Embedded Files
Στρατιά υπό την αρχηγία του μεγάλου δομέστικου Βασίλη Βατάτζη και του Αλεξίου Γίδου καταστρέφεται από τους Βούλγαρους κοντά στην Αρκαδιούπολη. Ο Βατάτζης σκοτώνεται στην μάχη. Ο αυτοκράτωρ Ισαάκ Β' κάνει νέα έκκληση στον πεθερό του, Bela/Μπέλο Γ', τον ρήγα της Ουγγαρίας, πρώην δεσπότη της Ρωμανίας, και τον ενδοξότερο των Αρπάντ. Συγκεκριμένα καταστρώνουν από κοινού επιθετικό σχέδιο εις βάρος των Ασέν/Ασαν, με τον Ισαάκιο Β' ν'αποποιείται από κάθε διεκδίκηση επί Βελιγραδίου, Βρανισέβου και Βιδινίου, δηλαδή επί της ουσίας παραδίδει στον Ούγγρο σύμμαχό του, την Σερβία (Σερβλία, ούτως ή άλλως αυτόνομη πια, ως ζουπανάτο), με τον όρο να συμπράξουν στην καταστολή της βλαχοβουλγαρικής εξέγερσης. Και αυτή η συνεννόηση θα λήξει άδοξα για τους Ρωμιούς, με την βίαιη ανατροπή και τον θάνατο του Ισαακίου Β' σε μερικούς μήνες από τώρα.
Ως 3ος σύζυγος της ρηγίσσης Ισαβέλλας, άρα και ως βασιλιάς της Άκρας και τιτλούχος της Ιερουσαλήμ, ο Φράγκος ευγενής Ερρίκος της Καμπανίας, περιοδεύει στην βόρειο Συρία για να τερματίσει την αντιπαράθεση της ηγεμονίας της Αρμενίας με την ηγεμονία της Αντιοχείας & Τριπόλεως. Στον δρόμο του προσκαλείται και φιλοξενείται από τους φριχτούς Ασσασσίνους, έναν εξτρεμιστικό κλάδο Ισμαηλιτών Σιιτών Μουσουλμάνων, που όμως επίσης αποζητούν συμμάχους εναντίον των Σουνιτών Μουσουλμάνων Αγιουβιδών.
Πεθαίνει ο φιλέλληνας ρήγας της Σικελίας, Τανκρέδος των Hauteville/Άλταβιλλα (1189-94), λίγο μετά από τον θάνατο του γιου και συμβασιλιά του, του Ρογηρίου Γ΄. Αποδείχτηκε δυναμικός ηγεμών παρά τις αντιξοότητες που συναντά, λόγω της ανυπακοής ντόπιων βαρώνων, αλλά κυρίως λόγω της επεκτατικότητας και του Χοενστάουφεν ιμπεράτορα της Νιμιτζίας Ερρίκου Στ', και του Πλανταγενέτη ρήγα Φραγκίας και Ιγγλιτέρρας, Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου. Μάλιστα θα επεκτείνει το ρηγάτο της Σιτσίλιας, εις βάρος της παπικής σφαίρας επιρροής στην Κεντρική Ιταλία, προσαρτώντας και το ήμισυ από το πριγκιπάτο του Σπολέτο.
Η χήρα του Τανκρέδου, Σίβυλλα της Ακέρρας εξασφαλίζει τον θρόνο για τον ανήλικο γιο της, Γουλιέλμο Γ΄, όμως ο Γερμανός αυτοκράτωρ Ερρίκος Στ΄ ο Σκληρός εισβάλλει ξανά στο ρηγάτο της Σικελίας. Ετοίμαζε προσεκτικά την εκστρατεία αυτή, μετά από την αποτυχία της προηγούμενης, ενώ τώρα την χρηματοδοτεί επαρκώς με τα 150.000 ασημένια Μάρκα που του δίνονται ως λύτρα για ν’αφήσει ελεύθερο τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Επιπλέον, πετυχαίνει την βοήθεια της Πίζας και της Γένουας. Επικεφαλής του στρατεύματος είναι οι:
Μαρκβάρδος, επιστάτης του Ερρίκου Στ΄,
Μπονιφάτσιο, μαρκήσιος του Μονφερράτου. Είναι ο γνωστός Βονιφάτιος ο Μομφερατικός, συναρχηγός της Δ' Σταυροφορίας αργότερα (1202-04), και ύστερα από τον Κατακερματισμό (Partitio Romaniae), βασιλιάς της Θεσσαλονίκης (1204-07), ως φεουδαλικός υφιστάμενος του «Λατίνου» αυτοκράτορα Ρωμανίας.
Ομπέρτο ντι Ολεβάνο, ποντεστά (=δήμαρχος) της Γένουας.
Αυτήν την φορά, η Νάπολη πέφτει, ύστερα από την άφιξη αγγλικού στόλου που εξαναγκάζεται να συμμετάσχει στην εκστρατεία, ως όρος για την απελευθέρωση του ρήγα της Αγγλίας, Ρισάρ «Κουάρ ντου Λιόν». Αρχίζει για πρώτη φορά ο θεσμικός αφελληνισμός της περιοχής, επειδή ο Ερρίκος Στ΄ δεν εμπιστεύεται το ελληνικό στοιχείο. Δηλαδή οι Γραικοί παραγκωνίζονται από δημόσια αξιώματα και από την δημόσια ζωή του ρηγάτου, περιθωριοποιούνται.
Ερρίκος Στ' ο Σκληρός
Στις 25 Δεκεμβρίου, ο Ερρίκος Στ΄ ανακηρύσσεται ρήγας της Σικελίας, στο Παλέρμο. Παρόντες στην τελετή είναι ο νεαρός ρήγας Γουλιέλμος Γ΄, υποβιβασμένος πλέον σε κόμητα του Λέτσε, η βασιλομήτωρ Σίβυλλα, ο αμιράς αμιράδων & κόμης της Μάλτας Μαργαρίτος, ο κόμης της Ακέρρας Ριχάρδος, ο αρχιεπίσκοπος του Σαλέρνου Νικόλαος, και ο αμιράληςΕυγένιος. Με αφορμή καταγγελία περί συνωμοσίας, πριν κλείσει το έτος θα συλληφθούν και θα οδηγηθούν όλοι αλυσοδεμένοι στην Γερμανία (επίσης γνωστή ως Νιμιτζία ή Νεμιτζία, και Αλαμανία ή Αλεμανία), όπου θα πεθάνουν, οι περισσότεροι. Αναφέρεται ότι αρκετοί αξιωματούχοι της Σικελίας εκτελέστηκαν δια πυρός. Προς φρίκην του πάπα που βλέπει τον εχθρό του, δηλαδή τον αυτοκράτορα των Νεμιτζών (Γερμανοί) να ανακηρύσσεται ρήγας των αποτελεσματικότερων [παραδοσιακών] συμμάχων του, δηλαδή των Νορμαννών, ο Ερρίκος Στ΄ εγκαθίσταται στο Παλέρμο και εδραιώνει την εξουσία του στην νότια Ιταλία. Πάντως αθετεί τις υποσχέσεις που είχε δώσει στον λαό της Γένουας για να πετύχει την συμμετοχή του στις δυο εκστρατείες. Η σύζυγος του Ερρίκου Στ΄, η σαραντάχρονη Κωνσταντία των Χωτβίλ, για να σωπάσει τις φήμες που την θέλουν να προσποιείται εγκυμοσύνη, γεννάει σε κοινή θέα στην κώμη Ιεσι, κοντά στην Αγκώνα, τον Φρειδερίκο (Β΄), θριαμβευτικό διάδοχο τόσο της γερμανικής αυτοκρατορίας, όσο και του ρηγάτου της Σικελίας.
Κάτω από την πίεση του δυναμικού κράτους των Χοράσμιων Σάχηδων, το σουλτανάτο των Μεγάλων Σελτζούκων, με έδρα την Νίσα στο Χωρασάν, αλλά και τ’ανταγωνιστικά σουλτανάτα του Μερβ (Κεντρική Ασία) και του Χαμαντάν (Περσία), σταματούν να υφίστανται. Η επίσης τουρκική & ισλαμική αυτοκρατορία των Γουριδών (1148–1215) καταλαμβάνει το Δελχί, που στο εξής θα γίνει προπύργιο των Μουσουλμάνων για την περαιτέρω κατάκτηση των Ινδιών.
Page updated
Google Sites
Report abuse