"Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ" Ράϊνερ Βέρνερ Φάσσμπιντερ

Ράϊνερ Βέρνερ Φάσσμπιντερ

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ

μετάφραση Γιάννη Φαρμακίδη Βόλος Μάΐος 2013

τα πρόσωπα

Πέτρα φον Καντ

Βαλερί φον Καντ, μητέρα της

Γκαμπριέλα φον Καντ, κόρη της

Σιδωνία φον Γκράζεναμπ, φίλη της

Καρίν Τριμ, ερωμένη της

Μάρλεν, γραμματέας της

ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ

(Η Μάρλεν ανοίγει τις κουρτίνες. Μεγαλόφωνα.)

ΠΕΤΡΑ Μάρλεν! Δεν μπορείς να είσαι πιό ευαίσθητη! Το κεφάλι μου είναι τόσο… βαρύ. Σαν μολύβι. Το τηλέφωνο. Γρήγορα! (Η Μάρλεν της δίνει το τηλέφωνο, η Πέτρα σχηματίζει αριθμό.) Εμπρός; Την κυρία φον Καντ παρακαλώ. Ναι, φυσικά, περιμένω. Στύψε μου μερικά πορτοκάλια. Πεθαίνω απ’ τη δίψα. Μαμά! Δεν μπορούσα να σε πάρω χθες το απόγευμα, μαμά. Δουλειά. Ξέρεις πώς είναι. Όχι. Μιά ζωή έτσι ήτανε. Ούτε ένα λεπτό ξεκούραση. Αλλά θα πρέπει να είμαι ευχαριστημένη μ’ αυτό. Και πού θα πας; Μαμά; Α, χαίρομαι πάρα πολύ, μαμά. Το Μαϊάμι είναι καταπληκτικό. Αλήθεια, καταπληκτικό. Και οι άνθρωποι. Φοβερή ζωή. Φοβερή. Έξη μήνες; Α, μάλιστα. Δεν ξέρω τι να πω. Έξη μήνες. Πόσο σε ζηλεύω. Έξη μήνες στο Μαϊάμι. Δεν θα έκανε κακό και σε μένα. (Η Μάρλεν φέρνει την πορτοκαλάδα. Η Πέτρα καλύπτει το μικρόφωνο.) Ευχαριστώ. Άρχισε να σχεδιάζεις. Τα σχέδια είναι στο συρτάρι. Ναι μαμά; Γιατί το λες; Μαμά, φυσικά σ’ ακούω, αλλά υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την γραμμή. Συγνώμη. Μη νευριάζεις. Αλήθεια, κάτι έγινε με την γραμμή. Δεν σού λέω ψέμματα! Με προσβάλεις, μαμά. Ναι, σ’ ακούω μαμά. Ναι, καταλαβαίνω. Φυσικά. Ναι. Και πόσα χρειάζεσαι; Οχτώ χιλιάδες; Είναι πολλά λεφτά. Περίμενε μιά στιγμή. (Καλύπτει το μικρόφωνο.) Τι να κάνω τώρα; (Η Μάρλεν σηκώνει τους ώμους.) Δεν μπορείς ποτέ να με βοηθήσεις;! Μαμά! Εντάξει, θα σού δανείσω πέντε χιλιάδες. Αυτή τη στιγμή περισσότερα είναι αδύνατον. Αφού ξέρεις πόσα έξοδα έχω, επί πλέον είναι και η Γκαμπριέλα. Ίσως θα μπορούσες να έπαιρνες τα υπόλοιπα από την Τατιάνα ή… ναι, μαμά. Θα τα ξαναπούμε. Τσιάο. (Σηκώνεται κι ανάβει τσιγάρο.) Μάρλεν. Πρέπει να γράψεις ένα γράμμα, γρήγορα. Στον Γιόζεφ Μάνκεβιτς. Η διεύθυνση είναι στο ντοσιέ. (Η Μάρλεν βάζει χαρτί στην γραφομηχανή.) Αγαπητέ Μάρκεβιτς, αγαπημένε μου φίλε, κόμμα, δυστυχώς μού είναι αδύνατο τα πληρώσω τα χρήματα. Τελεία. Έχουν συμβεί διάφορα σ’ αυτήν την κοιλάδα των δακρύων, αποσιωπητικά. Αλλά σε ποιόν τα λέω αυτά, ερωτηματικό. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Η φίλη σου, Πέτρα φον Καντ. Θα το υπογράψω τώρα αμέσως. Έλα ’δώ. (Η Μάρλεν δίνει στην Πέτρα να υπογράψει.) Στείλ ’το γρήγορα.

(Η Μάρλεν φεύγει. Η Πέτρα σηκώνεται και βάζει έναν δίσκο των Πλάτερς. Όταν φτάσει στη μέση ο δίσκος, η Μάρλεν επιστρέφει. Η Πέτρα χορεύει με την μουσική κλπ.)

ΠΕΤΡΑ Ωραία, συνέχισε, τα σχέδια πρέπει να είναι έτοιμα μέχρι το απόγευμα. Ήρθε κανένα γράμμα; (Η Μάρλεν φέρνει τα γράμματα.) Απ’το Κάρσταντ; (Ανοίγει το γράμμα.) Θα κάνω κολλεξιόν για το Κάρσταντ! Μάρλεν, το άκουσες; Αυτή είναι ευκαιρία! (Παίρνει το τηλέφωνο, τηλεφωνεί.) Κάρσταντ; Τον κύριο Μύλλερ-Φράϊενφελς παρακαλώ. Είμαι η Πέτρα φον Καντ. Ευχαριστώ. Είμαι η Πέτρα φον Καντ. Ναι. Έχω… ναι. Αλλά αυτή την εβδομάδα είμαι πνιγμένη. Παρασκευή είπατε; Μιά στιγμή. Ναι, Παρασκευή μπορώ. Τι ώρα; Τρεις; Σύμφωνοι. Στις τρεις. Τα λέμε τότε. Τσιάο. (Κλείνει το τηλέφωνο.) Καθάρματα! Θυμάσαι πριν τρία χρόνια που τους παρακαλούσα γονατιστή να δουν την κολλεξιόν μου; Άλλαξαν οι καιροί πραγματικά. Τώρα με παρακαλάνε αυτοί! Σαν τα σκέφτομαι όλα αυτά… (Χτυπάει το κουδούνι της εξώθυρας.) Ποιος είναι τέτοια ώρα; Ποιος…; (Η Μάρλεν σηκώνει τους ώμους.) Δε βαριέσαι! Πήγαινε ν’ ανοίξεις. (Η Μάρλεν βγαίνει. Η Πέτρα τηλεφωνεί.) Στις δέκα και μισή. Δεν πειράζει.

(Μπαίνουν η Μάρλεν και η Σιδωνία φον Γκράζεναμπ.)

ΣΙΔΩΝΙΑ Καλή μου!

ΠΕΤΡΑ Σιδωνία! Αγαπημένη μου!

ΣΙΔΩΝΙΑ Πέτρα! (Αγκαλιάζονται.)

ΠΕΤΡΑ Πόσο καιρό έχω να σε δω…

ΣΙΔΩΝΙΑ Τρία χρόνια. Τρία χρόνια. Πώς περνάει ο καιρός. Κι εσύ δεν έχεις αλλάξει καθόλου. Είσαι πάντοτε μιά χαρά. Πώς το καταφέρνεις.

ΠΕΤΡΑ Εσύ είσαι πιό καλή από μένα σε όλα, και σε εμφάνιση και σε φρεσκάδα, σε όλα.

ΣΙΔΩΝΙΑ Ο Φρανκ τι κάνει; (Η Πέτρα κουνάει το κεφάλι της.) Διάβασα για σας τους δυό. Στην Αυστραλία! Για φαντάσου. Κι αμέσως το είπα στον Λέστερ, του είπα, η καϋμένη η Πέτρα το πληρώνει τώρα. Και οι δυό μας σε είχαμε προειδοποιήσει πολλές φορές γι’ αυτόν τον άνθρωπο.

ΠΕΤΡΑ Θέμα εμπείρας, Σιδωνία. Πρέπει να τα ζήσουμε όλα. Ευτυχώς το ξεπέρασα. Και μού έμεινε η εμπειρία. τουλάχιστον αυτό δεν χάνεται. Και σε κάνει να ωριμάζεις.

ΣΙΔΩΝΙΑ Δεν ξέρω τι να πω, Πέτρα. Αν μπορείς να προβλέψεις από την αρχή πώς θα πάνε τα πράγματα, γιατί να αξίζει τόσο πολύ η εμπειρία;

ΠΕΤΡΑ Μάρλεν, κάνε μας καφέ. Ἠ μήπως θες τσάϊ;

ΣΙΔΩΝΙΑ Καλύτερα καφέ.

ΠΕΤΡΑ Έφαγες για πρωϊνό;

ΣΙΔΩΝΙΑ Ναι έχω φάει. Σήμερα το πρωΐ έφτασα από την Φρανκφούρτη. Σε είχα συνέχεια στο μυαλό, πώς τα ζούσες όλα αυτά, μήπως υπέφερες…

ΠΕΤΡΑ Έλα τώρα, Σιδωνία. Οι άνθρωποι ωριμάζουν. Πιό παλιά, εντάξει, ήμουνα διαφορετική. Δεν ήξερα πώς να τα αντιμετωπίσω. Αισθανόμουνα ντροπή. Πίστευα τόσο πολύ στην καλοσύνη του. Αλλά είναι αλήθεια, το ξέρεις, ότι μετά τον γάμο φανερώνονται όλες οι κακές πλευρές του χαρακτήρα μας.

ΣΙΔΩΝΙΑ Δεν ξέρω. Με τον Λέστερ…

ΠΕΤΡΑ Νομίζω ότι με όλα αυτά τα ταξίδια σου δεν είχατε ποτέ χρόνο να γνωρίσετε καλά ο ένας τον άλλον. Αλλά ξέρεις ότι με τον Φρανκ κι εμένα ήταν εντελώς διαφορετικά: ήμασταν μέρα νύχτα μαζί, ασταμάτητα. Εγώ ήμουνα διαρκώς φοβισμένη, ανασφαλής. Σε τέτοιες συνθήκες μαθαίνεις τι είναι ο άλλος… λυπάμαι. Δεν θέλω να γίνω πικρή, αλλά θα μπορούσαν να υπήρχαν δυνατότητες για ’κείνον και για μένα. Άλλα δεν ήταν γραμμένο.

ΣΙΔΩΝΙΑ Ακόμη τον σκέφτεσαι;

ΠΕΤΡΑ Όχι, Σιδωνία. Δεν το κρύβω, βέβαια, ότι ακόμη σκέφτομαι τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει εκείνος κι εγώ. Πίστεψε με είναι άσχημο να συνειδητοποιείς ότι οι άσχημες πλευρές σε μια σχέση ήταν πολύ περισσότερες από τις χαρούμενες στιγμές.

ΣΙΔΩΝΙΑ Τσακωνόσασταν;

ΠΕΤΡΑ Δεν τσακωνόμασταν ακριβώς. Υπήρχε μια παγωμάρα μερικές φορές, ξέρεις πώς φαίνεται αυτό… Για παράδειγμα, είμαστε οι δύο μαζί με κάποιο άλλο άτομο, στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι, και θες να πεις κάτι, αλλά φοβάσαι. Ή θες να δείξεις τρυφερότητα, αλλά και πάλι φοβάσαι. Φοβάσαι την ήττα, φοβάσαι ότι είσαι ο πιό αδύναμος. Είναι η φρικτή στιγμή που καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι πιά ο εαυτός σου.

ΣΙΔΩΝΙΑ Νομίζω καταλαβαίνω τι θες να πεις. Ίσως όχι απόλυτα, αλλά…

ΠΕΤΡΑ Ξέρω τι ετοιμάζεσαι να πεις. Ότι, ας πούμε, είναι καλύτερα να υποχωρείς. Ή… Όχι, Σιδωνία, έτσι και μιά σχέση στραβώσει, πες μου ποιος μπορεί να την ισιώσει.

ΣΙΔΩΝΙΑ Τα προηγούμενα τρία χρόνια δεν ήταν έτσι.

ΠΕΤΡΑ Φυσικά δεν ήταν. Υπήρχαν και στιγμές που ήταν πολύ όμορφες που… ξέρεις, που χαλαρώνεις και ξεχνάς τα πάντα. Ακόμη και τα παλιά σου προβλήματα, και νομίζεις ότι κάνεις και καινούρια αρχή… αλλά μπλέκεις ξανά.

ΣΙΔΩΝΙΑ Καϋμένο μου κορίτσι.

ΠΕΤΡΑ Σιδωνία, είναι πολύ εύκολο να λυπάσαι κάποιον, αλλά πολύ δύσκολο να τον καταλάβεις . Αλλά αν καταλαβαίνεις κάποιον, δεν χρειάζεται να τον λυπάσαι. Μπορείς να τον κάνεις ν’ αλλάξει. Να λυπάσαι μόνον όποιον δεν καταλαβαίνεις.

ΣΙΔΩΝΙΑ Βλέπω ότι όλη αυτή η περιπέτεια σε έχει κάνει σκληρή. Αλλά, για να σου πω την αλήθεια, είμαι επιφυλακτική με τις σκληρές γυναίκες.

ΠΕΤΡΑ Φαίνομαι σκληρή γιατί χρησιμοποιώ το μυαλό μου. Μάλλον εσύ δεν έχεις συνηθίσει στην ιδέα ότι οι γυναίκες μπορούν να σκέφτονται, αγάπη μου.

ΣΙΔΩΝΙΑ Έλα τώρα, Πέτρα!

ΠΕΤΡΑ Συγνώμη. Δεν ήθελα να σε προσβάλλω. Ήθελα μόνον να προσέξεις τι σού λέω, πραγματικά να προσέξεις, και να μην χρησιμοποιήσεις κάποια προκατασκευασμένη ιδέα για να κρίνεις αυτό που σού λέω πριν ακόμη τελειώσω να το λέω.

ΣΙΔΩΝΙΑ Ναι, εντάξει, καταλαβαίνω την πικρία σου. Αυτός ήταν που έκανε… την αίτηση διαζυγίου;

ΠΕΤΡΑ Όχι, εγώ την έκανα.

ΣΙΔΩΝΙΑ Όχι αυτός;! … Ω Θεέ μου!

ΠΕΤΡΑ Σε εκπλήσσει, ε; Η καημένη η Πέτρα, που ποτέ δεν θα άφηνε τον άντρα που φαίνονταν τόσο πολύ ερωτευμένος, τόσο υποταγμένος, έκανε αίτηση διαζυγίου. Τρομερό, δεν είναι;

ΣΙΔΩΝΙΑ Αυτός σε…

ΠΕΤΡΑ Όχι, δεν με απάτησε ποτέ. Και για να το ξεκαθαρίσω, η απιστία δεν θα ήταν λόγος για να χωρίσουμε, τουλάχιστον για μένα. Η σχέση μας, κατά τη γνώμη μου, ήταν υγιής. Κι οι δυό μας εκτιμούσαμε περισσότερο την ευχαρίστηση, παρά την πίστη, Δεν βλέπαμε την πίστη σαν υποχρέωση. Απ’ αυτή την άποψη ήμασταν πιστοί ο ένας στον άλλον. Υπήρχαν διαφορετικοί λόγοι που το πράγμα δεν πήγε καλά. Φυσικά, όταν στραβώνουν τα πράγματα, βγαίνουν στην επιφάνεια αντιπάθειες, μίση. Αλλά δεν έχει σχέση με το τι συμβαίνει γύρω μας ἠ με άλλους ανθρώπους, ἠ… (Μπαίνει η Μάρλεν και σερβίρει καφέ.) Ευχαριστώ.

ΣΙΔΩΝΙΑ Ευχαριστώ.

ΠΕΤΡΑ Και τώρα, σε παρακαλώ, κάθισε εκεί και συνέχισε τα σχέδια. Δεν έχουμε πολύ χρόνο. (Η Μάρλεν απομακρύνεται.)

ΣΙΔΩΝΙΑ Μπορούμε να…;

ΠΕΤΡΑ Μπροστά στην Μάρλεν; Η Μάρλεν είναι μαζί μου εδώ και τρία χρόνια. Ακούει τα πάντα, βλέπει τα πάντα, ξέρει τα πάντα. Μην ανησυχείς για την Μάρλεν.

ΣΙΔΩΝΙΑ Εντάξει, ας συνεχίσουμε. Τι ήταν, λοιπόν, αυτό που σάς απομάκρυνε τον έναν από τον άλλον, που τόσο σάς ενόχλησε;

ΠΕΤΡΑ Έλα τώρα, Σιδωνία!

ΣΙΔΩΝΙΑ Κύττα, Πέτρα, ο Λέστερ κι εγώ περάσαμε μιά περίοδο που φαίνονταν ότι όλα είχαν τελειώσει. Ότι είχαμε βαρεθεί ο ένας τον άλλον, ότι ακόμη και αισθανόμασταν μια αμοιβαία… αηδία. Λοιπόν… πρέπει να είσαι έξυπνη, ξέρεις, να έχεις κατανόηση, να είσαι γεμάτη μετριοφροσύνη. Η γυναικεία πονηριά με τον σωστό τρόπο…

ΠΕΤΡΑ Δεν θέλω να είμαι πονηρή με οποιοδήποτε τρόπο, Σιδωνία, και σίγουρα όχι με την λεγόμενη «γυναικεία πονηριά». Θέλω να παρατήσω όλα αυτά τα κόλπα.

ΣΙΔΩΝΙΑ Κόλπα; Εγώ…

ΠΕΤΡΑ Ναι, κόλπα είναι. Και μάλιστα φτηνά. Και το μόνο που καταφέρνεις μ’ αυτά είναι να γίνεσαι σκλάβα. Όταν ακούω λέξεις όπως «μετριοφροσύνη»…

ΣΙΔΩΝΙΑ Δεν είναι αστεία όλα αυτά, Πέτρα. Δεν είναι αστεία. Ο Λέστερ κι εγώ είμαστε ευτυχισμένοι τώρα, αλήθεια! Η μετριοφροσύνη απέδωσε. Αυτός νομίζει ότι με ελέγχει και εγώ δεν του καταστρέφω αυτήν την ψευδαίσθηση. Και στο τέλος γίνεται αυτό που θέλω εγώ.

ΠΕΤΡΑ Αγάπη μου, άκου, καταλαβαίνω τι μού λες. Και μπορεί αυτό να είναι σωστό για ’σένα και τον Λέστερ. Ίσως αυτό το είδος ελέγχου να είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι. Όμως… ξέρεις, ο Φρανκ κι εγώ είχαμε ένα σπάνιο και ντελικάτο είδος έρωτα. Ντελικάτο σημαίνει να ξέρω διαρκώς τι συμβαίνει μέσα μου και μέσα στον σύντροφό μου. Δεν θέλαμε εκείνο το καταπιεστικό είδος γάμου με τον παλιό τρόπο. Θέλαμε να τα ξέρουμε όλα, να αποφασίζουμε κάθε φορά από την αρχή, πάντοτε… ελεύθερα.

ΣΙΔΩΝΙΑ Πέτρα, Δεν καταλαβαίνω γιατί κάνεις τα πράγματα δύσκολα, όταν μπορούν να είναι τόσο απλά. Η «ρουτίνα», ας πούμε, υπάρχει πάντοτε, το θέμα είναι πώς την αντιμετωπίζεις. Εάν μπορείς να βρεις κάτι νέο, έστω κι αν το παλιό κάνει καλά την δουλειά του, ε τότε, προχώρα.

ΠΕΤΡΑ Θέλαμε να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί. Το καταλαβαίνεις αυτό: μαζί. Και δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος γι’ αυτό.

ΣΙΔΩΝΙΑ Και τότε τι ήταν αυτό που σας έκανε να αηδιάσετε, τη στιγμή που ήταν όλα τόσο ξεκάθαρα, που υπήρχε κατανόηση;

ΠΕΤΡΑ Πρώτα-πρώτα η επιτυχία. Η επιτυχία που είχα εγώ και που ήθελε και ο Φρανκ και που πραγματικά την χρειάζονταν.

ΣΙΔΩΝΙΑ Ναι, αλλά η επιτυχία δεν είναι λόγος για…

ΠΕΤΡΑ Άντρες! Και η ματαιοδοξία τους. Αχ, Σιδωνία, ήθελε να με νταντεύει αυτός, να με φροντίζει αυτός. Εντάξει, συμπεριφέρθηκε πολύ σοβαρά, δέχτηκε τις απόψεις μου. Αλλά παρ’ όλ’ αυτά, ήθελε αυτός να με συντηρεί. Άνοίκε σ’ εκείνους τους άντρες που τούς αρέσει να ρωτάνε: «ποιός βγάζει τα λεφτά, ποιός ιδρώνει;» και να εννοούν τον εαυτό τους. Ναι, Σιδωνία μου, αλλά τώρα ήμουνα εγώ που έβγαζα τα λεφτά. Τον πρώτο καιρό γίνονταν κάπως έτσι: «τα λεφτά που βγάζεις, κοριτσάκι μου, θα τα βάλουμε σε έναν ειδικό λογαριασμό στην τράπεζα και αργότερα θα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Ας πούμε να αγοράσουμε ένα σπίτι ή ένα σπορ αυτοκίνητο, ή κάτι άλλο». Εγώ συμφωνούσα γιατί… ήταν τόσο γλυκός, Σιδωνία, και η γλύκα, με την οποία γέμιζε και τους δυό μας, με γέμιζε με ευτυχία… μού έκοβε την ανάσα. Όταν αυτός άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, ξέρεις, στην αρχή ήταν σχεδόν αστείο να βλέπεις πώς πληγώνονταν ο εγωϊσμός του, και για να είμαι ειλικρινής το απολάμβανα, ιδίως επειδή πραγματικά πίστευα ότι ήξερε κι ο ίδιος πόσο παράλογη ήταν η συμπεριφορά του. Το ήξερε. Όταν στη συνέχεια προσπάθησα να εξηγήσω, να τού πω ότι για μένα δεν είχε καμία σημασία εάν ο άντρας ήταν από πάνω ή όχι, ήταν ήδη πολύ αργά. Από τη στιγμή που ανάφερα κάτι τέτοιο, Σιδωνία, βρήκα έναν τοίχο, έναν τοίχο. Και σιγά-σιγά μετά όλη η εμπιστοσύνη που υπήρχε ανάμεσά μας εξαφανίστηκε. Ένοιωσα ότι είχα κάνει λάθος μ’ αυτόν, με τον εαυτό μου και τότε τα παράτησα όλα. Σταμάτησα να τόν αγαπώ. Οι τελευταίοι έξη μήνες ήταν απαίσιοι, πίστεψέ με, απαίσιοι! Φυσικά καταλάβαινε ότι όλα είχαν τελειώσει ή τουλάχιστον το υποψιάζονταν. Ήταν ανίκανος να ανεχτεί. Δεν ήταν και τόσο έξυπνος. Προσπάθησε να με κάνει να εξαρτηθώ από αυτόν τουλάχιστον σεξουαλικά. Αλλά αυτό με γέμισε αηδία. Δοκίμασε διάφορες τεχνικές, κι έπειτα την βία. Τόν άφησα να με έκανε ό,τι ήθελε. Το υπέμενα. Αλλά… μού φαίνονταν τόσο σιχαμερός.

ΣΙΔΩΝΙΑ Πέτρα!

ΠΕΤΡΑ Βρωμούσε. Μύριζε σαν άντρας. Όπως ακριβώς βρωμάνε οι άντρες. Κι αυτό που πριν με έκανε να διεγείρομαι… τώρα με έκανε να θέλω να ξεράσω, να κλάψω. Ο τρόπος που με ανάγκαζε να κάνω σεξ μαζί του.

ΣΙΔΩΝΙΑ Όχι, Πέτρα, όχι.

ΠΕΤΡΑ Και τώρα πρέπει ν’ ακούσεις την ιστορία μέχρι το τέλος. Με έπιανε όπως ο ταύρος την αγελάδα. Ούτε ίχνος σεβασμού, χωρίς καθόλου να νοιάζεται για την ευχαρίστηση της γυναίκας. Αχ Σιδωνία, τον πόνο… δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πόνο ένοιωθα. Μερικές φορές όταν εγώ… Ντροπή. Αυτό ένοιωθα, ντροπή. Αυτός νόμιζε ότι εγώ βογκούσα από ηδονή, από έρωτα, από ευγνωμοσύνη. Ήταν τόσο ηλίθιος, τόσο ηλίθιος. Οι άντρες είναι τόσο ηλίθιοι.

ΣΙΔΩΝΙΑ Καημένο μου κορίτσι, πόσο υπέφερες.

ΠΕΤΡΑ Δεν χρειάζομαι την παρηγοριά σου. Αυτός θα χρειάζονταν παρηγοριά από μένα. Χρειάζονταν κατανόηση, καλοσύνη ή παρηγοριά, όταν τίποτ’ άλλο δεν είχε απομείνει. Αλλά δεν μπορούσα πιά τίποτα να αισθανθώ γι’ αυτόν. Και μάλιστα αυτό τα πράγμα χειροτέρευε. Όταν τρώγαμε μαζί, ο θόρυβος που έκανε όταν μασούσε μού χτυπούσε στ’ αυτιά μου, αυτόν τον ήχο όταν κατάπινε δεν τον άντεχα. Ο τρόπος που έκοβε το κρέας, που έτρωγε τη σαλάτα ή ο τρόπος που κρατούσε το τσιγάρο ή ένα ποτήρι ουΐσκυ. Όλα μού φαίνονταν τόσο γελοία… τόσο προσποιητά. Ένοιωθα ντροπή γιατί σκεφτόμουνα ότι ένας τρίτος που τόν θα έβλεπε, θα ένοιωθε όπως εγώ. Βέβαια όλα αυτά, Σιδωνία, ήταν υστερία, πανικός. Αλλά δεν υπήρχε τρόπος σωτηρίας. Όλα είχαν τελειώσει. (Παύση) Ένοιωθα ντροπή.

ΣΙΔΩΝΙΑ Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι. Προσπάθησες να πάρεις ένα δίδαγμα απ’ όλ’ αυτά. Προσπάθησες να καταλάβεις… Εγώ…

ΠΕΤΡΑ Εγώ νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι να χρειάζονται τους άλλους, αλλά… δεν έχουν μάθει πώς να ζούνε μαζί. (Χτυπάει το κουδούνι της εξώθυρας.) Μάρλεν!

(Η Μάρλεν σηκώνεται, βγαίνει.)

ΣΙΔΩΝΙΑ Αυτή πρέπει να είναι η Κάριν.

ΠΕΤΡΑ Κάριν;

ΣΙΔΩΝΙΑ Είναι μιά γλυκιά νέα κοπέλλα. Την γνώρισα στο πλοίο από το Σύδνεϋ στο Σάουθαμπτον. Θέλει να ζήσει στην Γερμανία.

(Μπαίνει η Μάρλεν με τον Κάριν.)

ΣΙΔΩΝΙΑ Κάριν;

ΚΑΡΙΝ Γειά σας.

ΣΙΔΩΝΙΑ Να σού συστήσω την Πέτρα, την Πέτρα φον Καντ που σού είχα μιλήσει.

ΚΑΡΙΝ Χαίρομαι.

ΠΕΤΡΑ Κι εγώ χαίρομαι. Κάθισε. Συγνώμη που είναι ανακατωμένο το δωμάτιο. Ένα μικρό χάος.

ΚΑΡΙΝ Δεν υπάρχει πρόβλημα.

ΠΕΤΡΑ Τσάϊ; Ή κονιάκ;

ΚΑΡΙΝ Κονιάκ.

ΠΕΤΡΑ Μάρλεν! Κονιάκ. Εσύ, Σιδωνία;

ΣΙΔΩΝΙΑ Έλα τώρα, είναι πρωΐ ακόμη. Όχι, δεν θέλω.

ΚΑΡΙΝ Είναι περίεργο, αλλά σάς είχα φανταστεί πολύ πιό μεγάλη, και πιό… ντίβα. Έτσι δεν λένε συνήθως;

ΠΕΤΡΑ Ναι, έτσι λένε. Αλλά πιό μεγάλη στην ηλικία γιατί;

ΚΑΡΙΝ Επειδή είστε πετυχημένη, έχετε φήμη. Δεν ξέρω… αυτά συνήθως πάνε με την ηλικία.

ΣΙΔΩΝΙΑ Οι εξαιρέσεις αποδεικνύουν τον κανόνα.

(Η Μάρλεν φέρνει δυό ποτήρια του κονιάκ, σερβίρει.)

ΠΕΤΡΑ Στην υγειά σου.

ΚΑΡΙΝ Στη δικιά σας.

ΣΙΔΩΝΙΑ Λοιπόν, πρέπει να φύγουμε Κάριν. Πέτρα, θα σού τηλεφωνήσω μόλις μπορέσω. Θα πάρει περισσότερο καιρό αυτό το ταξίδι. Τσιάο.

ΠΕΤΡΑ Ναι, να τηλεφωνήσεις, Σιδωνία. Γειά.

ΚΑΡΙΝ Γειά σας. (Η Σιδωνία έχει ήδη βγει. Η Μάρλεν έχει επίσης βγει.)

ΠΕΤΡΑ Εεεεεε…

ΚΑΡΙΝ (Γυρίζει.) Θέλετε κάτι;

ΠΕΤΡΑ Έχεις πολύ ωραίο πρόσωπο. Θα μπορούσες να καταφέρεις πολλά. Αν ενδιαφέρεσαι, έλα να με βρεις.

ΚΑΡΙΝ Ευχαρίστως.

ΠΕΤΡΑ Είσαι ελεύθερη αύριο; Αύριο το απόγευμα. Κατά τις οχτώ.

ΣΙΔΩΝΙΑ Κάριν!

ΚΑΡΙΝ Έρχομαι. Τα λέμε αύριο.

ΠΕΤΡΑ Τα λέμε αύριο.

(Η Κάριν φεύγει. Η Πέτρα πήγαινει στο γραφείο και εξετάζει τα σχέδια της Μάρλεν. Μπαίνει η Μάρλεν.)

ΠΕΤΡΑ Άλλαξες τα μανίκια; Εεεε… δεν είναι κακό. Είναι καλύτερα έτσι.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ

Απόγευμα. Η Πέτρα τρέχει στην άλλη άκρη της σκηνής σαν τρομαγμένο κοτόπουλο, ντύνεται, συμμαζεύεται. Η Μάρλεν μιά την βοηθάει να ντυθεί, να κουμπωθεί, μιά γράφει στην γραφομηχανή. Χτυπάει το κουδούνι της εξώθυρας.

ΠΕΤΡΑ Μάρλεν! Το κουδούνι. Μάρλεν. Δεν είμαι ακόμη έτοιμη. Έρχομαι σ’ ένα λεπτό.

(Βγαίνουν και οι δύο. Μετά από λίγο η Μάρλεν μπαίνει με την Κάριν, της δείχνει να καθίσει, έπειτα επιστρέφει στην εργασία της. Η Κάριν σηκώνεται, πηγαίνει στον καθρέφτη και κυττιέται. Μπαίνει η Πέτρα.)

ΠΕΤΡΑ Κάριν! Τι χαρά!

ΚΑΡΙΝ (Γυρίζοντας αργά.) Καλησπέρα, φράου φον Καντ.

ΠΕΤΡΑ (Την πλησιάζει έτοιμη να την αγκαλιάσει, αλλά σταματά.) Ας καθίσουμε. Έχω ετοιμάσει κάτι να τσιμπήσουμε. Μάρλεν! Φέρε τον δίσκο! (Η Μάρλεν βγαίνει.) Να, λοιπόν, που ήρθες.

ΚΑΡΙΝ Να, λοιπόν, που ήρθα. (Γελούν και οι δύο.)

ΠΕΤΡΑ Πώς σού φαίνεται η Γερμανία;

ΚΑΡΙΝ Έλειψα μόνον πέντε χρόνια. Μ’ αρέσει. Δεν έχει αλλάξει πολύ.

ΠΕΤΡΑ Εδώ τίποτα δεν αλλάζει πολύ. Στην Γερμανία τα πράγματα είναι πάντοτε τα ίδια. Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Πες μου για ’σένα.

ΚΑΡΙΝ Για ’μένα; Δεν υπάρχουν και πολλά να πω.

ΠΕΤΡΑ Σίγουρα υπάρχουν. Τι σκέφτεσαι, τι ονειρεύεσαι.

ΚΑΡΙΝ Πολύ λίγα πράγματα. Θα ήθελα να βρω τον δρόμο μου στη ζωή. Ζητάω πολλά;

ΠΕΤΡΑ Όχι, το αντίθετο, Κάριν, εντελώς το αντίθετο. Αυτό είναι να μένεις όρθια, να προσπαθείς να δημιουργήσεις μιά θέση για ’σένα.

ΚΑΡΙΝ Και… αν χρειάζεται… να πολεμήσεις γι’ αυτό.

ΠΕΤΡΑ Και βέβαια. Κι εγώ χρειάστηκε να πολεμήσω και μάλιστα σκληρά, πρέπει να σού πω. Έτσι είναι η ζωή.

ΚΑΡΙΝ Δεν ξέρω. Πάντοτε ένοιωθα πώς είμαι πολύ τεμπέλα για να παλέψω για ό,τιδήποτε.

ΠΕΤΡΑ Πολύ τεμπέλα;

ΚΑΡΙΝ Ναι. Βλέπετε, εμένα μ’ αρέσει πιό πολύ να είμαι ξαπλωμένη, να διαβάζω περιοδικά, μυθιστορήματα, τέτοια πράγματα. Αυτό είναι…

ΠΕΤΡΑ Ίσως να μην είχες μέχρι τώρα το κατάλληλο κίνητρο στη ζωή σου. Είσαι ακόμη πολύ νέα.

ΚΑΡΙΝ Είμαι είκοσι τριών.

ΠΕΤΡΑ Ακριβώς. Σ’ αυτήν την ηλικία έχει πολλά ακόμη μπροστά σου. Και καλά και κακά. Και όμορφα και άσχημα. Στο κάτω-κάτω η ζωή αρχίζει μόλις στα είκοσι τρία.

ΚΑΡΙΝ Ναι;

ΠΕΤΡΑ Ναι. Δεν συμφωνείς;

ΚΑΡΙΝ Ω Θεέ μου, κι όμως έχω κάνει κάποια πράγματα. Έχω παντρευτεί, και…

ΠΕΤΡΑ Έχεις… Σοβαρά;

ΚΑΡΙΝ Ναι. Ο σύζυγός μου έμεινα πίσω στην Αυστραλία. Είχαμε… Δεν είναι τόσο εύκολο να εξηγήσω.

ΠΕΤΡΑ Όχι. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Απολύτως τίποτα. Πρέπει κανείς να έχει μετριοφροσύνη.

ΚΑΡΙΝ Μετριοφροσύνη;

ΠΕΤΡΑ Ναι, βλέπεις καθένας μας έχει τη δίκη του άποψη για την ζωή. Η δική μου άποψη είναι ότι για να υπομένει κάποιος εκείνα τα πράγματα που καταλαβαίνει, πρέπει να είναι μετριόφρων. Στέκομαι με μετριοφροσύνη μπροστά στην δουλειά μου και μπροστά στα χρήματα που κερδίζω από αυτήν. Και μπροστά σε πολλά πράγματα που είναι πιό δυνατά από ’μένα.

ΚΑΡΙΝ «Μετριοφροσύνη», είναι τόσο αστεία αυτή η λέξη. Μού θυμίζει… γονατισμένους ανθρώπους που προσεύχονται. Δεν ξέρω, εγώ…

ΠΕΤΡΑ Ίσως αυτές… οι ιδέες… να μην ταιριάζουν σε νέους ανθρώπους. Κι εγώ δεν θα απαντούσα διαφορετικά στην ηλικία σου.

(Η Μάρλεν φέρνει τον δίσκο και τον αφήνει στο τραπέζι που είναι μπροστά τους.)

ΠΕΤΡΑ Ευχαριστώ. Σερβιρίσου μόνη σου. (Η Μάρλεν επιστρέφεις την εργασία της.) Πώς θα σού φαίνονταν η ιδέα να δουλέψεις σαν μοντέλο, για παράδειγμα;

ΚΑΡΙΝ Δεν ξέρω πώς είναι αυτό το επάγγελμα ή πώς θα ξεκινούσα σ’ αυτό, αλλά εκ πρώτης όψεως… ναι, γιατί όχι;

ΠΕΤΡΑ Θαυμάσια. Λοιπόν, πρέπει να το συζητήσουμε αυτό και να το δούμε λεπτομερειακά. Φυσικά δεν σημαίνει ότι δέχεσαι και τα μαθαίνεις όλα με τη μιά. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένη να μάθεις.

ΚΑΡΙΝ Θέλω να μαθαίνω. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Δεν τα περιμένω όλα να μου έρθουν στο πιάτο.

ΠΕΤΡΑ Αλλά μπορώ να σε διευκολύνω. Κι αργότερα, όταν θα μάθεις τα κατατόπια, δεν θα κουραστείς να βρεις δουλειά.

ΚΑΡΙΝ Ευχαριστώ.

ΠΕΤΡΑ Στην αρχή ίσως έχεις προβλήματα, εννοώ οικονομικά προβλήματα. Όσο διάστημα θα παρακολουθείς μαθήματα, δεν θα βγάζεις χρήματα.

ΚΑΡΙΝ Ίσως να…

ΠΕΤΡΑ Θα σε βοηθήσω. Δες το σαν ένα δώρο. Δες θα έχεις προβλήματα.

ΚΑΡΙΝ Ναι. Είναι πολύ ευγενικό από μέρους σας.

ΠΕΤΡΑ Ξέρεις ποιο είναι το ωραίο σ’ αυτό το επάγγελμα; Διαρκώς μετακινείσαι. Μ’ αρέσουν οι ξένες πρωτεύουσες την νύχτα. Σ’ αρέσει να ταξιδεύεις;

ΚΑΡΙΝ Εξαρτάται. Ναι, υποθέτω.

ΠΕΤΡΑ Θα είναι θαυμάσιο. Διαρκώς ταξίδια, να βλέπεις, να έχεις καινούριες εμπειρίες. Ξένες πόλεις, μουσικἠ. Σε ενδιαφέρει η Τέχνη;

ΚΑΡΙΝ Η Τέχνη; Δεν ξέρω.

ΠΕΤΡΑ Θέατρο, μουσική, κινηματογράφος; Μμμμ;

ΚΑΡΙΝ Ναι, βέβαια, μ’ αρέσει να πηγαίνω στον κινηματογράφο. Ταινίες με αισθηματικές ιστορίες που σε πιάνουν τα δάκρυα, ναι. Πολύ ωραίες.

ΠΕΤΡΑ (Αμφιβάλλοντας.) Ναι, ναι, βέβαια. Μπορούμε να μελετήσουμε μαζί. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε. Εγώ υπήρξα τυχερή με τους γονείς που είχα. Σε πολύ νεαρή ηλικία φρόντισαν για την καλλιέργειά μου. Οι γονείς σου με τι ασχολούνται; Εννοώ τι δουλειά κάνουν;

ΚΑΡΙΝ Ο πατέρας μου ήταν μηχανικός σε εργοστάσιο.

ΠΕΤΡΑ Ναι; Πολύ ενδιαφέρον.

ΚΑΡΙΝ Ναι. Δεν ήταν και η καλύτερη δουλειά. Πολλές ώρες, λίγη διασκέδαση. Έτσι ήταν. Δεν ήταν και πολύ ενδιαφέρουσα η ζωή που έκαναν. Ένα μικρό διαμέρισμα, τρία παιδιά, συνέχεια φωνές.

ΠΕΤΡΑ Αλλά οι γονείς σου σε φρόντιζαν όταν ήσουνα παιδί.

ΚΑΡΙΝ «Φρόντιζαν»; Απλά υπήρχαμε και ήμασταν ένα βάρος. Τον περισσότερο καιρό.

ΠΕΤΡΑ Πρέπει να ήταν άσχημο αυτό.

ΚΑΡΙΝ Α, όχι. Ήθελαν το καλό μας, και οι δυό τους. Επί πλέον τις περισσότερες ώρες μας άφηναν μόνα μας. Νομίζω έτσι ήταν καλύτερα, παρά να έχουμε τους γονείς όλη την ώρα ανάμεσα στα πόδια μας. Ξέρετε, να μας ελέγχουν τι λέμε, τι σκεφτόμαστε κι όλα αυτά.

ΠΕΤΡΑ Δηλαδή άφηναν τα παιδιά τους στην ησυχία τους. Δεν ξέρω. Έχω μιά κόρη. Φυσικά δεν μπορώ όλη την ώρα να είμαι από πάνω της, αλλά ξέρω ότι είναι εσωτερική σ’ ένα από τα καλύτερα κολλέγια. Αυτό με κάνει να είμαι πιό ήρεμη, πίστεψέ με. Εγώ αγαπούσα το σχολείο. Εσύ;

ΚΑΡΙΝ Εγώ… όχι. Όχι, νομίζω όχι. Ακόμη θυμάμαι πόσο χαρούμενη ήμουνα όταν τελείωσα. Αν και ήμουνα αρκετά καλή μαθήτρια.

ΠΕΤΡΑ Σίγουρα είσαι πολύ έξυπνη.

ΚΑΡΙΝ Έξυπνη, ναι, υποθέτω. Αλλά δεν μ’ ενδιέφερε πολύ να μελετάω. Μόνον ό,τι μού άρεζε.

ΠΕΤΡΑ Έτσι ήμουνα κι εγώ. Ήμουνα η καλύτερη στα μαθήματα που με ενδιέφεραν. Το περίεργο είναι ότι τότε μού άρεζαν πολύ τα μαθηματικά.

ΚΑΡΙΝ Εμένα όχι. Ήμουνα πολύ κακή στην αριθμητική. Στην αρχή ήμουνα καλή, αλλά μετά, όταν αρχίσαμε εκείνα εκεί με τους αριθμούς αντί για γράμματα, δεν καταλάβαινα τίποτα.

ΠΕΤΡΑ Περίεργο. Εγώ την άλγεβρα την εύρισκα συναρπαστική, απίθανη!

ΚΑΡΙΝ Α, ναι, άλγεβρα το έλεγαν. Δεν μού άρεζε καθόλου. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο ένας και ο άλλος αριθμός έκαναν ένα γράμμα, καταλαβαίνετε τι εννοώ; Μού ήταν πάντοτε ένα μυστήριο.

ΠΕΤΡΑ Εν πάση περιπτώσει τώρα δεν έχει σημασία. Υπάρχουν πιό επείγοντα πράγματα στη ζωή.

ΚΑΡΙΝ Η γυμναστική μού άρεζε πολύ. Στο πρώτο τρίμηνο έπαιρνα καλό βαθμό. Αλλά μετά, στα ομαδικά αγωνίσματα, έπαιζα χόκεϋ, χόκεϋ στο χορτάρι, δεν τα πήγαινα καλά με όλους εκείνους τους κανονισμούς, και στο τελευταίο τρίμηνο έπαιρνα κακό βαθμό.

ΠΕΤΡΑ Ναι, ε; Εμένα πραγματικά μ’ αρέσει να δουλεύω ομαδικά. Επειδή χρειάζεται πειθαρχία. Είναι μιά λέξη που μισεί η σημερινή νεολαία.

ΚΑΡΙΝ Δεν ξέρω, μ’ αρέσει η πειθαρχία, άμα έχει κι ενδιαφέρον, Αλλά άμα είναι σκέτη πειθαρχία, πίεση, δεν μ’ αρέσει καθόλου.

ΠΕΤΡΑ Είναι αστείο, αλλά εγώ για να κάνω κάτι χρειάζομαι ένα κίνητρο. Χρήματα, ας πούμε, η μιά υπόσχεση για κάτι ευχάριστο. Έτσι όπως λειτουργείς εσύ.. χωρίς εξωτερική πίεση… δεν ξέρω… θα μ’ έριχνε έξω.

ΚΑΡΙΝ Ναι, νομίζω το καταλαβαίνω αυτό, αλλά για μένα είναι καλύτερα να μη με πιέζουν. Ο πατέρας μου για παράδειγμα. Κάθε Κυριακή μας πήγαινε βόλτα με το ποδήλατο. Όλα η οικογένεια με ποδήλατα. Μπροστά αυτός, μετά η μητέρα μου, μετά τα τρία κορίτσια, με βάση την ηλικία. Και έτρεχε πάρα πολύ! Ήταν ο άντρας. Όταν γυρίζαμε σπίτι το βράδυ, ήμασταν πτώματα απ’ τη κούραση. Αλλά αυτός ήταν αφράτος. Και μετά τσακώνονταν με την μαμά, συνήθως για κάτι γελοίο. Και δεν μπορούσαμε να ξεφύγουμε. Έπρεπε να το κάνουμε αυτό κάθε Κυριακή. Αν μ’ άφηνε να ποδηλατώ όπως ήθελα, θα μού άρεζε, άλλα έτσι όπως γίνονταν δεν μού άρεζε καθόλου. Καθόλου. Τώρα βέβαια όλα αυτά μού φαίνονται τόσο αστεία. Για φανταστείτε: στη σειρά με τα ποδήλατα, πατέρας, μητέρα και τρία κοριτσάκια.

ΠΕΤΡΑ Ναι, είναι αστείο. Και βέβαια αυτό που έκανε ο πατέρας σου ήταν βάναυσο. Δεν εννοώ τέτοιου είδους πίεση. Εννοώ μια πίεση που την δέχεσαι, που την χρειάζεσαι, που την θέλεις. Για να καταφέρεις κάτι. Πρέπει να βάζεις στόχους στη ζωή. Οι γονείς σου τι κάνουν τώρα;

ΚΑΡΙΝ Και οι δυό έχουν πεθάνει.

ΠΕΤΡΑ Κρίμα.

ΚΑΡΙΝ Πρώτα ο πατέρας μου σκότωσε την μητέρα μου και μετά κρεμάστηκε.

ΠΕΤΡΑ Αααα! Φρικτό!

ΚΑΡΙΝ Ξέρετε πώς με κυττάζετε τώρα; Με εντελώς διαφορετικό βλέμμα. Ακριβώς όπως κάνουν όλοι. Στην αρχή με είχατε βρει ενδιαφέρουσα, τώρα μάθατε για τη ζωή μου, κι όλα τελείωσαν.

ΠΕΤΡΑ Όχι, Κάριν, όχι. Αισθάνομαι… μεγάλη συμπάθεια για ’σένα… τώρα που ξέρω για τη ζωή σου αισθάνομαι ακόμη μεγαλύτερη συμπάθεια… Θα κάνω το καλύτερο για ’σένα. Ας γίνουμε φίλες, στενές φίλες. Τι λες;

ΚΑΡΙΝ Ναι, βέβαια. Να γίνουμε.

ΠΕΤΡΑ Μάρλεν! Φέρε μας ένα ποτήρι σαμπάνια. (Η Μάρλεν βγαίνει.) Είναι καλή κοπέλα. Κάνει όλη τη δουλειά μου. Αλλά πες μου τώρα εσύ πώς έγιναν όλα αυτά.

ΚΑΡΙΝ Αυτά που έγιναν με τους γονείς μου; Είναι πολύ απλό. Δεν διαβάσετε στις εφημερίδες;

ΠΕΤΡΑ Όχι, δεν θυμάμαι.

ΚΑΡΙΝ Ο πατέρας μου έπινε πολύ και… όχι δεν αρχίζει απ’ αυτό… μιά μέρα είπαν στον πατέρα μου στη δουλειά «Κύριε Τζιμ, είμαστε μια επιχείρηση που βλέπει προς το μέλλον και δεν υπάρχει θέση για ανθρώπους της ηλικίας σας». Τέλος πάντων κάπως έτσι του είπανε. Αυτός έχασε τη ψυχραιμία του, άρχισε να κλαίει, έγινε άρχισε να τα σπάζει, ήρθαν οι φύλακες και τον έβγαλαν από το εργοστάσιο. Μετά πήγε σε ένα μπαρ που συνήθιζε να πηγαίνει κι έγινε λιώμα. Έπρεπε να το περιμένει κανείς. Ήπιε πάρα πολύ. Και μετά γύρισε σπίτι, σκότωσε τη μαμά με μαχαίρι και μετά κρεμάστηκε. Πίστεψε ότι πλέον δεν υπήρχε θέση στον κόσμο γι’ αυτόν, ούτε για την μαμά. Πολύ απλή ιστορία. Εγώ έφυγα αμέσως για την Αυστραλία. Αλλά ούτε εκεί τα πράγματα ήταν ρόδινα. Δεν υπήρχαν πολλές ευκαιρίες. Και σού έδειχναν την πόρτα με το πρώτο, άμα δεν τα κατάφερνες.

ΠΕΤΡΑ Τα πράγματα θ’ αλλάξουν από ’δώ και πέρα, Κάριν, θ’ αλλάξουν εντελώς. Θα ψάξουμε μαζί να βρούμε να κάνεις κάτι στη ζωή σου.

ΚΑΡΙΝ Αυτό θα ήταν πάρα πολύ ωραίο. Για να είμαι ειλικρινής διαρκώς απελπιζόμουνα. Και με τον άντρα μου, τα ίδια χάλια. Μ’ έβαζε να δουλεύω κι αυτός έλεγε ανοησίες ότι κάποτε θα κέρδιζε πολλά λεφτά. Μού την έδινε συνέχεια.

(Η Μάρλεν φέρνει την σαμπάνια, την ανοίγει, γεμίζει δύο ποτήρια, επιστρέφει στην δουλειά της.)

ΠΕΤΡΑ Στη γειά σου. Στην γειά και των δυό μας. Να τα καταφέρουμε.

ΚΑΡΙΝ Εις υγείαν.

ΠΕΤΡΑ Σε βλέπω ήδη πάνω στην πασσαρέλα. Θα σχεδιάσω μια κολλεξιόν ειδικά για ’σένα. Θα γίνεις το καλύτερο μανεκέν. Αλήθεια! Είσαι όμορφη, Κάριν. (Την χαϊδεύει, έπειτα σηκώνεται απότομα και βάζει έναν δίσκο: «In my room” των Walker Brothers.) Σ’ αρέσει τέτοια μουσική;

ΚΑΡΙΝ Ναι, μ’ αρέσει.

ΠΕΤΡΑ Αυτοί οι δίσκοι με γυρίζουν πίσω στα νιάτα μου. Μπορούν να με κάνουν ή λυπημένη ή χαρούμενη. Εξαρτάται. Ήμουνα τότε με τον πρώτο μου σύζυγο. Μεγάλη ερωτική ιστορία. Κάποιος είπε κάποτε ότι τα όμορφα πράγματα ποτέ δεν διαρκούν πολύ. Είναι αλήθεια αυτό. Ο Πιέρ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Είχε πάθος με τα αυτοκίνητα. Ο Πιέρ ήταν… πολύ ωραίος άντρας, αλλά είχε αυτή τη μανία με τα αυτοκίνητα. Και πίστευε ότι… ήταν αθάνατος. Δεν ήταν. Ήταν ήδη τέσσερες μήνες νεκρός όταν γεννήθηκε η κόρη μας. Η μοίρα. Ήταν πολύ σκληρό για ’μένα. Αλλά όλα είναι προκαθορισμένα. Είμαι σχεδόν βέβαιη γι’ αυτό. Έπρεπε να το περάσω. Ξέρεις κάτι, Κάριν, να είσαι άνθρωπος σημαίνει να πονάς. Γι’ αυτό στο τέλος τα αντέχουμε όλα. Οι άνθρωποι είναι σκληροί και βάναυσοι και κανένας δεν είναι διαφορετικός από τον άλλον. Κανένας. Όλοι πρέπει να το μάθουν αυτό. (Περιμένουν να τελειώσει ο δίσκος.) Και τώρα πού μένεις;

ΚΑΡΙΝ Στο ξενοδοχείο Ράϊνγκολντ.

ΠΕΤΡΑ Σε ξενοδοχείο; Πρέπει να στοιχίζει, ε;

ΚΑΡΙΝ Είκοσι εφτά με το πρωϊνό.

ΠΕΤΡΑ Καλά το είπα. Δεν έχει νόημα να μένεις εκεί. Έλα να μείνεις μαζί μου. Είναι πιό φτηνό και.. επί πλέον… είναι πιό ωραία εδώ.

ΚΑΡΙΝ Τι;

ΠΕΤΡΑ ΄Η δεν θες;

ΚΑΡΙΝ Ναι, θέλω. Θα είναι όμορφα. Μόνον φοβάμαι μήπως… σάς ενοχλώ.

ΠΕΤΡΑ Ξέρω καλά τι είμαι, Κάριν. Δεν θα μ’ ενοχλείς. Ξέρω τον εαυτό μου. Είμαι τόσο συχνά μόνη, εντελώς μόνη. Θα είναι καλό και για τις δυό μας.

ΚΑΡΙΝ Αν το θέλετε.. θα το ήθελα κι εγώ. Πραγματικά…

ΠΕΤΡΑ Σ’ αγαπώ. Σ’ αγαπώ, Κάριν. Σ’ αγαπώ. Μαζί μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο. Τά ’χω λίγο χαμένα. Θέλω να σ’ αγγίξω και να σε φιλήσω. (Τήν φιλά.)

ΚΑΡΙΝ Κι εμένα μ’ αρέσεις, Πέτρα, πολύ, αλλά πρέπει να μού δώσεις λίγο χρόνο. Σε παρακαλώ.

ΠΕΤΡΑ Θα σού δώσω, Κάριν. Έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας. Έχουμε πολύ χρόνο. Έχουμε χρόνο να γνωρίσουμε η μία την άλλη. Να αγαπήσουμε η μία την άλλη. Μάρλεν, φέρε μας άλλο ένα μουκάλι σαμπάνια. (Η Μάρλεν βγαίνει.) Δεν έχω ερωτευτεί άλλη φορά γυναίκα. Έχω τρελαθεί, Κάριν, έχω τρελαθεί. Αλλά είναι τόσο όμορφο να τρελαίνεται κανείς έτσι!

(Σκοτάδι)