2012 - Fantazioj el mia nepino

FANTAZIOJ EL MIA NEPINO

Antonio Marco Botella

Hieraŭ kiam ŝi dormadis,

ho, nepino el l' animo mia!

mi ŝin vidis sonĝe rideti,

kaj je la sekvanta tago, milde,

mi plezure al ŝi demandis:

kion hieraŭ nokte vi sonĝis?

Ho yayo, mia yayo kara!!

estis tiel belaj miaj sonĝoj!

estis tiel amuzaj kaj plaĉaj!

ke kvankam tre fantaziaj

al mi plaĉus ĝui ilin ofte:

-miaj sonĝoj estis kiel tiuj noveloj

kiujn mi legis infanaĝe iam,

kun la protagonismo viva

de feinoj, ninfoj kaj diinoj

kiuj tie, en la blua ĉielo

kun mi, iluzie, ludadis

aliajn rarajn amuzajn ludojn:

-Ĝoje,

ni saltis de kelkaj brilaj steloj

al aliaj palpebrantaj kometoj,

kaj en aliaj agrablaj momentoj

ili lernigis min pri amuzaj ludoj

kiuj multe al mi vere plaĉis

en la Tero tute ne konitaj;

ankaŭ la komplezema luno

konsilis al mi kiel ĉion fari

por amuzi al miaj stel-amikinoj

por ke feinoj, ninfoj kaj diinoj

amu min kun delir-pasio ĉiam!…

Poste,

mia nepino diris al mi konfidence:

-diru min "yayo", kial mi ne havas

belan ĉambron en tiu blua ĉielo

kie miaj Ter-amikinoj kaj mi

povus inviti al ninfoj kaj feinoj

kiel ili plezure invitas min?

Certe,

al mi multe, multe iluzius

rajdi sur fluganta meteorito

tra la ĉarmaj ĉielaj vojoj

plena de fantaziaj allogoj,

kiujn mi ĝis nun tute ne konas,

kaj certe mi profitus l'okazon

por dialogi kun diino Venus'

pri la belec' de l' senfina Kosmo…

Kaj iom pli,

mi dezirus ke l'infanoj de ĉi Tero,

loĝus ĉiuj en ĉielaj lukspalacoj

por ke ili ne malsaton suferus,

kaj vivus en harmonio kaj paco

kiel oni diras ke tiel vivas

en tiu senfina ĉarma Kosmo,

kie Belo, Bono kaj Vero

floras kiel aŭtentaj virtoj…

Bele,

l' aŭroro vekigas la junan tagon,

kiu venas sur arĝenta kaleŝo…

Ora sun' tra la horizonto aperas

akurate kun la tago kaj nokto.

Rapide forflugas la brilaj steloj

kaj la fantazio de mia nepino

ankaŭ forflugas kun ŝiaj sonĝoj.

Lante,

alia reala malsama mondo ekaperas,

junaj amuzaj knaboj sub mia fenestro

interparolas kaj hore bele kantas…

estas la realo de la vivo ordinara,

estas la viv' sen sonĝoj kiu ankaŭ ĉarmas!!

Antonio Marco Botella