1304

Οι αλμογαβαροι της Καταλανικής Εταιρείας νικούν τους Τούρκους που πολιορκούν την Φιλαδέλφεια, σώζοντας την σπουδαία αυτή πόλη. Ύστερα από την νίκη τους, όμως, και με την δικαιολογία ότι ο Ρωμιός αυτοκράτορας δεν κατέβαλλε τους μισθούς τους, παρεκτρέπονται σε λεηλασίες εναντίον των Ρωμιών, και τελικά επιτίθενται εναντίον της Μαγνησίας του Σιπύλου, την οποία και επιλέγει ο δαιμόνιος αρχηγός της Καταλανικής Εταιρίας, ο Γερμανο-Σικελιώτης Ρογήριος ντε Φλορ, για να γίνει το οχυρό ορμητήριο της Εταιρίας, και πρωτεύουσα μελλοντικού κράτους της. 

Οι Οσπιτάλιοι Ιππότες από την Ρόδο δωρίζουν την Κάρπαθο στους Γενοβέζους ευγενείς αδελφούς Αντρέα και Λοντοβίκο Μορίσκο. 

Εν τω μεταξύ, οι Γενοβέζοι / Γενουάτες εντείνουν τις προσπάθειες τους για ολοκληρωτική επικράτηση στις Αγορές της Μαύρης Θάλασσας. Φέτος για παράδειγμα, πυρπολούν τον ναύσταθμο της Τραπεζούντας. Έξαλλος, ο βασιλεύς αυτοκράτωρ Ανατολής, Ιβήρων & Περατείας, Αλέξιος Β' Μεγαλο- Κομνηνός, επιτίθεται εναντίον γενοβέζικων θέσεων σε Πόντο και Περατεία. 

Φέτος, ο μέγας άρχων Αλέξιος Καλλέργης πουλάει στην Βενετική Πολιτεία 60.000 μουζούρια σιτάρι. Ο κρητικός οίκος των Καλλέργηδων είναι πλέον η ισχυρότερη ελληνική οικογένεια στο καμάρι της Βενετίας, την νήσο Κρήτη. Με υπεροχή, τόσο απέναντι στους υπολοίπους ιθαγενείς άρχοντες, όσο και απέναντι στους Βενετούς κυριάρχους της Μεγαλονήσου, οι Καλλέργηδες έχουν καταστεί πια στυλοβάτες της βενετσιάνικης κατοχής στο πλούσιο νησί. Σε κάποια έτη από τώρα, η Βενετία θα παραχωρήσει το προνόμιο της βενετικής ευγενείας στον γιο του Αλεξίου, Γεώργιο Καλλέργη, μέσω καταχωρήσεως τίτλου στην Χρυσή Βίβλο (Libro d'Oro).

Εδώ και κάμποσα χρόνια, ο αδίστακτος ρήγας της Γαλλίας, Φίλιππος Δ΄ ο Ωραίος, ανάμεσα στ'άλλα ανομήματά του προσπαθεί να καταργήσει και την αυτονομία του κομιτάτου (κομητεία) της Φλάνδρας, θέτωντάς την υπό την άμεση κυριαρχία του. Όμως, οι Φλαμανδοί αντιδρούν έντονα, ειδικά κατά την τελευταία τριετία που με το πειθαρχημένο τους πεζικό αντιμετωπίζουν σθεναρά τους περίφημους ιππότες του Φράγκου ρήγα. Του χρόνου, ο Φίλιππος Δ΄, παραδόξως θ'αναγνωρίσει την αποτυχία του, αφού θα υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον Ροβέρτο Γ΄, που μόλις θα έχει αναλάβει κόμης της Φλάνδρας.

Στο Αρέτσο της Τοσκάνης, γεννιέται ο σπουδαίος Ιταλός ποιητής Πετράρχης, Φρανσίσκο Πετράρκα (1304-74). Φέτος επίσης, στην Ταγγέρη της Μαυριτανίας γεννιέται ο Ίμπν Μπατούτα, Βέρβερος λόγιος και ταξιδευτής που κατέγραψε τις εντυπώσεις από τα ταξίδια του στην "Ρίχλα" του. Παρ'όλο που παρακμάζουν με μη-αναστρέψιμο τρόπο, Μαυριτανία και ισλαμική Ισπανία (οι χώρες αλ Μαγκρίμπ και αλ Ανταλούς, αντίστοιχα), συνεχίζουν ν'αποτελούν φάρους πολιτισμικής ακτινοβολίας, που φωτίζουν τόσο τον Ισλαμικό Κόσμο, όσο και την Χριστιανοσύνη. Διανοητής ύψιστος, κατά μια γενιά μεταγενέστερος από τον ιταλιάνο Πετράρχη και τον μαροκινό Ίμπν Μπατούτα, είναι και ο επίσης βερβερικής καταγωγής Ίμπν Χαλντούν, γεννημένος στην ανατολική εσχατιά της αλ Μαγκρίμπ, δηλαδή στη σημερινή Τυνησία. 

Ύστερα από έναν ακόμα εμφύλιο πόλεμο διαδοχής (1294-1304), αποκαθίσταται η ειρήνη στην Μογγολική Αυτοκρατορία. Τα διεσπαρμένα ανά την Ευρασία χανάτα αναγνωρίζουν άπαντα την κυριαρχία του εγγονού του μεγάλου ηγεμόνα Κουμπλάι Χαν. Είναι ο βραχύβιος Ολιέτου Τεμούρ Χαν (1294-1307), ίσως ο τελευταίος πραγματικά ικανός Μογγόλος ηγεμόνας.

13ος αι

1303   

1305

14ος αι

πίσω στην αρχική σελίδα