"Η δοκιμή με το μέλι" της Σάλουα αν-Νάϊμι

Ο Σκεπτόμενος είναι μια ολόκληρη ιστορία.

Χωρίζω την ζωή μου σε δύο περιόδους: π.Σ και μ.Σ. Πριν τον Σκεπτόμενο και μετά τον Σκεπτόμενο.

Έφτανα στο σπίτι του με το μουνί μου μουσκεμένο. Μου αρκούσε να τον σκεφτόμουνα κι ήμουνα έτοιμη για έρωτα.

Ο Σκεπτόμενος μου έλεγε διαρκώς: Είσαι πάντοτε διεγερμένη. Δεν σε έχω δει αλλοιώς, παρά μόνον έτοιμη για έρωτα.

Εγώ του χαμογελούσα και θεωρούσα περιττό να του πω ότι εκείνος ήταν η αιτία που ήμουνα έτσι. Έλυωνα πάνω του και η γνώμη του επιβεβαιώνονταν. Ένα βράδυ, μέσα στο μετρό. Καθισμένη, με το μυαλό μου φευγάτο, απολάμβανα την ανάμνηση του ραντεβού μας. Ένα βλέμμα τράβηξε την προσοχή μου. Ένας άντρας κάθονταν απέναντί μου, με έτρωγε με τα μάτια και η έκφρασή του μου έλεγε ότι διάβαζε τις σκέψεις μου. Φαίνονταν σαν να έβλεπε μιά ταινία πορνό. Τον ξαναθυμήθηκα μια άλλη μέρα ήταν καθόμουνα σ’ ένα καφενείο μαζί με τον Σκεπτόμενο και προσπαθούσα να ελέγξω την επιθυμία μου γι’ αυτόν. Μου είπε ο Σκεπτόμενος: Πριν από σένα δεν είχα γνωρίσει άλλη γυναίκα που να διαβάζει κανείς στο πρόσωπό της την κάβλα της.

Έφτανα στο σπίτι του με το μουνί μου μουσκεμένο. Εκείνος έβαζε το δάχτυλό του ανάμεσα στα σκέλη μου για να μαζέψει «το μέλι», όπως το έλεγε. Το δοκίμαζε κι έπειτα με φιλούσε μπαίνοντας βαθιά μέσα στο στόμα μου. Εγώ του έλεγα: Είναι φανερό ότι εφαρμόζεις τις εντολές του Προφήτη και γίνεσαι το υπόδειγμά του: Κανείς από σας δεν πρέπει να παίρνει την γυναίκα του όπως κάνουν τα ζώα. Να υπάρχουν αγγελιοφόροι ανάμεσά σας: το φίλημα και ο λόγος. Και η Αϊσά, η ευνοουμένη σύζυγος του Προφήτη είπε: Όταν ο αγγελιοφόρος του Θεού φιλούσε κάποια από σας, της ρουφούσε τη γλώσσα της.

……………………………………………………………………………………..............................................................................................................

Μερικοί καλούν τα πνεύματα. Εγώ καλώ τα σώματα. Δεν ξέρω την ψυχή μου, ούτε την ψυχή των άλλων, εγώ ξέρω το σώμα μου και τα σώματά τους. Αυτό με ικανοποιεί. Τα καλώ και βλέπω τον εαυτό μου μαζί τους. Περαστικοί σ’ ένα σώμα περαστικό. Περαστικοί και τίποτ’ άλλο. Αυτοί ήταν οι κανόνες του παιχνιδιού. Άντρες αντικείμενα; Γιατί όχι.

Εραστές; Μεγάλη λέξη. Δεν θα την χρησιμοποιήσω ποτέ, ούτε μόνη μου. Ο Σκεπτόμενος την πρόφερε μιά φορά. Ταράχτηκα. Ένας εραστής; Δεν έχω εραστές. Πρέπει να επινοηθεί μιά άλλη λέξη. Δεν έχω κουραστεί να την ψάχνω. Μιά μέρα, καθώς του μιλούσα για μια φίλη μου που τον είχε συναντήσει σε μια γιορτή, ο Σκεπτόμενος με ρώτησε εντελώς απλοϊκά: Αυτή ξέρει ότι είμαι ο εραστής της φίλης της; Εγώ είχα κρατήσει μυστική την ιστορία μας και η ερώτηση δεν με πλήγωσε. Αλλά η λέξη εραστής, ναι.

Ο Σκεπτόμενος είναι ο εραστής μου; Ποτέ δεν το σκέφτηκα. Μπορώ να είμαι η μαιτρέσσα ενός άντρα από τον οποίο δεν θέλω παρά μόνον ένα πράγμα: να με παίρνει μυστικά στην αγκαλιά του; Μπορώ να είμαι η μαιτρέσσα ενός άντρα από τον οποίο δεν θέλω παρά τις κλέμμενες ώρες του;

Δεν θα συνεχίσω τις σκέψεις μου, διότι ο Σκεπτόμενος μου είπε όπως συνήθιζε: έχω μιά ιδέα. Εκείνος πλησίασε το κρεββάτι, ήμουνα ξαπλωμένη μπρούμυτα, η πλάτη μου ανασηκωμένη, στηριζόμουνα στα μπράτσα μου. Εκείνος είναι πίσω μου, δεν τον βλέπω. Τα χέρια του με χαϊδεύουν από τους ώμους μέχρι τα μπούτια μου για να καταλήξουν στον κώλο μου. Με σφίγγει πάνω του κι εγώ κολλάω πάνω του για να τον νοιώσω περισσότερο. Βυθίζω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι του για να πνίξω τα βογκητά μου που συνοδεύουν συσπάσεις και μουρμουρητά. Ήξερα ότι όσο πιό αισχρό είναι το πήδημα, τόσο καλύτερο είναι. Κι όμως προσπαθούσα να συγκρατήσω τον ρόγχο μου.

Εκείνος με σφίγγει πάλι επάνω του. Μ’ αρέσει αυτή η στάση περισσότερο απ’ όλες. Το ίδιο και σ’ εκείνον.

Σ’ αυτή τη στάση οι οπτικές μας διασταυρώνονται από διαφορετικές γωνίες. Το ουσιώδες βρίσκεται στο σημείο της διασταυρώσεως. Πνίγω τις κραυγές μου, ξεχνώ την φίλη μου, διαλύω τις ερμηνείες και τις θεωρίες μέσα στην πειραματική τήξη των σωμάτων.

Εραστές; Ο Σκεπτόμενος είχε αναμφίβολα τους λόγους του να χρησιμοποιεί αυτή την λέξη. Εγώ δεν μπορώ διότι προέρχομαι από άλλον πλανήτη. Από τον πλανήτη της γυναικείας γλώσσας που πρέπει να επινοήσω. Έχω την συνήθεια να ανατρέχω σε λεξικά, αλλά δεν με ικανοποιούν πάντοτε. Η γλώσσα τους και οι αντιλήψεις τους με ενοχλούν. Η έννοια της λέξεως «εραστής» είναι πολύ πλατιά για να ισχύει για τους άντρες με τους οποίους ξαπλώνω.

Ακόμη και για τον Σκεπτόμενο; Εραστές;

……………………………………………………………………………………..............................................................................................................

Οι μυστικές αναγνώσεις μου με έκαναν να σκέφτομαι ότι οι Άραβες είναι ο μόνος λαός στον κόσμο για τον οποίο το σεξ είναι μιά ευλογία για την οποία πρέπει κανείς να ευχαριστεί τον Θεό. Ο σεήχης Σίντι Μοχάμετ αλ-Ναφζάουι, σοφός και τολμηρός, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, αρχίζει έτσι το έργο του «Ο μυρωμένος Κήπος»: Δόξα τω Θεώ που έκανε έτσι ώστε η μεγάλη ηδονή του άντρα να βρίσκεται στο μουνί της γυναίκας και εκείνη των γυναικών να ενσαρκώνεται στον πούτσο του άντρα. Το μουνί δεν ηρεμεί, δεν κατευνάζεται, δεν βρίσκει ικανοποίηση παρά έπειτα από την επίσκεψη του πούτσου του άντρα. Ο πούτσος του άντρα βρίσκει την λύτρωσή του μέσα στο μουνί.

Οι Άραβες συγγραφείς πιστεύουν ότι ανάμεσα στα αγαθά του γαμησιού, πέρα από την διαιώνιση του είδους, είναι η εμφάνιση μιάς όψεως του παραδείσου. Το γαμήσι προαναγγέλλει πραγματικά τις ηδονές του άλλου κόσμου, διότι δεν θα είχε νόημα να γίνονταν αναφορά σε μιά ηδονή, αν δεν υπήρχε στην πραγματικότητα.

……………………………………………………………………………………..............................................................................................................

Τα ερωτικά βιβλία των αρχαίων Αράβων μάς παραδίδουν τις Ιστορίες της Χούμπα από την Μεδίνα, μιάς φημισμένης γυναίκας που δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Διηγούνται ότι είχε πει τα εξής στην κόρη της: Προ πάντων μην ξεχνάς να βογκάς ότι πηδιέσαι. Να ξέρεις ότι μιά μέρα έβγαλα ένα τέτοιο βογκητό μέσα στην έρημο που οι καμήλες του χαλίφη Ουθμάν ιμπν Αφφάν, που ο Θεός να τον έχει καλά, έτρεχαν από ’δω κι από ’κει κι έψαχναν να τις βρούνε. Οι γιαγιάδες μας ήταν πιό δυνατές από εμάς. Συνδύαζαν και τις δύο απολαύσεις. Είπαν σ’ έναν άντρα: Η γυναίκα σου αγαπάει τις γυναίκες. Αυτός απαντάει: Εγώ τής το διέταξα. Τής κάνει καλό και εξαγνίζει την τρύπα του μουνιού της. Έτσι, όταν μπαίνει εκεί ο πούτσος, εκείνη μπορεί να τον εκτιμήσει καλύτερα. Και παππούδες μας δεν ήταν πιό δυνατοί από εμάς; Ας αναπαύεται η ψυχή τους. Κάνοντας σύγκριση μερικοί λένε: το πήδημα μ’ έναν άντρα είναι υγιεινό, το πήδημα με μιά γυναίκα είναι μυστικό. Αυτοί είναι οι καρποί μιάς βαθιάς σοφίας που εγώ η ίδια δεν έχω.