Kun profunda doloro ni informas al niaj gelegantoj pri la forpaso de nia bona amiko kaj elstara esperantisto José Mª Bernabeu Franco.
Li esperantistiĝis en la jaro 1936, kaj de tiu tago li arde aktivis por Esperanto laŭ ĉiuj niveloj: loka, nacia kaj eksterlanda. Li partoprenis en multaj landaj kaj internaciaj Kongresoj, kaj estis nelacigebla kiel aktivisto por nia afero.
Post la intercivitana hispana milito li multe strebis por revivigi la E-movadon en Callosa de Segura. Landa Peranto de SAT dum la danĝera diktatora periodo, kiam la internacia lingvo estis malpermesita en nia lando, li estis unu el la unuaj membroj de Hispana Esperanto-Federacio (HEF) apenaŭ ĝi estis fondita.
José Mª Bernabeŭ estis Kasisto de HEF dum pluraj jaroj, kunfondinto kaj unua Prezidanto de la Grupo "Ĉiam Antaŭen" de Callosa de Segura, membro de la OKK de la 31ª Hispana Esperanto-Kongreso okazinta en Alicante, fondinto kaj unua Prezidanto de Hispana Asocio de Laboristaj Esperantistoj (HALE) kaj ĉeforganizanto de ĉiujaraj Renkontiĝoj en Guardamar de Segura.
Liaj amikoj de Callosa konsideris lin pli kiel amiko kvazaŭ frato, ni neniam forgesos lin.
Ke li pace ripozu!
Memore al li mi dediĉas al mia bona amiko jenan poemon (2004):
José Mª:
Pli frat’ ol amiko mia,
ĝemas pro vi mia koro
kiam estis mi sciinta
ke forlasis vi ĉi mondon,
kie revis ni konsciaj
pri homaro sen perforto
kun parfum’ el blankaj mirtoj
pri justec’ kaj am’ simboloj
kerno el l’ esperantismo
kiun amis ni kun fervoro...
Al mia memoro venas
tiuj tre fascinaj tagoj
kiam junaj ni, revemaj,
ĉe la Guardamar’ strando
parolis ni dum nokt’ serena
pri virinoj kaj junamoj,
pri art’ kaj allog’ beletraj,
pri vivo kaj idealoj,
dum palpebrumis la steloj
kies nomoj ni parkeris
en la rava noktsilento,
apenaŭ interrompita
de la marondar’ rumoro...
Vere tiuj tagoj estis
la plej belaj el la vivo!
Sed ne revoj estis ĉio
viglis vi en la movado
ja vi estis garantio
pri honesteco kaj ardo:
aktiva HEF-estrarano,
HALE-fondint’, SAT-peranto
tre senlaca laboristo
kaj fervora batalanto...
En la vojaĝ’ sen returno
en kiu vi nun vojaĝas
mi esperas kun plezuro
ke ĉe nia findestino
ni denove renkontiĝos
en la brila kosm’ senlima,
kaj denove ni babilos
pri amoj kaj poezio
ĉirkaŭataj de helsteloj
kvazaŭ ĉe revparadizo.
Tiel okazos José Mª
Romance a la memoria de José Mª Bernabeu (2009), traducción de mi poema original en 2004 en Esperanto:
José María,
Más hermano que amigo mio,
lloró por ti mi corazón
cuando supe con hondo dolor
que este mundo dejaste,
en el que juntos tanto soñamos
en ideales de paz y amor
envueltos en blancos mirtos
por los que luchamos los dos,
símbolos del Esperantismo
que ambos amamos con ardor.
En mi recuerdo vibran vivas
aquellas noches fascinantes
cuando jóvenes y soñadores
en las playas guardamarinas
hablamos de amor y filosofía,
de futuros, ficciones e ideales,
con nuestros buenos amigos
que nunca nos abandonaban,
mientras parpadeaban las estrellas
cuyos nombres de memoria damos
en unos silencios de ensueño
con un rumor de olas coreados.
Sin duda fueron aquellos días
de los más bellos de la vida!
Pero no todo fue hablar y soñar
tú fuiste en bastantes días
de HEF y SAT una garantía
de continuidad y supervivencia:
fundador de HALE, SAT-peranto
y guardián de la HEF-economía....
En el viaje sin posible retorno
en el que ahora mismo te hallas,
yo en mi fantasía, mucho confío,
vernos en esos mundos lejanos
en un salón del Cosmos infinito,
donde de nuevo hablaremos
sobre amor, arte y poesía,
rodeados de rutilantes estrellas
como en un soñado paraíso.
Asi será, amigo José Mª!