Σοφία Ποντόλσκι
Sophie Podolski
Γεννήθηκε το 1953 στο Βέλγιο. Αυτοκτόνησε το 1973, μόλις είκοσι ενός ετών. Πρόφτασε να γράψει το αριστουργηματικό ποιητικό έργο «Η χώρα όπου όλα επιτρέπονται» (Le pays où tout est permis), το μοναδικό της κείμενο που εκδόθηκε όσο ζούσε.
Στην συνέχεια παρατίθεται το πρωτότυπο και η μετάφραση των δεκαέξι πρώτων στίχων καθώς και φωτογραφία του χειρογράφου το οποίο χρησιμοποιήθηκε αυτούσιο στην αρχική έκδοση.
Η μετάφραση είναι του Γιάννη Φαρμακίδη.
Les cheveux du soleil sont nos mains aussi.
Και τα μαλλιά του ήλιου είναι χέρια μας επίσης.
L’écriture pompiérise tout signe alarme continue.
Lettre à tous les mondes. Vous êtes tous des cons — ou bien
vous êtes pas défoncés ou vous flipez comme des cons — parce
que c’est ici une planète de cons qu’on comprendra jamais et on
y comprend rien à rien. Est-elle femme ou démon. Est-ce
démon ou femme — le suicide (développement)
philosophiquement jamais étudié — pensez à dialoguer en vue
de synthèses (perspective vraie ou fausse) ce que la parole avec
la pensée n’a rien à voir avec notre organisme d’aucun autre
fonctionnement de notre connaissance. La parole est une
hystérie qui relève de la frustration qui par ailleurs la
compense. Vous êtes si loin. Soyez sage — planant — à bientôt
— l’herbe est dans le tiroir — il faut que vous sachiez rudement
bien ce qu’il va advenir de vous pour que vous soyez si peu sûr
de vous ?
Η γραφή είναι πυρόσβεση κάθε έννοιας διαρκούς συναγερμού.
Γράμμα σ’ όλους τους κόσμους. Είσαστε όλοι μαλάκες – ή μάλλον
δεν έχετε γαμηθεί ή κουνιέστε σαν μαλάκες –
διότι εδώ είναι ένας πλανήτης με μαλάκες που δεν θα τον καταλάβουν ποτέ και
δεν καταλαβαίνουν εκεί τίποτα για τίποτα. Αυτή είναι γυναίκα ή δαιμόνιο.
Είναι γυναίκα ή δαιμόνιο – η αυτοκτονία (για ανάπτυξη)
φιλοσοφικά ουδέποτε μελετημένη – σκεφτείτε έναν διάλογο εν όψει
συνθέσεων (προοπτική αληθής ή εσφαλμένη) επειδή ο λόγος
με την σκέψη δεν έχουν καμία σχέση με τον οργανισμό μας που δεν έχει
καμία άλλη λειτουργία απ’ όσο ξέρουμε. Ο λόγος είναι
υστερία που προέρχεται από την στέρηση και η οποία εξ άλλου την
αποζημειώνει. Είσαστε τόσο μακριά. Να είσαστε προσεκτικοί – καθώς αιωρείσθε – σύντομα
– το χόρτο είναι στο συρτάρι – πρέπει να ξέρετε στοιχειωδώς
καλά αυτό που θα συμβεί σε ’σάς για να είστε τόσο λίγο βέβαιοι για τούς εαυτούς σας;