InZicht video niet beschikbaar

naar alle andere InZicht video's

Geschiedenis van Den Bosch

De vestigingstad 's-Hertogenbosch is ontstaan door op zandbanken te bouwen ter plaatse van het huidige marktplein en was ook ongeveer even zo groot. Deze rijke geschiedenis is terug te vinden op en rondom de markt. Om het water buiten de vestigingsstad te houden werden er stadswallen opgetrokken uit baksteen en tufsteen. De geschiedenis van ‘s-Hertogenbosch begint in 1185 toen Hertog Hendrik I van Brabant (1190 – 1235) in het bezit was van landgoed Orthen waar hij regelmatig jaagde. Omdat Hendrik I een vestigingsstad in het noorden wilde en de Maas de grens was van zijn Hertogdom, is de nieuwe stad bij Orthen ontstaan.  Vóór 1185 vormden De Aa en de Dommel een deltagebied. Door de samenkomst van deze riviertjes werd Orthen een gunstig geleden vestingstad. De Dieze had een goede verbinding naar de Maas.

Omdat in 1250 de stad ‘s-Hertogenbosch flink is gegroeid en wordt er buiten de verdedigbare stadsmuren gewoond en gewerkt. Om de hele bevolking binnen de verdedigbare vesting te laten wonen neemt het stadsbestuur daarom het besluit om de stad uit te breiden en van een nieuwe ommuring te voorzien. Door deze nieuwe ommuring komen gebieden die al geruime tijd bewoond worden, veilig binnen de wallen te liggen.  De andere drie hoofdsteden van het hertogdom: Leuven, Brussel en Antwerpen schenken de vestingstad drie stadspoorten.

Er kwamen twee waterpoorten, die deel uitmaakten van de eerste ommuring. Ook dit deel uit de geschiedenis van Den Bosch is nog steeds terug te vinden in het huidige straatbeeld. De ligging van deze poorten zijn namelijk verwerkt in de huidige bestrating. Later kreeg de vestigingsstad de naam ‘s-Hertogenbosch, afkomstig van: ‘het bos van de Hertog’. De vestigingsstad ‘s-Hertogenbosch groeide snel door de handel en nijverheid die was ontstaan, daardoor werden in 1318 de stadsmuren verlegd. De tweede ommuring werd gebouwd, welke ongeveer ter grootte was van de huidige binnenstad. Aangezien een deel van de ‘s-Hertogenbosch lager lag, besloot men door de vele overstromingen de stad twee à drie meter op te hogen met zand. De riviertjes met de zijtakken die binnen de muren kwamen te liggen kreeg de naam Binnendieze.

Tussen 1475 en 1525 was de stad op het hoogtepunt van zijn bloei. In deze tijd kwam de bouw van de Sint Janskerk, in Brabants-Gotische stijl gereed. Tijdens de bouw werd het inmiddels beroemde Mariabeeld, de Zoete Moeder, gevonden welke van grote invloed is geweest op de geschiedenis van ‘s-Hertogenbosch en het Katholieke volk. Dit is ook de tijd van de kunstschilder Jeroen Bosch (ongeveer 1450-1516). Toen in 1810 Nederland bij Frankrijk werd ingelijfd had de vesting ‘s-Hertogenbosch eigenlijk geen praktische betekenis meer.

In het straatbeeld is veel van de geschiedenis van Den Bosch terug te vinden. Er zijn diverse gidsen die u door het eeuwenoude stadscentrum van ’s-Hertogenbosch leiden. De stadsgids leid je door smalle karakteristieke straatjes, over pleinen en langs bekende Bossche monumenten en vertelt verhalen uit het verleden en heden van een stad in beweging. Ook een rondvaart over De Dieze behoort tot één van de meest aantrekkelijke toeristische attracties. De schippergids vertelt over het ontstaan van de Binnendieze en de restauratie van de muren, overkluizingen en togen. U zult verbaasd staan van alle geheimen van de stad.