Geschiedenis van Hindeloopen

Hindeloopen is een van de kleinere Friese elf steden, maar het heeft een geheel eigen karakter. Dit komt tot uitdrukking in de bijzondere geschiedenis, een aparte woon- en leefcultuur, een kleurrijke klederdracht en een eigen taal. In de 17e en 18e eeuw was het grootste deel van de mannelijke Hindelooper bevolking berokken bij de handel en zeevaart op Scandinavië en Rusland. Mede door de band met de wereldstad Amsterdam kwam Hindeloopen in de 17e en 18e eeuw tot grote bloei. De stad had een grote vloot van ruim 100 schepen die de wereldzeeën bevoeren en telde in de bloeitijd ± 2300 inwoners tegen nu ca. 850.

In de 19e eeuw eindigde de bloeiperiode. De handelslieden en schippers vertrokken naar Amsterdam, en Hindeloopen werd een arm vissersstadje. In de loop van de 20e eeuw ging het langzamerhand weer beter met Hindeloopen door de opkomst van het toerisme. In de stad zelf zijn nog veel herinneringen aan de glorietijd van Hindeloopen te zien. U vindt er bijvoorbeeld enkele grootschippershuizen met daarachter de typische likhúzen, de zomerhuisjes van de grootschippersvrouw, waarin zij ’s zomers met haar kinderen woonde zolang haar man op zee was.

De haven is nog steeds de plek waar een groot deel van het dagelijks leven zich afspeelt. Op de haven vindt u het Sylhús (de sluiswachter-woning) met de karakteristieke basculebrug. De aan het Sylhús vast gebouwde leugenbank is de ontmoetingsplaats voor de mannelijke Hindelooper bevolking. Hindeloopen had vroeger zijn eigen klederdracht. Tegenwoordig toont alleen de folkloristische zang- en dansgroep “Aald Hielpen” de klederdracht nog tijdens optredens in Hindeloopen of ver daarbuiten. Ook de Hindelooper schilderkunst is wereldwijd bekend.