Fotoblog 1082

De kerk van Eersel is niet voor niets naar de H. Willibord genoemd. Het dorp behoorde al tijdens diens leven tot de bezittingen van Willibrords abdij in Echternach. Hoogstwaarschijnlijk heeft er toen al een houten kerkje gestaan. Van dat houten kerkje is niets meer terug te vinden, maar toch kan Eersel bogen op een gebedshuis van eerbiedwaardige ouderdom. De kern van de kerk moet rond 1480 gebouwd zijn; de toren rond 1400. Begin zestiende eeuw werd de kerk uitgebreid met een ‘dwarspand’. Tussen 1648 en 1812 was het gebouw in gebruik als protestantse kerk. In de negentiende eeuw kwamen er nieuwe gewelven en in de jaren 1930-1931 werd de kerk ingrijpend verbouwd en uitgebreid. Daarbij sneuvelde het oorspronkelijke koor. In 2001 werd de kerk opgenomen op de monumentenlijst als rijksmonument. 

Willibrordus stichtte vele kerken, kloosters en ook de kapel in Eersel dat toen nog Ereslo heette. Willibrordus staat nu als standbeeld statig over Eersel uit te kijken. Zijn bronzen staf in zijn rechterhand, een kerkje in zijn linker, een wijnvat aan zijn voeten. Het gerucht gaat dat hij, naast het bouwen van kerken,  met zijn staf water in wijn kon veranderen. Geen wonder dat hij zo tevreden de wereld in kijkt.