Χάϊνριχ Χάϊνε: Σκέψεις περί συγχωρήσεως των εχθρών

Ich habe die friedliche Gesinnung. Meine Wünsche sind: eine bescheidene Hütte, ein Strohdach, aber ein gutes Bett, gutes Essen, Milch und Butter, sehr frisch, vor dem Fenster Blumen, vor Thür einige schöne Bäume, und wenn der liebe Gott mich ganz glücklich machen will, lässt er mich die Freude erleben, dass an diesen Bäumen etwa sechs bis sieben meiner Feinde aufgehängt werden. Mit gerührtem Herzen werde ich ihnen vor ihrem Tode alle Unbill verzeihen, die mir im Leben zugefügt – Ja, man muß seinen Feinden verzeihen, aber nicht früher, als bis sie gehenkt worden.

Έχω φιλήσυχη νοοτροπία. Οι επιθυμίες μου είναι: μια απλή καλύβα με αχυρένια σκεπή, αλλά ένα καλό κρεβάτι, καλό φαγητό, γάλα και βούτυρο πολύ φρέσκα, μπροστά στο παράθυρο λουλούδια, μπροστά στην εξώθυρα μερικά ωραία δέντρα, και εάν ο αγαπητός Θεός θέλει να με κάνει εντελώς ευτυχισμένο, ας μ’ αφήσει να ζήσω την χαρά ώστε από ’κείνα τα δέντρα γύρω στους έξη με επτά από τους εχθρούς μου να κρεμαστούν. Με συγκίνηση στην καρδιά θα συγχωρήσω προ του θανάτου τους όλες τις αδικίες που μού έκαναν στη ζωή. Ναι, πρέπει να συγχωρούμε τους εχθρούς μας, αλλά όχι πριν τούς κρεμάσουν.