1937 - Kanto pri Hispanio

Al la alia land’

bela golfa rand’

tien la pensoj reiras

en Hispani’

amo venis al mi.

Bildoj de la scen’

horoj de ĉagren’

pensoj fabrikas nur nulojn

por tia am’

ne ekzistas balzam’.

En la belland’ Hispani’ mi esploris

kaj en la urb’ Valenci’ loĝis ŝi

ho! kiel bele la floroj odoris

dum somer’ en la bel’ Valenci’.

Plej dolĉa ŝi kiel roz’ en mateno

Ne destinita de sorto por mi

mi forveturis sed malgraŭ la peno

tenas kor’ la belland’ Hispani’

Tien iras mi vojaĝe,

al hispana suna flam’

tamen petis ŝi kuraĝe:

diru min vorteto pri am’.

Vi ne plu restu ŝi saĝe konsilis

kaj sian manon etendis al mi

edzina ringo el ĝi ore brilis,

do, adiaŭ mia kara knabin’

Ĉu mi dormas nun

ĉu vekiĝas nun

ĉiam mi vidas okulojn

kies allog’ estas nura mensog’.

Mia idili’ estas fantazi’

pensoj fabrikas nur nulojn

de tiu kor’, nur restas memor’

Antonio Marco Botella