"Το γόνατο της Κλαίρης" Ερίκ Ρομέρ

Ερίκ Ρομέρ

Το γόνατο της Κλαίρης

μετάφραση και προσαρμογή για το θέατρο Γιάννη Φαρμακίδη

Σκηνή Πρώτη

Τρίτη, 29 Ιουνίου - Αννσύ, στη λίμνη

ΖΕΡΟΜ (Μιλά στο κοινό) Βρίσκομαι στην Αννσύ, μιά όμορφη, γραφική πόλη της Γαλλίας, πάνω στην ομώνυμη λίμνη, στην άνω Σαβοία, στα γαλλοελβετικά σύνορα, κοντά στη Γενεύη. Δεν κατοικώ μόνιμα εδώ, απλά έχω ένα εξοχικό σπίτι στην Ταλλουάρ, ένα παραλίμνιο χωριό κοντά στην Αννσύ. Πηγαινοέρχομαι στην πόλη χρησιμοποιώντας ένα ταχύπλοο. Σήμερα είναι Τρίτη, 29 Ιουνίου, έχω έρθει στη πόλη για δουλειές και περνώντας από το κανάλι Βασσέ, κάτω ακριβώς από τη γέφυρα, ακούω μιά γυναικεία φωνή να με φωνάζει. Αμέσως πλεύρισα το ταχύπλοο στον μώλο και...

Από μακριά τον φωνάζει η Αυγή.

ΑΥΓΗ Ζερόμ! Ζερόμ!

ΖΕΡΟΜ Αυγή!

Πλησιάζουν.

ΖΕΡΟΜ Αυτό είναι απίστευτο. Να μην σε συναντήσω όταν τριγυρνούσα στο Παρίσι και να σε βρω εδώ στην Αννσύ. Εδώ τι κάνεις;

ΑΥΓΗ Κάνω διακοπές. Βρήκα ένα δωμάτιο σε κάποιο σπίτι στην Ταλλουάρ.

ΖΕΡΟΜ Στην Ταλλουάρ! Είμαστε λοιπόν γείτονες. Έχω ένα εξοχικό σπίτι εκεί που κάναμε διακοπές όταν ήμουνα μικρός και ήρθα τώρα για να το πουλήσω. Υπολογίζω να μείνω τρεις-τέσσερες εβδομάδες μέχρι να βρω αγοραστή. Λοιπόν είναι απίστευτο: ξέρεις, σ’ έψαχνα παντού και στάθηκε αδύνατο να βρω τη διεύθυνσή σου. Δεν μένεις πλέον στο Παρίσι;

ΑΥΓΗ Ναι, αλλά έχω αλλάξει διαμέρισμα. Εσύ είσαι πάντα στο Μαρόκο;

ΖΕΡΟΜ Όχι, τώρα μένω στη Στοκχόλμη. Εδώ τι κάνεις; Ρεμβάζεις από τη γέφυρα; Ξέρεις ότι τη λένε γέφυρα των Ερώτων;

ΑΥΓΗ Το διάβασα στον καφέ σήμερα ότι θα είχα μια συνάντηση. Και ήσουν εσύ! Καλά, εάν δεν σε είχα φωνάξει, δεν θα με αναγνώριζες. Λοιπόν, έχω αλλάξει τόσο;

ΖΕΡΟΜ Όχι, καθόλου. Μάλιστα είσαι πιό νέα και πιό όμορφη από κάθε άλλη φορά. Απλά οδηγούσα το ταχύπλοο και έπειτα δεν κυττάζω πιά τις γυναίκες. Πρόκειται να παντρευτώ.

ΑΥΓΗ Α, ναι. Λοιπόν, λοιπόν, ποιά είναι;

ΖΕΡΟΜ Τη γνώρισες στο Βουκουρέστι.

ΑΥΓΗ Εκείνη η σουηδέζα που ήσασταν μαζί; Η Lucinde;

ΖΕΡΟΜ Η Lucinde.

ΑΥΓΗ Πότε αποφασίσατε να παντρευτείτε;

ΖΕΡΟΜ Θα σου τα πω όλα. Έλα να πάμε για φαγητό και θα σου τα διηγηθώ όλα. Και θα σε πάω εγώ πίσω στην Ταλλουάρ.

ΑΥΓΗ Εντάξει θα έρθω. Και να γνωρίσεις μετά και την οικογένεια που μένω.

ΖΕΡΟΜ Ωραία. Πάμε.

Σκηνή Δεύτερη

Τη ίδια μέρα, αργότερα.

Στη βίλλα της κυρίας Ντουμπλβέ

ΑΥΓΗ (Μπαίνοντας μαζί με τον Ζερόμ στην αυλή, η Αυγή φωνάζει την κ. Ντουμπλβέ η οποία βρίσκεται μέσα στο σπίτι.) Κυρία Ντουμπλβέ... Κυρία Ντουμπλβέ...

Βγαίνει η κ. Ντουμπλβέ.

ΑΥΓΗ Κυρία Ντουμπλβέ, σας φέρνω έναν παλιό γείτονά σας, τον Ζερόμ, και δικό μου παλιό γνωστό.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Γειά σας, τι κάνετε;

ΖΕΡΟΜ Πολύ καλά, ευχαριστώ, εσείς;

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Κι εγώ πολύ καλά, ευχαριστώ. Ήξερα την οικογένειά σας και σας θυμάμαι. Παίζαμε μαζί, όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Ήσασταν λίγο μικρότερος. Τελευταία φορά που σας θυμάμαι, εσείς πρέπει να ήσασταν έντεκα κι εγώ δεκαπέντε.

ΖΕΡΟΜ Για να σας πω την αλήθεια, δεν σας θυμάμαι. Θυμάμαι μόνο τα αδέρφια σας. Σε ’κείνη την ηλικία δεν με ενδιέφεραν τα κορίτσια. Μόνο μια μικρή ξανθιά που πρέπει να ήταν γύρω στα οχτώ, ήταν η προστατευμένη μου, την φωνάζαμε Κουκλίτσα.

ΑΥΓΗ (Στον Ζερόμ) Τελικά, δεν έχεις αλλάξει. Κυνηγούσες πάντα μικρά κορίτσια.

ΖΕΡΟΜ Αυγή!...

Μπαίνει η Λάουρα στην αυλή.

ΛΑΟΥΡΑ (Από μακριά) Γειά χαρά απαξάπαντες!

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Α, η κόρη μου η Λάουρα. Μαθήτρια. Λάουρα, ο κ. Ζερόμ είναι παλιός γείτονάς μας. Έχει το σπίτι παραδίπλα.

ΛΑΟΥΡΑ Χαίρω πολύ!

ΖΕΡΟΜ Η ευχαρίστηση δική μου!

ΛΑΟΥΡΑ Ήρθατε για διακοπές;

ΖΕΡΟΜ Όχι, για να πουλήσω το σπίτι μου. Αυτό που είναι παραδίπλα από το δικό σας, όπως σας είπε η μητέρα σας.

ΛΑΟΥΡΑ Α, το ξέρω το σπίτι σας, το είχατε νοικιάσει σε μια οικογένεια και με τα κορίτσια της οικογένειας ήμασταν φίλες και παίζαμε στον κήπο. Είχαμε φάει όλα τα αχλάδια του κήπου. Πολύ ωραίο σπίτι. Ελπίζω να μην το γκρεμίσουν.

ΖΕΡΟΜ Μη φοβάστε. Θα φροντίσω να το δώσω σε ανθρώπους που να ξέρουν να εκτιμούν τα παλιά σπίτια.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Κύριε Ζερόμ, θα πάρετε καφέ μαζί μας;

ΖΕΡΟΜ Ευχαρίστως.

ΛΑΟΥΡΑ (Στον Ζερόμ) Είστε γνωστός της Αυγής;

ΖΕΡΟΜ Εδώ κι έξη χρόνια.

ΑΥΓΗ Πριν έξη χρόνια ο Ζερόμ ήταν μορφωτικός ακόλουθος στην γαλλική πρεσβεία στο Βουκουρέστι.

ΖΕΡΟΜ Και η Αυγή ήταν τότε ανερχόμενο αστέρι στον συγγραφικό ορίζοντα της Ρουμανίας.

ΑΥΓΗ (Στον Ζερόμ) Και μετά εσύ ξαφνικά μετατέθηκες και ενώ είχες υποσχεθεί να γράφεις, πολύ γρήγορα σταμάτησαν τα γράμματά σου.

ΖΕΡΟΜ Φοβόμουνα να γράφω σε μια συγγραφέα. (Στην Λάουρα) Λοιπόν, πως πάνε τα μαθήματα;

ΛΑΟΥΡΑ Ευτυχώς τελειώνουν αύριο.

ΖΕΡΟΜ Και θα φύγετε για διακοπές;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι αμέσως. Πρώτα θα κάνουμε μιά πλάκα σε μια καθηγήτριά μας. Είναι μια γεροντοκόρη γριά και άσχημη! Τη βρίσκει να μας κάνει να κλαίμε.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Δηλαδή, τι κάνει, Λάουρα;

ΛΑΟΥΡΑ Πρέπει να δεις πως χαμογελάει όταν κλαίμε. Είναι αηδιαστική. Είναι άσχημη, πολύ άσχημη και θα της κάνουμε μιά άσχημη πλάκα.

ΖΕΡΟΜ Αλήθεια σας έκανε να κλαίτε;

ΛΑΟΥΡΑ Εμένα όχι. Άλλα παιδιά. Εγώ δεν κλαίω ποτέ μπροστά σε άλλους.

ΖΕΡΟΜ Λοιπόν, το θέαμα ενός κοριτσιού που κλαίει με αφοπλίζει τελείως, ειδικά όταν είναι όμορφο.

ΑΥΓΗ (Στον Ζερόμ) Δηλαδή τις άσχημες δεν τις κάνεις να κλαίνε;

ΖΕΡΟΜ Ούτε τις άσχημες, ούτε τις όμορφες.

ΑΥΓΗ Ναι, καλά... Μόνο λίγο, για δοκιμή... Δεν ντρέπεσαι να ομολογείς τις κακίες σου!

Σκηνή Τρίτη

Τρίτη, 30 Ιουνίου

Η Αυγή και ο Ζερόμ κάθονται στην όχθη της λίμνης. Η Αυγή παρατηρεί τον χώρο τριγύρω.

ΑΥΓΗ Λοιπόν, εδώ στην όχθη που καθόμαστε έπαιζες μικρός;

ΖΕΡΟΜ Ναι, μας άρεζε πολύ να παίζουμε με το νερό. Κάτι που μου άρεζε ιδιαίτερα ήταν να παίρνω φόρα από την εξώπορτα του σπιτιού, να διασχίζω τρέχοντας αυτόν το διάδρομο και να πέφτω στη λίμνη.

ΑΥΓΗ Εμένα μ’ αρέσει πολύ στο σπίτι σου ο συνδυασμός από λευκό τοίχο και πράσινα σκούρα παραθυρόφυλλα. Πάντοτε μου άρεσε αυτό. Να σε ρωτήσω, ποιός έκανε τους πίνακες που υπάρχουν στο σαλόνι;

ΖΕΡΟΜ Σου άρεσαν;

ΑΥΓΗ Είχαν ένα ύφος ναϊφ.

ΖΕΡΟΜ Τους έκανε ένας ισπανός στρατιώτης κατά τη διάρκεια της κατοχής της Σαβοίας.

ΑΥΓΗ Πρόσεξα ιδιαίτερα εκείνον που δείχνει τον Δον Κιχώτη πάνω σε ξύλινο άλογο, τα μάτια του είναι δεμένα και απέναντί του ένα φυσερό και ένας δαυλός.

ΖΕΡΟΜ Το φυσερό είναι για να του δίνει την αίσθηση του ανέμου και ο δαυλός την αίσθηση του ήλιου.

ΑΥΓΗ Ναι, είναι μιά αλληγορία. Οι ήρωες μιάς ιστορίας έχουν πάντα τα μάτια δεμένα. Αλλοιώς δεν θα έκαναν τίποτα και η δράση θα σταματούσε. Κατά βάθος, όλος ο κόσμος έχει δεμένα τα μάτια ή το λιγότερο έχει παρωπίδες.

ΖΕΡΟΜ Εκτός από σένα, επειδή γράφεις.

ΑΥΓΗ Ναι, όταν γράφω, είμαι αναγκασμένη να κρατώ τα μάτια ανοιχτά.

ΖΕΡΟΜ Και φυσάς με το φυσερό;

ΑΥΓΗ Α, όχι, δεν φυσάω εγώ, είναι οι παρορμήσεις του ήρωα. Ή, αν προτιμάς, η λογική του.

ΖΕΡΟΜ Εσύ ούτε λίγο δεν χρησιμοποιείς αυτό το φυσερό;

ΑΥΓΗ Εγώ όχι, εγώ απλά περιορίζομαι να παρατηρώ. Δεν επινοώ ποτέ, ανακαλύπτω...

Η Αυγή σηκώνεται κάνει μερικά βήματα πέρα-δώθε.

ΑΥΓΗ Και δίπλα στο εντυπωσιακό σου κρεβάτι με τις κολώνες και τον ουρανό, η φωτογραφία της Lucinde. Με εκπλήττει που αποφασίσατε να αρραβωνιαστείτε εσύ και η Lucinde.

ΖΕΡΟΜ Γιατί;

ΑΥΓΗ Μα αυτή η σχέση σας ήταν τρικυμιώδης. Συγκρούσεις. Συγκρούσεις ατέλειωτες. Και παρ’ όλα αυτά έμεινες πιστός στην εκλογή σου για την Lucinde.

ΖΕΡΟΜ Κάποια στιγμή φτάσαμε στο σημείο να χωρίσουμε κι όλας. Μετά ξαναβρεθήκαμε. Και ξανασμίξαμε. Θα παντρευτούμε τον επόμενο μήνα, μόλις επιστρέψω στην Στοκχόλμη. Μέχρι τότε ήμουν εναντίον του γάμου, αλλά αφού, παρά τις προσπάθειές μας να χωρίσουμε οριστικά, δεν τα καταφέραμε, καταλάβαμε ότι έπρεπε να μείνουμε μαζί. Εάν την παντρεύομαι είναι γιατί ξέρω από την πείρα μου ότι μπορώ να ζήσω μαζί της. Το έχω διαπιστώσει αυτό. Δεν θα παντρευτώ από ηθική υποχρέωση. Όταν ένα πράγμα είναι ευχάριστο, μ’ αρέσει να το κάνω ακριβώς επειδή είναι ευχάριστο. Αλλοιώς γιατί να δενόμουνα με μιά γυναίκα, εάν οι άλλες συνέχιζαν να μ’ ενδιαφέρουν; Από τότε που γνώρισα την Lucinde, της έχω κάνει απιστίες - όπως και αυτή βέβαια - κι έτσι είχα τον χρόνο να καταλάβω ότι όλες οι άλλες οι γυναίκες ήταν για μένα αδιάφορες. Δεν κατορθώνω πλέον να τις ξεχωρίσω μεταξύ τους. Είναι όλες όμοιες, ίσες, εκτός από μερικές, όπως εσύ, που τις αγαπώ σαν φίλες.

ΑΥΓΗ Και τώρα πως είναι με την Lucinde;

ΖΕΡΟΜ Περνάμε πολύ όμορφα, έχουμε νοικιάσει ένα πολύ συμπαθητικό σπίτι έξω από την Στοκχόλμη. Κι εσύ; Πως πάνε οι έρωτές σου;

ΑΥΓΗ Εγώ... Αυτά... Εντάξει, εδώ κι ένα χρόνο ζω μόνη μου. Αλλά είμαι ευχαριστημένη και, όπως κι εσύ, κάνω ό,τι μ’ αρέσει. (Ξαφνικά αλλάζει θέμα.) Βλέπεις αυτό το γήπεδο του τέννις, πίσω από τα δέντρα. Εδώ συνηθίζει να παίζει τέννις η Λάουρα. Θα τη δεις να έρχεται γύρω στις πέντε.

ΖΕΡΟΜ Γιατί μου το λές;

ΑΥΓΗ Σου το λέω γιατί θυμάμαι ένα παλιό σχέδιο μυθιστορήματος που εγκατέλειψα. Ήταν η ιστορία ενός αξιοπρεπούς άντρα, γύρω στα σαράντα, που του χάλασε η ησυχία από δύο κοπέλες που έπαιζαν τέννις στην διπλανή αυλή. Μιά μέρα τις ξεφεύγει η μπάλα και πέφτει στον κήπο του. Αυτός, χωρίς να ξέρει τι τού ’ρθε, βάζει την μπάλα στην τσέπη του και όταν ήρθαν οι κοπέλες να ψάξουν για την μπάλα, έκανε ότι ψάχνει μαζί τους. Και αφού έφυγαν οι κοπέλες άπρακτες, πηδάει στον διπλανό κήπο μιας γριάς κυρίας παράλυτης και πετάει από κει την μπάλα στην αυλή από τις κοπέλες, πράγμα που τις μπέρδεψε πολύ. Αυτή η δουλειά επαναλαμβάνεται τρεις-τέσσερες φορές και τελικά αυτός ο άντρας, που μέχρι τότε ήταν σοβαρός, οδηγείται στον κατήφορο της απόλυτης τρέλας... Αλλά δεν ήξερα πω να το τελειώσω... Τώρα μου έδωσες μιά ιδέα και θέλω να ξαναρχίσω αυτήν την ιστορία.

ΖΕΡΟΜ Θα είναι καλό που θα ξαναρχίσεις.

ΑΥΓΗ Δεν θα ήθελα να σου το πω, αλλά αφού είσαι τόσο καλά θωρακισμένος... Λοιπόν, δεν το ξέρεις; Η Λάουρα είναι ερωτευμένη μαζί σου.

ΖΕΡΟΜ Α, αυτή θα είναι η συνέχεια του μυθιστορήματός σου;

ΑΥΓΗ Όχι, μου το είπε η ίδια.

ΖΕΡΟΜ Αν σου το είπε, δεν είναι τόσο σοβαρό. Αφού σε εμπνέει όμως!

ΑΥΓΗ Ήμουνα βέβαιη ότι το είχες καταλάβεις μόνο και μόνο από τον τρόπο που σε κύττουσε.

ΖΕΡΟΜ Με κυττούσε με μεγάλη αφέλεια.

ΑΥΓΗ Δεν υπάρχουν πιά αφελείς!

ΖΕΡΟΜ Και βέβαια υπάρχουν. Η Λάουρα είναι ένα παιδί με ευθύ και απλό ύφος, αυτό την κάνει συμπαθητική. Εάν έπρεπε να προσέχω τα καρδιοχτυπήματα όλων των μικρών κοριτσιών, δεν θα τέλειωνα ποτέ. Η παρατήρηση τέτοιων συναισθημάτων είναι η δική σου δουλειά.

ΑΥΓΗ Πάντως σ’ αυτήν την ιστορία κάτι δεν μου ταιριάζει.

ΖΕΡΟΜ Έλα, πες το, δεν σε εμπνέω.

ΑΥΓΗ Είναι αλήθεια, ποτέ δεν είχα την επιθυμία να σε χρησιμοποιήσω ως χαρακτήρα στα γραφτά μου.

ΖΕΡΟΜ Επειδή είμαι άχρωμος;

ΑΥΓΗ Ναι. Βέβαια, είναι δυνατό να γράψεις καλές ιστορίες με ασήμαντα πρόσωπα. Όμως σπάνια εμπνέομαι από καθημερινές καταστάσεις.

ΖΕΡΟΜ Καλά, εγώ είμαι των κυριακάτικων καταστάσεων.

ΑΥΓΗ Ούτε αυτές με εμπνέουν! Τελικά, ναι, θα ήταν μια συνηθισμένη, καθημερινή ιστορία να πλαγιάζεις με μιά μαθήτρια τις παραμονές του γάμου σου.

ΖΕΡΟΜ Κι αν δεν πλαγιάσω;

ΑΥΓΗ Αν αντισταθείς στον πειρασμό, η ιστορία γίνεται πιό ενδιαφέρουσα. Δεν είναι απαραίτητο πάντα να συμβαίνει κάτι. Αυτό από μόνο του είναι ένα θέμα. (Αλλάζει θέμα.) Εκείνο που δεν καταφέρνω είναι να διηγηθώ τη δική μου ζωή. Ξέρεις, έχω βρεθεί κι εγώ σε παρόμοιες καταστάσεις.

ΖΕΡΟΜ Α, ναι;

ΑΥΓΗ Ενδιαφέρθηκα για αγόρια νεώτερά μου και η ιστορία μου μοιάζει με τη δική σου στο ότι δεν έφτασα στα άκρα, θέλω να πω, δεν ήμουν ποτέ ερωτευμένη μαζί τους. Θα μπορούσα να τα διηγηθώ πολύ ωραία όλα αυτά μεταφέροντάς τα σε άλλον ήρωα.

ΖΕΡΟΜ Κάν’ το λοιπόν και μην περιμένεις να εμπνευστείς από τη δική μου δράση.

ΑΥΓΗ Φοβάσαι; Δεν θα διακινδυνεύσεις τίποτα. Την τελευταία στιγμή η Λάουρα θα κάνει πίσω. Παίζει. Το ξέρω πολύ καλά επειδή κι εγώ ήμουνα έτσι. Το μόνο που διακινδυνεύεις είναι να την φορτωθείς για ένα διάστημα...

Σκηνή Τέταρτη

Τετάρτη, 1 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Αυγή κάθεται μόνη και γράφει. Έρχεται ο Ζερόμ για επίσκεψη.

ΖΕΡΟΜ Καλημέρα.

ΑΥΓΗ Καλημέρα.

ΖΕΡΟΜ Η αυλή της κ. Ντουμπλβέ είναι πολύ καλή για να δουλέψεις. Έχει ησυχία.

ΑΥΓΗ Ναι έχει ησυχία.

ΖΕΡΟΜ Και τι γράφεις, την ιστορία που είπαμε;

ΑΥΓΗ Όχι, διότι για να την γράψω πρέπει πρώτα να γίνει.

ΖΕΡΟΜ Κι αν δεν γίνει;

ΑΥΓΗ Ακόμη και η άρνησή σου, θα είναι κάτι.

ΖΕΡΟΜ Έτσι κι αλλοιώς δηλαδή θα είμαι το πειραματόζωό σου. Πάντως αν θες ακόμη περισσότερη ησυχία, μπορείς να έρθεις να μείνεις στο σπίτι μου.

ΑΥΓΗ Σ’ ευχαριστώ, αλλά έχω κλείσει το δωμάτιο εδώ στην κ. Ντουμπλβέ, δεν θα ήθελα να την στεναχωρήσω. Κι έπειτα μ’ αρέσει να βρίσκομαι ανάμεσα σε μια τυπική γαλλική οικογένεια. Συνήθως συναναστρέφομαι μόνον συγγραφείς. Θέλω να ζήσω σαν απλός άνθρωπος, όπως ο καθένας... Κι έπειτα πώς θέλεις να διακινδυνεύσω να μείνω μαζί σου, ολομόναχη στο σπίτι σου. Ξέρεις πολύ καλά ότι σε λατρεύω. Άλλωστε έχω πολύ ησυχία εδώ. Η κ. Ντουμπλβέ εργάζεται στην Αννσύ. Η Λάουρα τριγυρνάει την περισσότερη ώρα έξω. Βέβαια, μου είπανε ότι θα έρθει σε λίγες μέρες η Κλαίρη, αλλά δεν νομίζω ότι θα με ανησυχεί.

ΖΕΡΟΜ Ποιά είναι η Κλαίρη;

ΑΥΓΗ Η Κλαίρη είναι η αδερφή της Λάουρας. Δηλαδή, από τον δεύτερο γάμο της κ. Ντουμπλβέ, όπως μου είπε η ίδια. Η Λάουρα είναι από τον πρώτο.

Επιστρέφει η Λάουρα από τον περίπατό της, μπαίνει στην αυλή.

ΛΑΟΥΡΑ Γειά χαρά, απαξάπανατες!

ΖΕΡΟΜ Γειά.

ΑΥΓΗ Περίπατο ήσουν;

ΛΑΟΥΡΑ Προσπαθώ να απολαύσω ό,τι μπορώ.

ΑΥΓΗ Έχω μιά ιδέα. Θέλετε φρουτοσαλάτα;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι! Πάμε στην κουζίνα να φτιάξουμε!

ΑΥΓΗ Όχι, εσείς θα μείνετε εδώ, θα την φτιάξω εγώ με μια συνταγή που την ξέρω μόνον εγώ και θέλω να παραμείνει μυστική. (Φεύγει.)

ΖΕΡΟΜ Σας βλέπω χαρούμενη. Είναι εξ αιτίας των διακοπών;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι, δεν είμαι χαρούμενη, άλλωστε δεν θα πάω πουθενά, θα μείνω εδώ. Στην πραγματικότητα τώρα είναι χειρότερα. Όλοι οι φίλοι μου θα φύγουν κι εγώ θα μείνω εδώ. Ευτυχώς τον άλλο μήνα θα πάω στην Αγγλία, στο Τσέλτενχαμ, θα μείνω σε μιά οικογένεια. Για μένα διακοπές θα πει να αλλάζεις συνέχεια μέρος, να κινείσαι, όχι να μένεις συνέχεια στο ίδιο μέρος. Γι’ αυτό είμαι στεναχωρημένη. Αλλά πρέπει να μείνω εδώ και για έναν άλλο λόγο. Περιμένω να έρθει η Κλαίρη.

ΖΕΡΟΜ Η Κλαίρη;

ΛΑΟΥΡΑ Η Κλαίρη είναι η αδερφή μου. Για να σας πω την αλήθεια, δεν είναι αδελφή μου. Η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε με τον πατέρα της Κλαίρης. Ο δικός μου ο πατέρας πέθανε. Η Κλαίρη θα έρθει σε λίγες μέρες. Αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Είναι κρίμα που η μαμά χώρισε.

ΖΕΡΟΜ Χώρισε από... τον πατέρα της Κλαίρης;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, ναι. Η μητέρα μου είχε δύο συζύγους και τώρα είναι ολομόναχη!

Η Αυγή επιστρέφει με την φρουτοσαλάτα.

ΖΕΡΟΜ Η Λάουρα είναι λυπημένη επειδή θα έχει μεν διακοπές, αλλά δεν θα ταξιδέψει. Την καταλαβαίνω. Εμένα αυτό που με κάνει λυπημένο είναι η επιστροφή στους χώρους της παιδικής μου ηλικίας. Από την πρώτη στιγμή που ξαναβρέθηκα εδώ αισθάνομαι καταπιεσμένος, δεν έχω καταφέρει να ξεφύγω. Έχω τόσες αναμνήσεις.

ΑΥΓΗ Και δεν θες να προσθέσεις σ’ αυτές τίποτ’ άλλο;

ΖΕΡΟΜ Όχι, βέβαια.

ΛΑΟΥΡΑ Και την Σουηδία, την αγαπάτε;

ΖΕΡΟΜ Ναι, την αγαπώ πολύ, αλλά δεν είναι τόσο η χώρα που με τραβάει, όσο...

ΑΥΓΗ (Τον διακόπτει. Απευθύνεται στη Λάουρα.) ...όσο το «κλίμα» της Σουηδίας που του αρέσει πολύ. Το ξέρω πολύ καλά. (Στον Ζερόμ) Μου το έχεις πει χιλιάδες φορές. Έλα, Ζερόμ, ας μιλήσουμε και για τίποτ’ άλλο εκτός από το «κλίμα» της Σουηδίας!

ΛΑΟΥΡΑ Αυγή, πολύ καλή η φρουτοσαλάτα σου! Εγώ θα ξαναπάω περίπατο. Γειά, χαρά, απαξάπαντες! (Φεύγει.)

ΖΕΡΟΜ Γιατί δεν με άφησες να μιλήσω στην Λάουρα για τον γάμο μου;

ΑΥΓΗ Εγώ δεν σε άφησα; Τι θες να πεις;

ΖΕΡΟΜ Ξέρεις πολύ καλά τι θέλω να πω. Με διέκοψες και μίλησες για το «κλίμα» της Σουηδίας.

ΑΥΓΗ Δεν είναι αλήθεια; Σου αρέσει το κρύο, τη ζέστη δεν την συμπαθείς καθόλου.

ΖΕΡΟΜ Λοιπόν, άκου, αρκετά!

ΑΥΓΗ Γιατί ήθελες να της μιλήσεις για το γάμο σου; Νομίζεις ότι θα την ενδιέφερε;

ΖΕΡΟΜ Λοιπόν, ο ρόλος του πειραματόζωου δεν μου πάει καθόλου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι της έχεις πει της μικρής, πάντως εγώ θα της το πω, μόλις την ξαναδώ

ΑΥΓΗ Ε, πες της το.

Σκηνή Πέμπτη

Παρασκευή, 3 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ, παίρνοντας τον καφέ.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ (Στον Ζερόμ) Μιλήστε μας για την Σουηδία; Θα μείνετε καιρό εκεί;

ΖΕΡΟΜ Σκοπεύω να εγκατασταθώ εκεί μόνιμα για πολύ προσωπικούς λόγους. Παντρεύομαι τον ερχόμενο μήνα.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Πολύ ωραία. Συγχαρητήρια!

ΑΥΓΗ (Στον Ζερόμ) Εμένα δεν μου το είχες αποκαλύψει αυτό.

ΖΕΡΟΜ Η Lucinde, η αρραβωνιαστικιά μου, εργάζεται στην Γιούνισεφ και αυτή τη στιγμή είναι σε μιά αποστολή στην Αφρική.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Πρέπει να είναι οδυνηρός για σας αυτός ο χωρισμός, ειδικά αυτή τη στιγμή.

ΑΥΓΗ Αλλά γίνονται ακόμη πιό ευτυχισμένοι όταν ξαναβρεθούν. Αυτή είναι η συνήθειά τους.

ΖΕΡΟΜ Ναι, γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και πολλές φορές βρεθήκαμε ο ένας μακριά από τον άλλον.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Ελπίζω στο μέλλον να μην γίνεται αυτό.

ΖΕΡΟΜ Και να γίνει, θα είναι μόνο για λίγο.

ΑΥΓΗ Και οι μικροί χωρισμοί δυναμώνουν τις σχέσεις! Έτσι δεν είναι;

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Μπορεί, αλλά εμένα δεν μ’ αρέσει αυτό. Ίσως είμαι πολύ απαιτητική. Δεν αντέχω την απουσία. Κι όμως βρίσκομαι μόνη μετά από δύο γάμους!

ΛΑΟΥΡΑ Ο μπαμπάς όμως πέθανε. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό!

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Πέθανε ή έφυγε, δεν αλλάζει το γεγονός της μοναξιάς.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν είναι πάντως δικό σου λάθος!

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Μα δεν είπα ότι ήταν λάθος μου! (Στους άλλους) Πρέπει πάντα αυτή η κοπέλα να λέει το αντίθετο!... Δεν κάνω την ζωή που μου αξίζει. Είμαι μόνη κι έχω ανάγκη ν’ αγαπήσω. Η ανοησία μου, εάν υπάρχει, είναι ίσως ότι πίστεψα πολύ στον Έρωτα. (Στην Λάουρα) Εσύ θα είσαι πιό ευτυχισμένη, δεν πιστεύεις σ’ αυτόν.

ΛΑΟΥΡΑ Εγώ;

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Ναι, εσύ κι οι συνομήλικοι σου. Για σας ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που το έχετε διαγράψει.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο! Και δεν μ’ ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι. Αν τα κορίτσια είναι ανόητα, μαμά, δεν φταίω εγώ!... Κι ύστερα δεν είναι αλήθεια. Στα χρόνια σου δεν υπήρχε περισσότερος έρωτας απ’ ό,τι σήμερα. Λίγη περισσότερη υποκρισία ίσως και τίποτ’ άλλο. Ώρες-ώρες μου φαίνεται πως λες ό,τι σου κατέβει!

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Λάουρα! (Στους άλλους) Βλέπετε πως μου φέρεται!

ΛΑΟΥΡΑ Δεν μ’ αρέσει να μιλάω και να μην λέω τίποτα. Επιτέλους! Δεν είναι συζήτηση αυτή για μένα. Δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτό που συζητάτε.

Η Λάουρα σηκώνεται απότομα και φεύγει τρέχοντας.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Συγχωρέστε την. Δεν ξέρω τι έχει σήμερα. Είναι η πρώτη φορά που ξεσπά μπροστά σε κόσμο. Πιστεύω ότι είναι στεναχωρημένη. Μερικοί συμμαθητές της έφυγαν εκδρομή στην Κορσική. Δεν ήθελα να την αφήσω ολομόναχη τόσο μακριά. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι η αδερφή της φτάνει σε λίγες μέρες. Έπειτα η ίδια φεύγει τέλος του μηνός για την Αγγλία. Βλέπετε ότι έχει με τι να διασκεδάσει. (Κυττάζει το ρολόϊ της.) Δύο και δέκα, με συγχωρείτε, πρέπει να φύγω για το γραφείο. Αυγή, σας παρακαλώ, θυμίστε στην Λάουρα να πάει για ψώνια στις τρεις. (Φεύγει)

ΖΕΡΟΜ Σ’ ευχαριστώ πολύ!

ΑΥΓΗ Θα έπρεπε να πας να την παρηγορήσεις. Έχεις το πρόσχημα να της θυμίσεις την εντολή της μητέρας της.

Σκηνή Έκτη

Την ίδια μέρα, λίγο αργότερα.

Η Λάουρα κάθεται στην όχθη της λίμνης. Έρχεται ο Ζερόμ.

ΖΕΡΟΜ Έρχομαι να σας θυμίσω τα ψώνια που σας είπε η μητέρα σας για τις τρεις η ώρα.

ΛΑΟΥΡΑ Αυτή σας στέλνει εδώ;

ΖΕΡΟΜ Όχι, η Αυγή. Είναι ωραία σ’ αυτό το μέρος της όχθης. Είναι το «μέρος σας»;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, όταν βαριέμαι τους ανθρώπους. Δεν μιλάω βέβαια για σας, ούτε για τη μαμά. Λατρεύουμε η μιά την άλλη, αλλά έχει πάντα τη μανία να διαστρεβλώνει ό,τι λέω.

ΖΕΡΟΜ Δεν νομίζω. Ήταν πολύ ευγενική. Σας δικαιολόγησε πολύ διακριτικά.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν είπε ότι έχω κακό χαρακτήρα;

ΖΕΡΟΜ Όχι, καθόλου. Αντίθετα είπε πολλά καλά για σας.

ΛΑΟΥΡΑ Ξέρω. Όταν λείπω, είναι πολύ υπερήφανη για μένα μπροστά στους άλλους. Αλλά όταν είμαι κι εγώ μπροστά, έχω πάντα άδικο. Είναι ο χαρακτήρας της, πρέπει να εναντιώνεται. Αλλά γενικά, δεν την κάνω να θυμώνει γιατί πάνω απ’ όλα είναι η μητέρα μου, κι αν αρχίσω να μαλώνω μαζί της, στο τέλος θα υποχρεωθώ να υποχωρήσω. Κατά τα άλλα τα πάμε καλά, την αγαπώ πολύ.

ΖΕΡΟΜ Κι αυτή το ίδιο.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν έπρεπε να φύγω έτσι μπροστά σε όλους. Σίγουρα την στεναχώρησα. Τι είπε, αλήθεια;

ΖΕΡΟΜ Τίποτα το ιδιαίτερο: ότι αντιδράσατε έτσι επειδή δεν σας άφησε να πάτε εκδρομή στην Κορσική.

ΛΑΟΥΡΑ Κι όμως ξέρει καλά ότι δεν είναι έτσι. Εγώ δεν ήθελα να πάω. Εδώ περνάω καλά. Μόνο που με καταπιέζουν λίγο. Όταν βαριέμαι, θα ήθελα να βαριέμαι οπουδήποτε αλλού εκτός από ’δω. Όλοι οι φίλοι μου έφυγαν. Αναρωτιέμαι αν τελικά ήταν καλύτερα να πήγαινα στην Κορσική.

ΖΕΡΟΜ Είναι περίεργο, αλλά εγώ νοιώθω το εντελώς αντίθετο αυτές τις μέρες. Όταν όλα είναι τόσο όμορφα γύρω μου, δεν μπορώ να πλήξω.

ΛΑΟΥΡΑ Είναι πραγματικά πολύ όμορφα. Αλλά αυτό το τοπίο με πνίγει.

ΖΕΡΟΜ Γιατί δεν πάτε μια εκδρομή στο βουνό, στην απέναντι όχθη;

ΛΑΟΥΡΑ Όταν ήμουνα μικρή, ήμασταν συνέχεια πάνω στο βουνό με την Κλαίρη.

ΖΕΡΟΜ Κι εγώ ξέρω πολλά ωραία μέρη εκεί επάνω. Θα κάνουμε μιά βόλτα κάποια απ’ αυτές τις μέρες; Δεν νομίζω να φοβάστε να σκαρφαλώστε;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι, καθόλου. Δεν έχω πρόβλημα με την απότομη πλαγιά. Απλά σκέφτομαι ότι όλη αυτή η ομορφιά με τον καιρό κουράζει, σχεδόν απογοητεύει. Πρέπει κανείς να την αποχωρίζεσαι κάπου-κάπου.

ΖΕΡΟΜ Είναι αυτό που λέγαμε πριν στην αυλή. Όταν αγαπιούνται δυό άνθρωποι, πρέπει να χωρίζουν κάπου-κάπου.

ΛΑΟΥΡΑ Ακριβώς. (Σηκώνεται απότομα για να φύγει.) Πρέπει να γυρίσω σπίτι.

Η Λάουρα φεύγει με γρήγορο βήμα, μετά από λίγα βήματα, σταματά και ξαναγυρνά. Ο Ζερόμ την πλησιάζει, η Λάουρα του δίνει το χέρι της κι αυτός το πιάνει. Περπατάνε για λίγο μαζί χέρι-χέρι και μετά, με μιά απότομη κίνηση, η Λάουρα απελευθερώνεται και τρέχει μπροστά.

Σκηνή Έβδομη

Σάββατο, 4 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Λάουρα κάθεται μόνη και διαβάζει. Έρχεται ο Ζερόμ.

ΖΕΡΟΜ Καλημέρα, Λάουρα.

ΛΑΟΥΡΑ Καλημέρα σας.

ΖΕΡΟΜ Η Αυγή;

ΛΑΟΥΡΑ Έχει φύγει για μερικές μέρες. Ήρθαν κάποιοι φίλοι της και την πήρανε να πάνε στη Γενεύη.

ΖΕΡΟΜ Και θα μείνεις μόνη; Θα πλήξεις. Τι διαβάζεις; Είναι ενδιαφέρον; Αν θέλεις βιβλία, έχω πολλά σπίτι μου. Έρχεσαι;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, αμέ.

Σκηνή Όγδοη

Την ίδια μέρα, λίγο αργότερα

Η Λάουρα και ο Ζερόμ στην όχθη, μπροστά από το σπίτι του Ζερόμ. Η Λάουρα κρατά βιβλία που της έχει δανείσει ο Ζερόμ.

ΛΑΟΥΡΑ Το σπίτι σας πάντοτε μου άρεζε γιατί μ’ ένα βήμα από την εξώπορτα βρίσκεσαι σ’ αυτή την όμορφη όχθη.

ΖΕΡΟΜ Ναι είναι πολύ όμορφο αυτό μέρος.

ΛΑΟΥΡΑ Όπως σας είπα, έχω παίξει πολύ εδώ με τα κορίτσια της οικογένειας που το είχατε νοικιάσει. Και μη φοβάστε για τα βιβλία που μου δανείσατε, θα τα προσέχω.

ΖΕΡΟΜ Είμαι βέβαιος ότι θα τα προσέχεις.

ΛΑΟΥΡΑ Σε κείνη η φωτογραφία που έχετε στην κρεβατοκάμαρα είναι η αρραβωνιαστικιά σας;

ΖΕΡΟΜ Ναι, η Lucinde.

ΛΑΟΥΡΑ Είναι πολύ όμορφη, αλλά σκληρή. Σας φανταζόμουν με μιά γυναίκα λιγότερο ψυχρή.

ΖΕΡΟΜ Βρίσκεις ότι δεν είμαστε ταιριαστό ζευγάρι;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι, με την πρώτη ματιά τουλάχιστον όχι.

ΖΕΡΟΜ Κατά βάθος έχεις δίκαιο. Η Lucinde δεν είναι ο τύπος μου, όσον αφορά την εξωτερική εμφάνιση. Εξ άλλου δεν πιστεύω σε συγκεκριμένο τύπο παρουσιαστικού. Για μένα, το παρουσιαστικό δεν μετράει. Με την προϋπόθεση μιάς στοιχειώδους εμφάνισης, όλες οι γυναίκες αξίζουν. Μόνο στο ήθος διαφέρουν.

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, αλλά το ήθος αντανακλάται στην εμφάνιση.

ΖΕΡΟΜ Και από τη εμφάνιση καταλαβαίνεις το ήθος;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, και έτσι καταλαβαίνω τους άντρες.

ΖΕΡΟΜ Ίσως να έχεις δίκαιο. Όταν ήμουν στην ηλικία σου, είχα φτιάξει τον τύπο της ιδανικής γυναίκας που διέφερε τελείως από αυτόν της Lucinde. Ούτε εμφανισιακά, ούτε ηθικά έχω την εντύπωση ότι η Lucinde είναι φτιαγμένη για μένα. Αλλά δεν με πειράζει. Αντίθετα, μια γυναίκα πλασμένη για μένα με κάνει να πλήττω, δεν μου δίνει τίποτα, με κουράζει. Εάν παντρεύομαι την Lucinde, είναι για τον απλούστατο λόγο ότι εδώ κι έξη χρόνια ούτε εγώ κουράστηκα με εκείνη, ούτε εκείνη κουράστηκε με μένα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην συνεχίσουμε. Μάλλον πρέπει να βρίσκεις ότι σε όλα αυτά λείπει απελπιστικά το πάθος, ε;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, εγώ θέλω να νοιώθω ότι αγαπώ κάποιον από την πρώτη μέρα κι όχι μετά από έξη χρόνια. Δεν το θεωρώ αυτό έρωτα, πιο πολύ είναι φιλία.

ΖΕΡΟΜ Νομίζεις ότι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους; Κατά βάθος ο έρωτας και η φιλία είναι το ίδιο πράγμα.

ΛΑΟΥΡΑ Όχι, δεν είμαι καθόλου φίλη με τους άντρες που αγαπώ. Όταν αγαπώ γίνομαι κακιά.

ΖΕΡΟΜ Α, ναι; Εγώ όχι. Δεν πιστεύω στον έρωτα χωρίς φιλία!

ΛΑΟΥΡΑ Ίσως. Αλλά σε μένα η φιλία έρχεται μετά.

ΖΕΡΟΜ Πριν ή μετά, λίγο διαφέρει. Τέλος πάντων, υπάρχει κάτι πολύ ωραίο στην φιλία που θα το ήθελα και στον έρωτα. Είναι ότι σέβεται κανείς την ελευθερία του άλλου. Δεν υπάρχει καθόλου αυτή η αίσθηση της κατοχής.

ΛΑΟΥΡΑ Εγώ είμαι εξουσιαστική, τρομερά εξουσιαστική.

ΖΕΡΟΜ Δεν θα έπρεπε να είσαι εξουσιαστική. Θα δηλητηριάσεις τη ζωή σου.

ΛΑΟΥΡΑ Το ξέρω. Γεννήθηκα για να είμαι δυστυχισμένη. Όμως δεν θα γίνω, επιμένω να είμαι πολύ χαρούμενη, σκέπτομαι μόνο ευχάριστα πράγματα. Είναι κανείς δυστυχισμένος, όταν το θέλει να είναι. Εγώ όταν έχω στεναχώριες, σκέφτομαι ότι υπάρχουν στιγμές ευχάριστες και ότι, επί τέλους, δεν ωφελεί σε τίποτα να κλαίω. Σκέφτομαι ότι είμαι ζωντανή, ότι αυτό είναι κάτι θαυμάσιο και ότι πρέπει να διασκεδάζω.

ΖΕΡΟΜ Τι εννοείς «διασκεδάζω»;

ΛΑΟΥΡΑ Διασκεδάζω σημαίνει ζω. Για παράδειγμα σήμερα είμαι χαρούμενη. Αύριο, ίσως να είμαι λυπημένη. Τότε, προσπαθώ να σκέφτομαι κάτι άλλο. Σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο, το βρίσκω καταπληκτικό και είμαι χαρούμενη για την υπόλοιπη μέρα. Αλλά αν είμαι ερωτευμένη, ίσως να...

ΖΕΡΟΜ Ίσως να...; Τι;

ΛΑΟΥΡΑ Όταν είμαι ερωτευμένη, αυτό με αναστατώνει τελείως και ξεχνώ ότι είμαι ευχαριστημένη απ’ τη ζωή.

ΖΕΡΟΜ Δεν πρέπει όμως να το ξεχνάς. Δεν πρέπει να θυσιάζεις τη ζωή ή την ευτυχία του να ζεις, για χάρη του έρωτα. Σε θεωρώ αρκετά λογική, απ’ αυτή την άποψη.

ΛΑΟΥΡΑ Αλήθεια;

ΖΕΡΟΜ Αλήθεια.

ΛΑΟΥΡΑ Θέλω να σας κάνω μιά εξομολόγηση.

ΖΕΡΟΜ Α!

ΛΑΟΥΡΑ Κατά βάθος, δεν μ’ ευχαριστεί να είμαι ερωτευμένη. Δεν μ’ αρέσει, γιατί γίνομαι ιδιότροπη, δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα, δεν ζω, κι όλα αυτά δεν είναι καθόλου ευχάριστα.

ΖΕΡΟΜ Βλέπεις ότι είχα δίκαιο. Δεν είναι έτσι;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι. Γυρίζουμε;

ΖΕΡΟΜ Ναι, ναι. Πριν φύγουμε, να σου κάνω ένα μπουκέτο από εκείνη την τριανταφυλλιά;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι, τι θα πει η μαμά;

ΖΕΡΟΜ Μα είναι εντελώς αθώο να προσφέρει κανείς τριαντάφυλλα.

ΛΑΟΥΡΑ Η μαμά δεν θα το εύρισκε σωστό να μου προσφέρετε τριαντάφυλλα και θα είχε δίκαιο.

ΖΕΡΟΜ Τότε να πάρεις τα τριαντάφυλλα για την μαμά σου.

ΛΑΟΥΡΑ Να της τα δώσετε εσείς, όταν έρθετε.

ΖΕΡΟΜ Ωραία, αυτό θα κάνω.

ΛΑΟΥΡΑ Εσείς δώστε μου μόνο ένα.

ΖΕΡΟΜ Μόνο ένα;

ΛΑΟΥΡΑ Μόνο ένα.

ΖΕΡΟΜ Αλλά όχι για την μητέρα σου.

ΛΑΟΥΡΑ Όχι βέβαια, θα το βάλω στο δωμάτιό μου.

ΖΕΡΟΜ Και τι θα πεις στην μητέρα σου;

ΛΑΟΥΡΑ Ότι μου το δώσατε εσείς.

ΖΕΡΟΜ Και θα το έβρισκε σωστό;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, μόνο ένα τριαντάφυλλο δεν θα την πειράξει, αντίθετα θα το βρει πολύ ωραίο. Επί τέλους...

ΖΕΡΟΜ Επί τέλους τι;

ΛΑΟΥΡΑ Τίποτα.

ΖΕΡΟΜ Καλά, πάμε να σου κόψω το τριαντάφυλλο.

Σκηνή Ένατη

Κυριακή, 5 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ πίνουν καφέ ο Ζερόμ, η κ. Ντουμπλβέ και η Λάουρα.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Ξέρετε, όσο όμορφα κι αν είναι αυτά τα βουνά της απέναντι όχθης, έρχονται στιγμές που αισθάνομαι ότι με καταπιέζουν, σαν να σκάω. Έχουν μια αγριάδα. Θα προτιμούσα να είχα μιά άλλη, πιό ήρεμη θέα.

ΛΑΟΥΡΑ Κι όμως όταν βλέπεις το βουνό από κάτω, νοιώθεις μια ασφάλεια, αισθάνεσαι ότι σε προστατεύει όπως όταν είσαι μωρό στην κούνια. Υπάρχει πάνω στην Τουρνέτ εκείνος ο αυχένας του Όλπ, είναι καταπληκτικά εκεί, το λατρεύω το μέρος. Κύριε Ζερόμ, αν θέλετε αύριο, μπορώ να σας το δείξω.

ΖΕΡΟΜ Έχω ανεβεί εκεί πάνω χιλιάδες φορές όταν ήμουν μικρός. Αλλά τώρα δεν ξέρω αν θέλω να κάνω μιά ανάβαση στα χίλια μέτρα μέσα στο δάσος.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν είναι πολύς δρόμος, τρεις ώρες είναι. Και εάν το λέει η καρδιά σας, μπορούμε να συνεχίσουμε ως την κορυφή και, εάν δεν προφτάσουμε να κατεβούμε, μπορούμε να κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο που είναι εκεί.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Λάουρα, μην πιέζεις τον κ. Ζερόμ.

ΛΑΟΥΡΑ Αλήθεια, μαμά, δεν θα μας αφήσεις να κοιμηθούμε μαζί στο ξενοδοχείο; (Στον Ζερόμ) Λοιπόν, μένουμε σύμφωνοι, θα έρθετε να με πάρετε αύριο. (Στην μητέρα της) Ε, μαμά;

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ (Στον Ζερόμ) Δεν ξέρω αν πρέπει να σας εμπιστευτώ την κόρη μου, είναι πολύ ερωτευμένη μαζί σας.

ΖΕΡΟΜ Όχι, κυρία μου, παίζει!

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Σ’ αυτό το παιχνίδι αφήνεται κανείς να παρασυρθεί.

ΖΕΡΟΜ Μα η Λάουρα ξέρει ότι παντρεύομαι.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Αστειεύομαι. Τελικά, είμαι ευχαριστημένη που θα βρίσκεται με έναν σοβαρό άνθρωπο.

ΖΕΡΟΜ Για το «σοβαρός» δεν είμαι τόσο βέβαιος. Ελπίζω να υπολογίζετε περισσότερο στη σοβαρότητα της κόρης σας, παρά στην δική μου.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Όταν παντρεύεται κανείς σ’ ένα μήνα, είναι σοβαρός, έτσι δεν είναι;

ΖΕΡΟΜ Ελπίζω ότι η Λάουρα σκέπτεται σαν κι εσάς.

Σκηνή Δέκατη

Δευτέρα, 6 Ιουλίου

Ο Ζερόμ και η Λάουρα στον αυχένα του Όλπ.

Κάθονται. Ο Ζερόμ αγκαλιάζει με το χέρι του τον ώμο της Λάουρας και εκείνη αφήνεται επάνω του.

ΛΑΟΥΡΑ Ας μείνουμε έτσι, είστε καλά;

ΖΕΡΟΜ Ναι, πολύ καλά!

ΛΑΟΥΡΑ Αλήθεια;

ΖΕΡΟΜ Μα βέβαια.

ΛΑΟΥΡΑ Θα ήσασταν καλύτερα με την αρραβωνιαστικιά σας.

ΖΕΡΟΜ Χμ, κατά βάθος ναι.

ΛΑΟΥΡΑ Γιατί «κατά βάθος»; Ελπίζω να διασκεδάζετε πιό πολύ μαζί της, παρά με μένα. Έτσι δεν είναι;

ΖΕΡΟΜ Ναι, άλλωστε θα σε αφήσω για χάρη της. Εάν ήμουν καλύτερα μαζί σου, θα έμενα μαζί σου. Αλλά πως να ξέρω εάν θα ήμουν καλύτερα μαζί σου; Αλλά γιατί να κάνω συγκρίσεις; Αυτή τη στιγμή είμαι καλά.

Ο Ζερόμ χαϊδεύει το μπράτσο της Λάουρας.

ΖΕΡΟΜ Ξέρεις, σε βρίσκω πολύ απερίσκεπτη. Στη θέση σου δεν θα έδειχνα εμπιστοσύνη.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν σας έχω εμπιστοσύνη, αλλά επειδή θέλω πάρα πολύ να πλουτίσω την εμπειρία μου, υπολογισμένα το διακινδυνεύω. Εσείς διακινδυνεύετε πιό πολύ από μένα, εσείς είστε σχεδόν παντρεμένος, ενώ εγώ είμαι ελεύθερη.

ΖΕΡΟΜ Ναι, αλλά είμαι κι εγώ ελεύθερος. Σέβομαι την ελευθερία της Lucinde κι αυτή τη δικιά μου. Την αφήνω να κάνει αυτό που θέλει με την ελπίδα, ή μάλλον τη βεβαιότητα, ότι δεν θα κάνει κάτι που θα με δυσαρεστούσε. Εάν ό,τι ευχαριστεί τον έναν, δυσαρεστεί τον άλλον, θα ήταν τρέλα να θέλουμε να ζήσουμε μαζί.

ΛΑΟΥΡΑ Θα την ευχαριστούσε, λοιπόν, να ξέρει ότι είσαστε μαζί μου;

ΖΕΡΟΜ Βέβαια, εάν ξέρει ότι τα συναισθήματά μου είναι καθαρά φιλικά. Δεν απαγορεύουμε ο ένας στον άλλον να έχει φίλους.

ΛΑΟΥΡΑ Όπως έχετε την Αυγή, για παράδειγμα.

ΖΕΡΟΜ Ναι.

ΛΑΟΥΡΑ Την αγαπώ πολύ. Είναι πολύ συμπαθητική.

ΖΕΡΟΜ Μιλήσατε για μένα;

ΛΑΟΥΡΑ Βέβαια.

ΖΕΡΟΜ Και τι σας είπε;

ΛΑΟΥΡΑ Είπε ότι πρέπει να μην σας εμπιστευτώ.

Ο Ζερόμ θέλει να τραβήξει την Λάουρα πιό κοντά του, αλλά αυτή σηκώνεται γρήγορα.

ΛΑΟΥΡΑ Ας περπατήσουμε.

Περπατούν χέρι-χέρι. Σταματούν. Ο Ζερόμ πιέζει την Λάουρα πάνω του. Αυτή σηκώνει το κεφάλι και τον κυττά. Φιλιούνται. Αμέσως η Λάουρα απελευθερώνεται και κάνει μερικά βήματα. Ο Ζερόμ την φθάνει και την αγκαλιάζει.

ΛΑΟΥΡΑ Αφήστε με.

ΖΕΡΟΜ Σ’ αφήνω. Δεν μπορεί κανείς ούτε να παίξει;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι! Θα ήθελα να είμαι ερωτευμένη για τα καλά, ερωτευμένη μ’ ένα αγόρι που να μ’ αγαπά και να το αγαπώ.

ΖΕΡΟΜ Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου.

ΛΑΟΥΡΑ Μιλάτε όπως η μητέρα μου! Ξέρετε, πάντα σκεφτόμουν ότι θα παντρευόμουν πολύ νέα. Υπάρχουν κορίτσια που παντρεύονται στα δεκάξι τους.

ΖΕΡΟΜ Είναι η εξαίρεση και δεν συμφωνώ. Δεν βλέπω τι ενδιαφέρον θα είχε να παντρευτείς τώρα.

ΛΑΟΥΡΑ Ξέρετε ότι η μαμά θα ξαναπαντρευτεί;

ΖΕΡΟΜ Μ’ εκείνον τον κύριο που ήταν τις προάλλες όταν η μητέρα σας μας έκανε το τραπέζι;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, τον Ζακ. Κι έτσι δύσκολα θα μπορέσω να μείνω μαζί τους.

ΖΕΡΟΜ Θα συνεχίσεις όμως τις σπουδές σου και θα μπορέσεις να μείνεις μόνη, στη Λυών, στην Γκρενόμπλ, στο Παρίσι...

ΛΑΟΥΡΑ Ναι, βέβαια... Θα ήθελα να σας πω κάτι, πηγαίνετε όμως πιο ’κει, μη είστε τόσο κοντά μου. (Ο Ζερόμ απομακρύνεται και κάθεται.) Νομίζω ότι ήμουν λίγο ερωτευμένη μαζί σας. Εάν παρουσιάζονταν κάποιος σας κι εσάς που να μ’ ενθουσιάζει και που να μ’ αγαπάει, θα πήγαινα μαζί του.

ΖΕΡΟΜ Και τι θα έλεγε η μητέρα σου;

ΛΑΟΥΡΑ Θα ήταν κατευχαριστημένη.

ΖΕΡΟΜ Αλλά όχι με κάποιον της ηλικίας μου.

ΛΑΟΥΡΑ Η ηλικία δεν έχει σημασία για μένα. Δεν μπόρεσα ποτέ να ερωτευτώ ένα αγόρι της ηλικίας μου.

Η Λάουρα έρχεται και κάθεται δίπλα στον Ζερόμ.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν μ’ αρέσουν οι άντρες της ηλικίας μου, τους βρίσκω ηλίθιους. Ξέρετε, φέρομαι σαν μικρό παιδί, αλλά τα φαινόμενα εξαπατούν. Τελικά, είμαι πιο μεγάλη από την ηλικία μου. Από τότε που η μαμά χώρισε, πολύ γρήγορα μου έδειξε εμπιστοσύνη, πολύ νωρίς είχα πιο προχωρημένες ιδέες από τα κορίτσια της ηλικίας μου. Οι συμμαθήτριές μου ήταν πιο παιδιά από μένα. Ξέρετε, φαντάζομαι τον εαυτό μου καλοπαντρεμένη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παντρευτώ αμέσως.

ΖΕΡΟΜ Δεν βλέπω τι λόγο έχουν σήμερα τα κορίτσια της ηλικίας σου να παντρευτούν. Δεν είμαστε στην εποχή του Λουδοβίκου του δέκατου τέταρτου. Η μητέρα σου σ’ αφήνει απόλυτα ελεύθερη να κάνεις ό,τι θέλεις.

ΛΑΟΥΡΑ Μη βιάζεστε! Η μητέρα μου με συγκρατεί πολύ περισσότερο από όσο νομίζετε. Αλλά έχει δίκαιο. Μου δίνει συμβουλές. Βέβαια αυτό με κουράζει, με εκνευρίζει, αλλά νομίζω ότι συχνά έχει δίκαιο. Έχει δίκαιο διότι...

ΖΕΡΟΜ Διότι;

ΛΑΟΥΡΑ Διότι είμαι πολύ τρελή. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να κάνω ο,τιδήποτε. Αγαπώ πολύ την μητέρα μου και ξέρω ότι εάν έκανα τρέλες, θα την στεναχωρούσα. Ε, λοιπόν, είμαι φρόνιμη, πολύ φρόνιμη και κάνω πέρα όλα τ’ αγόρια. Έχω αποκτήσει μια συμπεριφορά πολύ σκληρή. Θα μπορούσα να είμαι και τρελή. Αυτό θα μου πήγαινε, αλλά, προς το παρόν, ανοίκω στους συνετούς ανθρώπους. Δεν έχω παρά να κάνω ένα μικρό βήμα για να πάω με τους τρελούς. Γιατί δεν το κάνω; Είναι που υπάρχει η μαμά και συγκρατιέμαι λίγο. Αλλά αν είχα έναν πατέρα, όπως η Κλαίρη, θα έκανα το αντίθετο.

ΖΕΡΟΜ Η Κλαίρη είναι πιο... «τρελή»;

ΛΑΟΥΡΑ Είναι ερωτευμένη μ’ ένα αγόρι. Εγώ δεν μπόρεσα να ερωτευτώ ένα αγόρι πραγματικά, κι αυτό είναι που με ανησυχεί. Εκτός από τότε που ήμουνα μικρή, πολύ μικρή. Άρχισα να αγαπώ ένα αγόρι όταν ήμουνα δωδεκάμιση ετών. Δεν μπορώ να πω ότι έκανα κάτι το ιδιαίτερο μαζί του, αλλά το αγάπησα και μετά από αυτό μπορώ να πω ότι δεν υπήρξε κανείς.

ΖΕΡΟΜ Με λίγα λόγια, η ερωτική σου ζωή σταμάτησε εδώ και τέσσερα χρόνια!

ΛΑΟΥΡΑ Τώρα ψάχνω να αγαπήσω πραγματικά κάποιον, αλλά δεν κάνω παρέα παρά μόνον με αγόρια της ηλικίας μου και τα αγόρια της ηλικίας μου με κάνουν να φοβάμαι. Φοβάμαι από ένστικτο.

ΖΕΡΟΜ Και γιατί φοβάσαι;

ΛΑΟΥΡΑ Δεν ξέρω, είναι αυτό που λένε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Και όσο περισσότερο όμορφο είναι το αγόρι, τόσο περισσότερο με φοβίζει.

ΖΕΡΟΜ Θέλεις να πεις ότι φοβάσαι επειδή δεν ξέρεις πως να του αντισταθείς;

ΛΑΟΥΡΑ Όχι. Είναι κάτι... έτσι αόριστο. Δεν χρειάζεται εγώ να αγαπήσω ένα νέο αγόρι, αυτό γίνεται από μόνο του. Δηλαδή, αν ένα αγόρι είναι καλό, ευγενικό κι εγώ, για παράδειγμα βαριέμαι, πάω βόλτα μαζί του. Κι όταν, λοιπόν, βαριέμαι και βρεθώ με κάποιον, έχω την εντύπωση ότι τον αγαπώ. Αλλά μου τη δίνει όταν κάποια στιγμή αυτός νομίσει ποιός είναι και λέει παντού « η Λάουρα είναι ερωτευμένη μαζί μου» και το παίζει σπουδαίος. Τότε όλα τελειώνουν. Με ένα νέο αγόρι δεν αισθάνομαι ασφάλεια. Αισθάνομαι άνετα μόνο με κάποιον που θα μπορούσε να είναι πατέρας μου. Πρέπει να μου λείπει η πατρική στοργή. Με κάποιον μεγαλύτερο είναι σαν να ξαναβρίσκω έναν πατέρα. Θέλω να μοιραστώ αυτό που κάνει, να λέω τη γνώμη μου στις υποθέσεις του, να βρίσκομαι πάντα κοντά του, μαζί του θέλω να νοιώθω μικρή και να αισθάνομαι καλά.

Η Λάουρα ακουμπάει το κεφάλι της στον ώμο του Ζερόμ.

Σκηνή Ενδέκατη

Τετάρτη, 8 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Κλαίρη, μόνη, κάνει ηλιοθεραπεία. Έρχεται ο Ζερόμ.

ΖΕΡΟΜ Καλήμερα.

ΚΛΑΙΡΗ Καλημέρα.

ΖΕΡΟΜ Λέγομαι Ζερόμ. Είμαι γνωστός της κ. Ντουμπλβέ και γείτονας. Η Λάουρα είναι εδώ;

ΚΛΑΙΡΗ Η Λάουρα, όχι, δεν είναι εδώ.

ΖΕΡΟΜ Εσείς;...

ΚΛΑΙΡΗ Είμαι η αδερφή της.

ΖΕΡΟΜ Η Κλαίρη;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Μου έχει μιλήσει για σας η μητέρα σας.

ΚΛΑΙΡΗ Α, ναι;

ΖΕΡΟΜ Ξέρετε που έχει πάει η Λάουρα;

ΚΛΑΙΡΗ Ήρθε ο Βενσέν και την πήρε.

ΖΕΡΟΜ Ποιός;

ΚΛΑΙΡΗ Ένας συμμαθητής της, ο Βενσέν.

ΖΕΡΟΜ Η Αυγή έχει γυρίσει από την Γενεύη;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Είναι στο δωμάτιό της;

ΚΛΑΙΡΗ Όχι.

ΖΕΡΟΜ Έχει βγει έξω;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Και η μητέρα σας είναι στο γραφείο;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Δηλαδή, είστε μόνη.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Μένετε στο Παρίσι;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Είστε τυχερή σήμερα που θέλετε να κάνετε ηλιοθεραπεία. Σήμερα έχει πολύ καλό καιρό.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι, έχει.

ΖΕΡΟΜ Καλά, σας αφήνω. Γειά σας.

ΚΛΑΙΡΗ Γειά σας.

Με το που βγαίνει ο Ζερόμ από την αυλή, μπαίνει ένα νέο αγόρι το οποίο τρέχει προς την Κλαίρη κι αυτή το υποδέχεται με ανοιχτά χέρια και το αγκαλιάζει.

Σκηνή Δωδέκατη

Πέμπτη, 10 Ιουλίου

Ο Ζερόμ και η Αυγή, που έχει επιστρέψει από το ταξίδι της στην Γενεύη, στην όχθη της λίμνης.

ΑΥΓΗ Λοιπόν, τι έγινε τις μέρες που έλειπα;

ΖΕΡΟΜ Δεν έγινε τίποτα ή μάλλον πολύ λίγα. Αλλά εσένα ακόμη κι αυτό το λίγο σε εμπνέει!

ΑΥΓΗ Ακούω.

ΖΕΡΟΜ Το μόνο σοβαρό ελάττωμά που έχω είναι η περιέργεια. Παρ’ όλα αυτά ήθελα να δω εάν η μικρή είναι τσιμπημένη μαζί μου, σύμφωνα με το σενάριό σου. Πριν μερικές μέρες για να το διαπιστώσω την φίλησα, και πραγματικά πίεσα τον εαυτό μου για να το κάνω. Βλέπεις, ακόμη κι όταν της έπιανα το χέρι, όχι όπως θα έπιανα το χέρι ενός παιδιού, ή μιάς παλιάς φίλης πάνω στη συζήτηση, αλλά έχοντας στο μυαλό την ευχαρίστηση που δίνει μιά τέτοια επαφή, και πάλι τότε δεν αισθανόμουνα άνετα. Περπατούσαμε και κρατιόμασταν χέρι με χέρι, κι αυτό το πράγμα με βάραινε, δεν με βάραινε σαν μιά αμαρτία, αλλά σαν κάτι το άχρηστο. Το να ενδιαφερθώ για μιά άλλη γυναίκα εκτός από την Lucinde, για μένα αυτό δεν μου δίνει την αίσθηση της απιστίας, αλλά την αίσθηση ότι κάνω κάτι άχρηστο. Η Lucinde είναι για μένα τα πάν. Και δεν υπάρχει τίποτα να προσθέσεις στο παν.

ΑΥΓΗ Και τότε προς τι αυτή η εμπειρία;

ΖΕΡΟΜ Για χάρη σου. Σε υπάκουσα.

ΑΥΓΗ Α!

ΖΕΡΟΜ Και για να δω αυτή την εμπειρία να αποτυγχάνει στην πράξη. Διαφορετικά δεν μπορεί κάνεις να είναι απόλυτα βέβαιος. Εάν προφυλαγόμουνα από τις γυναίκες, εάν ανάγκαζα τον εαυτό μου να μην μιλώ μαζί τους, να μην τις κυττώ, εάν αρνιόμουνα τις προτάσεις τους, τότε ο έρωτας μου για την Lucinde θα μου φαίνονταν σαν μιά υποχρέωση, ενώ είναι μιά ευχαρίστηση. Εάν την παντρεύομαι, είναι επειδή αισθάνομαι ευχαρίστηση να είμαι μαζί της και όχι με κάποιαν άλλη. Ελέγχω καλά τις επιθυμίες μου. Τώρα πλέον έχω πειστεί γι’ αυτό, αν δεν ήμουν ήδη από καιρό πεπεισμένος.

ΑΥΓΗ Όμως, πάντοτε, σε κάθε έρωτα, κάποιες επιθυμίες μας δοκιμάζονται.

ΖΕΡΟΜ Μου αρέσει που μπορώ να αντιμετωπίζω αυτές τις δοκιμασίες. Και το να ανακαλύπτω πόσο καλά μπορώ να αντιμετωπίζω τις δοκιμασίες, πίστεψε με, αυτό για μένα είναι μια γλυκιά αίσθηση.

Σκηνή Δέκατη Τρίτη

Κυριακή, 12 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Ο Ζερόμ, η Αυγή, η Κλαίρη, ο φίλος της Κλαίρης ο Ζυλ, η Λάουρα, ο φίλος της Λάουρας ο Βενσέν. Μιλάνε μεταξύ τους χαρούμενοι, ένα μικρό πάρτυ, δεν ακούγονται τα λόγια τους. Η Κλαίρη και ο Ζυλ κάθονται μαζί και συζητούν τρυφερά και ποτέ-ποτέ μιλούν με τους υπόλοιπους. Η Λάουρα μιλά με τον Ζερόμ και την Αυγή. Ο Βενσέν έχει μείνει μόνος. Η Αυγή σηκώνεται για να πάει μέσα στο σπίτι. Η Λάουρα εγκαταλείπει τον Ζερόμ και αρχινά να συζητά τρυφερά με τον Βενσέν. Κάποια στιγμή ο Ζυλ στρέφεται στην Λάουρα και τον Βενσέν και αρχίζουν μιά συζήτηση στην οποία η Κλαίρη φαίνεται να μην ενδιαφέρεται. Καθώς συζητούν, ο Ζυλ βάζει αδιάφορα το χέρι του πάνω στο γόνατο της Κλαίρης.

Σκηνή Δέκατη Τέταρτη

Παρασκευή, 17 Ιουλίου

Στην όχθη της λίμνης ο Ζερόμ και η Αυγή.

ΑΥΓΗ Αισθάνομαι τύψεις που σε διέκοψα από το διάβασμά σου για να έρθεις καθίσουμε εδώ στην όχθη.

ΖΕΡΟΜ Δεν ήταν ένα σπουδαίο διάβασμα, στην πραγματικότητα βαριόμουνα, καλά έκανες.

ΑΥΓΗ Ή μήπως θα προτιμούσες να πηγαίναμε εκεί απέναντι στο γήπεδο του τέννις να παίζαμε;

ΖΕΡΟΜ Προτιμώ περισσότερο την συντροφιά σου και την συζήτηση μαζί σου από μιά παρτίδα τεννίς. Επί πλέον, θέλω να σου πω μερικά πράγματα περί ηθικής. Με σπρώχνεις σε περιπέτειες, αλλά εσύ δειλιάζεις μπροστά σε κάθε περιπέτεια.

ΑΥΓΗ Αυτές σου οι περιπέτειες δεν σε οδηγούν και πολύ μακριά...

ΖΕΡΟΜ Εγώ είμαι εδώ προσωρινά, η ζωή μου είναι αλλού. Ενώ για σένα είναι σοβαρό, είναι η ζωή σου.

ΑΥΓΗ Κι εγώ υπό μετακίνηση είμαι.

ΖΕΡΟΜ Σ’ αυτή την περίπτωση όχι για πολύ, ελπίζω. Λυπάμαι να σε βλέπω να χάνεις τα όμορφα νιάτα.

ΑΥΓΗ Τα νιάτα μου τα ωραία έφυγαν!

ΖΕΡΟΜ Βρες κάποιον και σταμάτα να υποφέρεις.

ΑΥΓΗ Κι αν στοιχηματίσω ότι θα τον βρω πριν το τέλος της χρονιάς;

ΖΕΡΟΜ Ποιός σου το είπε;

ΑΥΓΗ Ο καφές... Κ’ έπειτα τι σημαίνει «κάποιος»: Ποιός: Που; Που υπάρχουν οι κάποιοι να διαλέξω;

ΖΕΡΟΜ Παντού. Άφθονοι. Να, κάποιο βράδυ, σ’ ένα κέντρο, σ’ ένα μπαρ.

ΑΥΓΗ Α, σ’ ένα κέντρο, σ’ ένα μπαρ.

ΖΕΡΟΜ Έλα, ομολόγησέ το ότι σου αρέσει αυτή η ιδέα.

ΑΥΓΗ Τελικά όλοι οι άντρες μ’ αρέσουν. Ακριβώς γι’ αυτό δεν διαλέγω κανέναν. Γιατί τον έναν και όχι τον άλλον; Αφού δεν μπορώ να τους έχω όλους, τους προσπερνάω.

ΖΕΡΟΜ Είναι πολύ αφύσικο κάτι τέτοιο, πολύ ανήθικο.

ΑΥΓΗ Όχι και ανήθικο, αφού ζω στην αγνότητα. Δεν θα ριχτώ στην αγκαλιά του πρώτου τυχόντα. Σε τι θα βοηθούσε; Το νόημα θα είχε; Που θα οδηγούσε;

ΖΕΡΟΜ Δεν είναι απαραίτητο να είναι ο πρώτος τυχόντας.

ΑΥΓΗ Για την ώρα, ναι. Εάν είναι να έρθει, θα έρθει.

ΖΕΡΟΜ Θα έρθει... εδώ;

ΑΥΓΗ Εδώ ή αλλού. Δεν βιάζομαι. Έλα τώρα, με αυτά που μου λες θα νόμιζε κανείς ότι γέρασα! Θα σου εξομολογηθώ κάτι. Πέρυσι ήθελα να εξακριβώσω την γοητεία μου σε αγόρια νεώτερα από μένα. Μέτρησα πέντε σε μιά εβδομάδα.

ΖΕΡΟΜ Πέντε!

ΑΥΓΗ Στην πραγματικότητα ήταν τρία, αλλά πολύ ωραία.

ΖΕΡΟΜ Και εκτός από τη δόξα, κατά τα άλλα πέρασες καλά;

ΑΥΓΗ Ναι. Θα μπορούσα να συνεχίσω χωρίς σταμάτημα. Αλλά μόλις φτάσεις στο σημείο που έχεις ικανοποιήσει την αυταρέσκεια σου, μετά σε πιάνει κατάθλιψη και το χειρότερο είναι ότι σ’ αυτόν τον τομέα η αυταρέσκεια ικανοποιείται πολύ γρήγορα. Προτιμώ να περιμένω. Ξέρω να περιμένω, η υπομονή είναι κάτι ευχάριστο από μόνη της.

ΖΕΡΟΜ Με την προϋπόθεση ότι δεν παρατραβάει.

ΑΥΓΗ Νά ’σαι βέβαιος ότι δεν θα την αφήσω να παρατραβήξει.

ΖΕΡΟΜ Η ιστορία σου είναι πιο ενδιαφέρουσα από την δική μου.

ΑΥΓΗ Όχι, οι σχέσεις σου με τις νεαρές κοπέλες με εμπνέουν περισσότερο γιατί είναι πιο ασταθείς.

ΖΕΡΟΜ Ε, λοιπόν, έτσι ακριβώς είναι! Η ιστορία με την Λάουρα βυθίζεται στην άμμο. Δεν συμβαίνει τίποτα πλέον, δεν έχω τίποτα πλέον να σου διηγηθώ. Τι να σου διηγηθώ; Ότι προσπαθεί να με κάνει να ζηλέψω μ’ αυτόν τον συμμαθητή της; Δεν νομίζω. Η εμπειρία της τελείωσε, το ίδιο και η δική μου. Τελεία και παύλα. Ξαναγύρισε στις συνήθειές της. Κι εγώ στις δικές μου. Καταλαβαίνεις.

ΑΥΓΗ Τι να καταλάβω;

ΖΕΡΟΜ Τίποτα, τίποτα. Αυτό που μ’ αρέσει είναι ότι την ιστορία δεν την φτιάχνεις πλέον εσύ, αλλά εγώ. Έχω μιά ιδέα, αλλά φοβάμαι ότι οι ιδέες μου...

ΑΥΓΗ Όχι, πες το...

ΖΕΡΟΜ Πρόκειται για μιά ιδέα, όχι για γεγονός. Τελικά έχω πάρει τόσο σοβαρά τον ρόλο του πειραματόζωου, που τώρα βάζω και δικές μου ιδέες. Λοιπόν, μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου, σκέφτηκα ότι ο ήρωας που υποδύομαι θα μπορούσε να αισθανθεί κάτι που εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να αισθανθώ. Διότι, τελικά, εγώ δεν αισθάνομαι τίποτα. Εγώ τελείωσα μιά για πάντα να φλερτάρω κοπέλες, μικρές, μεγάλες.

ΑΥΓΗ Θες να πεις ότι εσύ έβαλες τέλος, αλλά όχι και ο ήρωας που υποδύεσαι, αυτός παρατείνει την εμπειρία.

ΖΕΡΟΜ Όχι, το ίδιο έκανε κι αυτός, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη εμπειρία.

ΑΥΓΗ Λοιπόν, όλα τελείωσαν;

ΖΕΡΟΜ Όσον αφορά την συγκεκριμένη εμπειρία, ναι, αλλά...

ΑΥΓΗ Αλλά;

ΖΕΡΟΜ Τώρα δεν ξέρω αν θα μπορούσες να μαντέψεις κάτι το οποίο προς το παρόν είναι μόνον μιά ιδέα στο μυαλό μου και τίποτ’ άλλο. Αν και... όχι μόνο μια ιδέα στο μυαλό μου... διότι η Λάουρα πρέπει κάτι να έχει υποψιαστεί. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Θα είχε πλάκα να το μάντευες, αλλά μάλλον δεν θα μπορέσεις... Λοιπόν, για να σε βοηθήσω: με την Λάουρα όλα τελείωσαν.

ΑΥΓΗ Αυτό το είπες. Και λοιπόν;

ΖΕΡΟΜ Άκουσέ το πάλι: με την Λάουρα είναι που τελείωσαν όλα.

ΑΥΓΗ Ε, μη μου πεις ότι έβαλες στο μάτι την Κλαίρη...

ΖΕΡΟΜ Όχι, απλώς είναι μιά ιδέα. Όχι ότι αυτή είναι ερωτευμένη μαζί μου, απλά εγώ... ας πούμε... ενδιαφέρομαι γι’ αυτήν.

ΑΥΓΗ Ε, αυτό είναι μια συνηθισμένη ιστορία. Εκείνη αγαπά άλλον.

ΖΕΡΟΜ Ναι, αυτό είναι συνηθισμένο, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Η Κλαίρη δεν με ενδιαφέρει. Η Κλαίρη με βασανίζει. Και βασανίζεται όχι μόνον ο ήρωας που υποδύομαι, αλλά κι εγώ ο ίδιος λιγάκι. Τώρα γι’ αυτό το «λιγάκι» δεν θα άξιζε τον κόπο να μιλάμε, αλλά εσύ ενδιαφέρεσαι ακόμη και για το «λιγάκι».

ΑΥΓΗ Σε βασανίζει; Και πως σε βασανίζει; Με το κορμί της;

ΖΕΡΟΜ Με την όλη φυσική της παρουσία. Έτσι κι αλλοιώς, ως χαρακτήρα δεν την γνωρίζω. Μέχρι τώρα μόνο μερικές τυπικές λέξεις έχουμε ανταλλάξει. Εξ άλλου θα δυσκολευόμουνα πάρα πολύ να ανοίξω μαζί της μιά πλατύτερη συζήτηση.

ΑΥΓΗ Για κύττα που σε τρομοκρατεί!

ΖΕΡΟΜ Ναι, αισθάνομαι τελείως αδύναμος με θηλυκές υπάρξεις σαν κι αυτήν. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;

ΑΥΓΗ Μερικά πολύ όμορφα αγόρια με έκαναν να αισθάνομαι έτσι. Με διασκεδάζεις που μου ομολογείς τη συστολή σου.

ΖΕΡΟΜ Μα είμαι πολύ συνεσταλμένος! Προτιμώ να με απαλλάσσουν από το να κάνω εγώ τα πρώτα βήματα. Δεν φλερτάρισα ποτέ γυναίκα, χωρίς να αισθάνομαι από την αρχή ότι είμαι επιθυμητός.

ΑΥΓΗ Κι αυτή;

ΖΕΡΟΜ Άκου, είναι πολύ παράξενο. Μου προξενεί μιά συγκεκριμένη επιθυμία, αλλά χωρίς σκοπό και καθώς δεν υπάρχει σκοπός, γίνεται ολοένα και πιο δυνατή. Μια επιθυμία για την επιθυμία, μιά επιθυμία του τίποτα. Δεν θέλω να κάνω τίποτα, αλλά το γεγονός ότι δοκιμάζω αυτήν την επιθυμία με αναστατώνει, δεν πίστευα πλέον ότι θα βρω κάποια γυναίκα επιθυμητή. Κι ύστερα δεν την θέλω. Ακόμη κι αν έπεφτε στην αγκαλιά μου, εγώ θα την απωθούσα.

ΑΥΓΗ Ζήλεια;

ΖΕΡΟΜ Όχι. Κι όμως, αν και δεν την θέλω, μου φαίνεται ότι έχω ένα δικαίωμα επάνω της, ένα δικαίωμα που γεννιέται από την ίδια τη δύναμη της επιθυμίας μου. Έχω πειστεί ότι αξίζω την Κλαίρη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Χθες, για παράδειγμα, στο τέννις, κυττούσα την Κλαίρη και τον φίλο της και έλεγα στον εαυτό μου ότι σε κάθε γυναίκα υπάρχει ένα σημείο ευάλωτο. Σε κάποιες είναι η βάση του λαιμού, σε άλλες η μέση, σε άλλες τα χέρια. Στην Κλαίρη, έτσι όπως κάθονταν και μ’ εκείνο το φως, ήταν το γόνατο. Βλέπεις, ήταν σαν τον μαγνητικό πόλο της επιθυμίας μου. Αν μου επιτρέπονταν να ικανοποιήσω την επιθυμία μου, το πρώτο σημείο πάνω της που θα άγγιζα θα ήταν ακριβώς αυτό. Τις προάλλες εκεί έβαλε το χέρι του ο φίλος της, τελείως αθώα, αλλά και τελείως ηλίθια. Αυτό το χέρι ήταν στην ουσία ηλίθιο και γι’ αυτό σόκαρε.

ΑΥΓΗ Λοιπόν, είναι εύκολο, βάλε και συ το χέρι στο γόνατο!

ΖΕΡΟΜ Κάνεις λάθος. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Πρέπει να υπάρχει η συγκατάθεση για το χάδι. Αλλοιώς, θα είναι σαν να την αποπλανώ.

Σκηνή Δέκατη Πέμπτη

Δευτέρα, 20 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Αυγή και, ο Ζερόμ κάθονται και συζητούν. Η Λάουρα, ο Βενσέν, η Κλαίρη και ο Ζυλ βγαίνουν από το σπίτι. Ο Ζυλ κρατά μιά μπάλα του βόλλεϋ. Ο Ζυλ ρωτά την Αυγή και τον Ζερόμ αν θέλουν να έρθουν κι αυτοί για βόλλεϋ. Η Αυγή και ο Ζερόμ απαντούν αρνητικά. Τα παιδιά φεύγουν.

ΖΕΡΟΜ Κατά βάθος μ’ αρέσουν οι πολύ λεπτές και πολύ εύθραυστες κοπέλες. Κι όμως όλες αυτές που γνώρισα και αγάπησα είχαν πολύ δυναμικά σώματα. Η Lucinde, για παράδειγμα. Η Lucinde είναι αθλητικός τύπος. Αυτό δεν με ενοχλεί, αλλά εάν σχεδίαζα την ιδεώδη γυναίκα, θα της έδινα τις αναλογίες της Κλαίρης.

ΑΥΓΗ Έχεις καιρό, δεν παντρεύτηκες ακόμη, αν σου ταιριάζει, μπορείς να την παντρευτείς.

ΖΕΡΟΜ Αλλά για μένα το παρουσιαστικό δεν έχει σημασία. Όπως σου είπα, εάν έρχονταν σε μένα, θα την αρνιόμουνα. Αλλά δεν ξέρω αν θα είχα πραγματικά τη θέληση να το κάνω. Υπάρχει κάτι σε μένα, κάτι σαν κακή τύχη. Όσες γυναίκες επεθύμησα, δεν τις κατέκτησα. Όλες μου οι κατακτήσεις έγιναν απρόσμενα, χωρίς να τις έχω σχεδιάσει. Η επιθυμία έρχονταν εκ των υστέρων.

Ξαφνικά η Κλαίρη μπαίνει στην αυλή, κρατώντας το χέρι της, στο πρόσωπό της έκφραση πόνου. Ακολουθεί ο Ζυλ.

ΖΥΛ (Στην Κλαίρη) Αφού δεν ξέρεις να παίζεις. Την μπάλα τη βλέπουμε πρώτα και μετά την χτυπάμε, δεν την χτυπάμε στα τύφλα, όπως νά ’ναι.

ΑΥΓΗ Κλαίρη, τι είναι; (Η Κλαίρη δεν απάντα, προλαβαίνει ο Ζυλ ν’ απαντήσει.)

ΖΥΛ Αντί να χτυπήσει τη μπάλα με το χέρι, τη χτύπησε με το δάχτυλο. (Στην Κλαίρη) Τι θα κάνεις τώρα; Θα καθίσεις εδώ όλη την ώρα και θα κλαις; (Η Κλαίρη δεν απάντα.)

ΑΥΓΗ (Στην Κλαίρη) Πονάς πολύ; (Η Κλαίρη δεν απάντα.) Για να δω το δάχτυλό σου;

ΖΥΛ (Στην Κλαίρη) Θα ’ρθείς ναι ή όχι; Καλά, εντάξει, κάτσε εδώ να κλαις. Εγώ φεύγω. (Η Κλαίρη δεν απάντα και ο Ζυλ φεύγει.)

ΑΥΓΗ (Στην Κλαίρη) Κλαίρη, έλα, δεν είναι τίποτα. Ένα μικρό μασάζ και είσαι εντάξει. Ε, Ζερόμ; Δες και συ λίγο το δάχτυλό της. Λίγο τρίψιμο θέλει. (Στην Κλαίρη) Θα σου φέρω ένα χυμό φρούτων να συνέλθεις. Ζερόμ, χυμό;

ΖΕΡΟΜ Ναι, γιατί όχι; (Η Αυγή μπαίνει στο σπίτι να φέρει τους χυμούς.)

ΖΕΡΟΜ (Στην Κλαίρη) Σε μιά ώρα ούτε που θα θυμάστε τον πόνο. Σας αρέσει πολύ το βόλλεϋ, ε;

ΚΛΑΙΡΗ Παίζω πότε-πότε.

ΖΕΡΟΜ Στα «καρφιά» είστε καλή;

ΚΛΑΙΡΗ Δεν είμαι καλή στο βόλλεϋ.

ΖΕΡΟΜ Αν όμως σας αρέσει το βόλλεϋ, σιγά-σιγά θα γίνετε καλή.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν τρελαίνομαι για το βόλλεϋ.

ΖΕΡΟΜ Όμως βλέπω ότι παίζετε, μπορώ μάλιστα να μαντέψω ότι παίζετε με πάθος και αυτό το ατυχηματάκι δείχνει ότι ήσασταν πολύ μέσα στο παιχνίδι.

ΚΛΑΙΡΗ Παίζω για να ευχαριστήσω τον Ζυλ.

ΖΕΡΟΜ Δεν πρέπει να γίνονται όλα όσα ζητάνε τα αγόρια.

ΚΛΑΙΡΗ Μα δεν κάνω όλα όσα μου ζητάνε τα αγόρια.

Η Αυγή έχει επιστρέψει με τους χυμούς. Δίνει ένα ποτήρι στον Ζερόμ και για αστείο το παίρνει πίσω. Τον υποχρεώνει έτσι να χάσει την ισορροπία του και του δίνει την ευκαιρία να στηριχτεί στο γόνατο της Κλαίρης. Αλλά αυτός αποφεύγει την σωματική επαφή.

Σκηνή Δέκατη Έκτη

Παρασκευή, 24 Ιουλίου

Σ’ έναν δρόμο της Αννσύ. Ο Ζερόμ συναντά τυχαία την Λάουρα. Και οι δυό με σακούλες από ψώνια.

ΛΑΟΥΡΑ Ζερόμ! Ζερόμ!

ΖΕΡΟΜ Λάουρα! Τι κάνεις;

ΛΑΟΥΡΑ Καλά, εσύ;

ΖΕΡΟΜ Καλά. Ήσουνα για ψώνια;

ΛΑΟΥΡΑ Και συ το ίδιο βλέπω.

ΖΕΡΟΜ Γυρίζεις σπίτι τώρα;

ΛΑΟΥΡΑ Ναι.

ΖΕΡΟΜ Έλα να σε πάρω στο ταχύπλοο, κι εγώ σπίτι πάω.

ΛΑΟΥΡΑ Ωραία, πάμε.

ΖΕΡΟΜ Το απόγευμα θα ήταν ωραία να πηγαίναμε μιά βόλτα.

ΛΑΟΥΡΑ Δεν μπορώ, μεθαύριο, στις 26, φεύγω για Αγγλία, ετοιμάζομαι.

ΖΕΡΟΜ Κρίμα όμως να αποχωριστούμε έτσι. Τελικά δεν ήταν γραφτό να ζήσει για πολύ η φιλία που ορκιστήκαμε πάνω στην Τουρνέτ.

ΛΑΟΥΡΑ Ωστόσο διατηρήσαμε καλές σχέσεις, βλεπόμασταν σχεδόν κάθε μέρα, τι παραπάνω θα μπορούσατε να είχατε ευχηθεί;

ΖΕΡΟΜ Ακριβώς, είχα ελπίσει κάτι παραπάνω.

ΛΑΟΥΡΑ Εγώ τα βρίσκω όλα πολύ ωραία και αν δεν υπήρξε κάτι παραπάνω, όπως λέτε, αυτό είναι δικό σας λάθος. Εσείς ήσασταν πάντοτε διστακτικός.

ΖΕΡΟΜ Δεν ήθελα να σ’ ενοχλώ. Σ’ έβλεπα με τους συμμαθητές σου.

ΛΑΟΥΡΑ Και τι πείραζε να ερχόσασταν μαζί τους; Δεν είστε τόσο μεγάλος.

ΖΕΡΟΜ Δεν ξέρω, αλλά κατά βάθος, έχω μια απορία, ή αλλοιώς περιέργεια θα μπορούσα επίσης να την ονομάσω, σχετικά με το πως διαλέγεις τους φίλους σου, γενικά πως διαλέγουν φίλους τα νέα κορίτσια. Ο Βενσέν, εντάξει, δεν είναι κακός, αλλά έχω την εντύπωση, ότι ο Ζυλ δεν είναι η καλύτερη επιλογή.

ΛΑΟΥΡΑ Ο Ζυλ είναι ο φίλος της αδερφής μου και δεν πέφτει σε κανέναν λόγος γι’ αυτόν. Εγώ νομίζω ότι είναι πολύ εντάξει παιδί και τα πηγαίνουν οι δυό τους πολύ καλά.

ΖΕΡΟΜ Ας μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω. Η Κλαίρη είναι εκατό φορές καλύτερη από αυτόν.

ΛΑΟΥΡΑ Ο Ζυλ δεν σας αρέσει γιατί έχει έναν δυναμικό χαρακτήρα.

ΖΕΡΟΜ Αντίθετα μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν δυναμικό χαρακτήρα. Δεν είναι αυτό. Της φέρεται σκληρά. Η Κλαίρη θα έπρεπε να τον αφήσει. Άνοιξέ της τα μάτια.

ΛΑΟΥΡΑ Κι εσείς γιατί το παίρνετε τόσο κατάκαρδα; Εκείνη είναι που έχει τη σχέση μαζί του. Και τον αγαπάει και καλά κάνει που τον αγαπάει. Γιατί τα λέτε όλα αυτά;

ΖΕΡΟΜ Έτσι, τα λέω έτσι, για το τίποτα.

ΛΑΟΥΡΑ Μου φαίνεται ότι ζηλεύετε για το τίποτα.

Σκηνή Δέκατη Έβδομη

Κυριακή, 26 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Λάουρα, ο Βενσέν, η κ. Ντουμπλεβέ, η Αυγή, ο Ζερόμ. Η Λάουρα και Βενσέν, όρθιοι, απόμερα συζητούν, επίσης και οι άλλοι, όρθιοι, στο κέντρο, συζητούν μεταξύ τους. Κάπου υπάρχουν βαλίτσες.

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ Θα την συνοδέψω ως τη Γενεύη για να πάρει το αεροπλάνο. Ευτυχώς ο καιρός είναι πολύ καλός, αλλά η ώρα περνάει. Σε μιάμιση ώρα πρέπει να είμαστε στη Γενεύη. (Η κ. Ντουμπλβέ φωνάζει την Λάουρα.) Λάουρα!

ΛΑΟΥΡΑ Έρχομαι, μαμά! (Η Λάουρα αγκαλιάζει τον Βενσέν και έρχεται προς τους άλλους.)

ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΥΜΠΛΒΕ (Παίρνοντας μια βαλίτσα και ξεκινώντας να βγει στον δρόμο.) Λάουρα, πρέπει να βιαστούμε, πάω στο αυτοκίνητο, πάρε και την άλλη βαλίτσα.

Η Λάουρα αγκαλιάζει την Αυγή κι έπειτα, μελαγχολική, μπροστά στον Βενσέν, αφήνεται να την σφίξει ο Ζερόμ περισσότερη ώρα. Έπειτα παίρνει την άλλη βαλίτσα και φεύγει.

Σκηνή Δέκατη Όγδοη

Τρίτη, 28 Ιουλίου

ΖΕΡΟΜ (Μιλά στο κοινό) Τρίτη, 28 Ιουλίου. Το πρωί πήγα στην Αννσύ για κάποιες δουλειές. Τη στιγμή που έδενα το ταχύπλοο στον μώλο, βλέπω απέναντι, μέσα στον Δημοτικό Κήπο, ένα ζευγάρι να περπατά αγκαλιασμένο. Μου φάνηκε ότι ο άντρας ήταν ο Ζυλ. Πήρα τα κιάλια και κύτταξα. Πραγματικά ο άντρας ήταν ο Ζυλ, αλλά η κοπέλα δεν ήταν η Κλαίρη.

Σκηνή Δέκατη Ένατη

Την ίδια μέρα, αργότερα.

Η Κλαίρη στην αυλή, μόνη. Έρχεται ο Ζερόμ.

ΖΕΡΟΜ Καλημέρα.

ΚΛΑΙΡΗ Καλημέρα.

ΖΕΡΟΜ Η Αυγή είναι μέσα;

ΚΛΑΙΡΗ Όχι, έχει βγει έξω.

ΖΕΡΟΜ Μπορείτε, σας παρακαλώ, όταν γυρίσει να της θυμίσετε για σήμερα το βράδυ στις εννιά; Θα περάσω να την πάρω στις εννιά.

ΚΛΑΙΡΗ Ναι, θα της το πω.

ΖΕΡΟΜ Ωραία. Σας χαιρετώ.

ΚΛΑΙΡΗ Να σας ρωτήσω, μήπως πάτε στη πόλη;

ΖΕΡΟΜ Όχι, από εκεί έρχομαι. Γιατί;

ΚΛΑΙΡΗ Τίποτα, δεν είναι κάτι σοβαρό.

ΖΕΡΟΜ Αν θέλετε, δεν μου κάνει κόπο να σας πάω με το ταχύπλοο.

ΚΛΑΙΡΗ Δεν θα μου είναι εύκολο μετά να γυρίσω.

ΖΕΡΟΜ Μπορώ να σας περιμένω. Έχετε πολλές δουλειές στην Αννσύ; Θα κάνετε ώρα;

ΚΛΑΙΡΗ Όχι, θέλω μόνο να αφήσω ένα σημείωμα στο σπίτι του Ζυλ.

ΖΕΡΟΜ Του Ζυλ;

ΚΛΑΙΡΗ Ναι, πήγε σήμερα στην Γκρενόμπλ να δει την μητέρα του και θέλω να αφήσω σπίτι του ένα σημείωμα για να έρθει να με βρει απόψε, όταν επιστρέψει...

ΖΕΡΟΜ Έχω την εντύπωση του δίνεις πάρα πολλά, ενώ εσύ αξίζεις χίλιες φορές παραπάνω.

ΚΛΑΙΡΗ Γιατί το λέτε αυτό;

ΖΕΡΟΜ Μου στεναχωρεί να βλέπω ένα κορίτσι τόσο γλυκό, όπως εσύ, να είναι με κάποιον χοντροκομμένο. Τουλάχιστον να είχες εσύ το πάνω χέρι! Εσύ μπορείς να έχεις όλα τα αγόρια του κόσμου στην διάθεσή σου, εκμεταλλεύσου το!

ΚΛΑΙΡΗ Μα γιατί τα λέτε όλα αυτά; Δεν είναι κακός ο Ζυλ, γιατί; Αλλά να σας πω κάτι; Η γνώμη σας δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου, μα καθόλου.

ΖΕΡΟΜ Και δεν σ’ ενδιαφέρει καθόλου, μα καθόλου να μάθεις τι έκανε το πρωί ο Ζυλ; Δεν ήθελα να σου το πω, αλλά καλύτερα να το ξέρεις. Δεν ήταν στην Γκρενόμπλ, αλλά στην Αννσύ, μαζί με μιά άλλη κοπέλα που...

Ο Ζερόμ περιγράφει την άλλη κοπέλα που είδε μαζί με τον Ζυλ. Η Κλαίρη ξεσπάει σε λυγμούς. Ψάχνει για μαντήλι σε μιά τσέπη της, αλλά δεν βρίσκει. Ο Ζερόμ της δίνει ένα δικό του και κάθεται δίπλα της. Η Κλαίρη εξακολουθεί να κλαίει με λυγμούς. Με μια αποφασιστική κίνηση, ο Ζερόμ βάζει το χέρι του πάνω στο γόνατο της Κλαίρης και αρχίζει να το χαϊδεύει. Η Κλαίρη τον κυττά, αλλά δεν αντιδρά, συνεχίζει να κλαίει. Έπειτα σηκώνει το κεφάλι της και κυττά μπροστά της αφηρημένα, ενώ ο Ζερόμ συνεχίζει να χαϊδεύει το γόνατό της. Έπειτα ο Ζερόμ σταματά και σηκώνεται. Κάνει μερικά βήματα πέρα-δώθε. Η Κλαίρη εξακολουθεί να είναι αφηρημένη.

Σκηνή Εικοστή

Την ίδια μέρα, αργότερα, μετά την συνάντηση του Ζερόμ με την Κλαίρη.

Στην όχθη, η Αυγή και ο Ζερόμ.

ΑΥΓΗ Μάλιστα. Ώστε αυτά έκανε ο Ζυλ στην Κλαίρη.

ΖΕΡΟΜ Ναι.

ΑΥΓΗ Και συ τα είπες όλα στην Κλαίρη.

ΖΕΡΟΜ Ναι.

ΑΥΓΗ Ωραία.

ΖΕΡΟΜ Βρέθηκα σε μιά περίεργη κατάσταση, ίσως επειδή σε μερικές μέρες φεύγω, ήταν μιά ξαφνική ανάγκη καταστροφής. Υπήρχε κάτι πιό δυνατό απ’ τη θέλησή μου που με έκανε να λέω λέξεις που δεν ήθελα, να κάνω χειρονομίες που δεν πίστευα ότι θα τολμούσα να κάνω. Έκλαιγε, έψαξε να βρει ένα μαντήλι, κι επειδή δεν είχε, της έδωσα ένα δικό μου, σκούπισε τα μάτια της. Είμαι βέβαιος ότι εκείνη την στιγμή έπρεπε να με μισεί. Εάν είχα δοκιμάσει να την αγγίξω ή να πω κάτι, θα φώναζε: «Αφήστε με!». Έμεινα έτσι να την κυττάζω να κλαίει. Ένοιωθα άβολα. Ντρεπόμουν που την έκανα να κλάψει ή μάλλον ντρεπόμουν περισσότερο γι’ αυτήν. Σκεφτόμουνα ότι θα ντρέπονταν που αφέθηκε να κλάψει μπροστά σ’ έναν ξένο κι αυτό μ’ ενοχλούσε.

Αυτό όμως που μ’ ενοχλούσε ακόμη περισσότερο ήταν που την αισθανόμουνα έτοιμη να αρνηθεί κάθε παρηγοριά. Δεν θα ανέχονταν να της κρατήσω το χέρι, να βάλω το χέρι μου στον ώμο της, να την σφίξω πάνω μου... Ήταν καθισμένη δίπλα μου με το γόνατο λείο, ευάλωτο, πολύ κοντά μου. Δεν είχα παρά να απλώσω το χέρι μου για να αγγίξω το γόνατό της. Αλλά το να αγγίξω το γόνατό της ήταν το πιο παράλογο πράγμα, το μόνο πράγμα που δεν έπρεπε να κάνω, και ταυτόχρονα ήταν το πιο εύκολο. Αισθανόμουνα ταυτόχρονα την ευκολία και το αδύνατο της κίνησης. Σαν να είσαι στην άκρη ενός γκρεμού, να μπορείς μ’ ένα βήμα να βρεθείς στο κενό, αλλά έστω κι αν το θες, δεν το μπορείς.

Μου χρειάστηκε κουράγιο, ξέρεις, πολύ κουράγιο. Στην ζωή μου ποτέ δεν έκανα κάτι τόσο ηρωϊκό, ή τουλάχιστον τόσο εθελούσιο. Είναι η μόνη φορά που έκανα μια πράξη απόλυτης θέλησης. Εκείνη την στιγμή δεν ένοιωσα καθόλου το συναίσθημα ότι κάνω κάτι διότι έπρεπε να το κάνω. Κι όμως, έπρεπε να το κάνω, δεν είναι έτσι; διότι στο είχα υποσχεθεί...

Έβαλα, λοιπόν, το χέρι μου στο γόνατό της με μιά αποφασιστική και γρήγορη κίνηση που δεν της άφησε καιρό να αντιδράσει. Η ακρίβεια της κίνησής μου πρόλαβε την απόκρουση. Απλώς μου έριξε ένα βλέμμα, ένα βλέμμα αδιάφορο, λίγο εχθρικό, αλλά δεν μου είπε τίποτα. Δεν απώθησε το χέρι μου, δεν μετακίνησε το πόδι της. Γιατί; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να καταλάβω. Ή μάλλον, ναι. Βλέπεις, εάν την είχα αγγίξει με το δάχτυλο, εάν είχα προσπαθήσει να της χαϊδέψω το μέτωπο, τα μαλλιά, σίγουρα θα είχε κάνει μιά κίνηση για ν’ απομακρυνθεί. Αλλά η χειρονομία μου ήταν εντελώς αναπάντεχη. Την θεώρησε, υποθέτω, ως αρχή μιάς επίθεσης που δεν έγινε κι αυτό την έκανε να αισθανθεί ασφάλεια. Λοιπόν, τι λες για όλα αυτά;

ΑΥΓΗ Σκέφτομαι ότι τα διηγήθηκες πολύ ωραία και είναι κρίμα που δεν ξέρω στενογραφία, θα τα είχα σημειώσει όλα. Όσο για το τι σκέφτονταν η Κλαίρη εκείνη την στιγμή, εσένα αυτό τι θα σου χρησίμευε; Λοιπόν, ξέρεις, έτσι όπως μου τα περιέγραψες, θα κάνατε θαυμάσια ένα δίδυμο για πίνακα ή για γλυπτό. Οπότε, τι σημασία πλέον έχουν οι σκέψεις σας!

ΖΕΡΟΜ Ξέρεις καλά ότι απεχθάνομαι να κάνω κορίτσια να κλαίνε. Αν το έκανα στην προκειμένη περίπτωση, είναι διότι έπρεπε να πάρει ένα μάθημα, έπρεπε να της ανοίξω τα μάτια. Εάν καταλάβαινα ότι την ενοχλούσα, έστω και στο ελάχιστο, θα είχα τραβήξει το χέρι μου από ντροπή. Λοιπόν, όχι μόνον δεν την ενόχλησα, αλλά της έκανα και καλό. Αυτή την κίνηση, που εγώ την θεωρούσα μιά κίνηση πόθου, η ίδια την θεώρησε μιά κίνηση παρηγοριάς. Είχε απλωθεί μέσα μου ένα είδος γαλήνης, ανακατεμένη με φόβο ότι δεν μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου εκείνη τη στιγμή...

ΑΥΓΗ Η ιστορία σου είναι όμορφη, αλλά τελείως ανώδυνη. Νομίζεις ότι υπήρχε κάτι το ανήθικο, αλλά δεν υπήρχε τίποτα.

ΖΕΡΟΜ Αντίθετα αυτό που νομίζω εγώ είναι ότι τα αποτελέσματα της ιστορίας ήταν ηθικότατα. Από την μιά διέλυσα την μαγεία για την οποία σου μιλούσα, το σώμα αυτού του κοριτσιού δεν θα με καταδιώκει πια. Είναι σαν να το κατέκτησα, νοιώθω πλήρης. Από την άλλη, έκανα παράλληλα μια «καλή πράξη» και η συνείδηση αυτής της καλής πράξης με γεμίζει χαρά, την απομάκρυνα από αυτόν τον νεαρό για πάντα.

ΑΥΓΗ Θα πέσει σε κάποιον χειρότερον.

ΖΕΡΟΜ Όχι, δεν νομίζω. Έφτιαξε την άμυνά της, είναι πιο προσεκτική.

ΑΥΓΗ Αυτό που με διασκεδάζει είναι ότι δεν μπορείς να υποφέρεις την ιδέα ότι υπάρχει κάποια γυναίκα που σου ξεφεύγει.

ΖΕΡΟΜ Υπάρχουν γυναίκες που μου ξεφεύγουν, εσύ, για παράδειγμα.

ΑΥΓΗ Εγώ είμαι εκτός παιχνιδιού.

ΖΕΡΟΜ Αυτό είναι που σου προσάπτω. Για σένα, δεν είμαι παρά ένα πειραματόζωο, ενώ εσύ για μένα είσαι μια πολύ καλή φίλη. Εξ άλλου, όλα όσα έκανα, τα έκανα από φιλία για σένα και το ξέρεις πολύ καλά.

ΑΥΓΗ Ώστε για μένα με την Λάουρα; Για μένα με την Κλαίρη; Ελπίζω όχι για μένα και με την Lucinde.

ΖΕΡΟΜ Άκου, δεν θα το πιστέψεις, αλλά εάν δεν ήσουν εδώ, δεν θα γίνονταν τίποτα, έστω κι αν είχα με κάποιο τρόπο γνωρίσει τα δύο κορίτσια. Κι ούτε θα γίνει τίποτα στο μέλλον, αφού δεν θα είσαι μαζί μου. Για χάρη σου έφθασα στην κορυφή των ηδονών, δεν θέλω ο,τιδήποτε άλλο κι αν προκύψει. Αισθάνομαι πλήρης.

ΑΥΓΗ Και η Lucinde;

ΖΕΡΟΜ Η Lucinde. Επιστρέφεις στο ίδιο θέμα! Ε, λοιπόν, από ’δω και πέρα, όλα θα είναι για την Lucinde. Οι υπόλοιπες, οι άλλες κοπέλες, τελείωσαν, εξατμίστηκαν. Είσαι μια μάγισσα.

ΑΥΓΗ Είχες αμφιβολίες γι’ αυτό;

ΖΕΡΟΜ Καθόλου, διαφορετικά δεν θα εμπιστευόμουν τόσο επιπόλαια την τύχη μου στα χέρια σου.

Σκηνή Εικοστή Πρώτη

Τετάρτη, 29 Ιουλίου

Στην αυλή της κ. Ντουμπλβέ. Η Αυγή μόνη. Έρχεται ο Ζερόμ. Αγκαλιάζονται.

ΑΥΓΗ Καλό ταξίδι.

ΖΕΡΟΜ Ευχαριστώ. Να περάσεις καλά τις υπόλοιπες διακοπές σου εδώ. Δώσε τους χαιρετισμούς μου στην Κλαίρη.

ΑΥΓΗ Είναι επάνω, στο δωμάτιό της. Να την φωνάξω;

ΖΕΡΟΜ Δεν είναι ανάγκη. Εσένα θέλω να σου πω κάτι τελευταίο.

ΑΥΓΗ Ναι; Τι;

ΖΕΡΟΜ Εγώ φεύγω για να παντρευτώ κι εσύ θα μείνεις μόνη στη ζωή.

ΑΥΓΗ Μόνη; Όχι;

ΖΕΡΟΜ Όχι; Υπάρχει κάποιος;

ΑΥΓΗ Έχω έναν αρραβωνιαστικό.

ΖΕΡΟΜ Δεν μου είχες πει τίποτα! Εγώ σου τα λέω όλα και συ μου τα κρύβεις.

Ο Ζερόμ φεύγει. Η Αυγή μένει για λίγο μόνη. Έρχεται ο Ζυλ.

ΖΥΛ Καλημέρα.

ΑΥΓΗ Καλημέρα.

ΖΥΛ Η Κλαίρη είναι μέσα;

ΑΥΓΗ Ναι, πάω να την φωνάξω.

Την στιγμή που ξεκινάει η Αυγή, η Κλαίρη βγαίνει από το σπίτι.

ΑΥΓΗ Α, να την! Εμένα με συγχωρείτε, θα ανέβω επάνω.

Ο Ζυλ και η Κλαίρη στέκονται ο ένας απέναντι από τον άλλον. Η Κλαίρη είναι βλοσυρή επειδή τα ξέρει όλα.

ΖΥΛ Ναι, δεν πήγα στην Γκρενόμπλ, αλλά γιατί δεν πήγα; Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο να ξεκινήσω και είχε χαλάσει η μίζα. Και χρειάστηκε να φωνάξω ρυμουλκό για να το πάω στο συνεργείο. Και το πάω στο συνεργείο και εκεί περίμεναν άλλοι πέντε να τους φτιάξουν τα αυτοκίνητα. Και άφησα εκεί το αυτοκίνητο για να πάω με το λεωφορείο. Στο δρόμο συνάντησα την Μυριέλ και μ’ έπιασε κουβέντα για να μου πει ότι ενδιαφέρεται για τον Ρισάρ και, επειδή εγώ είμαι κολλητός με τον Ρισάρ, μου έλεγε εάν θα μπορούσα εγώ να μεσολαβήσω για να συναντηθούνε και μετά....

Ο Ζυλ συνεχίζει να μιλά, αλλά τα λόγια του δεν ακούγονται πλέον. Κάθονται. Φιλιούνται καθώς ο Ζυλ βάζει το ένα του χέρι γύρω από τον λαιμό της Κλαίρης και με το άλλο χαϊδεύει το γόνατό της.

ΑΥΛΑΙΑ