Geschiedenis van Rinsumageest

Rinsumageest is een dorp met een rijke geschiedenis. Voor het eerst wordt het dorp genoemd om 800 n. Chr. , het heet dan "Ringesheim". Deze naam is waarschijnlijk afgeleid van het oud-friese begrip "hring", wat een slingerend watertje is. Waarschijnlijk was er reeds ver voor die tijd een nederzetting, geologisch was het zeer gunstig hier te vertoeven; het dorp ligt op het eind van een zandrug te midden van klei en veen. In de 13e eeuw komen we voor het eerst de naam Rinsumageest tegen. 

De Hervormde kerk in Rinsumageest werd gebouwd in de 11e eeuw, en uitgebreid in de 13e eeuw met 3 schepen. In de 16e eeuw werd het weer verbouwd tot 2 schepen, nog steeds iets unieks want meestal heeft een kerk maar 1 schip. Om de kerk in zijn nog de adellijke graven te vinden. Iets bijzonders en wat nergens in de wijde omtrek te vinden is, is de crypte; een verborgen kapelletje onder de grond. Op het kerkhof zijn de "napkestiennen" te aanschouwen. Dit zijn bolstenen met ronde boorgaten waar men vermoedelijk in de heidense tijden, maar ook nog wel in het Christendom (zij het in't geniep), vruchtbaarheidoffers in stopte voor heidense goden. De geboorde gruzel dat bij het boren van de gaten ontstond werd, zo word gezegd, door de vrouwen wel opgegeten; men zou dan sneller kinderen krijgen. Waarschijnlijk is de plaats waar nu de kerk staat in vroeger tijd een belangrijke heidense kultusplaats geweest. 

Rinsumageest was tot 1880 een van de belangrijkste dorpen van gemeente Dantumadeel, het was tot die tijd de hoofdplaats van de gemeente. Hierboven ziet u het gemeentehuis oftewel "het rechthuis". Op deze plaats, toen herberg "Het Wapen van Dantumadeel" kwamen de Grietenij-bestuurders om te vergaderen. Rinsumageest heeft altijd al een voornaam voorkomen gehad; hier woonden de adellijke Tjaarda's, de Juckema's (of Juwsma's), de Eijsinga's en de Aylva's in hun state's.