Επί δύο έτη, ρωμαίικο φοσσάτο (= στρατιά) 15.000 ανδρών, περιλαμβανομένων και 5.000 Τούρκων μισθοφόρων ιπποτοξοτών, προσπαθεί να συντρίψει τους Φράγκους του πριγκηπάτου της Αχαΐας. Όμως δέχεται απανωτές ήττες στις μάχες της Πρίνιτζας (Ολυμπία), των Σεργιανών, και της Μεσίσκλης (Ηλεία). Επιπλέον οι Βενετοί, με επικεφαλής τον Γκιμπέρτο Δάνδολο, νικούν ρωμιο- γενοβέζικο πλώιμον (= στόλος) στην ναυμαχία των Σπετσών, στον Αργολικό Κόλπο, κοντά στο Ναύπλιο. Έξαλλος για τις απανωτές αποτυχίες, ο βασιλεύς αυτοκράτωρ Ρωμαίων, Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος, αποπέμπει από την υπηρεσία του την αρμάδα 60 γενοβέζικων γαλερών, που απασχολούσε για τις αυτοκρατορικές ανάγκες συμφώνως της συνθήκης του Νυμφαίου. Στα επόμενα χρόνια οι ρωμιο-γενουατικές σχέσεις θα ψυχραθούν περαιτέρω, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες των Παλαιολόγων για ανάκαμψη της Ρωμανίας.
Φέτος, πάντως, ο Μιχαήλ Η' προσπαθεί να εμπεδώσει την θέση της Ρωμανίας στην διεθνή σκακιέρα, προβαίνοντας στη σύναψη συμφωνίας, ή και συμμαχίας, με διάφορα μέχρι πρότινος εχθρικά κράτη, όπως με την Βενετία, με το Μισίρι (Μαμελούκοι), με την Κουμανία, άλλα και με την Αγία Έδρα, όπου ο πάπας μεσολαβεί και για την παύση των εχθροπραξιών με το πριγκηπάτο της Αχαΐας.
Ο μορφωμένος, όσο και ευγενικός, Ιωάννης (Ζαν ντε λα Ρος) γίνεται μέγας κύρις των Αθηνών, ύστερα από το θάνατο του πατέρα του, Γουίδου (Γκυ ντε λα Ρος).
Οι σκληροί και μισαλλόδοξοι Μαμελούκοι που κυβερνούν πλέον στο Μισίρι (Αίγυπτος), σφάζουν τον χριστιανικό πληθυσμό της Ναζαρέτ, κι ερημώνουν τους χριστιανικούς ναούς και τα μοναστήρια σε όλη την Γαλιλαία, περιλαμβανομένου και του Θαβωρίου. Το Θαβώρ αποτελεί ιερό όρος, τόσο για τους Χριστιανούς, όσο και για τους Σαμαρείτες, δηλαδή τους απογόνους του αρχικού «λαού Ισραήλ (οίκος Ιωσήφ)» που έφερε ο Μωυσής από την Αίγυπτο (κατά τα τέλη του 14ου με αρχές του 13ου π.Χ).
Στις ρωσικές ηγεμονίες, πεθαίνει ο μέγας ηγεμών του Βλάντιμιρ, ο Αλέξανδρος Νέφσκι. Ενώ οι γιοι του, Δημήτριος και Ανδρέας μαλώνουν για την διαδοχή στην εκτεταμένη ηγεμονία του, και ενώ κατά τα επόμενα έτη θα ανεβοκατεβαίνουν άστατα στον επιφανή πατρικό θρόνο οι δυο τους, ένας τρίτος γιος του Αλεξάνδρου, ο Δανιήλ, δημιουργεί νέα σφριγηλή ηγεμονία με έδρα την Μόσκβα (Μόσχα).