙΝΗ Τι άλλα πράγματα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Άλλα πράγματα που θα ανακαλύψεις σε μένα. Που δεν τα ξέρεις ακόμη. Άλλα πράγματα που θα σε ενοχλήσουν.

ΕΚΕΙΝΗ Ίσως.

ΕΚΕΙΝΟΣ Στο τέλος θα με μισήσεις.

ΕΚΕΙΝΗ Ίσως. Ίσως πάλι όχι. Δέχομαι το στοίχημα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν γνωριζόμαστε.

ΕΚΕΙΝΗ Ποτέ δυό άνθρωποι δεν γνωρίζονται εντελώς - εδώ δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, φαντάσου τους άλλους!... Κι εσύ;

ΕΚΕΙΝΟΣ Εγώ;

ΕΚΕΙΝΗ Εσύ τι αισθάνεσαι για μένα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν ξέρω... Είμαι ακόμη αναστατωμένος.

ΕΚΕΙΝΗ Εντάξει, δεν πειράζει. Είναι καλό να κλαίει κανείς...

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν είχα σκοπό να κλαψουρίσω μέσα σ’ ένα καφενείο, μπροστά σ’ όλο τον κόσμο.

ΕΚΕΙΝΗ Θέλεις να φύγουμε;

ΕΚΕΙΝΟΣ Αν πηγαίναμε στο ξενοδοχείο;

ΕΚΕΙΝΗ Δεν έχω διάθεση να...

ΕΚΕΙΝΟΣ Μπορεί κανείς να κάνει κι άλλα πράγματα στο ξενοδοχείο.

- Σκηνή 23 -

Κάθονται στην άκρη του κρεβατιού.

ΕΚΕΙΝΗ ...Εγώ έχω την συνήθεια να τρώω τα νύχια μου.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εγώ. Εγώ επίσης ροχαλίζω. Αν δεν κοιμάμαι μπρούμυτα, ροχαλίζω.

ΕΚΕΙΝΗ Ροχαλίζεις δυνατά;

ΕΚΕΙΝΟΣ Όχι, δεν νομίζω. Αλλά δεν κάνει να ροχαλίζω. Είναι επικίνδυνο. Εξ αιτίας του άσθματος.

ΕΚΕΙΝΗ Έχεις άσθμα;

ΕΚΕΙΝΟΣ Είχα. Όταν ήμουνα μικρός.

ΕΚΕΙΝΗ Εγώ έχω αλλεργία στη γύρη - αλλά δεν με πιάνει κάθε χρόνο - νομίζω εξαρτάται από τις παγωνιές του Απριλίου - ποτέ δεν κατάλαβα πως το έπαθα... Φοβάμαι επίσης τις αράχνες - έχω πραγματική φοβία με τις αράχνες!

ΕΚΕΙΝΟΣ Εγώ φοβάμαι τα αεροπλάνα.

ΕΚΕΙΝΗ Δεν ανεβαίνεις ποτέ σε αεροπλάνο;

ΕΚΕΙΝΟΣ Ανεβαίνω, αλλά γίνομαι άσπρος σαν τον τοίχο. Και είμαι με την ψυχή στο στόμα σε όλη την πτήση. Είναι αδύνατον να κοιμηθώ. Ακόμη κι βαστάξει η πτήση δώδεκα ώρες.

ΕΚΕΙΝΗ Εγώ έχω αυτό το τικ.

Εκείνη φιλάει διαδοχικά την εσωτερική άκρη από όλα τα δάχτυλά της.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ε, αυτό δεν είναι τίποτα...

ΕΚΕΙΝΗ Στην αρχή όχι, αλλά άμα γίνεται όλη την ώρα...

Φιλιούνται. Ξαπλώνουν στο κρεβάτι. Κάνουν έρωτα.

Είδες, κρατήθηκα. Δεν έκανα κανέναν μορφασμό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Την στιγμή που είχες οργασμό;

ΕΚΕΙΝΗ Ναι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι όμως έκανες μορφασμό.

ΕΚΕΙΝΗ Όχι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Μα σου λέω.

ΕΚΕΙΝΗ Κρατήθηκα.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ίσως νόμισες ότι κρατήθηκες.

ΕΚΕΙΝΗ Είσαι βέβαιος;

ΕΚΕΙΝΟΣ Μα, ναι. Ήσουνα πολύ όμορφη. Ναι, ήταν ένας μορφασμός, αλλά δεν έδινες σημασία για τίποτα, δεν σ’ ένοιαζε να είσαι όμορφη. Δηλαδή να μοιάζεις με μανεκέν. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Δεν έμοιαζες με τα μακιγιαρισμένα μανεκέν στα περιοδικά. Όχι. Ήσουνα γυναίκα. Μου έδινες τα πάντα. Για ένα δευτερόλεπτο μου έδινες τα πάντα.

ΕΚΕΙΝΗ Φοβάμαι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εγώ φοβάμαι.

ΕΚΕΙΝΗ Τι θα μας συμβεί;

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν ξέρω.

ΕΚΕΙΝΗ Πρέπει να σκεφτώ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κι εγώ.

ΕΚΕΙΝΗ Μήπως εμείς...

ΕΚΕΙΝΟΣ Τι;

ΕΚΕΙΝΗ Μήπως πρέπει να περιμένουμε μέχρι την άλλη Πέμπτη;

ΕΚΕΙΝΟΣ Για ποιό λόγο;

ΕΚΕΙΝΗ Γενικά. Για να ξέρουμε τι κάνουμε... Πρέπει να σκεφτούμε...

ΕΚΕΙΝΟΣ Σύμφωνοι. Μέχρι την άλλη Πέμπτη.

- Σκηνή 24 -

Εκείνη μιλά στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Σκεφτόμουνα όλη την βδομάδα, σκεφτόμουνα τόσο που ξεχνούσα να κάνω άλλα πράγματα, δεν έτρωγα, ούτε βούρτσιζα τα δόντια μου - δηλαδή αρχινούσα να τα βουρτσίζω και μετά σταματούσα και σκεφτόμουνα και ξεχνούσα ότι τα βούρτσιζα κι έμενα εκεί με την οδοντόκρεμα στο στόμα και την οδοντόβουρτσα στο χέρι... Όσο περισσότερο σκεφτόμουνα, τόσο περισσότερο έλεγα μέσα μου ότι έπρεπε, οπωσδήποτε έπρεπε να κάνω το βήμα, έπρεπε να πηδήξω στο κενό, να τα παίξω όλα για όλα. Αυτός ο άντρας ήταν ο άντρας της ζωής μου.

Εκείνος μιλά στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Της είχα πει ότι θα το σκεφτόμουνα. Και ότι θα ξαναβλεπόμασταν την ερχόμενη Πέμπτη. Είχα ήδη σκεφτεί. Ήθελα να δεχτώ το στοίχημα. Για κείνη. Για μας. Μια ζωή έχουμε... Αλλά... Το διάβαζα στο πρόσωπό της... Ήθελε να σταματήσουμε. Φοβόταν να το έλεγε. Δεν τολμούσε. Έπρεπε να τολμήσω εγώ στην θέση της.

Κάθονται.

Δεν θα πετύχουμε. Δεν θα πετύχουμε εμείς οι δυό.

ΕΚΕΙΝΗ ‘Έτσι είναι.

Εκείνη τώρα μιλά με πρόσωπο στο κοινό.

Βλέπετε, τις μεγάλες αποφάσεις της ζωής μου τις πήρα μέσα σε μιά στιγμή. Εντάξει, είχα σκεφτεί, είχα ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά, είχα κάνει καταλόγους με τα υπέρ και τα κατά, είχα φιάξει ένα σύστημα βαθμολογίας και είχα μετρήσει τους πόντους... Αλλά την στιγμή της επιλογής, την στιγμή που πραγματικά έπρεπε να διαλέξω, ένοιωθα σαν να πηδούσα στο κενό. Ήταν κάτι το ενστικτώδες, καθαρά ενστικτώδες... Είχα αποφασίσει να ζήσω μαζί του, είχα ακόμη αποφασίσει ότι εάν εκείνος έλεγε όχι, εάν αρνιόνταν, εγώ θα το πάλευα μέχρι το τέλος... Αλλά μετά, όταν εκείνος μου είπε δεν θα περπατούσε το πράγμα ανάμεσά μας, αμέσως έγινε ξεκάθαρο για μένα: είχε δίκαιο. Έπρεπε να χωρίσουμε. Δεν είχαμε άλλη επιλογή.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κάποια μέρα θα καταλήξουμε να αντιπαθήσουμε ο ένας τον άλλον. Και το μόνο που θα μας μείνει θα είναι αναμνήσεις. Γι’ αυτό ας σταματήσουμε εδώ.

Εκείνη και εκείνος, πάντοτε καθιστοί, μιλούν στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΗ Μάντευα κάθε σκέψη που περνούσε από το μυαλό του. Μπορούσα να διαβάζω κάθε κίνηση από τους μυς του προσώπου του. Να, τώρα διάβασα ότι θέλει να σταματήσουμε. Το ίδιο είχα θελήσει κι εγώ.

ΕΚΕΙΝΟΣ Ίσως. Ίσως να παρεξηγήσαμε ο ένας τον άλλον. Αλλά δεν νομίζω. Κάτι θα συνέβαινε. Κάτι που θα μας έλεγε: έχετε κάνει λάθος. Αλλά δεν υπήρχε κανένα σημάδι. Δεν είχαμε κάνει κανένα λάθος.

Μιλούν ο ένας στον άλλον.

ΕΚΕΙΝΟΣ Σ’ αγαπώ.

ΕΚΕΙΝΗ Θα το κάνουμε άλλη μιά φορά;

ΕΚΕΙΝΟΣ Έχεις κλείσει δωμάτιο;

ΕΚΕΙΝΗ Και βέβαια έχω κλείσει δωμάτιο, είμαι μιά γυναίκα με πρακτικό μυαλό.

- Σκηνή 25 -

Πλησιάζουν στο κρεβάτι.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θες;

ΕΚΕΙΝΗ Εεεε...

ΕΚΕΙΝΟΣ Άλλαξες γνώμη;

ΕΚΕΙΝΗ Όχι.. όχι.

- Σκηνή 26 -

Εκείνη κι εκείνος μιλούν στο κοινό.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν θυμάμαι πλέον πολύ καλά τι κάναμε την τελευταία φορά.

ΕΚΕΙΝΗ Κι εγώ δεν θυμάμαι καλά...

ΕΚΕΙΝΟΣ Νομίζω ότι τελειώσαμε όπως αρχίσαμε.

ΕΚΕΙΝΗ Το κάναμε κανονικά.

ΕΚΕΙΝΟΣ Κάναμε την φαντασίωσή μας. Μια τελευταία φορά.

ΕΚΕΙΝΗ Μας είχε πιά αρέσει πιο πολύ να το κάνουμε κανονικά.

ΕΚΕΙΝΟΣ Δεν είμασταν βέβαιοι ότι θα ξαναβρίσκαμε άλλους παρτεναίρ για να το κάνουμε αυτό. Έπρεπε να εκμεταλλευτούμε την τελευταία φορά...

Απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον.

Ξέρετε, έχω αρχίσει να ξεχνώ.... Το πρόσωπό της, το σώμα της, τη φωνή, τις χειρονομίες της... Είναι σαν όνειρο... Συχνά φαντάζομαι ότι την συναντώ κάπου τυχαία, για παράδειγμα σε κάποιο πάρτυ. Βλέπω μια γυναίκα με γυρισμένη την πλάτη, την πλησιάζω... ξαφνικά γυρίζει και είναι εκείνη... Κάποια φορά νόμισα ότι την είδα σ’ έναν σταθμό του μετρό. Αλλά δεν ήταν εκείνη. Ποτέ δεν την ξαναείδα. Είναι καλύτερα έτσι. Έχω την ανάμνηση. Αυτό έχει σημασία. Η ανάμνηση... Συγνώμη;... Όχι, δεν μπορώ να σας πω τι ήταν αυτό που κάναμε μ’ εκείνη. Λυπάμαι. Δεν θα μιλούσα, ακόμη κι αν με βασανίζανε. Ακόμη κι αν μου έβγαζαν τα μάτια. Ακόμη κι αν μου κάνανε ηλεκτροσόκ. Όχι. Θα προτιμούσα να πεθάνω.

ΕΚΕΙΝΗ Και τι νοιάζει τους άλλους τι κάναμε ακριβώς; Θα μπορούσε να είναι ένα σωρό διαφορετικά πράγματα - δηλαδή ένα και μοναδικό, μια στιγμή έρωτα. Ακόμη κι αν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ακόμη κι αν πολλοί δεν θα το καταλάβαιναν ή και μπορεί να το έβρισκαν αηδιαστικό, ακόμη κι αν στην αρχή ήταν απλώς σεξ, ταυτόχρονα ήταν ακριβώς αυτό... μια στιγμή έρωτα. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Θα μπορούσα να βάλω έναν ιδιωτικό αστυνομικό ή να πάρω τον αριθμό της πιστωτικής του κάρτας από το ξενοδοχείο, υπήρχαν τρόποι. Αλλά δεν προσπάθησα τίποτα. Η ιστορία είχε τελειώσει, δεν υπήρχε λόγος να ξαναρχίσει. Πρέπει να περάσει κανείς στην επόμενη ιστορία. Κι όμως τον ξανάδα. Δηλαδή απλώς τον είδα εγώ. Αυτός δεν με είδε. Τον είδα από μακριά. Παρκάριζε το αυτοκίνητό του. Ήταν όπως πάντοτε πολύ όμορφος... Μου άρεζε πάντοτε... Θα μπορούσα να τον φωνάξω... Αλλά δεν το έκανα. Είχε έρθει το τέλος.