"Χριστουγεννιάτικα ψώνια" Άρθουρ Σνίτζλερ

Άρθουρ Σνίτζλερ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΨΩΝΙΑ

μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη.

Η μετάφραση έγινε από το γερμανικό πρωτότυπο όπως υπάρχει στην έκδοση

Arthur Schnitzler Anatol Anatols Größenwahn Der Grüne kakadu του οίκου Reclam,

Στουττγάρδη 2006. Πρωτότυπος τίτλος: Weihnachtseinkäufe

Παραμονή Χριστουγέννων, έξη το απόγευμα, χιονίζει. Στους δρόμους της Βιέννης.

ΑΝΑΤΟΛ Καλησπέρα σας, Κυρία μου.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Α! Εσείς είσθε!

ΑΝΑΤΟΛ Μάλιστα.... Σάς καταδιώκω.... Δεν μπορώ να το υποφέρω άλλο, να σάς βλέπω φορτωμένη με όλα αυτά τα πακέτα. Δώστε μου τα πακέτα, να τα κρατήσω εγώ.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς ευχαριστώ, αλλά δεν πειράζει. Μπορώ να τα κρατήσω μόνη μου.

ΑΝΑΤΟΛ Μα εγώ σάς παρακαλώ, Κυρία μου, μη με εμποδίζετε να σάς δείξω πόσο ευγενικός θέλω να είμαι απέναντί σας.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Καλά, να κρατήστε αυτό.

ΑΝΑΤΟΛ Αυτό δεν είναι τίποτα. Δώστε μου κι αυτό ... κι αυτό ... και αυτό ...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Μα δεν πειράζει, αρκετά. Είσθε πραγματικά αξιολάτρευτος.

ΑΝΑΤΟΛ Όταν οφείλει κανείς να κάνει κάτι, πρέπει να το κάνει στην εντέλεια.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, αλλά αυτό το δείχνετε μόνο στο δρόμο και μόνο όταν χιονίζει ...

ΑΝΑΤΟΛ ...κι όταν είναι αργά το απόγευμα και κατά τύχη είναι παραμονή Χριστουγέννων... αυτό θέλετε να πείτε;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Είναι καθαρό θαύμα να σάς συναντάει κανείς.

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, ναι.... Εννοείτε ότι φέτος δεν σάς έχω ακόμη επισκεφτεί.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Περίπου κάτι τέτοιο εννοώ.

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου, φέτος δεν κάνω καθόλου επισκέψεις, καμία απολύτως. Και πώς είναι ο σύζυγός σας; Τα παιδιά σας, αυτά τα γλυκούλια, καλά είναι;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Αυτές τις ερωτήσεις μπορείτε να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας. Ξέρω πολύ καλά ότι όλα αυτά δεν σάς ενδιαφέρουν καθόλου.

ΑΝΑΤΟΛ Είναι ανυπόφορο να βρίσκεται κανείς μπροστά σε μια τόσο καλή γνώστρια της ανθρώπινης ψυχής.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ώστε σάς γνωρίζω τόσο καλά;

ΑΝΑΤΟΛ Όχι τόσο καλά, όσο θα το ήθελα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς παρακαλώ, αφήστε αυτές τις παρατηρήσεις. Εντάξει;

ΑΝΑΤΟΛ Αγαπητή μου Κυρία, αυτό δεν μπορώ να το κάνω.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δώστε μου πίσω τα πακέτα μου.

ΑΝΑΤΟΛ Μη θυμώνετε, σάς παρακαλώ, μη θυμώνετε. Εντάξει, θα ξαναγίνω ευγενικός.

Περπατούν ο ένας δίπλα στον άλλον σιωπηλοί

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Κάτι λέγατε προηγουμένως.

ΑΝΑΤΟΛ Κάτι έλεγα, αλλά η λογοκρισία ήταν πολύ αυστηρή.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Μιλήστε μου, πέστε μου κάτι. Έχουμε πολύ καιρό που δεν ειδωθήκαμε. Πώς περνάτε, τι κάνετε;

ΑΝΑΤΟΛ Δεν κάνω τίποτα, όπως συνήθως.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Τίποτα;

ΑΝΑΤΟΛ Εντελώς τίποτα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πραγματικά πρέπει να είναι πολύ λυπηρό για σάς.

ΑΝΑΤΟΛ Αλλά για σάς αυτό είναι αδιάφορο.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πώς μπορείτε να ισχυρίζεσθε κάτι τέτοιο;

ΑΝΑΤΟΛ Γιατί σπαταλώ τη ζωή μου; Ποιός φταίει; Ποιός;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δώστε μου τα πακέτα.

ΑΝΑΤΟΛ Μα δεν κατηγόρησα κανέναν. Απλώς, γενικώς αναρωτιέμαι.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Κάνετε πάντοτε αυτούς τους περιπάτους σας;

ΑΝΑΤΟΛ Αυτούς τους περιπάτους! Από τον τόνο της φωνή σας αισθάνομαι ότι με περιγελάτε. Μα υπάρχει τίποτα καλύτερο στη ζωή από τους περιπάτους; Αλλά σήμερα αυτό δεν ισχύει καθόλου για ’μένα. Σήμερα είμαι κι εγώ απασχολημένος, αγαπητή μου Κυρία, ακριβώς όπως κι εσείς.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δηλαδή τι κάνετε;

ΑΝΑΤΟΛ Χριστουγεννιάτικα ψώνια.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Εσείς;

ΑΝΑΤΟΛ Μόνο που δεν βρίσκω ακριβώς αυτό που θέλω. Εδώ κι εβδομάδες, κάθε απόγευμα, ψάχνω σ’ όλες τις βιτρίνες, σ’ όλους τους δρόμους. Αλλά οι έμποροι δεν έχουν καθόλου γούστο και φαντασία.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Αλλά έχουν οι πελάτες. Όμως όταν κάποιος, όπως εσείς, δεν έχει τίποτα να κάνει, γιατί να μην ψάχνει τα δώρα του από το φθινόπωρο;

ΑΝΑΤΟΛ Α, εγώ δεν είμαι άνθρωπος για τέτοια. Κι έπειτα πώς είναι δυνατόν κάποιος από το φθινόπωρο να ξέρει σε ποιόν θα κάνει δώρο τα Χριστούγεννα; Και τώρα βρίσκομαι πάλι στην ίδια κατάσταση, μερικές ώρες πριν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων και δεν έχω ιδέα τι να αγοράσω.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Μήπως θα μπορούσα εγώ να σάς βοηθήσω;

ΑΝΑΤΟΛ Αγαπητή μου Κυρία, είσθε ένας άγγελος. Όμως αφήστε με να σάς κρατώ τα πακέτα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Εντάξει, εντάξει.

ΑΝΑΤΟΛ Ω άγγελε! Είναι τόσο όμορφο να το λέει κανείς. Άγγελε!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Έχετε την καλοσύνη να σιωπήσετε;

ΑΝΑΤΟΛ Ορίστε, γίνομαι ξανά ήσυχος.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Λοιπόν, δώστε μου μιά πρώτη ιδέα. Για ποιόν είναι το δώρο;

ΑΝΑΤΟΛ Αυτό είναι πραγματικά δύσκολο να σάς το πω.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Φυσικά για κάποια κυρία.

ΑΝΑΤΟΛ Ξέρετε... Μα αφού εσείς είστε γνώστρια της ανθρώπινης ψυχής, σάς το είπα ήδη.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Άρα λοιπόν κάτι για μιά κυρία. Μια πραγματική κυρία;

ΑΝΑΤΟΛ Πρώτα-πρώτα πρέπει να συμφωνήσουμε για την έννοια της κυρίας. Εάν εννοείτε μιά κυρία της υψηλής κοινωνίας, τότε δεν πρόκειται ακριβώς για κάτι τέτοιο.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Άρα, λοιπόν, της χαμηλής κοινωνίας;

ΑΝΑΤΟΛ Ας πούμε της χαμηλής κοινωνίας.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Θα μπορούσα να το είχα φανταστεί.

ΑΝΑΤΟΛ Σάς παρακαλώ, μη γίνεσθε σαρκαστική.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ξέρω τα γούστα σας... Σίγουρα πάλι θα πρόκειται για κάτι της σειράς, λεπτή και ξανθιά.

ΑΝΑΤΟΛ Ξανθιά, ναι, το παραδέχομαι.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, ναι, είναι καταπληκτικό ότι πάντοτε ασχολείστε με τις ίδιες κυρίες από τις εργατικές συνοικίες, μα πάντοτε με τις ίδιες.

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου, δεν φταίω εγώ γι' αυτό.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Αφήστε τα αυτά, Κύριέ μου. Είναι καλό πάντως που μένετε πιστός στο είδος σας. Θα ήταν αδικία να εγκαταλείπατε την περιοχή των θριάμβων σας.

ΑΝΑΤΟΛ Μα τι θέλετε να κάνω, μόνον εκεί με αγαπούν.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ώστε, λοιπόν, σάς καταλαβαίνουν εκεί;

ΑΝΑΤΟΛ Δεν ξέρω, αλλά, βλέπετε, στις εργατικές συνοικίες με αγαπούν, στις αριστοκρατικές μόνον με καταλαβαίνουν, το ξέρετε καλά.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δεν ξέρω καθόλου, τίποτα, και δεν θέλω πλέον να μάθω. Λοιπόν, ελάτε, εδώ είμαστε μπροστά στο κατάλληλο κατάστημα, μπορούμε να αγοράσουμε κάτι για την μικρή σας...

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Λοιπόν, κυττάξτε, αυτή είναι μια κασσετίνα με τρία διαφορετικά αρώματα... ή αυτή με τα έξη σαπούνια... πατσουλί... σύπρ... τζόκεϋ-κλαμπ. Είναι ένα συμπαθητικό δώρο, πως σάς φαίνεται;

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου, δεν είναι όμορφο αυτό πού κάνετε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ή, περιμένετε μιά στιγμή, βλέπετε εκεί αυτή τη βούρτσα μαλλιών με τα έξη ψεύτικα διαμάντια, σκεφτείτε, έξη ! Πώς λάμπουν! Ή εκείνο το καταπληκτικό βραχιολάκι με την μπλε σιέλ πέτρα.... Αχ, αυτό το σκουφάκι, βέβαια δεν πρέπει να είναι από πραγματικό μοχέρ, αλλά εκεί στις εργατικές συνοικίες θα κάνει εντύπωση !

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου, κάνετε λάθος. Δεν γνωρίζετε αυτήν την κοπέλα, είναι διαφορετική από ό,τι την φαντάζεσθε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Κι αυτό, εκεί, αυτό είναι φοβερό, ελάτε πιο κοντά, λοιπόν, τι λέτε για ’κείνο το καπέλο; Αυτά τα καπέλα ήταν πολύ της μόδας πριν δυό χρόνια. Μ’ αυτό θα κάνει πολύ εντύπωση, εκεί στις εργατικές συνοικίες.

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μού, έχω την εντύπωση ότι υποτιμάτε το γούστο των εργατικών συνοικιών.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, πραγματικά είστε δύσκολος στις αγορές, βοηθήστε όμως λίγο, δώστε μου μιά ένδειξη.

ΑΝΑΤΟΛ Μα τι μπορώ να κάνω; Αφού ό,τι και να σάς πω, εσείς το περιγελάτε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Α, όχι δεν έχετε δίκαιο. Απλά σάς ζητώ να με διαφωτίσετε. Πείτε μου πώς είναι, έχει ματαιοδοξία, ή έχει μετριοφροσύνη, είναι γεμάτη ή αδύνατη; Τής αρέσουν τα έντονα χρώματα;

ΑΝΑΤΟΛ Δεν έπρεπε να δεχτώ την προσφορά σας να με βοηθήσετε στις αγορές. Εσείς ξέρετε μόνο να κοροϊδεύετε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ίσα-ίσα, σάς ακούω με πολύ προσοχή. Μιλήστε μου, λοιπόν, γι’ αυτήν.

ΑΝΑΤΟΛ Δεν τολμώ.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Μα τολμήστε! Από πότε....;

ΑΝΑΤΟΛ Ας το αφήσουμε αυτό.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Επιμένω. Από πότε τήν γνωρίζετε;

ΑΝΑΤΟΛ Εδώ κι αρκετό καιρό.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ε, μη με κάνετε να σάς ρωτάω όλη την ώρα. Πέστε μού μιά και καλή όλη την ιστορία.

ΑΝΑΤΟΛ Δεν υπάρχει καμιά ιστορία.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Όμως πού την γνωρίσατε και πώς και πότε και τι άνθρωπος είναι, όλα αυτά θα ήθελα να τα μάθω.

ΑΝΑΤΟΛ Πολύ καλά, όμως σάς προειδοποιώ είναι μια ανιαρή ιστορία.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Για μένα θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Θα ήθελα πραγματικά να μορφωθώ σχετικά με τις εργατικές συνοικίες. Τι μέρος είναι εκείνο; Δεν έχω πάει ποτέ εκεί.

ΑΝΑΤΟΛ Και να πηγαίνατε, δεν θα το καταλαβαίνατε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ω, ελάτε τώρα, Κύριέ μου!

ΑΝΑΤΟΛ Έχετε μια γενική υπεροψία για όλα όσα δεν ανοίκουν στον κύκλο σας. Πολύ άδικο από μέρους σας.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Είμαι πολύ γρήγορη στην μάθηση. Γι’ αυτό πρέπει κάποιος να μού μιλήσει για ’κείνες τις συνοικίες. Αλλοιώς πώς θα τις μάθω;

ΑΝΑΤΟΛ Όμως...Όμως έχετε μιά αίσθηση ότι εκεί κάτι έχουν αρπάξει από σάς. Έχετε μιά σιωπηλή εχθρικότητα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς παρακαλώ... Εμένα δεν μού αρπάζει κανείς τίποτα, όταν θέλω να κρατήσω κάτι.

ΑΝΑΤΟΛ Ωραία, αν, λοιπόν, εσείς δεν το θέλετε, σάς ενοχλεί, αν κάποιος άλλος το αρπάξει;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Τι λέτε!

ΑΝΑΤΟΛ Αγαπητή Κυρία μου, αυτό είναι πραγματικά πολύ γυναικείο κι επειδή είναι πολύ γυναικείο, είναι επίσης πάρα πολύ ραφινάτο και όμορφο και βαθύ...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πού έχετε μάθει να ειρωνεύεστε μ’ αυτόν τον τρόπο;

ΑΝΑΤΟΛ Πού έχω μάθει; Θα σάς πω. Κι εγώ κάποτε ήμουνα καλός και είχα εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και δεν υπήρχε καμία ειρωνεία στα λόγια μου. Αλλά από τότε έχω γεμίσει πολλές πληγές.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς παρακαλώ, αφήστε κατά μέρος τους ρομαντισμούς.

ΑΝΑΤΟΛ Πραγματικές πληγές, ναι! Ένα «Όχι» στην κρίσιμη στιγμή από τα αγαπημένα χείλη, αυτό μπορώ να το αντέξω. Όμως ένα «Όχι», όταν τα μάτια έχουν ’πεί εκατό φορές «Ίσως», όταν ήδη τα χείλη έχουν ’πεί εκατό φορές με το χαμόγελο «Μπορεί», όταν ο τόνος της φωνής εκατό φορές μοιάζει να αντηχεί ένα «Βεβαίως», τότε ένα «Όχι» αποτελειώνει τον άλλον.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Τελικά πρέπει κάτι να αγοράσουμε!

ΑΝΑΤΟΛ Γι’ αυτό ένα «Όχι» μπορεί να τρελάνει κάποιον ή να τον κάνει να ειρωνεύεται.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Λέγατε ότι θέλατε να μού διηγηθείτε...

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, αν πραγματικά θέλετε να σάς διηγηθώ κάτι.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και βεβαία θέλω. Πώς τήν γνωρίσατε;

ΑΝΑΤΟΛ Ω, Θεέ μου, πώς γνωρίζονται δυό άνθρωποι, στο δρόμο, σ’ έναν χορό, στο λεωφορείο, κάτω από μια ομπρέλα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ξέρετε, όμως, ότι αυτή η ειδική περίπτωση με ενδιαφέρει. Και θέλουμε για χάρη αυτής της ειδικής περιπτώσεως να αγοράσουμε ένα δώρο.

ΑΝΑΤΟΛ Εκεί στις εργατικές συνοικίες δεν υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ούτε καν στην υψηλή κοινωνία. Είστε όλες τόσο συνηθισμένες!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Κύριέ μου, τώρα αρχίζετε να...

ΑΝΑΤΟΛ Όχι, δεν υπάρχει καμία πρόθεση για προσβολή, εντελώς καμία. Έτσι είναι ο τύπος μου.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και τι τύπος είσθε;

ΑΝΑΤΟΛ Ελαφρόμυαλος μελαγχολικός.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και... και εγώ;

ΑΝΑΤΟΛ Εσείς; Πολύ απλό: κοσμική !

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Α, μάλιστα! Και αυτή;

ΑΝΑΤΟΛ Αυτή... αυτή, ένα γλυκό πλάσμα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Γλυκό; Ακριβώς γλυκό; Κι εγώ... η κακιά «κοσμική».

ΑΝΑΤΟΛ Η πολύ κακιά κοσμική, αν θέλετε ακριβώς να μάθετε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Λοιπόν... Μιλήστε μου επί τέλους γι’ αυτό το... το γλυκό πλάσμα.

ΑΝΑΤΟΛ Δεν είναι εκπληκτικά όμορφη, δεν είναι ιδιαίτερα κομψή και δεν είναι καθόλου μιά ιδιοφυΐα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δεν θέλω να μάθω τι δεν είναι.

ΑΝΑΤΟΛ Όμως έχει την λεπτή χάρη ενός ανοιξιάτικου απογεύματος... και την ευγένεια μιάς μαγεμένης πριγκίπισσας... και το μυαλό ενός κοριτσιού που ξέρει να αγαπά.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Αυτό το είδος του μυαλού πρέπει να είναι αρκετά διαδεδομένο στις εργατικές συνοικίες...

ΑΝΑΤΟΛ Εσείς δεν μπορείτε να το συλλάβετε αυτό. Σάς απέκρυψαν πολλά όταν ήσασταν κορίτσι, αλλά σάς είπαν υπερβολικά πολλά από τότε που γίνατε νεαρή κυρία. Από εκεί προέρχεται η αφέλεια των παρατηρήσεών σας.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ακούστε με, όμως, θέλω πραγματικά να μάθω. Πιστεύω όσα μού λέτε για την «μαγεμένη πριγκίπισσα» ! Πέστε μου μόνο πώς είναι αυτός ο μαγικός κήπος όπου εκείνη αναπαύεται.

ΑΝΑΤΟΛ Δεν θα πρέπει να φανταστείτε ένα σαλόνι μέσα στην φωτοχυσία, με βαριές κουρτίνες, με ανθοδοχεία στις γωνίες, μπιμπελό, κηροπήγια, πολυελαίους, μεταξωτά καλύμματα και το επιτηδευμένο ημίφως ενός απογεύματος που ψυχορραγεί.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δεν θέλω να μάθω τι δεν μπορώ να φανταστώ.

ΑΝΑΤΟΛ Τότε, σκεφτείτε ένα μικρό μισοσκότεινο δωμάτιο, πολύ μικρό, με κάποιες ξεθωριασμένες γκραβούρες στους τοίχους, μια σκέτη λάμπα να κρέμεται από το ταβάνι. Από το παράθυρο, όταν είναι απόγευμα βλέπει κανείς τις στέγες και τις καμινάδες των άλλων φτωχόσπιτων. Κι όταν έρχεται η άνοιξη, ο κήπος έξω ανθίζει και ευωδιάζει...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πόσο ευτυχισμένος πρέπει να είστε, αφού παραμονές Χριστουγέννων σκέφτεστε τον Μάη !

ΑΝΑΤΟΛ Ακριβώς, εκεί μερικές φορές είμαι ευτυχισμένος.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Αρκετά, αρκετά. Η ώρα περνάει κι εμείς πρέπει κάτι να τής αγοράσουμε. Ίσως κάτι για να το κρεμάσει στους τοίχους.

ΑΝΑΤΟΛ Δεν λείπει τίποτα εκεί μέσα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, σ’ αυτήν δεν λείπει, το πιστεύω. Αλλά εγώ θέλω για σάς, να διακοσμήσω για σάς το δωμάτιο σύμφωνα με το γούστο σας.

ΑΝΑΤΟΛ Με το γούστο μου;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ένα μικρό περσικό χαλί...

ΑΝΑΤΟΛ Μα σάς παρακαλώ... εκεί μέσα!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ένα φωτιστικό με κομμάτια από κόκκινο και πράσινο γυαλί.. .

ΑΝΑΤΟΛ Μα!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Δυό ανθοδοχεία με φρέσκα λουλούδια.

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, αλλά πρέπει σ’ εκείνη κάτι να πάω.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, βέβαια, έχετε δίκαιο, πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Και τόση ώρα σάς περιμένει, ε;

ΑΝΑΤΟΛ Βεβαίως.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς περιμένει; Πέστε μου... πώς σάς υποδέχεται;

ΑΝΑΤΟΛ Εεε, όπως όλος ο κόσμος υποδέχεται.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ακούει τα βήματά σας στην σκάλα... έτσι δεν κάνει;

ΑΝΑΤΟΛ Ναι... μερικές φορές...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και στέκεται στην εξώπορτα;

ΑΝΑΤΟΛ Ναι!

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και πέφτει στην αγκαλιά σας και σάς φιλάει και λέει ... αλήθεια τι λέει;

ΑΝΑΤΟΛ Ό,τι λέει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Γιά παράδειγμα;

ΑΝΑΤΟΛ Δεν μού ’ρχεται κανένα παράδειγμα.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Τι είπε χθες;

ΑΝΑΤΟΛ Εεε... τίποτα το ιδιαίτερο... μα αυτή η ερώτηση είναι απλοϊκή, σημασία έχει ο τόνος της φωνής.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Τον τόνο της φωνής μπορώ να τόν φανταστώ. Λοιπόν, τι είπε;

ΑΝΑΤΟΛ ...«Είμαι τόσο χαρούμενη που σε έχω πάλι εδώ!»

ΓΑΒΡΙΕΛΑ «Είμαι τόσο χαρούμενη» παρακάτω;

ΑΝΑΤΟΛ «που σε έχω πάλι εδώ !»…

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πραγματικά όμορφο, πολύ όμορφο.

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, και το είπε με την καρδιά της και είναι αληθινό.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και είναι... πάντοτε μόνη της; Μπορείτε να βλέπεστε χωρίς να σάς ενοχλεί κανένας;

ΑΝΑΤΟΛ Ζει ολομόναχη, δεν έχει ούτε πατέρα, ούτε μητέρα, ούτε καν μιά θεία.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Και εσείς... είσθε γι’ αυτήν το παν;

ΑΝΑΤΟΛ Ίσως... Σήμερα... (Σιωπά)

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Η ώρα περνάει, κυττάξτε πώς έχουν αδειάσει οι δρόμοι.

ΑΝΑΤΟΛ Συγνώμη, σάς καθυστερώ. Πρέπει να γυρίσετε σπίτι.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Ναι, είναι αλήθεια. Με περιμένουν σπίτι. Όμως τι θα κάνουμε με το δώρο;

ΑΝΑΤΟΛ Δεν πειράζει θα βρω κάτι, ο,τιδήποτε.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Κρίμα, και είμαι βέβαιη ότι θέλω οπωσδήποτε κάτι να διαλέξω για σάς... για την κοπέλα αυτή.

ΑΝΑΤΟΛ Όμως δεν είναι ανάγκη.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Θα ήθελα πάρα πολύ να ήμουνα εκεί όταν θα τής δίνατε το δώρο. Με έχει κυριεύσει μια μεγάλη επιθυμία να ’δώ το μικρό δωμάτιο και το γλυκό πλάσμα. Η ίδια δεν ξέρει καθόλου πόσο τυχερή είναι!

ΑΝΑΤΟΛ ... !

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Καλά, δώστε μου τα πακέτα. Είναι ήδη πολύ αργά.

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, ναι, ορίστε, κρατήστε τα. Όμως...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς παρακαλώ, μπορείτε να κάνετε νόημα σε ’κείνο το ταξί που έρχεται;

ΑΝΑΤΟΛ Ξαφνικά τόσο βιαστική;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς παρακαλώ, κάν’τε του νόημα. (Αυτός κάνει νόημα.)

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Σάς ευχαριστώ. Όμως τι θα κάνουμε με το δώρο;

(Το ταξί έχει σταματήσει, οι δυό τους στέκονται, αυτός πάει να ανοίξει την πόρτα.)

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Περιμένετε! Θα ήθελα να στείλω εγώ η ίδια ένα δώρο.

ΑΝΑΤΟΛ Εσείς; Μα εσείς, Κυρία μου...

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Γιατί όχι; Ελάτε, πάρ’τε αυτά τα λουλούδια, έτσι απλά, αυτά τα λουλούδια. Τα στέλνω σαν έναν χαιρετισμό, τίποτα παραπάνω. Όμως... πρέπει να τής τα προσφέρετε με κάποιον τρόπο.

ΑΝΑΤΟΛ Είστε τόσο ευγενική.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Υποσχεθείτε μου ότι θα τής τα προσφέρετε με τα λόγια που θα σάς πω εγώ να τής πείτε.

ΑΝΑΤΟΛ Βεβαίως.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Μού το υπόσχεσθε;

ΑΝΑΤΟΛ Ναι, ευχαρίστως. Γιατί όχι;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ (Έχει ανοίξει την πόρτα του ταξί.) Πέστε της, λοιπόν ...

ΑΝΑΤΟΛ Λοιπόν...;

ΓΑΒΡΙΕΛΑ Πέστε της, λοιπόν: «Αυτά τα λουλούδια σού τα στέλνει μιά κυρία η οποία ίσως να μπορεί να αγαπήσει το ίδιο όπως και ’σύ, αλλά δεν είχε το δικό σου θάρρος...»

ΑΝΑΤΟΛ Κυρία μου; !

(Εκείνη μπαίνει στο ταξί, το αυτοκίνητο απομακρύνεται, οι δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι. Αυτός κυττάζει το αυτοκίνητο μέχρι που εκείνο στρίβει στην γωνία. Στέκεται λίγο ακόμη, μετά κυττάζει το ρολόϊ του και φεύγει βιαστικά.)

Αυλαία