!!Το 95 % του ρόλου είναι η φωνή!!

Πιό απλές συμβουλές δεν γίνεται!

Προκειμένου ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙ η/ο θεατής.

Ποιά είναι η δουλειά μας στο Θέατρο; Να διηγηθούμε μιά ιστορία με τέτοιον τρόπο ώστε να μην βαρεθεί, να μην κοιμηθεί η/ο θεατής.

Όλες μας και όλοι μας γνωρίζουμε στη ζωή μας ένα σωρό άτομα. Και όλα αυτά τα άτομα τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες: α) στα ενδιαφέροντα β) στα βαρετά.

Έχουμε ποτέ ψάξει γιατί το τάδε άτομο μάς είναι ενδιαφέρον, ενώ το δείνα βαρετό; Η απάντηση βρίσκεται στην φωνή!

Τα βαρετά άτομα μιλάνε με επίπεδη, όπως λέγεται, φωνή, δηλαδή η φωνή είναι διαρκώς: 1) στην ίδια ένταση 2) στην ίδια ταχύτητα (στον ίδιο ρυθμό) 3) στην ίδια τονικότητα (δεν γίνεται η φωνή άλλοτε πιό πρίμα, άλλοτε πιό μπάσα).

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με τα ενδιαφέροντα άτομα. Όταν μιλάνε, η φωνή τους διαρκώς αλλάζει ένταση, ρυθμό, τονικότητα.

Και συμβαίνει να μάς μιλάει ένα βαρετό άτομα για πολύ σπουδαία πράγματα και όμως εμείς να βαριόμαστε. Και από την άλλη, είναι δυνατόν ένα ενδιαφέρον άτομα να μάς λέει να πιό ασήμαντα πράγμα και όμως εμείς να ακούμε με ευχαρίστηση.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με την δουλειά της/του ηθοποιού. Όλο το κόλπο, όλο το ζουμί βρίσκεται στην διαρκή εναλλαγή των τριών παραμέτρων της φωνής που αναφέραμε: Α) ένταση, Β) ρυθμός, Γ) τονικότητα.

Μία/ένας ηθοποιός χρησιμοποιώντας μόνον αυτές τις τρεις παραμέτρους, (συν παύσεις, αλλά παύσεις εκεί που δεν έχουν κανένα νόημα να υπάρχουν, ναι, σωστά διαβάσατε, παράλογες παύσεις, διότι αυτές προκαλούν έκπληξη στην/στον θεατή,) μπορεί να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε ρόλο. Σάς φαίνεται υπερβολικό; Δοκιμάστε να ακολουθήσετε τις παραπάνω απλές συμβουλές με αυτά τα δύο αποσπάσματα που δίνονται στην συνέχεια.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ένας ρόλος είναι και πολλά πράγματα ακόμη. Όμως η φωνή είναι το 95 % της δουλειάς. Τα υπόλοιπα, τα παρά πολύ σπουδαία υπόλοιπα, είμαι το πέντε (5) τοις εκατό.

ΑΜΛΕΤ

Τώρα είμαι μόνος.

Τι άξεστος χωριάτης που είμαι;

Δεν είναι τρομερό;

που αυτός εδώ ο ηθοποιός

απλά με την φαντασία

με την προσποίηση πάθους

κάνει την ψυχή του

να δεχτεί την αυταπάτη

Now I’m alone.

What rogue and peasant slave am I?

Is it not monstrous?

that this player here

but in a fiction

in a dream of passion

could force his soul

so to his own conceit

Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ

«Η τραγωδία του Άμλετ, πρίγκηπος της Δανίας»

πράξη 2, σκηνή 2 μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη

ΜΗΔΕΙΑ

Φύγε. Άργησες, κι ο πόθος σου για την νεαρή γυναίκα σου

δεν κρύβεται άλλο. Να χαίρεσαι τον γάμο σου. – κι αν

οι θεοί το θελήσουν, γρήγορα θα το δεις πως ο γάμος σου

Δεν ήταν γάμος. Θάνατος ήταν

χώρει· πόθῳ γὰρ τῆς νεοδμήτου κόρης

αἱρῇ χρονίζων δωμάτων ἐξώπιος.

νύμφευ᾽· ἴσως γάρ, σὺν θεῷ δ᾽ εἰρήσεται,

γαμεῖς τοιοῦτον ὥστε θρηνεῖσθαι γάμον.

Ευριπίδου Μήδεια

(στίχοι 623-626) μετάφραση Γιώργου Χειμωνά