gepubliceerd: 11-06-2021
Fotoblog 1124
de Prinsentuin van Groningen
op de zonnewijzer de tijd bekijken zoals je nog nooit gezien hebt
Vanaf 1594 werd de Prinsenhof (zie fotoblog nr. 1123) de verblijfplaats van de stadhouders: de prinsen van Nassau. Speciaal voor hen werd in 1626 de Prinsentuin aangelegd met een rozentuin, kruidentuin en mooie berceaus (met bomen overgroeid pad). Het is één van de zuiverste voorbeelden van een renaissancetuin in Nederland. De Prinsentuin is volledig ommuurd. Mede daarom is het een oase van rust, midden in de drukke binnenstad van Groningen. Er zijn heggetjes in de vorm van een W en een A. Niet van onze kroonprins, maar van stadhouder Willem Frederik van Nassau (1613-1664) en zijn Albertine Agnes.
Omdat de Prinsentuin verstopt ligt achter een muur, is het er rustig. Toch is die muur niet gebouwd als bescherming tegen het razende verkeer. In de Franse tijd was het paleis naast de tuin in gebruik als militair hospitaal. Verpleegde militairen mochten graag een neut drinken en de drank werd uit de Prinsentuin door de ramen van deze Prinsenhof naar binnen gegooid. De muur moest die ongedisciplineerde handelswijze tegengaan. Hij heet het Blauwe Muurtje.
De Zonnewijzer.
In de muur aan de Turfsingel bevindt zich de uit 1731 daterende Zonnewijzerpoort, die in 1953 werd hersteld. De poort ontleent zijn naam aan de zonnewijzer die erboven is aangebracht. Boven de zonnewijzer staat een Latijnse tekst. De woorden Tempus Præteritum Nihil Futurum Incertum. Præsens Instabile Cave Ne Perdas Hoc Tuum" wat als De vergane tijd is niets, de toekomende onzeker, de huidige wankel. Zorg dat je die van jou niet verspilt kan worden vertaald. De poollijst, de staaf die vanuit de afgebeelde zon naar voren steekt, werpt zijn schaduw op de verschillende tijden die op de zonnewijzer afgelezen worden.
Op de buitenste rand van de zonnewijzer is de plaatselijke tijd te zien. Deze plaatselijke tijd werd aangehouden tot midden negentiende eeuw. Hierna werd de tijd in heel Nederland gelijkgetrokken. De Romeinse cijfers geven de hele uren aan en de omlijsting met kleine cijfers de minuten. Als de zon op z'n hoogste punt staat is het twaalf uur. De plaatselijke tijd loopt gemiddeld 34 minuten voor op de Midden-Europese tijd. In november loopt deze 18 minuten voor en in februari 54 minuten. Tijdens de zomertijd komt hier nog een uur bij.
In de poollijst zit een verdikking. De schaduw hiervan valt op een aantal goudkleurige lijnen die de lengte van de dagen aangeeft. De rode lijnen geven aan hoelang de zon geschenen heeft. Dit zijn de Babylonische uren, waarbij de tijd gemeten wordt vanaf zonsopkomst. De zwarte lijnen geven de Italiaanse uren aan. Deze telling geeft het aantal uren vanaf zonsondergang aan.
Iedere week een mooie stad bekijken? Abonneer u op de Microtoerisme Nieuwsbrief!
Vul uw email adres in en bevestig met 'Subscribe'. U krijgt daarna op dat email adres eerst nog een mailtje dat u moet bevestigen. Pas dan is de inschrijving voltooid.