"γυναίκες σοκολατοφάγες" Φιλίπ Μπλασμπάν

Φιλίπ Μπλασπμάν

γυναίκες σοκολατοφάγες

Μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη

Βόλος, Μάϊος 2004

1.

Μια μικρή αίθουσα συσκέψεων. Τέσσερες γυναίκες. Η εμψυχώτρια αδειάζει μια σακούλα με σοκολάτες πάνω στο τραπέζι. Σοκολάτες κάθε είδους, κάθε εργοστασίου.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Νά ’μαστε λοιπόν εδώ! Τώρα ίσως αυτό σας φανεί λίγο αντιφατικό, ή ακόμη σαδιστικό, να αρχίζουμε δηλαδή μια τέτοια συνάντηση μ’ αυτόν τον τρόπο, να σας αραδιάζω μπροστά σας σοκολάτες. Ναι, ναι, μη φοβάστε να πείτε τη λέξη: σοκολάτα... σοκολάτα...

ΕΛΟΝΤΙ Σοκολάτα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι, ναι, ξέρω, πρέπει να φαίνεται περίεργο, αλλά έχουμε διαπιστώσει, οι συνάδελφοι μου του κέντρου κι εγώ, έχουμε, λοιπόν, διαπιστώσει ότι οι συμμετέχοντες, στο τέλος της συνεδρίας, τρέχουν στο πιο κοντινό περίπτερο - εδώ απ’ έξω, δεξιά, έχει ένα - και το λεηλατούν από σοκολάτες. Καθώς στη διάρκεια της συνεδρίας γίνεται διαρκώς λόγος για τη σοκολάτα, η επιθυμία για σοκολάτα στους συμμετέχοντες γιγαντώνεται μέχρι που φτάνει σ’ ένα σημείο μη επιστροφής, θά ’λεγα ένα σημείο εκρήξεως, ένα σημείο όπου πρέπει οπωσδήποτε να καταναλώσουν σοκολάτα. Αυτό βέβαια δεν είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός από τις συνεδρίες, το αντίθετο μάλιστα! Γι’ αυτό έχει επινοηθεί αυτή η επίδειξη. Δεν πρόκειται για ψυχολογικό βασανιστήριο, όχι, όχι, μπορείτε να πάρετε, να φάτε, αν έχετε τέτοια όρεξη, ή ένα κομμάτι ή και όλες τις σοκολάτες, κατά κανόνα όμως, οι συμμετέχοντες δεν το τολμούν, λίγοι βέβαια το κάνουν, σπάνια είναι αλήθεια, εν πάση_ι περιπτώσει μπορείτε να... Εντάξει; Ωραία.

Αυτή η πρώτη συνεδρία είναι για να βρεθούμε και να γνωριστούμε, να καταλάβει κάθε μιά σας ότι δεν είναι μόνη, ότι και άλλες έχουν πρόβλημα με την σοκολάτα, ότι έχουν το ίδιο πρόβλημα, αλλά και ταυτόχρονα διαφορετικό, διότι το πρόβλημα παίρνει διάφορες μορφές και αυτό είναι το σημαντικό, οι διαφορετικές μορφές, η αντιμετώπιση αυτών των διαφορετικών μορφών. Η αντιμετώπιση είναι το βασικό, να αισθανθείτε τα άλλα άτομα, να στηρίξτε τα άλλα άτομα, να τα βοηθείστε, έστω και μόνον ακούγοντάς τα, και μ’ αυτό τον τρόπο να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Πολύ συχνά, όταν τρώει κανείς σοκολάτα, είναι μόνος, μόνη, σχεδόν πάντοτε αυτό γίνεται στα κρυφά, σαν να ήταν μιά ντροπή, σαν να..., καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, και πρέπει οπωσδήποτε να σπάσει αυτή η απομόνωση, πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτεί κανείς το πρόβλημά του ως τέτοιο, ως πρόβλημα, ως πρόβλημα που το μοιράζεται με άλλα άτομα, αποτελείτε μέρη μιάς κοινότητας, η λέξη «κοινότητα» έχει πολυχρησιμοποιηθεί, ωστόσο έχει ουσιαστική σημασία, και μέσα σ’ αυτή την κοινότητα, χάρις σ’ αυτήν την κοινότητα, θα μπορέσετε τελικά να λύσετε το πρόβλημά σας. Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Όλοι μαζί. Μιά ομάδα.

Ωραία. Πρώτα-πρώτα, για ν’ αρχίσουμε, καθένας, ή μάλλον, συγνώμη, κάθε μιά, συνήθως είναι γυναίκες, υπάρχουν πότε-πότε και άντρες, κάθε μιά, λοιπόν, με τη σειρά, θα εξηγήσει τώρα, σε μένα αλλά και σε όλες σας, ποιό υπήρξε το δικό της συμβάν της απασφάλισης. Τι είναι αυτό το συμβάν της απασφάλισης; Είναι η αρχή όλων. Απασφάλιση, απασφαλίζω, βγάζω την ασφάλεια. Είναι κάτι που συνέβη στο παρελθόν και που σας υποχρεώνει να θέλετε να φάτε σοκολάτα. Πάντοτε υπάρχει κάποιο συμβάν απασφάλισης, είτε το γνωρίζετε συνειδητά, είτε είναι ασυνείδητο. Ακόμη κι αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, μιλήστε γι’ αυτό ακριβώς, για την έλλειψη συνειδητοποιήσεως, για το ότι δεν το βλέπετε. Θα διαπιστώσετε ότι είναι εξ ίσου αποκαλυπτικό για την κατάστασή σας. Ωραία. Λοιπόν; Ποιά θα αρχίσει;

ΛΙΛΙΑΝ Τι είναι αυτό, τώρα, το «συμβάν απασφάλισης»; Δεν θέλω να κάνω κριτική, αλλά είναι λίγο σαν φτηνή ψυχολογία, θέλω να πω το να εξετάζουμε μ’ έναν τόσο απλοϊκό τρόπο τις σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος, είναι λίγο... Καλά, εντάξει, δεν είμαι εδώ για να κάνω κριτική. Όχι. Σε μένα δεν υπάρχει συμβάν απασφάλισης. Θα μιλούσα μάλλον για διαχεόμενη παρουσία. Μία συνεχή παρουσία. Παρουσία η οποία γεννάται από μία απουσία. Απουσία η οποία με τη σειρά της απορρέει από μία παρουσία. Είναι λίγο περίπλοκο. Περιπλέκω πάντοτε τα πράγματα όταν προσπαθώ να...

Η γιαγιά μου, από την πλευρά της μητέρας μου, έζησε στην διάρκεια του πολέμου στο Βερολίνο, κλεισμένη σε μια ντουλάπα. Ήταν εβραία, η μόνη εβραία στην οικογένειά μας, είχε σημαντική θέση στη ζωή μου και χάρις σ’ αυτήν, ή μάλλον εξ αιτίας της, δεν ξέρω ακριβώς, εν πάση_ι περιπτώσει, έχω διατηρήσει πάντοτε μιά συμπάθεια για τον εβραϊκό λαό. Θέλω να πω, για παράδειγμα, ότι όταν κάνουν κριτική στο Ισραήλ, εντάξει, είναι λίγο χαζό, αλλά, κάτι παθαίνω, όχι πως οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν δικαίωμα για μια πατρίδα, κι αυτοί έχουν δικαίωμα, δεν είμαι αντίθετη, αλλά... Ξέφυγα... Λοιπόν, με δυό λόγια, η γιαγιά μου, στον πόλεμο, ζούσε στο Βερολίνο, και τότε δεν ήταν το πιο κατάλληλο μέρος για να κρυφτεί μιά εβραία. Γι’ αυτό έζησε στην ντουλάπα. Έζησε σχεδόν τέσσερα χρόνια σε μιά ντουλάπα. Έζησε χάρις σ’ αυτή τη ντουλάπα και χάρις στην φράου Χόφμαν, την κυρία που είχε την ντουλάπα.

Η φράου Χόφμαν ήταν δασκάλα της γιαγιάς μου. Στις αρχές της δεκαετίας του τριάντα, πριν την άνοδο του Χίτλερ, οι γονείς της γιαγιάς μου είχαν γνωρίσει την φράου Χόφμαν σε μιά δεξίωση όπου ήταν και Βάλτερ Μπέντζαμιν. Τον ξέρετε ποιός είναι... Ο περίφημος Βάλτερ Μπέντζαμιν;... Καλά για τον περισσότερο κόσμο δεν λέει τίποτα, δεν πειράζει... Λοιπόν, η γιαγιά μου ήταν στην ντουλάπα, έβγαινε μόνον για να κάνει έναν περίπατο μέσα στο σαλόνι, πήγαινε στην τουαλέτα, διάβαζε, έμπαινε φως στην ντουλάπα από μιά χαραμάδα κι έτσι διάβαζε. Διάβασε παρά πολύ εκείνα τα τέσσερα χρόνια. Η γιαγιά μου ήταν μιά γυναίκα αποφασιστική και πεισματάρα. Δυνατή. Είχε μια τρομερή δύναμη. Στον πόλεμο, ως γνωστόν, λείπανε τα πάντα, η φράου Χόφμαν δεν μπορούσε να αγοράσει περισσότερα τρόφιμα γιατί οι γείτονες θα υποψιάζονταν, δεν ήταν καθόλου εύκολα τα πράγματα, παρ’ όλα αυτά η γιαγιά μου επέζησε.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος και η γιαγιά μου μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε, αναρωτήθηκε τι της είχε λείψει πιο πολύ. Και είπε: η σοκολάτα! Κι άρχισε να αγοράζει σοκολάτες. Δεν έγινε σοκολατομανής όπως εγώ, άλλα πάντως την απολάμβανε. Ο πατέρας μου αντίθετα μεγάλωσε σε μιά οικογένεια όπου υπήρχε πολύ σοκολάτα. Του δίνανε να τρώει τόσο πολύ σοκολάτα, ώστε στο τέλος την σιχάθηκε. Σε σημείο που όταν περνούσε έξω από μιά σοκαλατοποιία, μύριζε την σοκολάτα και τον έπιανε ναυτία. Έτσι στο σπίτι μας δεν υπήρχε σοκολάτα. Ποτέ δεν αγοράζαμε. Όταν ήμουνα μικρή και με πηγαίνανε σε γενέθλια από άλλα παιδιά, έτρωγα στα κρυφά σοκολάτα, δεν ήθελα να με δουν οι δικοί μου, κυρίως ο πατέρας μου, αισθανόμουνα ένοχη. Αλλά όσο αισθανόμουνα ένοχη, τόσο πιο πολύ ήθελα να φάω σοκολάτα.

Αυτά λοιπόν. Αλλά δεν υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο συμβάν, αίτιο. Όχι, δεν υπήρξε.

ΜΑΡΙΕΛ Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Να διηγούμαι τα προβλήματά μου. Δεν μπορώ να μιλάω. Εγώ δεν είμαι εδώ. Εγώ είμαι έξω. Ο κόσμος είναι μακριά από μένα. Δεν μ’ αγγίζει. Είναι σαν να βλέπω μιά ταινία. Κυττάζω μόνον. Μερικές φορές υποφέρω. Όλος ο κόσμος υποφέρει. Κάποιες φορές. Αλλά δεν είμαι εγώ που υποφέρω. Είναι μιά άλλη. Που την κυττάζω. Σαν ταινία.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και η σοκολάτα;

ΜΑΡΙΕΛ Ποιά σοκολάτα;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν τρως σοκολάτα;

ΜΑΡΙΕΛ Α, ναι, σοκολάτα. Εγώ δεν είμαι κουλτουριάρα. Δεν είμαι καμιά μαλακιασμένη. Εγώ νοιώθω τα πράγματα. Δεν διαβάζω. Δεν πάω σινεμά. Δεν έχω σπουδάσει. Δεν είχα καιρό. Δεν έχω μάθει πολλά πράγματα. Εκτός από την σοκολάτα. Αυτή την ξέρω πολύ καλά. Όσο γίνεται καλύτερα. Όλες τις μάρκες. Όλα τα χρώματα. Όλες τις γεύσεις. Όλα. Ξέρετε ότι από τότε που οι ελβετοί αγόρασαν την σοκολατοβιομηχανία Κοτ ντ’ Ορ, η γεύση της σοκολάτας γάλακτος έχει αλλάξει λιγάκι; Έγινε λίγο πιο γλυκιά. Κανένας δεν το κατάλαβε. Εχτός από μένα.

Ξέρετε ότι οι γυναίκες που δουλεύουν σε σοκολατοβιομηχανίες γίνονται στείρες; Και μετά, όταν σταματήσουν να δουλεύουν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ξαναγίνονται καλά. Αλλά όσο καιρό δουλεύουν εκεί, υπάρχει κάτι, μέσα στις αναθυμιάσεις του κακάου, που εμποδίζει την ωορρηξία. Το ξέρατε αυτό εσείς;

Υπάρχουν άνθρωποι που αν βρίσκονται σε στερητικό σύνδρομο, μπορούν να μυρίσουν τη σοκολάτα από εκατό μέτρα. Και η σοκολάτα η ίδια δεν παχαίνει, αυτό που παχαίνει είναι το γάλα και η ζάχαρη. Η μαύρη σοκολάτα δεν παχαίνει καθόλου. Και οι ινδιάνοι της Νότιας Αμερικής ανακάτευαν τη σοκολάτα μ’ ένα οινοπνευματώδες ποτό από ρίζες και έκαναν ένα μαγικό φίλτρο! Και εδώ και αιώνες οι Πάπες της Ρώμης, μαζί με τον καφέ τους, τρώνε μικρούς κύβους από σοκολάτα μαύρη, πολύ μαύρη, με περισσότερο από ογδόντα τοις εκατό κακάο, και τους κύβους τους πασπαλίζουνε με πράσινο πιπέρι. Τα ξέρατε όλα αυτά εσείς;

Και η σοκολάτα είναι για τα σκυλιά αφροδισιακό και για τα λευκά ποντίκια, όχι για τα γκρι, μόνο για τα λευκά, είναι δηλητήριο. Κάποτε είχανε επιχειρήσει να απαγορεύσουνε την σοκολάτα στη Σουηδία γιατί την θεωρούσαν ναρκωτικό. Και οι σκλάβοι στην Αϊτή δεν είχαν δικαίωμα να τρώνε σοκολάτα, κι άμα τους πιάνανε να τρώνε, τους καταδικάζανε σε θάνατο. Το ξέρατε;

Και ξέρετε ότι υπάρχουνε διακόσια επτά λικέρ σοκολάτας, επτά μπύρες με σοκολάτα, και ένα οινόπνευμα από σοκολάτα; Και ότι η σοκολάτα στην πραγματικότητα διευκολύνει την λειτουργία των εντέρων; Και ότι ο χημικός τύπος του κακάου είναι από τους μεγαλύτερους που υπάρχουν στα τρόφιμα; Κανένας δεν τα ξέρει αυτά. Εχτός από μένα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Αλλά θέλεις, δεν θέλεις να σταματήσεις να τρως σοκολάτα;

ΜΑΡΙΕΛ Ναι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί;

ΜΑΡΙΕΛ Τι γιατί;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Έτσι που μιλάς φαίνεται να βρίσκεις ότι είναι πάρα πολύ καλό να τρως σοκολάτα, μιλάς σαν να είναι η σοκολάτα το βασικό πράγμα στη ζωή σου.

ΜΑΡΙΕΛ Και λοιπόν;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Καλά, καλά...

ΕΛΟΝΤΙ Ούτε και για μένα υπάρχει αυτό που... πως το είπατε;... στιγμή της απόφραξης;... α, ναι, συμβάν της απασφάλισης. Όχι, εγώ δεν ξέρω καμία στιγμή που να άρχισα να τρώω σοκολάτα. Απλά πάντοτε έτρωγα σοκολάτα, πάρα πολύ σοκολάτα. Πάντοτε υπερβολικά. Και πάντοτε... Πρέπει να το τονίσω αυτό, πάντοτε ήμουνα βουλιμική. Και ανορεξική. Πότε το ένα, πότε το άλλο. Έξη μήνες το χρόνο βουλιμική και το άλλο εξάμηνο ανορεξική. Βέβαια όχι με τόση κανονικότητα, αλλά περίπου. Τώρα πάω καλύτερα, προσέχω τον εαυτό μου, τον ελέγχω καλύτερα. Έκανα ψυχανάλυση και αυτό βοήθησε αρκετά. Αλλά το μόνο που δεν ελέγχω είναι η σοκολάτα. Όλο και λιγότερο πλέον μπορώ να την ελέγξω. Γι’ αυτό και είμαι εδώ.

Εντάξει, ξέρω ότι δεν έχω γίνει το τέλειο άτομο επειδή έκανα μια ψυχανάλυση. Είμαι πάντοτε αρκετά δυστυχισμένη... ή μάλλον όχι, όχι δυστυχισμένη, δεν είναι αυτή η σωστή λέξη, δεν αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Αλλά τώρα μπορώ να κυριαρχώ πάνω στην κακοδιάθεσή μου. Όμως ο πόνος υπάρχει πάντοτε. Μέσα μου. Πολύ καθαρά. Είναι αλήθεια ότι έχεις την εντύπωση ότι σχεδόν σ’ έχουνε πιάσει κορόϊδο μετά από κάθε θεραπεία, ο,τιδήποτε θεραπεία, φροϋδική ή κλασσική, ο,τιδήποτε, στο τέλος λες στον εαυτό σου: «τι, αυτό ήταν; τώρα είναι ακόμη χειρότερα από πριν.» Διότι πριν δεν το έπαιρνες και πολύ στα σοβαρά, ενώ τώρα υποφέρεις συνειδητά, με καταλαβαίνετε;

Όσο για τους δικούς μας... Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο καταστροφικοί μπορούν να γίνουν οι δικοί μας. Ο πατέρας μου, για παράδειγμα, μιλάμε πολύ για πατεράδες, ε; το έχετε παρατηρήσει; ο πατέρας μου ήταν πάντοτε πολύ καλός μαζί μου. Ήταν χήρος, η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουνα ακόμη βρέφος, σε αυτοκινητιστικό. Την χτύπησε ένα λεωφορείο, σκοτώθηκε επί τόπου. Ο πατέρας μου ήταν πάντοτε καλός, προστατευτικός υπερβολικά, όταν ήμουνα μικρή αυτό το πράγμα με έπνιγε και μετά έγινε ακόμη χειρότερο, ήταν ανυπόφορο, ο πατέρας μου πάντοτε να με προσέχει, να ανησυχεί, να θέλει να με βοηθήσει, να με περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, να προσέχω μην να καταπιώ στραβά και πνιγώ. Χώρια το πόδι μου. Με είχε γαμήσει το πόδι μου. Είχα προβλήματα με το αριστερό μου πόδι, μιά παραμόρφωση εκ γενετής, τουλάχιστον έτσι νόμιζα, εκ γενετής. Όλη την παιδική μου ηλικία, μου κάνανε ένα σωρό εγχειρήσεις, ώστε να μπορεί το αριστερό μου πόδι να μοιάζει με το δεξί. Εντάξει, δεν απέκτησα πόδι σαν μανεκέν, αλλά φανταστείτε ότι προηγουμένως κούτσαινα, το ένα πόδι μου ήταν πιο κοντό από το άλλο, τα παιδιά στο σχολείο με κοροϊδεύανε, ήτανε όλα τους κωλόπαιδα. Και στο σπίτι ο πατέρας μου, πάντοτε να με ρωτάει συνέχεια: «Είσαι καλά κοριτσάκι μου; είσαι καλά κοριτσάκι μου;». Δεν άντεχα πλέον. Αποτέλεσμα: ανορεξία-βουλιμία, από έξη μήνες κάθε μιά τους. Βέβαια υπήρχαν κι άλλες αιτίες. Τέλος πάντων.

Πήγα λοιπόν σ’ έναν ψυχαναλυτή, από τους πιο τυπικούς φροϋδιστές, ο άνθρωπος είχε αφήσει και μούσι για να μοιάζει με τον Φρόϋντ. Και μιλούσα, μιλούσα, υπέφερα, διηγιόμουνα, έκανα όλα αυτά τα σχετικά. Και κάποια στιγμή φτάνουμε στο ψητό, και το ψητό ήταν ο πατέρας μου... Δηλαδή εγώ έφτασα, ο ψυχαναλυτής δεν μιλούσε πολύ, ήτανε καθ’ εαυτού φροϋδιστής. Ο πατέρας μου, λοιπόν.

Τώρα θα μου πείτε: πλήρωσες δυόμιση χιλιάδες φράγκα την συνεδρία για να ανακαλύψεις αυτό; Αλλά όχι, για μένα αυτό δεν φαινότανε, δεν μπορούσα να το δω. Τελικά, κατάλαβα. Και αποφάσισα να μιλήσω στον πατέρα μου, να του πω, μιά και καλή: «Μπαμπά, κύττα να δεις, υπάρχει κάτι ανάμεσα μας, δεν το συζητάμε, αλλά υπάρχει, κάνουμε τους ευγενικούς, αλλά... Τι συμβαίνει λοιπόν;»

Είχα αποφασίσει να μιλήσω, αλλά για πολύ καιρό δεν έκανα τίποτα, δεν τολμούσα να μιλήσω. Το είχα απλώς αποφασίσει κι αυτό ήταν αρκετό.

Κάποια στιγμή βαρέθηκα να λέω στον εαυτό μου ότι θα του μιλήσω χωρίς όμως τελικά να του μιλάω και έτσι του μίλησα. Ήταν πολύ σκληρό, και για ’κείνον και για μένα, αλλά το έκανα. Ήθελα να μιλήσουμε. Και μιλήσαμε. Εκείνος μίλησε. Δυσκολεύτηκε, αλλά τα είπε όλα. Μου διηγήθηκε μιά ιστορία.

Όταν πέθανε η μητέρα μου, εκείνος άρχισε να πίνει. Έπινε όλη τη μέρα. Από το πρωί ως το βράδυ. Και φρόντιζε κι εμένα. Με τάϊζε, με πήγαινε στον βρεφικό σταθμό, με άλλαζε, και ένα βράδυ, είχε στρώσει μια κουβέρτα στο πάτωμα και με είχε βάλει εκεί να παίζω με μιά κουδουνίστρα και περίμενε να νυστάξω. Ήμουνα μωρό, πέντε-έξη μηνών και περιμένοντας να νυστάξω, έπινε ουίσκυ. Ένα ποτήρι, δεύτερο, τρίτο, έκτο, έβδομο... Έγινε τύφλα στο μεθύσι. Εγώ έκλαιγα. Αυτός σηκώθηκε. Έκανε ένα βήμα προς τα μπρος, προς το μέρος μου. Πάτησε πάνω στο πόδι μου. Ήταν σωματώδης, πολύ βαρύς ο πατέρας μου. Αμέσως με πήγε στο νοσοκομείο και μέχρι τα δεκαεπτά μου κούτσαινα.

Αυτά. Τώρα το ξέρω και ο πατέρας μου ξέρει ότι το ξέρω. Και λοιπόν; Και τι βγαίνει που το ξέρω; Τίποτα. Ή πολύ λίγο. Βγήκε κάτι, αλλά πολύ λίγο. Δεν είμαι πλέον ανορεξική, ή, για την ακρίβεια, είμαι λιγότερο ανορεξική και λιγότερο βουλιμική. Έχω ακόμη τέτοιες τάσεις, αλλά είναι απλώς τάσεις, μπορώ να τις παλέψω. Αλλά γενικά η ψυχανάλυση με βοήθησε, ακόμη και μόνο που την κάνεις, απλά και μόνο που πηγαίνεις εκεί, που πληρώνεις, που γυρίζεις μετά, όλα αυτά με βοήθησαν.

Και το που τα ξέρω όλα, την ιστορία με τον πατέρα μου, με βοήθησε σε τι; Και τον ίδιο τον πατέρα μου, σε τι τον βοήθησε; Διότι τώρα ο πατέρας αισθάνεται απέναντί μου ακόμη λιγότερο άνετα, είναι ακόμη πιο προστατευτικός όλη την ώρα. Τώρα ξέρει ότι ξέρω, οι ενοχές του έχουν πολλαπλασιαστεί, με κυττάει όπως κυττάνε τα σκυλάκια και μου λέει: ««Είσαι καλά κοριτσάκι μου;, είσαι καλά κοριτσάκι μου;», κάθε δέκα λεπτά. «Είσαι καλά, ζουζουνάκι μου;». Δεν το αντέχω πλέον. Ξέρει πως το ξέρω, πρέπει να ζήσει μ’ αυτό και έχω την εντύπωση ότι με μισεί, κατά βάθος. Τώρα το έχω καταλάβει. Αλλά, εντάξει, δεν είμαι πλέον ανορεξική, ούτε βουλιμική. Και είναι έτσι καλύτερα; Δεν ήταν καλύτερα όταν δεν ήξερα;

Η σοκολάτα; Η σοκολάτα υπάρχει πάντα, τρώω όσο και πριν, ίσως και περισσότερο. Έχω προβλήματα με το συκώτι μου, αυτός είναι ο λόγος που έχω έρθει εδώ. Διότι μετά από όλα αυτά που σας λέω... Μιλάω πολύ ε; Το ξέρω, μιλάω πολύ εύκολα. Αλλά πάλι δεν είμαι βέβαιη, ίσως να είναι λάθος, ίσως δεν έπρεπε να έρθω, αλλά, εντάξει, έχω έναν γκόμενο κι αυτός μου είπε νά ’ρθω, κι έχω πραγματικά πρόβλημα με το συκώτι. Παρ’ όλα αυτά δεν νομίζω ότι θα πάθω κίρρωση εξ αιτίας της σοκολάτας! Αλλά έτσι κι αλλοιώς, κάποια στιγμή θα πεθάνω, είτε καταπολεμήσω τη σοκολάτα, είτε αδιαφορήσω, δεν ξέρω, δεν ξέρω, συγνώμη...

2.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ωραία. Λοιπόν, τώρα θα περάσουμε στην επόμενη φάση. Αυτό που θα κάνουμε, όλες μαζί, είναι να ψάξουμε. Να σκάψουμε μέσα μας, να σκάψουμε τις ζωές μας...

ΛΙΛΙΑΝ Τις ζωές μας;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Συγνώμη;

ΛΙΛΙΑΝ Τις δικές μας ζωές;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι. Τρόπος του λέγειν, βέβαια. Εγώ είμαι απλώς η εμψυχώτρια της ομάδας. Για σας γίνεται όλο αυτό, όχι για μένα, ή τουλάχιστον μόνον έμμεσα για μένα, κι εγώ βέβαια εμπλέκομαι, είμαι άνθρωπος, δεν είμαι ρομπότ, αλλά την ομάδα την αποτελείτε εσείς.

Το ιδεώδες θα ήτανε να μην πω εγώ ούτε μία λέξη, ακόμη-ακόμη να μην είμαι καν παρούσα, να λειτουργήσετε εσείς όλες μαζί. Βέβαια αυτή η ιδεατή κατάσταση είναι αδύνατο να επιτευχθεί, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά θα δείτε, πολύ γρήγορα, να εγκαθίσταται μιά δυναμική ανάμεσά σας, και αυτή η δυναμική θα σας επιτρέψει να καταλάβετε καλύτερα, να αντιληφθείτε καλύτερα, την σχέση σας με την σοκολάτα, να δείτε πώς η σοκολάτα ριζώνει μέσα στη ζωή σας και πώς...

ΜΑΡΙΕΛ Με συγχωρείτε...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Με συγχωρείς. Εδώ μιλάμε στον ενικό.

ΜΑΡΙΕΛ Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τι;

ΜΑΡΙΕΛ Εγώ έχω ένα πρόβλημα κι αυτό είναι η σοκολάτα. Και θέλω να βρω την υγεία μου.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ο όρος «βρίσκω την υγεία μου» ίσως δεν είναι εντελώς επαρκής. Εδώ δεν πρόκειται, ας πούμε, για αναφυλαξία. Θα προτιμούσα να μιλάμε για αντιμετώπιση. Θα αντιμετωπίσετε ένα τράνταγμα, ένα σοκ και περί αυτού πρόκειται.

ΜΑΡΙΕΛ Πρέπει να μιλάμε για τις ζωές μας;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τις ζωές μας;

ΜΑΡΙΕΛ Ναι, αυτό είπατε...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Αυτό είπες!

ΜΑΡΙΕΛ Θα μιλήσουμε για τις ζωές μας. Εγώ δεν μπορώ. Η ζωή μου δεν αφορά κανέναν. Δεν θέλω να θεραπευτώ από τη ζωή μου. Θέλω να θεραπευτώ από τη σοκολάτα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Σε καταλαβαίνω. Σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Κυττώντας από τη σκοπιά σου, έχεις δίκαιο, αλλά, πως να το πω;... Απλά, θα σου έλεγα ότι τίποτα δεν βγαίνει από το τίποτα.

ΜΑΡΙΕΛ Μα έχω πληρώσει. Και μάλιστα για μένα ήταν και ακριβά. Δεν είναι τίποτα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι , δεν άκουσες τι ακριβώς είπα.

ΜΑΡΙΕΛ Ναι, σας άκουσα, δεν είμαι κουφή!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι, δεν εννοούσα αυτό. Δεν μιλούσα για χρήματα... Λοιπόν, ας μιλήσουμε για χρήματα, ας τολμήσουμε να μιλήσουμε γι’ αυτά. Κατά κανόνα, δεν μιλάμε για χρήματα, αλλά, εδώ, μέσα σ’ αυτήν την ομάδα, νομίζω ότι είναι σημαντικό να το ξεκαθαρίσουμε. Εάν πληρώνετε τις συνεδρίες, είναι για να μπορείτε να συμμετέχετε. Είναι μιά δοκιμασία, μιά θυσία που πρέπει να κάνετε για να...

ΕΛΟΝΤΙ Αλλά αυτά τα χρήματα επιτρέπουν σε σας να ζείτε!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι, προφανώς... Μου επιτρέπουν να ζω. Αλλά εντάξει, εδώ το θέμα είστε εσείς, όχι εγώ. Η ομάδα είστε εσείς...

ΕΛΟΝΤΙ Ναι, αλλά αυτός είναι ο πραγματικός λόγος!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ποιός πραγματικός λόγος;

ΕΛΟΝΤΙ Εάν σας πληρώνουμε, είναι ώστε εσείς να μπορείτε να ζείτε από αυτές τις συνεδρίες. Για σας είναι ένα επάγγελμα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι μόνον. Ξέρεις ότι έχω φτάσει σε σημείο να αρνηθώ συμμετοχή σε άτομα που δεν πληρώνουν τα ίδια, αυτά δηλαδή που μου στέλνουν, συμβαίνει κι αυτό, διάφορα κοινωνικά ιδρύματα, οι οικογένειές τους, διάφορες τέτοιες περιπτώσεις. Διότι δεν επενδύουν κάτι τα ίδια!

ΛΙΛΙΑΝ Και δηλαδή;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τι δηλαδή;

ΛΙΛΙΑΝ Πρέπει απαραιτήτως να επενδύσει κανείς; Να βάλλει λεφτά; Διαφορετικά δεν υπάρχει αποτέλεσμα;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι, χρειάζεται κάτι. Χρειάζεται να θυσιαστεί κάτι.

ΜΑΡΙΕΛ Εγώ δεν μπορώ. Εμένα η ζωή μου δεν είναι ευχάριστη. Έχω διάφορες ιστορίες. Δεν μπορώ να σας τα πω. Και δεν αφορούν κανέναν.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Σε... Σε καταλαβαίνω. Σε καταλαβαίνω πολύ καλά, αλλά η στάση αυτή, ξαναλέω σε καταλαβαίνω, δεν βοηθάει. Πρέπει να ανοίξεις τον εαυτό σου.

ΜΑΡΙΕΛ Να ανοίξω τον εαυτό μου;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ν’ ανοίξεις τον εαυτό σου. Σε μένα, σε μας, δηλαδή στην ομάδα... Και στον ίδιο σου τον εαυτό.

ΜΑΡΙΕΛ Να ανοίξω τον εαυτό μου;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ν’ ανοίξεις τον εαυτό σου, ναι.

ΜΑΡΙΕΛ Δεν καταλαβαίνω.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ανοίγω τον εαυτό μου, είναι απλό, ξεκάθαρο.

ΜΑΡΙΕΛ Όχι. Διότι τι ακριβώς εννοείτε λέγοντας «ανοίγω»;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μίλα μου στον ενικό. Εδώ μιλάμε στον ενικό. Αυτό επιτρέπει μιά καλύτερη δυναμική στην ομάδα...

ΛΙΛΙΑΝ Εγώ δεν το νομίζω. Γιατί να αρχίσουμε τόσο νωρίς να μιλάμε στον ενικό. Δεν γνωριζόμαστε.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ο πληθυντικός αριθμός είναι κάτι το προσποιητό.

ΛΙΛΙΑΝ Α, όχι, καθόλου. Βάζει μιά απόσταση. Και είτε το θέλετε είτε όχι, έχουμε μία απόσταση. Ίσως κάποια στιγμή να πλησιάσουμε, ίσως, αλλά προς το παρόν, έχουμε ακόμη μία απόσταση. Προς το παρόν είναι ο ενικός αριθμός που φαίνεται προσποιητός.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τέρμα! Δεν πάει άλλο! Σταματάμε! Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι.

ΕΛΟΝΤΙ Έτσι; Τι έτσι;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Είστε επιθετικές, απίστευτα επιθετικές. Σε ό,τι και να κάνω, σε ό,τι και να πω, εναντιώνεστε. Από την άλλη πλευρά, αναγνωρίζω, ότι πρόκειται, αναντίρρητα, για μιά δυναμική της ομάδας, δεν την καταδικάζω, την επισημαίνω, αλλά, εντάξει, την βρίσκω μάλλον αρνητική, αυτή τη δυναμική της ομάδας... Λοιπόν, θα ξαναρχίσουμε, εντελώς από την αρχή, ξαναβάζοντας τις αρχικές ερωτήσεις: γιατί έχετε έρθει εδώ;

ΛΙΛΙΑΝ Εδώ; Θέλετε να πείτε σ’ αυτήν την ομάδα εμψύχωσης;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι.

ΜΑΡΙΕΛ Για την σοκολάτα.

ΛΙΛΙΑΝ Ναι, γι αυτό, για να σταματήσουμε να τρώμε σοκολάτα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μόνο γι’ αυτό;

ΕΛΟΝΤΙ Τίποτα άλλο εκτός από αυτό.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μάλιστα. Και όμως όλες κάνετε λάθος.

ΕΛΟΝΤΙ Τι λάθος;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν έχετε έρθει στην σωστή διεύθυνση. Εάν το πρόβλημά σας είναι η σοκολάτα και τίποτα άλλο εκτός από τη σοκολάτα, τότε σταματήστε να τρώτε σοκολάτα. Είναι πολύ απλό.

ΕΛΟΝΤΙ Δηλαδή, πώς είναι τόσο απλό;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μα, ναι. Σταματήστε να σκέφτεστε τη σοκολάτα. Σταματήστε να την αγοράζετε. Σταματήστε να την τρώτε. Αυτό είναι όλο.

ΛΙΛΙΑΝ Αυτό είναι μαλακία!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και βέβαια είναι εντελώς μαλακία.

ΛΙΛΙΑΝ Και βέβαια υπάρχει και κάτι άλλο και δεν είναι μόνο η σοκολάτα. Η σοκολάτα αρέσει γιατί έχει ωραία γεύση, είναι γλυκιά, είναι πολύ ωραία όταν λειώνει κάτω από τη γλώσσα, είναι ωραία όπως τα πρωϊνά που ξυπνάς μεν, αλλά παραμένεις κάτω από τα ζεστά σκεπάσματα. Αλλά αν τρώει κανείς τόσο πολύ σοκολάτα, αυτό και βέβαια σημαίνει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, αλλά εγώ αυτό το κάτι άλλο δεν θέλω να μου το ψαχουλεύουν.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν είναι θέμα να σου το ψαχουλέψουν, είναι θέμα να ανοίξετε τους εαυτούς σας. Αυτή είναι η λέξη-κλειδί: άνοιγμα. Πρέπει να ανοίξετε τον εαυτό σας.

ΜΑΡΙΕΛ Να τον ανοίξω;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όλοι έχουμε στεναχώριες, προβλήματα, περισσότερο ή λιγότερο οδυνηρά, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά. Όλοι έχουμε τις εμμονές μας, τις νευρώσεις μας, τα άγχη μας. Το πρώτο βήμα είναι να τα αποδεχτούμε. Αυτό σημαίνει να τα αντιμετωπίσουμε.

ΜΑΡΙΕΛ Ναι, αλλά γιατί αυτό το άνοιγμα; Τι ακριβώς πρέπει να ανοίξουμε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Λοιπόν, συγνώμη που θα σου μιλήσω τόσο ανοιχτά, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή παρά να μιλήσω ανοιχτά. Συγνώμη, λοιπόν, αλλά κάνεις τη ηλίθια. Και είσαι πολύ λιγότερο ηλίθια από όσο θέλεις να πιστέψουμε.

ΛΙΛΙΑΝ Δεν μπορείτε να μιλάτε έτσι!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν μπορείς! Είπαμε, στον ενικό αριθμό.

ΛΙΛΙΑΝ Δεν μπορείτε να μιλάτε έτσι. Την μειώνετε.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι μόνον δεν την μειώνω, αλλά αντίθετα...

ΕΛΟΝΤΙ Ναι, ναι, αυτό ακριβώς κάνετε τώρα...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Σταματήστε!

ΕΛΟΝΤΙ Όχι δεν σταματάμε! Για ποιές μας περνάτε; Παριστάνετε τον γκουρού...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Εγώ; Εγώ παριστάνω τον γκουρού;

ΛΙΛΙΑΝ Είναι φανερό ότι μας επιβάλλεστε από τα πάνω!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μα πρέπει να το κάνω. Χρειάζεται. Διαφορετικά δεν θα έχετε μιά εξωτερική ματιά!

ΕΛΟΝΤΙ Θέλουμε μιά ματιά από απόσταση, όχι μιά ματιά από πάνω μας.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Πιστεύετε ότι σας επιβάλλομαι από τα πάνω; Ότι σας χειραγωγώ; Ειλικρινά πιστεύετε ότι σας χειραγωγώ;

ΜΑΡΙΕΛ Μιλάτε πάρα πολύ. Και οι τρεις σας μιλάτε πάρα πολύ. Δεν είμαι ηλίθια. Καταλαβαίνω αυτά που λέτε, αλλά πρέπει να κάνω προσπάθεια για να καταλάβω. Μιλάτε μπερδεμένα. Δεν συζητάτε, κάνετε διαλέξεις!

ΛΙΛΙΑΝ Ε, για το επίπεδο που βρίσκεσαι, μπερδεμένα είναι. Εντάξει!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ακούστε αυτά που λέει και μην την μειώνετε.

ΛΙΛΙΑΝ Μα κάνει την έξυπνη. Μόλις κάποια ’πεί κάτι, αμέσως αυτή να ’πεί το αντίθετο. Το κάνει συστηματικά.

ΜΑΡΙΕΛ Δεν είναι αλήθεια.

ΕΛΟΝΤΙ Η πεθερά μου αυτό κάνει συνέχεια!

3.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Λοιπόν, λοιπόν, σας παρακαλώ... σας παρακαλώ. Δεν ήρθαμε εδώ για να κάνουμε κριτική η μία την άλλη. Είμαστε εδώ για τη σοκολάτα, έτσι τουλάχιστον είπατε, ή όχι; Ωραία, ξέρετε τι θα κάνουμε τώρα; Για να χαλαρώσουμε λίγο. Θα κάνουμε ένα brainstorming.

ΛΙΛΙΑΝ Ουάου!

ΜΑΡΙΕΛ Τι θα κάνουμε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Είναι μιά τεχνική που αναπτύχθηκε από τους διαφημιστές για να βγάζουμε στην επιφάνεια ιδέες που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Για να το κάνουμε, το πιο απλό πράγμα είναι να το προσπαθήσουμε και θα δεις...

ΜΑΡΙΕΛ Δηλαδή τι να προσπαθήσουμε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Λοιπόν, κάθε μιά με τη σειρά...

ΕΛΟΝΤΙ Κι εσείς;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Κι εγώ.

ΕΛΟΝΤΙ Ωραία, διότι για να δουλέψει αυτό το πράγμα πρέπει να συμμετέχουν όλοι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Το ξέρω. Κάθε μιά με τη σειρά της θα ’πεί μιά λέξη που τη συσχετίζει με την σοκολάτα.

ΜΑΡΙΕΛ Τι είδους λέξη;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν έχει σημασία. Η πρώτη λέξη που θα έρθει στο μυαλό. Συμφωνείτε; Πάμε; Αρχίζω... Μαύρη!

ΛΙΛΙΑΝ Συκώτι.

ΕΛΟΝΤΙ Πικρή.

ΜΑΡΙΕΛ Τώρα πρέπει να ’πώ μιά λέξη, ε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Το βασικό είναι να μην σταματάς τη διαδικασία! Λες τη πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό, όποια και να είναι αυτή! Κατάλαβες;

ΜΑΡΙΕΛ Ναι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ωραία. ξαναρχίζω...εεε, υγείας!

ΛΙΛΙΑΝ Ελέφαντας.

ΕΛΟΝΤΙ Έρωτας.

ΜΑΡΙΕΛ Ελέφαντας; Γιατί ελέφαντας;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Δεν σταματάμε τη διαδικασία!

ΛΙΛΙΑΝ Επειδή έχει έναν ελέφαντα στη συσκευασία από τις σοκολάτες Κοτ ντ’ Ορ.

ΜΑΡΙΕΛ Α, ναι... Καλά... πρέπει να βρω μια λέξη...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μη σκέφτεσαι! Πες τη πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό...

ΜΑΡΙΕΛ Ναι, ναι... δεν σκέφτομαι...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τώρα, για να καταλάβω, με γράφεις κανονικά!;

ΜΑΡΙΕΛ Όχι, δεν...

ΛΙΛΙΑΝ Τώρα είστε εσείς η επιθετική.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι, δεν είμαι καθόλου... Ή μάλλον, ναι, ναι, είμαι επιθετική. Προφανώς και είμαι επιθετική! Διότι κατεδαφίζετε αυτό που προσπαθώ να οικοδομήσω! Συστηματικά!

ΜΑΡΙΕΛ Λαμπραντόρ!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Συγνώμη;

ΜΑΡΙΕΛ Η λέξη είναι λαμπραντόρ. Το σκυλί. Όταν ήμουνα μικρή, έκλεβα λεφτά από τη πιατοθήκη της μαμάς μου. Τα έκρυβε μέσα σ’ ένα βάζο. Όταν πήγαινα βόλτα με τον σκύλο μου, αγόραζα από το μπακάλικο της γειτονιάς μιά σοκολάτα. Αν έκανε καλό καιρό, έπαιρνα υγείας. Αν έβρεχε, έπαιρνα γάλακτος. Αυτή ήταν πιο γλυκιά. Έδινα πάντοτε στον σκύλο μου ένα κομμάτι. Το σκυλί μου ήταν λαμπραντόρ. Είχε καρκίνο. Έπρεπε να του κάναμε ένεση για ευθανασία. Το κρατούσα στις αγκαλιά μου, όταν ο κτηνίατρος του έκανε την ένεση. Έπειτα το έθαψα. Μέσα σε μιά αλάνα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μετά, είχες άλλο σκυλί;

ΜΑΡΙΕΛ Όχι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όταν τρως σοκολάτα, σκέφτεσαι τον σκύλο σου;

ΜΑΡΙΕΛ Όχι. Ας ξαναγυρίσουμε εδώ, στο παιχνίδι σας. Λοιπόν έψαξα και βρήκα μιά λέξη. Λαμπραντόρ. Εντάξει;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μετά που... μετά το θάνατο του σκύλου σου, δεν ξανάφαγες ποτέ σοκολάτα;

ΜΑΡΙΕΛ Ίσα-ίσα, ακόμη περισσότερο. Μάλιστα όταν ήμουνα δεκαεννέα ετών, είχα φάει πάρα πολύ σοκολάτα.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί; Τι έγινε τότε;

ΜΑΡΙΕΛ Άρχισα να δουλεύω. Είχα αρκετά χρήματα, πολύ περισσότερα από πριν. Μπορούσα να αγοράζω περισσότερες σοκολάτες.

ΕΛΟΝΤΙ Να ένα συμβάν απασφάλισης κάτω από τη μύτη σας!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Μπορείτε να κοροϊδεύετε, δεν πειράζει. Το γεγονός ότι άρχισε να δουλεύει αποδεικνύει ότι...

ΕΛΟΝΤΙ Μα όχι, σας το είπε, ήταν επειδή είχε περισσότερα χρήματα, αυτό είναι όλο!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Απ’ ό,τι φαίνεται δεν σας αρέσει ιδιαίτερα αυτή η έννοια του συμβάντος της απασφάλισης.

ΛΙΛΙΑΝ Απ’ ό,τι φαίνεται, ναι, δεν μας αρέσει. Μα ακούγεται γελοίο!

ΜΑΡΙΕΛ Εμένα δεν μ’ ενδιαφέρει. Ούτε ξέρω καν τι είναι αυτό!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και όμως, να ξέρετε, υπάρχει. Για κάθε μιά σας... Υπάρχει μέσα σας, κρυμμένο. Δεν το γνωρίζετε συνειδητά, αλλά υπάρχει εκεί, φουσκώνει μέσα σας!

ΛΙΛΙΑΝ Μα πιστεύετε ειλικρινά, σ’ αυτό το πράγμα;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και βέβαια πιστεύω! Διότι υπάρχει! Μέσα σε κάθε έναν από τους συμμετέχοντες μου, το έχω πάντοτε ’δει, έστω και έμμεσα. Μερικές φορές χρειάζεται χρόνος, αλλά μια ωραία πρωία, παρουσιάζεται! Διότι είναι η σοκολάτα που μεσολαβεί, η σοκολάτα και όχι κάτι άλλο. Υπάρχει μέσα μας μιά σκηνή, μια αρχέτυπη σκηνή την οποία η σοκολάτα μας βοηθάει να την ξαναζούμε, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα. Και αυτήν ακριβώς την αρχέτυπη σκηνή πρέπει να βγάλουμε στο φως, πρέπει να την αποκαλύψουμε, να την αναλύσουμε...

ΕΛΟΝΤΙ Δηλαδή μπόλικη δουλειά!

ΜΑΡΙΕΛ Μετά από αυτό η μητέρα μου δεν ήθελε πλέον.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Συγνώμη;

ΜΑΡΙΕΛ Όταν πέθανε το λαμπραντόρ, η μητέρα μου δεν ήθελε πλέον άλλο σκυλί. Στοιχίζει ένα σκυλί. Δεν ήμασταν πλούσιοι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Α... για πες μου... αργότερα, όταν πήγαινες περίπατο, μόνη σου ήσουνα;

ΜΑΡΙΕΛ Δεν πήγαινα περίπατο πια.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Αλλά σου άρεζε πάντοτε σοκολάτα.

ΜΑΡΙΕΛ Ναι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και έτρωγες υγείας, όταν έκανε καλό καιρό, και γάλακτος...

ΜΑΡΙΕΛ Όχι, δεν μπορούσα να το κάνω αυτό.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί;

ΜΑΡΙΕΛ Η μητέρα μου έκρυβε αλλού τα χρήματα.

4.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Και τώρα ποιά είναι η σοκολάτα που προτιμάς περισσότερο;

ΜΑΡΙΕΛ Η Κοτ ντ’ Ορ με διπλή ποσότητα γάλακτος.

ΕΛΟΝΤΙ Αυτή με το πολύ γάλα; Σε λιγώνει!

ΜΑΡΙΕΛ Είναι γλυκιά. Δεν μπορώ να φάω πάρα πολύ. Αλλά μ’ αρέσει. Και η Ντεσσέρ 58 επίσης. Μ’ αρέσει πολύ η Ντεσσέρ 58. Όλοι άνθρωποι που τους αρέσει η διπλή ποσότητα γάλακτος, προτιμούν επίσης, ή έστω οι περισσότεροι από αυτούς, την Ντεσσέρ 58. Σε λιγώνει ακόμη περισσότερο, αλλά μέσα της, έχει κάτι σαν μικρά κομμάτια από φουντούκια, δηλαδή νομίζω φουντούκια είναι, θα πρέπει να το ψάξω.

Ξέρετε ότι την Ντεσσέρ 58 την φτιάξανε για την Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελών το 1958; Και στην πλατεία της έκθεσης η βιομηχανία Κοτ ντ’ Ορ είχε στήσει μικρά ξύλινα περίπτερα και μοιράζανε δωρεάν την Ντεσσέρ 58. Τα ξέρατε όλα αυτά;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ (Στην Ελοντί) Κι εσύ; Ποιά σοκολάτα προτιμάς;

ΕΛΟΝΤΙ Την μαύρη, βέβαια.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί «βέβαια»;

ΕΛΟΝΤΙ Αν λατρεύει κάνεις πραγματικά την σοκολάτα, τη μαύρη θα λατρεύει! Αγνή σοκολάτα, με την μεγαλύτερη δυνατή περιεκτικότητα σε κακάο. Το γάλα, τη ζάχαρη, όλα αυτά τα βάζουν απλά για να την κάνουν φαγώσιμη, τίποτα άλλο. Μιά σοκολάτα, μιά φοβερή σοκολάτα πρέπει να βρίσκεται στα όρια του μη φαγώσιμου!

ΛΙΛΙΑΝ Εγώ δεν συμφωνώ, μ’ αρέσει η μαύρη, μ’ αρέσει πολύ η μαύρη σοκολάτα, ιδίως η Καλλεμπώ, αλλά δεν παράγεται πλέον, κρίμα...

ΜΑΡΙΕΛ Όχι, όχι, μπορείς σε μερικά καταστήματα να την βρεις, αλλά την πουλάνε χοντρικά για τα ζαχαροπλαστεία, κάθε πακέτο είναι μερικά κιλά...

ΛΙΛΙΑΝ Α, ναι; Σ’ ευχαριστώ για την πληροφορία. Τρώω μαύρη σοκολάτα, αλλά πιο πολύ προτιμώ την λευκή.

ΜΑΡΙΕΛ Την λευκή;! Είναι μιά αηδία.

ΛΙΛΙΑΝ Η λευκή σοκολάτα είναι όλο γλύκα, μια σοκολάτα σαν παιδική τροφή. Εμένα αυτό που μ’ αρέσει πιο πολύ είναι οι πραλίνες με λευκή σοκολάτα. Γύρω-γύρω η καραμελένια κρούστα, σκληρή, λεία, μετά την βάζεις ανάμεσα στα δόντια και την σπάζεις και η κρέμα λευκής σοκολάτας που έχει μέσα τινάζεται στον ουρανίσκο και μετά πλημμυρίζει το στόμα.

ΕΛΟΝΤΙ Έλα τώρα, η λευκή σοκολάτα δεν είναι καν σοκολάτα!

ΛΙΛΙΑΝ Δεν κατάλαβα!; Δηλαδή υπάρχουν ομάδες εμψύχωσης ειδικά για την λευκή σοκολάτα; Άρα εγώ δεν έχω καμία δουλειά εδώ;! Αυτό είναι ρατσισμός!

ΜΑΡΙΕΛ Είναι αλήθεια ότι η λευκή σοκολάτα στην πραγματικότητα δεν είναι αληθινή σοκολάτα. Είναι απλά η κρέμα του κακάου...

ΕΛΟΝΤΙ Και ’σένα η σοκολάτα με διπλό γάλα, απλά κρέμα είναι, και μη μου λες εμένα! Και αν υπάρχει κάποιος που έκανε καλά που ήρθε εδώ, είσαι εσύ, φτωχό μου κοριτσάκι, έχεις ανάγκη πραγματικά να βρεις την υγεία σου!

ΛΙΛΙΑΝ Έλα τώρα, δεν μπορείς να της μιλάς έτσι.

ΕΛΟΝΤΙ Α, μπα! Μιλάμε και στον ενικό τώρα;

ΜΑΡΙΕΛ Σταματήστε να φωνάζετε!

ΛΙΛΙΑΝ Δεν φωνάζουμε, δίνουμε εξηγήσεις... Υπάρχει ένας άνθρωπος που τον κλαίω, τον λυπάμαι πραγματικά, κι αυτός είναι ο γκόμενός σου!

ΕΛΟΝΤΙ Επειδή εσύ δεν βρίσκεις κάποιον να σε πηδήξει, νομίζεις ότι μπορείς να...

ΛΙΛΙΑΝ Εγώ δεν έχω ανάγκη από έναν τυφλό και κωφάλαλο...

ΕΛΟΝΤΙ Έχεις δει τα μούτρα σου; Κάθε πρωί δεν σιχαίνεσαι μ’ αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη;

ΛΙΛΙΑΝ Μπα, δεν κυττάω κάθε πρωί στον καθρέφτη, εγώ δεν ξυρίζομαι!

ΜΑΡΙΕΛ Σταματήστε να φωνάζετε!

ΕΛΟΝΤΙ Δεν φωνάζουμε, καυγαδίζουμε!

ΛΙΛΙΑΝ Έλα, κόψε τις ειρωνείες!

ΕΛΟΝΤΙ Κι εσύ κόψε να σχολιάζεις τους άλλους!

ΛΙΛΙΑΝ Δεν σχολιάζω, απλά....

ΕΛΟΝΤΙ ΒΡΩΜΟΠΟΥΤΑΝΑ!

ΛΙΛΙΑΝ Με είπες βρωνοπουτάνα;...

ΕΛΟΝΤΙ ΣΚΑΤΟΠΟΥΤΑΝΑ ΚΑΙ ΒΡΩΜΟΠΟΥΤΑΝΑ!

ΛΙΛΙΑΝ ΑΝΤΕ ΒΟΥΛΩΣ’ ΤΟ, ΤΣΟΥΛΙ!

ΕΛΟΝΤΙ ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΗ ΑΓΑΜΗΤΗ!

ΜΑΡΙΕΛ Σταματήστε!

ΛΙΛΙΑΝ ΣΚΥΛΟΜΟΥΡΑ!

ΕΛΟΝΤΙ ΣΚΙΑΧΤΡΟ!

ΜΑΡΙΕΛ Σας μισώ όλες σας!!!

5.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ ...Όπως είδατε, κάθε μιά από σας έχει πολύ συγκεκριμένες προτιμήσεις, πολύ ριζωμένες και αυτές οι προτιμήσεις συνδέονται με το συμβάν απασφάλισης της κάθε μιάς σας...

ΛΙΛΙΑΝ Πάλι αυτό το συμβάν απασφάλισης!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Σας ενοχλεί πραγματικά που μιλάω γι’ αυτό;

ΛΙΛΙΑΝ Ναι.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί;

ΛΙΛΙΑΝ Γιατί είναι απλοϊκό!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Γιατί το βρίσκετε απλοϊκό;

ΛΙΛΙΑΝ Δεν το βρίσκω εγώ απλοϊκό, είναι απλοϊκό.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Για μένα δεν είναι απλοϊκό.

ΛΙΛΙΑΝ Τόσο το χειρότερο...

ΕΛΟΝΤΙ Γιατί έχετε κολλήσει σ’ αυτό το πράγμα, το συμβάν της απασφάλισης;

ΛΙΛΙΑΝ Δηλαδή όλη σας η μέθοδος είναι γύρω από αυτό;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι, καθόλου...

ΛΙΛΙΑΝ Όχι;...

ΜΑΡΙΕΛ Εγώ το ξέρω.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τι ξέρεις εσύ;

ΜΑΡΙΕΛ Τρώτε σοκολάτα;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ ...Ναι.

ΛΙΛΙΑΝ Α;! Και δεν έχετε καταφέρει να απεξαρτηθήτε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ ...Όχι.

ΕΛΟΝΤΙ Μα δεν έχετε κάνει θεραπεία;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Έχω... αλλά εντάξει, η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη. Η επιτυχία δεν είναι και επιθυμητή πάντοτε. Η λέξη «επιτυχία», η ίδια η ιδέα της «επιτυχίας», δεν ταιριάζει εδώ. Μερικές φορές είναι καλύτερα να αποδεχτεί κανείς το πρόβλημά του, να ζήσει μαζί του...

ΕΛΟΝΤΙ Αλλά η θεραπεία δεν είχε κάποιο έστω αποτέλεσμα;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Αποτέλεσμα;

ΕΛΟΝΤΙ Ναι, δεν ήσασταν η ίδια και μετά την θεραπεία.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Η οποιαδήποτε εμπειρία έχει επίδραση στο υποκείμενο το οποίο την υφίσταται...

ΕΛΟΝΤΙ Αλλά σε σας ειδικά πρέπει να πήγε πιο βαθιά!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι... Όχι... η θεραπεία δεν μου έμαθε τίποτα που να μην το ήξερα ήδη...

ΕΛΟΝΤΙ Αλλά τότε έχετε φτάσει στο σημείο να καταλαβαίνετε αυτό το πράγμα, να το κατευθύνετε, να το χειρίζεστε...

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ποιό πράγμα;

ΕΛΟΝΤΙ Το συμβάν σας της απασφάλισης.

ΜΑΡΙΕΛ Μα πιστεύετε σ’ αυτό. Μιλάτε διαρκώς γι’ αυτό... γιατί έχετε ζήσει μ’ αυτό.

ΛΙΛΙΑΝ Εσείς γνωρίζετε το δικό σας συμβάν της απασφάλισης;

ΕΛΟΝΤΙ Το γνωρίζετε, λοιπόν;

ΛΙΛΙΑΝ Θα μπορούσατε και να μας το πείτε, ξέρετε...

ΜΑΡΙΕΛ Δεν θα το μαρτυρήσουμε πουθενά.

ΕΛΟΝΤΙ Το γνωρίζετε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι.

ΜΑΡΙΕΛ Το γνωρίζετε πολύ καλά;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ναι.

ΜΑΡΙΕΛ Δηλαδή σε σας είναι φανερό... Δεν είναι κρυμμένο μέσα σας;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι.

ΕΛΟΝΤΙ Και δεν θέλετε να...;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τι;

ΕΛΟΝΤΙ Δεν θέλετε να μας το διηγηθείτε;

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Τι, εγώ; Να διηγηθώ εγώ το δικό μου συμβάν της απασφάλισης σε σας;!

ΛΙΛΙΑΝ Ναι.

ΜΑΡΙΕΛ Θα μας ενδιέφερε.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Αλλά γιατί; Εσείς είσθε οι συμμετέχοντες, όχι εγώ. Εσείς πληρώνετε...

ΜΑΡΙΕΛ Θυμάστε που είπατε για κοινότητα. Αυτή τη λέξη είπατε. Κοινότητα. Όλοι μαζί. Είναι σπουδαίο να είναι όλοι μαζί. Τουλάχιστον έτσι νομίζω!

ΛΙΛΙΑΝ Να ξέρει καθένας ότι δεν είναι μόνος...

ΕΛΟΝΤΙ Η αντιμετώπιση. Να αισθάνεσαι τον άλλον.

ΛΙΛΙΑΝ Να στηρίζεις τον άλλον.

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Ακούστε, εγώ εδώ έχω έναν ρόλο, έχω κάποιους κανόνες. Τώρα όλα ανατρέπονται. Θα μπορούσα να φωνάξω «Τέρμα!», αλλά δεν έχω πλέον τη δύναμη να φωνάξω «Τέρμα!», το έχω ήδη κάνει αρκετές φορές. Εδώ που έχουμε φτάσει, στράβωσε, τερματίστηκε από μόνη της η συνεδρία!... Θα επιστρέψει κάθε μιά από μας σπίτι. Εγώ θα κάνω ένα μπάνιο, θα ξαπλώσω στο κρεβάτι μου και θα κυττάω το ταβάνι γιατί πρέπει να τα ξαναβάλω όλα σε νέα βάση, ίσως θα πρέπει να αλλάξω επάγγελμα, δεν ξέρω, ήταν ίσως ένα λάθος όλη αυτή η ιστορία των ομάδων εμψύχωσης...

ΕΛΟΝΤΙ Όχι!

Η ΕΜΨΥΧΩΤΡΙΑ Όχι;...

ΕΛΟΝΤΙ Όχι.