Nergens ter wereld is de variatie aan landschappen zo groot als op Texel. Eigenlijk is het Nederland in het klein: duinen, wadden, bossen. stranden, polders. Op Texel vind je alle natuur die ook elders in Nederland voorkomt… en meer!

De Texelse duinen vormen een bijzonder en waardevol gebied dat sinds 2002 dan ook is uitgeroepen tot Nationaal Park. Jonge duinen en duinvalleien zijn op Texel vooral te vinden op de Hors. De oudste duinen en duinheiden zijn te vinden tussen Den Hoorn en De Koog. 

De wadden zijn de delen van de Waddenzee die bij laag water droog vallen. Het zijn zandige of slikkige platen met droogvallende geultjes of prielen.  Als er een een dikke prutlaag op ligt zijn het slikken. De slikkige wadplaten zijn erg voedselrijk. Er leven veel algen aan de oppervlakte en bacteriën in de bodem. Daar leven veel bodemdieren van. Bij hoogwater is het een rijke voedselplek voor garnalen en vissen. Bij laagwater doen de wadvogels zich tegoed aan de bodemdieren.

Het Texelse bos is aangeplant. Vroeger waren er nauwelijks bomen op het eiland. Voor hout was men afhankelijk van wat er op het strand aanspoelde. Vandaar dat het gebruikelijk was de spanten van boerderijen te maken van de masten van schepen die voor de kust van Texel waren vergaan. Aan het eind van de 19e eeuw wilden vooruitstrevende Texelaars de woeste duinen nuttig maken. Er werden dennenbomen geplant in het duingebied tussen De Koog en Den Hoorn voor de productie van hout. Veel Texelaars stonden sceptisch tegenover het bos; zij hadden er weinig vertrouwen in dat zelfs dennenbomen zouden kunnen gedijen in de onvruchtbare grond. Ook de bekende natuurbeschermer Jac. P. Thijsse protesteerde fel tegen de aantasting van het landschap. Toch draaiden de critici, ook Thijsse, later bij en werd het bos, dat al snel de bijnaam De Dennen kreeg, ook door de Texelaars als een goede aanvulling gezien: eindelijk was er een plek op het eiland waar je kon 'ontkomen' aan de wind!

Aanvankelijk werd het bos aangeplant voor de productie van hout, maar in de periode erna veranderde de rol van het bos. De houtopbrengst viel tegen en onder invloed van het groeiende toerisme kreeg het bosgebied steeds meer een recreatieve functie. Hoewel het bos nog steeds De Dennen wordt genoemd, zijn in de afgelopen decennia steeds meer loofbomen geplant om een aantrekkelijker, gevarieerder bos te creëren met hogere natuurwaarden. Ook dat proces ging overigens niet zonder slag of stoot: Texelaars kwamen masaal in geweer toen Staatsbosbeheer een aantal jaren geleden besloot een flink deel van de naaldbomen te kappen.

 Het strand van Texel beschermt het eiland tegen de aanvallen van de Noordzee. Als het water aan het eind van de vloed op z’n hoogst is, blijft de waterlijn een tijdje op dezelfde plek. Alles wat in de branding heen en weer rolt heeft dan de tijd om aan te spoelen. Zo krijg je een duidelijke streep van rommel, wieren en schelpen op het strand: de hoogwaterlijn of het vloedmerk. Vaak zijn er meer vloedmerken op het strand. De wind is niet altijd even hard, en dus komen de aanspoelsels niet altijd even ver. Op het strand ligt niet alleen het afval van eergisteren. Er ligt soms ook afval dat al tientallen jaren oud is, zoals explosieven uit de Tweede Wereldoorlog. Het oudste menselijke afval dat je op het strand kunt vinden zijn werktuigen van vuursteen, uit de prehistorie.

Kwelders zijn begroeide stukken land die direct, zonder duinenrij of dijken, aan zee grenzen. Ze liggen meestal langs ondiepe getijdengebieden zoals de Waddenzee. Bij storm of extra hoog water komt een kwelder onder water te staan. Tot 1830 had Texel een reusachtige kwelder, het Buitenveld. Die is in de verdere loop van de negentiende eeuw in drie fasen ingepolderd. Die bedijkingen staan nu bekend als de Eijerlandse polder, de Eendracht, en het Noorden . Er is nog een klein stukje ‘Buitenveld’ over, het natuurreservaat de Schorren. De andere grote kwelder op Texel ligt in de vallei van de Slufter. Langs de Mokbaai en een kilometer ten noorden van De Cocksdorp zijn ook kwelders te vinden.

Iedere week een mooie stad bekijken? Abonneer u op de Microtoerisme Nieuwsbrief!

Klik hier voor gratis abonnement Microtoerisme nieuwsbrief

Vul uw email adres in en bevestig met 'Subscribe'. U krijgt daarna op dat email adres eerst nog een mailtje dat u moet bevestigen. Pas dan is de inschrijving voltooid.