"Λεωφορείον ο Πόθος" Τεννεσσύ Ουΐλλιαμς

Τεννεσσύ Ουΐλλιαμς

Λεωφορείον ο Πόθος

μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη

Δεκάτη σκηνή

Μερικές ώρες αργότερα εκείνη την νύχτα.

Η ΜΠΛΑΝΣ πίνει συνέχεια από την στιγμή που έφυγε ο ΜΙΤΣΕΛ. Έχει τραβήξει την βαλίτσα της στην μέση της κρεβατοκάμαρας. Είναι ανοιχτή και λουλουδάτα φορέματα είναι ριγμένα πάνω της. Καθώς το πιοτό και το βόλεμα της βαλίτσας συνεχίζονταν, μιά διάθεση υστερικής χαράς την καταλαμβάνει. Έχει ντυθεί με ένα κάπως λερωμένο και τσαλακωμένο λευκό σατινένιο μακρύ φόρεμα και ένα ζευγάρι πατημένες ασημένιες παντόφλες με στρασάκια στα τακούνια.

Τώρα βάζει στο κεφάλι της ένα διάδημα από ψεύτικα διαμάντια μπροστά στον καθρέφτη του τραπεζιού της τουαλέτας και μουρμουρίζει ενθουσιασμένη σαν να μιλάει σε κάποιους φανταστικούς θαυμαστές.

ΜΠΑΛΝΣ Πώς σάς φαίνεται να πηγαίναμε για μπάνιο, ένα μπάνιο με το φεγγαρόφως στο παλιό λατομείο; Αν υπάρχει κάποιος που να είναι αμέθυστος ώστε να μπορεί να οδηγήσει! Χα χα! Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει το κεφάλι σου να βουΐζει! Απλά χρειάζεται να προσέχεις να βουτήξεις εκεί που το νερό είναι βαθύ –αν χτυπήσεις σε βράχο δεν έρχεσαι επάνω μέχρι αύριο…

(Τρέμοντας σηκώνει τον καθρέφτη χεριού για να δει καλύτερα. Τής κόβεται η ανάσα και χτυπά την μπροστινή όψη του καθρέφτη κάτω με τέτοια βία που ο καθρέφτης σπάζει. Βογκάει λίγο και μετά κάνει μια προσπάθεια να σηκωθεί.

Ο ΣΤΑΝΛΕΫ εμφανίζεται στην γωνία του κτηρίου. Εξακολουθεί να είναι ντυμένος με το ανοιχτό πράσινο μεταξωτό πουκάμισο. Καθώς στρίβει την γωνία ακούγεται κάντρυ μουσική η οποία συνεχίζεται απαλά σε όλη την σκηνή.

Αυτός μπαίνει στην κουζίνα και κλείνει δυνατά την πόρτα. Καθώς κρυφοκυττάζει την ΜΠΛΑΝΣ, σφυρίζει σιγανά. Έχει πιεί μερικά ποτά και έχει φέρει σπίτι μαζί του μια τετράδα μπύρες.)

ΜΠΛΑΝΣ Πώς είναι η αδερφή μου;

ΣΤΑΝΛΕΫ Είναι μιά χαρά.

ΜΠΛΑΝΣ Το μωρό πώς είναι;

ΣΤΑΝΛΕΫ (Χαμογελώντας χαλαρά) Το μωρό δεν θα έρθει πριν το πρωΐ και γι’ αυτό μού είπανε να πάνω σπίτι και να κλείσω λίγο μάτι.

ΜΠΛΑΝΣ Δηλαδή είμαστε μόνο εμείς οι δυό στο σπίτι;

ΣΤΑΝΛΕΫ Ακριβώς. Μόνον εγώ κι εσύ, Μπλάνς. Εχτός αν έχεις κρυμμένον κάποιον κάτω από το κρεβάτι. Γιατί έχεις έξω όλα αυτά τα μπιχλιμπίδια;

ΜΠΛΑΝΣ Α, ναι. Εσύ έφυγες πριν πάρω το τηλεγράφημα.

ΣΤΑΝΛΕΫ Πήρες τηλεγράφημα;

ΜΠΛΑΝΣ Πήρα ένα τηλεγράφημα από κάποιον παλιό μου θαυμαστή.

ΣΤΑΝΛΕΫ Κάτι καλό;

ΜΠΛΑΝΣ Νομίζω ναι. Μιά πρόσκληση.

ΣΤΑΝΛΕΫ Για πού; Για τον χορό των πυροσβεστών;

ΜΠΛΑΝΣ (Γέρνοντας προς τα πίσω το κεφάλι) Για κρουαζιέρα στην Καραϊβική με γιώτ!

ΣΤΑΝΛΕΫ Μάλιστα, μάλιστα. Από πού τόν ξέρεις;

ΜΠΛΑΝΣ Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα τέτοια έκπληξη.

ΣΤΑΝΛΕΫ Υποθέτω πώς όχι.

ΜΠΛΑΝΣ Ήρθε σαν κεραυνός σε γαλάζιο ουρανό!

ΣΤΑΝΛΕΫ Ποιός είπες ότι ήταν;

ΜΠΛΑΝΣ Ένα παλιό μου αμόρε.

ΣΤΑΝΛΕΫ Αυτός που σού έδωσε εκείνες τις γούνες από λευκή αλεπού!

ΜΠΛΑΝΣ Ο κύριος Σεπ Χάντλεϊ. Μού είχε δώσει την κονκάρδα του κολεγίου του και την φορούσα στην τελευταία μου χρονιά στο δικό μου κολέγιο. Δεν τόν είχα ξαναδεί μέχρι να περασμένα Χριστούγεννα. Έπεσα πάνω του σε μιά κεντρική λεωφόρο στο Μαϊάμι. Γι’ αυτό τώρα μού έστειλε αυτό το τηλεγράφημα που με προσκαλεί για κρουαζιέρα στην Καραϊβική! Το πρόβλημα είναι τα ρούχα. Σκαλίζω στην βαλίτσα μου για να δω τι είναι κατάλληλο για τους τροπικούς!

ΣΤΑΝΛΕΫ Και γι’ αυτό φοράς τώρα αυτό το φοβερό διαμαντένιο στέμα;

ΜΠΛΑΝΣ Α, αυτό το παλιό κειμήλιο! Χα χα! Τα διαμάντια είναι ψεύτικα.

ΣΤΑΝΛΕΫ Θεέ μου. Νόμιζα ότι ήταν διαμάντια από του Τίφφανυς. (Ξεκουμπώνει το πουκάμισό του.)

ΜΠΛΑΝΣ Τέλος πάντων, θα διασκεδάσω με κάποια ποιότητα.

ΣΤΑΝΛΕΫ Α, χα. Αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν ξέρουμε τι θα μάς έρθει.

ΜΠΛΑΝΣ Ακριβώς την στιγμή που νόμιζα ότι η τύχη μου είχε αρχίσει να λιγοστεύει –

ΣΤΑΝΛΕΫ Και ξαφνικά παρουσιάζεται αυτός ο εκατομμυριούχος από το Μαϊάμι.

ΜΠΛΑΝΣ Δεν είναι από το Μαϊάμι. Είναι από το Ντάλλας.

ΣΤΑΝΛΕΫ Από το Ντάλλας, ε;

ΜΠΛΑΝΣ Ναι, είναι από το Ντάλλας εκεί όπου ο μαύρος χρυσός ξεπηδάει από το έδαφος!

ΣΤΑΝΛΕΫ Ναι, τελικά είναι από κάπου! (Αρχίζει να βγάζει το πουκάμισό του.)

ΜΠΛΑΝΣ Κλείσε τις κουρτίνες πριν ξεντυθείς κι άλλο.

ΣΤΑΝΛΕΫ (Χαλαρά) Μόνο αυτό βγάζω προς το παρόν. (Ανοίγει το περιτύλιγμα από την τετράδα με τις μπύρες.) Είδες πουθενά το ανοιχτήρι;

(Εκείνη κινείται αργά προς το τραπέζι της τουαλέττας και στέκεται εκεί με τα χέρια σταυρωμένα.)

Είχα έναν ξάδερφο που άνοιγε τα μπουκάλια της μπύρας με το στόμα. (Κοπανάει το καπάκι της μπύρας πάνω στο τραπέζι.) Αυτό ήταν το μοναδικό του επίτευγμα, το μόνο που μπορούσε να κάνει – ήταν ένα ανθρώπινο ανοιχτήρι και μόνον. Και μιά φορά, σε έναν γάμο, έσπασε ένα μπροστινό του δόντι! Μετά απ’ αυτό ντρέπονταν τόσο πολύ που έβγαινε από το σπίτι όταν έρχονταν επισκέψεις…

(Το καπάκι από το μπουκάλι πετάγεται και χύνεται αφρός. Ο ΣΤΑΝΛΕΫ γελά ευτυχισμένος και σηκώνει ψηλά το μπουκάλι.)

Χα χα! Βροχή από τον ουρανό! (Τείνει το μπουκάλι προς εκείνη.) Να θάψουμε το τσεκούρι και να κάνουμε κούπα της φιλίας;

ΜΠΛΑΝΣ Όχι, ευχαριστώ.

ΣΤΑΝΛΕΫ Όπως και νά’ χει, απόψε είναι γιορτινή βραδυά. Εσύ έχεις έναν εκατομμυριούχο από τα πετρέλαια κι εγώ θα έχω ένα μωρό.

(Αυτός πηγαίνει στο τραπέζι της κρεβατοκάμαρας και βγάζει κάτι από το βάθος του συρταριού.)

ΜΠΛΑΝΣ (Αποτραβιέται.) Τι κάνεις εκεί;

ΣΤΑΝΛΕΫ Είναι κάτι που πάντοτε βγάζω έξω σε ειδικές περιπτώσεις όπως αυτή! Τις μεταξωτές πυτζάμες που φορούσα τη νύχτα του γάμου!

ΜΠΛΑΝΣ Ω.

ΣΤΑΝΛΕΫ Όταν χτυπήσει το τηλέφωνο και μού πούνε «Κάνατε γυιό!» θα το σκίσω αυτό και θα το κουνάω σαν σημαία! (Κουνάει το σακκάκι της πυτζάμας.) Νομίζω και οι δύο έχουμε δικαίωμα να κάνουμε κάτι ξεχωριστό. (Αυτός πάει πίσω στην κουζίνα με το σακκάκι της πυτζάμας ριγμένο στον ώμο.)

ΜΠΛΑΝΣ Όταν σκέφτομαι πόσο τέλειο θα είναι να έχω πάλι αυτό το πράγμα, την ησυχία – μού’ ρχεται να κλάψω από χαρά!

ΣΤΑΝΛΕΫ Ο εκατομμυριούχος από το Ντάλλας θα σε αφήσει έτσι, τόσο ήσυχη;

ΜΠΛΑΝΣ Δεν θα είμαι αυτό που εσύ έχεις στο μυαλό σου. Αυτός ο άνθρωπος είναι τζέντλεμαν και με σέβεται. (Αυτοσχεδιάζοντας παθιασμένα.) Αυτό που θέλει είναι η συντροφιά μου. Μερικές φορές οι πολύ πλούσιοι νοιώθουν μόνοι!

ΣΤΑΝΛΕΫ Δεν τό ’ξερα αυτό.

ΜΠΛΑΝΣ Μιά καλλιεργημένη γυναίκα, μιά γυναίκα με πνεύμα και ανατροφή, μπορεί να εμπλουτίσει την ζωή ενός άντρα – με το παραπάνω! Έχω αυτά τα πράγματα να προσφέρω και αυτά δεν χάνονται ποτέ. Η σωματική ομορφιά φεύγει. Είναι ένα παροδικό αγαθό. Αλλά η ομορφιά του μυαλού και ο πλούτος του πνεύματος και η τρυφερότητα της καρδιάς –και τα έχω όλα αυτά – αυτά δεν χάνονται, αλλά αυξάνονται! Αυξάνονται με τα χρόνια! Τι περίεργο να με πούνε φτωχή τη στιγμή που έχω όλους αυτούς τους θησαυρούς κλειδωμένους στην καρδιά μου. (Ένας λυγμός τής κόβει την φωνή.) Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ, πολύ πλούσια γυναίκα! Αλλά έχω κάνει ανοησίες – πέταξα τα μαργαριτάρια μου στα γουρούνια!

ΣΤΑΝΛΕΫ Στα γουρούνια, ε;

ΜΠΛΑΝΣ Ναι, στα γουρούνια! Στα γουρούνια! Και έχω στο μυαλό μου όχι μόνον εσένα, αλλά και τον φίλο σου, τον μίστερ Μίτσελ. Ήρθε απόψε να με ’δεί. Τόλμησε να έρθει εδώ με τα ρούχα που φοράει στη δουλειά του! Για να μού πει αυτά τα συκοφαντικά, αυτές τις κακοήθεις ιστορίες που άκουσε από ’σένα. Τού έδωσα τα παπούτσια στο χέρι…

ΣΤΑΝΛΕΫ Ναι, ε;

ΜΠΛΑΝΣ Αλλά μετά ξανάρθε. Επέστρεψε με μιά ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα και παρακαλούσε να τόν συγχωρήσω! Ικέτευε την συγνώμη μου. Αλλά κάποια πράγματα δεν συγχωρούνται. Η εσκεμμένη σκληρότητα δεν συγχωρείται. Είναι από αυτά τα πράγματα που κατά την γνώμη μου είναι ασυγχώρητα και είναι επίσης κάτι που ποτέ, ποτέ δεν το έκανα σε κανέναν εγώ η ίδια. Γι’ αυτό τού είπα, τού είπα, ευχαριστώ, αλλά ήταν αφελές εκ μέρους μου να πιστέψω ότι εμείς οι δύο θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε. Οι τρόποι μας είναι τόσο διαφορετικοί. Οι στάση μας στην ζωή και το παρελθόν μας είναι ασύμβατα. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές για κάποια πράγματα. Γι’ αυτό, αντίο φίλε! Κι ας μην κρατήσουμε κακία ο ένας για τον άλλον…

ΣΤΑΝΛΕΫ Αυτό έγινε πριν ή μετά που ήρθε το τηλεγράφημα από τον εκατομμυριούχο από το Τέξας;

ΜΠΛΑΝΣ Ποιό τηλεγράφημα; Όχι, Όχι, μετά! Στην πραγματικότητα το τηλεγράφημα ήρθε ακριβώς όταν –

ΣΤΑΝΛΕΫ Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα απολύτως τηλεγράφημα!

ΜΠΛΑΝΣ Ω, ω!

ΣΤΑΝΛΕΫ Δεν υπάρχει κανένας εκατομμυριούχος! Και ο Μίτς δεν επέστρεψε με τριαντάφυλλα γιατί ξέρω που είναι τώρα –

ΜΠΛΑΝΣ Ω!

ΣΤΑΝΛΕΫ Όλα αυτά είναι μαλακίες, σκέτη φαντασία!

ΜΠΛΑΝΣ Ω!

ΣΤΑΝΛΕΥ Ψέματα και απάτες και κόλπα!

ΜΠΛΑΝΣ Ω!

ΣΤΑΝΛΕΫ Κύττα πώς είσαι! Κύττα πώς είσαι με αυτό το κουρέλι που φοράς απ’ τα καρναβάλια, που το νοίκιασες για μισό δολλάριο από παλιατζίδικο. Κι αυτή η βλακεία το στέμμα! Ποιά βασίλισσα νομίζεις ότι είσαι!

ΜΠΛΑΝΣ Ω – Θεέ μου…

ΣΤΑΝΛΕΫ Σ’ είχα καταλάβει από την αρχή! Ούτε μιά στιγμή δεν κατάφερες να μού ρίξεις στάχτη στα μάτια. Μπήκες εδώ μέσα και μάς πασπάλισες με πούδρες και αρώματα, μάς έβαλες στη λάμπα πολύχρωμα χαρτιά κι έκανες το σπίτι σαν να είναι Αίγυπτος κι εσύ η βασίλισσα του Νείλου! Κάθεσαι στο θρόνο σου και πίνεις τα δικά μου τα ποτά! Ε, λοιπόν, σού λέω – Χα – Χα! Μ’ ακούς; Χα – Χα- Χα! (Μπαίνει μέσα στην κρεβατοκάμαρα.)

ΜΠΛΑΝΣ Μη μπαίνεις εδώ μέσα!

(Μακάβριες αντανακλάσεις εμφανίζονται στους τοίχους γύρω από την ΜΠΛΑΝΣ. Οι σκιές έχουν μορφή αλλόκοτη και απειλητική. Τής κόβεται η ανάσα, τρέχει στο τηλέφωνο, σηκώνει το ακουστικό. Ο ΣΤΑΝΛΕΫ πάει στο μπάνιο και κλείνει την πόρτα.)

Κέντρο εκεί; Κέντρο εκεί; Ένα υπεραστικό τηλεφώνημα θέλω να κάνω… Θέλω να με συνδέσετε με τον κύριο Σεπ Χάντλεϊ στο Ντάλλας. Είναι τόσο πολύ γνωστός που δεν χρειάζεται διεύθυνση. Ρωτήστε οποιονδήποτε που – Περιμένετε! – Όχι, αυτήν την στιγμή δεν μπορώ να τήν βρω… Σάς παρακαλώ, καταλάβετε, δεν – Όχι! Όχι, περιμένετε!... Μιά στιγμή! Κάποιος είναι… Τίποτα! Μην κλείνετε, σάς παρακαλώ!

(Κλείνει το τηλέφωνο και πηγαίνει με προσοχή στην κουζίνα.

Η νύχτα είναι γεμάτη με μη ανθρώπινες φωνές σαν κραυγές σε ζούγκλα.

Οι σκιές και οι μακάβριες αντανακλάσεις κινούνται στριφογυριστά σαν φλόγες πάνω στους τοίχους.

Μέσα από τον πίσω τοίχο των δωματίων, που μπορεί να έχει γίνει διάφανος, φαίνεται το πεζοδρόμιο. Ένας μεθυσμένος έχει βάλει στο μάτι μιά πουτάνα. Την ακολουθεί, την προσπερνά και γίνεται μιά πάλη. Ακούγεται το σφύριγμα ενός χωροφύλακα. Τα πρόσωπα αυτά εξαφανίζονται.

Λίγες στιγμές μετά εμφανίζεται η ΝΕΓΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ στην γωνία κρατώντας την φανταχτερή τσάντα που έπεσε από την πουτάνα. Ξαναμμένη σκαλίζει το εσωτερικό της τσάντας.

Η ΜΠΛΑΝΣ πιέζει τις γροθιές της στα χείλη της και επιστρέφει αργά στο τηλέφωνο. Μιλάει με βραχνό ψίθυρο.)

Κέντρο εκεί; Κέντρο εκεί; Αφήστε το υπεραστικό τηλεφώνημα. Συνδέστε με την υπηρεσία τηλεγραφημάτων. Είναι επείγον.

(Περιμένει αγχωμένη.)

Υπηρεσία τηλεγραφημάτων; Ναι! Θέλω –να – Γράψτε αυτό το μήνυμα! «Σε απελπιστική, απελπιστική κατάσταση! Βοήθησέ με! Έχω πιαστεί σε παγίδα.Έχω πιαστεί σε – » Ω!

(Η πόρτα του μπάνιου ανοίγει απότομα και βγαίνει ο ΣΤΑΝΛΕΫ φορώντας την μεταξωτή ζωηρόχρωμη πυτζάμα. Χαμογελάει καθώς δένει την ζώνη με την φούντα στην άκρη. Εκείνη ασθμαίνοντας απομακρύνεται από το τηλέφωνο. Αυτός την κυττά για ένα διάστημα. [Μέτρημα ως το δέκα] Μετά ακούγεται στο τηλέφωνο το κλικ που δείχνει ότι το κέντρο έκλεισε την γραμμή.)

ΣΤΑΝΛΕΫ Ξέχασες να βάλεις το ακουστικό στη θέση του.

(Αυτός πηγαίνει και ξαναβάζει το ακουστικό στη θέση του. Μετά τήν κυττάζει πάλι, στο στόμα του σχηματίζεται αργά ένα χαμόγελο, καθώς στέκεται μεταξύ της ΜΠΛΑΝΣ και της εξωτερικής πόρτας.

Το πιάνο που έπαιζε πολύ σιγανά μπλουζ αρχίζει να δυναμώνει. Ο ήχος του μεταβάλλεται σε θόρυβο που κάνει το τραίνο όταν πλησιάζει. Η ΜΠΛΑΝΣ ζαρώνει, σφίγγοντας τις γροθιές της στα αυτιά της, μέχρι που περνά ο θόρυβος.)

ΜΠΛΑΝΣ (Σταματά να είναι ζαρωμένη.) Άφησέ με – άφησέ με να βγω!

ΣΤΑΝΛΕΫ Να βγεις; Βεβαίως. Πήγαινε. (Αυτός κάνει ένα βήμα πίσω.)

ΜΠΛΑΝΣ Εσύ – εσύ στάσου εκεί! (Εκείνη δείχνει ένα σημείο πιο πέρα.)

ΣΤΑΝΛΕΫ (Χαμογελώντας) Τώρα έχεις ένα σωρό χώρο να περάσεις.

ΜΠΛΑΝΣ Όχι με’σένα εκεί! Και πρέπει να βγω έξω.

ΣΤΑΝΛΕΫ Νομίζεις ότι θα σού κάνω κάτι; Χα χα!

(Το πιάνο του μπλουζ παίζει απαλά. Εκείνη στρέφεται ταραγμένη και κάνει μιά ελαφρά χειρονομία. Οι μη ανθρώπινες φωνές της ζούγκλας δυναμώνουν. Αυτός κάνει ένα βήμα προς εκείνη, δαγκώνοντας την γλώσσα του που ξεπροβάλει ανάμεσα από τα χείλη του.)

ΣΤΑΝΛΕΫ (Μαλακά) Τώρα που το σκέφτομαι – ίσως να μην σού ήταν τόσο κακό, εάν σού έκανα κάτι…

(Η ΜΠΛΑΝΣ κινείται προς τα πίσω, μέσα από την πόρτα της κρεβατοκάμαρας.)

ΜΠΛΑΝΣ Στάσου εκεί! Μη κάνεις άλλο βήμα προς τα ’μένα γιατί θα –

ΣΤΑΝΛΕΫ Θα, τι;

ΜΠΛΑΝΣ Θα γίνει κάτι πολύ τρομερό! Θα γίνει!

(Τώρα είναι και οι δύο μέσα στην κρεβατοκάμαρα.)

ΜΠΛΑΝΣ Σε προειδοποιώ, μη τολμήσεις, θα το κάνω!

(Αυτός κάνει άλλο ένα βήμα. Εκείνη αρπάζει ένα μπουκάλι από τον λαιμό και το σπάζει πάνω στο τραπέζι.)

ΣΤΑΝΛΕΫ Τώρα αυτό γιατί τό ’κάνες;

ΜΠΛΑΝΣ Για να σ’ τό φέρω στη μούρη σου!

ΣΤΑΝΛΕΫ Πάω στοίχημα ότι μπορείς να το κάνεις.

ΜΠΛΑΝΣ Θα το κάνω. Θα το κάνω, αν –

ΣΤΑΝΛΕΫ Α! Ώστε γουστάρεις δυνατά πράγματα! Έγινε! Ας κάνουμε μερικά δυνατά πράγματα!

(Αυτός ορμάει πάνω της, αναποδογυρίζει το τραπέζι. Εκείνη ουρλιάζει και πάει να τόν χτυπήσει με το σπασμένο μπουκάλι, αλλά αυτός τής πιάνει τον καρπό.)

Τίγρη –τίγρη! Άφησε το κάτω το μπουκάλι! Άφησέ το! Έπρεπε να κάναμε αυτό το ραντεβού από την αρχή!

(Εκείνη βογκά. Το μπουκάλι πέφτει. Εκείνη σωριάζεται στα γόνατά της. Αυτός σηκώνει το άνευρο σώμα της και το πάει στο κρεβάτι. Η ζωηρή μουσική με τρομπέτες και τύμπανα από το συγκρότημα Four Deuces ακούγεται δυνατά.)