USA & ιδανικόν κράτος

Η «εθνική αποκλειστικότητα» ξεπεράστηκε στην Αμερική οριστικά το 1934, με το πέρας των Μπανανοπολέμων, κατόπιν πρωτοβουλίας του εξαιρετικού προέδρου Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ (FDR Admin, 1933-45), παράλληλα με την εξάτμιση και της έννοιας του Manifest Destiny, ήτοι του Έκδηλου Προορισμού ή Πεπρωμένου, μιας ομαδικής εθνοαυθυποβολής, παρόμοιας με την Μεγάλη Ιδέα των Νεοελλήνων.  

Η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ ζορίστηκαν να αντιμετωπίσουν την σκόπελο της «φυλετικής καθαρότητας», όπως μαρτυρούν η απάνθρωπη αντιμετώπιση των ιθαγενών φυλών, αλλά και των Αφρικανών δούλων:

• Οι Ινδιάνοι με εξόφθαλμο αποκορύφωμα την επίορκη προδοσία εις βάρος του έθνους των Τσέροκι, κατά την στιγμή μάλιστα που αυτοί περίμεναν την αναγνώρισή τους ως πολιτεία/state, έχοντας διακριθεί ιδιαιτέρως μεταξύ των υπάκουων εθνών, γνωστών ως «τα Πέντε Πολιτισμένα», Cherokee, Chickasaw, Choctaw, Creek/Muscogee, και Seminole. 

• Το ζήτημα της εξίσωσης των Μαύρων με τους υπολοίπους κατοίκους της Ομοσπονδίας, υπήρξε η αφορμή του Αμερικανικού Εμφυλίου, η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κιγκ, και η κλιμάκωση με τους Μαύρους Πάνθηρες. 

Όμως, από ιδρύσεως της Αμερικανικής Συμπολιτείας, επιδιώκεται θεμελιωδώς η σύντηξη των εθνών, το περίφημο melting-pot. Ήδη με την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», αναγνωρίζεται ότι άνθρωποι από Αγγλία, Σκοτία, Ιρλανδία, Γαλλία, Κάτω Χώρες και Γερμανία, αποτελούν ισότιμοι πολίτες των ΗΠΑ.

·         Προϋποθέσεις με τις οποίες ένα κράτος πετυχαίνει σταθερότητα:

Αναλλοίωτο Σύνταγμα, τήρηση των νόμων (dura lex, sed lex) και σεβασμός στους θεσμούς.

Αστερόεσσα ~ Star Spangled Banner

·         Διλήμματα που είχαν τεθεί κατά την δημιουργία της Αμερικανικής Συμπολιτείας (USA), και που η επίλυσή τους μετέτρεψε τις ΗΠΑ σε υπερδύναμη:

i.          Κληρονομική διαδοχή ή αιρετός κυβερνήτης? Η απάντηση είναι προφανής. Πρέπει να καταστέλλεται, κάθε σύμπτωμα κληρονομικής διαδοχής. Π.χ, μόνον ωφέλιμη είναι η απαγόρευση ενασχόλησης με τα κοινά, παιδιών και ανηψιών πολιτευτών. Ένας αποκλεισμός ενασχόλησης με διάρκεια μια γενιά για κάθε οικογένεια εξασφαλίζει την αποφυγή σχηματισμού δυναστειών, έστω της υποτυπώδους μορφής των «πολιτικών τζακιών». Βέβαια, ένα τέτοιο μέτρο ουδέποτε έχει εφαρμοστεί, ούτε στην Αμερική, ούτε οπουδήποτε αλλού.

ii.          Κατά την εκλογή των αιρετών αρχόντων, η διαδικασία πρέπει να προσεγγίζει γνήσια δημοκρατία αθηναϊκού τύπου ή, μήπως, η έμμεση δημοκρατία ρωμαϊκού τύπου είναι επιτυχέστερη? Οι Αμερικανοί επέλεξαν τελικά το πολίτευμα ρωμαϊκού τύπου. Ο πρόεδρος δεν εκλέγεται άμεσα από την πλειοψηφία του συνόλου των πολιτών, αλλά μέσω εκλεκτόρων. Στην Αμερική, γνήσια δημοκρατία, δηλαδή άμεση με απλή αναλογική, μπορεί να εφαρμόζεται σε επίπεδο κομητείας, δηλαδή τοπικό, χωρίς όμως αυτό να είναι κανόνας.

iii.          Ποιας αρχής οι αποφάσεις έχουν μεγαλύτερη ισχύ, κατά την άσκηση εξουσίας?  Της κεντρικής κυβέρνησης (που αποκαλείται federal, ήτοι ομοσπονδιακή, από τους Αμερικανούς), ή της τοπικής αυτοδιοίκησης (πολιτειακές κυβερνήσεις στην Αμερική, χώρες-μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και περιφέρειες, νομοί και δήμοι στο ελλαδικό υπόλειμμα). Το ζήτημα επιλύθηκε οριστικά με την δύναμη των όπλων, κατά τον αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1861-65). Δηλαδή η Δουλεία των Μαύρων ή Νέγρων, απλά υπήρξε η πρόφαση για να κλιμακωθεί ανενδοίαστα, σαφώς προϋπάρχουσα κόντρα.

ο Νέγρος (Nigger) που υποτίθεται ότι ταλαιπωρεί τις ΗΠΑ, 

διχάζοντας τον Νότιο (Dixie ή Cracker), από τον Βόρειο (Yankee) 

Με την ανάπτυξη του οικονομικού φαινομένου γνωστού ως Βιομηχανική Επανάσταση, η Δουλεία κατέστη παρωχημένη μορφή Εργασίας. Οπότε σταδιακά αντικαθίσταται από το αστικό Προλεταριάτο. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν είναι ιδιαιτέρως υπερεκτιμημένος ως ηγέτης: Μπορούσε να χειριστεί το ζήτημα της κατάργησης της Δουλείας στον αμερικανικό Νότο με ηπιότερο τρόπο. Στο ξέσπασμα των εχθροπραξιών, το 1861 η Δουλεία είχε ήδη καταργηθεί σχεδόν καθολικά, στον αμερικάνικο Βορρά, από το 1804, ενώ βρίσκονταν σε διαδικασία κατάργησης και στις περισσότερες χριστιανικές χώρες-δράστες: από το 1833 έως το 1888. 

Αντιτείνοντάς της άλλη μιαν από τις λαοπλάνες ιστορίες του,

ο Αβραάμ Λίνκολν γράφει εις τα παλαιοτέρα των υποδημάτων του 

την Λαϊκή Βούληση/Εθνικό Συμφέρον, έννοιες αλληγορούμενες με την Κολούμπια,

αμάλγαμα της Αθηνάς και της Ελευθερίας/Liberty, ως προσωποποίηση της Αμερικανικής Συμπολιτείας.

αναμνηστική φώτο Μαύρου οπλίτη των Βορείων με την οικογένειά του

Όσον αφορά τον αμερικανικο Εμφύλιο Πόλεμο, από τα στατιστικά και οικονομικά μεγέθη των δύο αντιπάλων, ήταν προφανές από την αρχή για το ποιος θα νικούσε, ο Βορράς, εκτός και εάν επενέβαινε ουσιαστικά υπέρ του Νότου, κάποια ξένη δύναμη, π.χ. η Βρετανία ή η Γαλλία. Τουλάχιστον για τους ηγέτες των δύο παρατάξεων, άρα και για τον τσίφτη τον Λίνκολν, αυτό ήταν ηλίου φαεινότερον, αλλά αδιάφορο.

Τελικά ο αμερικανικός Νότος κλώτσησε ενώπιον των απαιτήσεων του Λίνκολν. Αποστάτησε από την Ένωση το 1861, και άντεξε στην υπεροπλία του Βορρά, αν και τραγικά αμυνόμενος, έως το 1865. Όμως, η γενναιότητα των πολεμιστών και η ικανότητα του στρατηγού Lee δεν διόρθωσαν το μειονέκτημα του Νότου, λόγω ανεπαρκούς διοικητικής μέριμνας, έλλειψης πόρων και έμψυχου δυναμικού. 

Ας ληφθεί υπόψιν ότι δεν ήταν όλοι οι Λευκοί κάτοικοι του Νότου εναντίον της Union/Ενώσεως και υπέρ της "Confederacy", που δεν ήταν παρά το αβέβαιο σκαρίφημα ενός -ύποπτου για τις αρχές του- νέου κράτους. Πιο ονομαστοί από όσους αντιστέκονται στην στρατολόγησή τους στον σκοπό της Συνομοσπονδίας είναι Σοσιαλιστές πρόσφυγες από την Ευρώπη, οι Σαρανταοκτάρηδες, και οι γιοί τους, όπως πολλοί από τους Γερμανοτεξανούς της Περιοχής των Λόφων (Hill Country).

Reassuring that the sole motive for the Civil War has been Slavery, is insincere, at the very least. 

Slavery had existed in the Union of the States from the very beginning (1776-83). And so all of the presidents, 

presided over free citizens that did own slaves, even if the presidents didn't hold themselves slaves as personal 

property, as in the case of John Quincy Adams.

The Civil War didn't need to happen. And that is a historical certainty: Slavery got to being abolished in most of the northern states by 1804, as in most of the imperialistic countries of the World, between 1833 (UK) to 1888 (Brazil). This became somewhat of a trend as Labour took on new forms. However, even as more and more of the stricken societies realized this fact, in certain other places of the World, including the American South, Slavery became crystallized as a social fossil. The Dixies failed to comprehend the new terms of Commerce, and pushed things to the extreme regarding their degree of participation in the Union, although stats were certainly against them!

Relations between the states had been driven to the edge for several years before 1861. Lincoln gave the final push towards open conflict. Behind the noble ideals and the president's witty talk, no chance for compromise of any kind, had been offered to the sovereign states (as for example, in 1820, in 1850, and in 1854). On the other hand, the United States had been developing in an unbalanced manner because of Federal government's constant quarrels with every single one of the fragmented peripheral powder-kegs that each state constituted. And that's what it was all about. 

There are many forms of oppression of human by human: HOMO·HOMINI·LVPVS·EST. Besides straightforward Slavery, there are many other ways of similarly unfair Labor conventions, such as:

✯ serfdom, 

✯ "indentured" servants,

✯ temporary workers,

✯ internal immigrants,

✯ "illegal" immigrants,

✯ villeins,

✯ helots and so on. 

In every case, excuses are being devised to explain the "necessity" for the injustice, among others, the lack of the very humanity of the oppresed, which is often implied, sometimes even stressed & propagated deterministically, for example: 

---> as a prerequisite for cutting-down the "Unit Labour Cost", 

---> as "the truth of God", an age-old popular excuse or 

---> as something totally "natural", as in the case of the 

advocates of ancient forms of slavery, during Classical & Hellenistic Antiquity. It should be noted that the complacency of the higher échelons of Hellenistic society, mainly due to the existence of the unfair & inefficient institution of Slavery, sadly will not allow the dialectics and the transmission of the knowledge accumulated in the era, to evolve into an explosion of creativity and science, similar to Enlightenment (17th-18th century), and the Industrial Era (18th-19th century)... 

 Κριτήρια που πρέπει να τίθενται ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την συνολική ευημερία ενός λαού και του κράτους του:

α.          Καλλιέργεια της γλώσσας και μέσω αυτής, της παιδείας και του πολιτισμού, έτσι ώστε το σύνολο του λαού αργά ή γρήγορα να ταυτίζεται με ότι αντικατοπτρίζει το κράτος, δηλαδή ν’αποκτά αίσθημα υπερήφανης συμμετοχής (το παρερμηνευμένο πατριωτικό φρόνημα). Παράλληλα, όμως πρέπει να τηρούνται τα εξής:

β.          Σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτών και μη

γ.          Σεβασμός των πολιτών που εκφράζουν θέσεις, απόψεις, συνειδήσεις και δόγματα μειοψηφίας

δ.          Εμπέδωση μέσω της παιδείας (που άλλωστε καθορίζει την εθνική ταύτιση), της ρευστότητας της εθνικής συνείδησης και της στειρότητας που εκφράζουν οι πάσης φύσεως ιδεολογίες μίσους, αλλά και οι ανόητες θεωρίες περί εθνικής αποκλειστικότητας (π.χ Manifest Destiny, ελληνοκεντρισμός, σιωνισμός, κλπ), φυλετικής καθαρότητας (π.χ ναζισμός), και χωρικής απομονώσης (π.χ δημαγωγία λαμογίων όπως ο Donald Trump, ο Viktor Mihály Orbán, ο Rodrigo Duterte, ο Εμβέρ Χότζα, κλπ).

λοιδορία του αντισημιτισμού στις ΗΠΑ, απ'όπου και αν προέρχεται: Ιράν, Κου Κλουξ Κλαν, Ναζήδες και ..Μελ Γκίμπσον!

ridicule of antisemitism in the States, from any source: Iran, KKK, Nazis and ..Mel Gibson!

18ος αι

19ος αι

20ος αι

πίσω στην αρχική σελίδα