Embedded Files
Φέτος γεννιέται ο Ντάντε Αλιγκιέρι, ο εθνικός ποιητής της νεώτερης Ιταλίας, γνωστός στην σημερινή Ελλάδα και ως o Δάντης, με την Κόλασή του.
Η Ρωμανία του οίκου των Παλαιολόγων επεκτείνεται θριαμβευτικά στα Βαλκάνια, αποσπώντας και τα Γιάννινα (Ιωάννινα) από το τύποις υποτελές, αλλά ατίθασο, δεσπότατο της Ρωμανίας (Ήπειρος) του οίκου των Αγγέλων Δουκών Κομνηνών. Από φέτος και για το υπόλοιπο του αιώνα, αρκετά από τα νησιά που κατέχουν οι Βενετοί στο Αιγαίο αρχίζουν να ελευθερώνονται, είτε από δυνάμεις των Παλαιολόγων, είτε από τον ανατολικό στόλο του κατ'άλλα αποστασιοποιημένου εταίρου της Ρωμανίας, την Γένοβα.
Ο παλιός Μογγόλος σύμμαχος του άμοιρου και εκλιπόντος βασιλέα αυτοκράτορα Ιωάννη Δ΄ Δούκα Λάσκαρη, ο Μπέρκε Χαν, στηρίζει, με την Ζότσι Ουλούς, την «ταταρική» Λευκή Ορδή του, επίθεση της Βουλγαρίας του τσάρου & αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Τιχ, του Δραγοβίτη κουνιάδου του άτυχου Ιωάννη Δ΄, εναντίον της Ρωμανίας του σφετεριστή Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Στους όρους της συνθήκης που συνάπτουν οι Μπέρκε και Μιχαήλ Η' με το πέρας των εχθροπραξιών, περιλαμβάνεται και η έκδοση προς την Ευρωπαϊκή Ορδή, του φιλέλληνα έκπτωτου σουλτάνου Καϊ Καούς Β', που κρατούνταν φιλόξενα, αλλά με περιοριστικούς όρους στην Ρωμανία. Ο Μπέρκε Χαν εγκαθιστά με βασιλικές τιμές τον Καϊ Καβούς Β' στην Κριμέα (Κριμαία), στηρίζοντάς τον στην επίμονη, αλλά μάταιη, προσπάθειά του να επιστρέψει ως κυρίαρχος σουλτάνος στην ισλαμική Ρωμανία, παρόλο που αυτή κατέχεται στρατιωτικά από το Ιλ Χανάτο, το μογγολικό κράτος της Μέσης Ανατολής.
Παραδόξως, o αδελφός του Μπατού Χαν και κληρονόμος των ορδών Ζότσι, ο Μπέρκε, επίσης συμμαχεί με την Αίγυπτο του Μαμελούκου σουλτάνου, Μπαϊμπαρς Α΄ Μπουντουκνταρι, εναντίον του μογγολικού Ιλ Χανάτου του Χιουλαγκιού και του γιου & διαδόχου του, Αμπακα, ο οποίος και διαδέχεται τον πατέρα του φέτος. Εν τέλει, η στάση του Μπέρκε Χαν εξηγείται, αφού ναι μεν ο Μπέρκε είναι Μογγόλος, αλλά έχει γίνει Μουσουλμάνος τω θρήσκευμα. Έτσι, εισβάλλουν στην Καυκασία, δυνάμεις των Ταταρικών Ορδών του Βορρά, με επικεφαλής τον άρχοντα Νογκαϊ, νεαρό αξιωματούχο και της Λευκής και της Μπλε Ορδής, ανηψιό του Μπατού και του Μπέρκε Χαν της Λευκής Ορδής, αλλά και του Ορντά Χαν της Μπλε Ορδής. Οι Ταταρικές Ορδές κινούνται με την πρόθεση να προωθηθούν εναντίον του Ιλ Χανάτου, προφασιζόμενες φαιδρώς ότι επιτίθενται εναντίον Μογγόλων “Απίστων”.
Ο σουλτάνος της Ρωμανίας Κιλίτζ Αρσλάν Δ' αναγνωρίζει στον κακό βεζύρη, τον δαιμόνιο Πεταλούδα/Περβάνε, την κυριότητα της πολυπόθητης Σινώπης. Σύντομα όμως, ο σουλτάνος παύεται από τα καθήκοντά του από τον Μογγόλο προϊστάμενό του, και η τύχη του αφήνεται στο έλεος του μογγολόφιλου Περβάνε, ο οποίος και τον κρατά σε χρυσοποίκιλτη ομηρεία.
Όμως, στην ανατολική μεθόριο της Ρωμανίας των Παλαιολόγων, εμφανίζεται ο, θρυλικός για τους σημερινούς Τούρκους, Ερτουγρούλ μπέης, Ογούζος πολέμαρχος επικεφαλής δύναμης περίπου 400 Τούρκων ιπποτοξοτών, των «Σογουτλάρ». Αυτός ο ολιγάριθμος ορτάς (= ορδή, στρατιά ιπποτοξοτών από την στέπα), ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις του περιφερειακού μογγολικού Ιλ Χανάτου του Χιουλαγκιού, αδελφού του Κουμπλάι, κι εγγονού του Τζέγκις Χαν.
Ο τραχύς πολέμαρχος Ερτουγρούλ αναγνωρίζεται από τους προϊσταμένους του, ως εμίρης, ένας από κάμποσους, που στέλνονται για να δραστηριοποιηθούν εντός νέων εδαφών, πέραν από το συνοριακό εμιράτο Γερμιγιάν, στην δυτική μεθόριο της υποταγμένης στους Μογγόλους ήδη από το 1243, ισλαμικής Ρωμανίας.
προϊστάμενοι του Ερτουγρούλ μπέη:
τύποις, ο Σελτζούκος σουλτάνος της ισλαμικής Ρωμανίας (σουλτάν αλ Μπιλάντ αρ Ρουμ, αραβιστί), Ρουκναλντίν Κιλίτζ Αρσλάν Δ' (1248-1266), αλλά..
ουσιαστικώς, ο Μογγόλος αφέντης της Εγγύς Ανατολής, Χιουλαγκιού Χααν (γνωστότερος ως Χουλαγκού, βασιλευόντος το διάστημα: 1256-65), κυρίαρχος του Ιλ Χανάτου
Ύστερα από επιτυχημένη καταδρομή του Ερτουγρούλ μπέη, και του προσφάτως προσηλυτισθέντα στο Ισλάμ ορτά του, οι Σογουτλάρ εγκαθίστανται φέτος μόνιμα, εντός της χριστιανικής Ρωμανίας, και συγκεκριμένα γύρω από την ρωμέικη πολίχνη Θηβάσιον, την οποία και θα μετονομάσουν σε "Σογούτ".
Έτσι, στην μεθόριο της χριστιανικής με την ισλαμική Ρωμανία,
ένα νέο έθνος διαμορφώνεται από την μίξη πρώιν Χριστιανών Ρωμιών με πρώιν Σαμανιστές Ογούζους.
Είναι οι Μουσουλμάνοι Οσμανλάρ, οι Οθωμανοί.
το μπαϊράκι των τζανταρλήδων Ισφεντιάρογλου
Τον ίδιο καιρό, ένας άλλος Τούρκος άρχων, επίσης πειθήνιος υφιστάμενος του Ιλ Χανάτου, και ο κατεξοχήν συνεργάτης τους εναντίον των Σελτζούκων σουλτάνων, ο Μουϊναλντίν Σουλεϊμάν Περβάνε ή Παρβανά (= ο Πεταλούδας), κατακτά την πλούσια και οχυρή Σινώπη, την οποία μάταια υπερασπίζουν δυνάμεις του βασιλέως αυτοκράτορα Ρωμαίων (Πόντος), Ανδρονίκου Β' Μεγαλο- Κομνηνού (1263-66). Περήφανος για την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας Σινώπης, ο Περβανε την καθιστά πρωτεύουσά του. Όντας μεγάλος βεζύρης του σουλτανάτου της Ρωμανίας, ο Περβανε αποδεικνύεται δωσίλογος, ως συνεργάτης των Μογγόλων κατακτητών, αλλά και ως φονιάς του σουλτάνου Κιλίτζ Αρσλάν Δ' (1248-65), λίαν συντόμως, το 1266.
Φέτος επίσης, αναχωρεί πρεσβεία Ρωμιών για την πρωτεύουσα του Ιλ Χανάτου, Μάραγα, στην Ατροπατηνή, για να παραδώσει για σύζυγο στον αγαπημένο σύμμαχο των Παλαιολόγων, δηλαδή στον Χιουλαγκιού Χαν, την Μαρία Παλαιολογίνα, κόρη του Κωνσταντίνου. Δυστυχώς για τον Άρχοντα Χιουλαγκιού, πεθαίνει πριν κλείσει η χρονιά, και πριν γνωρίσει την νεαρή Ρωμιά πριγκήπισσα. Την δέσποινα Μαρία την νυμφεύεται ο επόμενος χαν, ο Άμπακα, ο οποίος θα προσδώσει στην σύζυγό του, γνωστής στο εξής ως «Δέσποινα Χατούν», σημαντικές πνευματικές αρμοδιότητες, όντας φιλικά διακείμενος προς τον Χριστιανισμό, και μάλιστα ανεξαρτήτως δόγματος (π.χ. νεστοριανοί, γρηγοριανοί, ορθόδοξοι, καθολικοί)! Υπήρξαν τα προηγούμενα της εξίσου Χριστιανής ηγερίας, Ντοκούζ Χατούν, μητέρας του Άμπακα Χαν, όπως και της Σοργαγτανί Μπεχί, μητέρας του Χιουλαγκιού Χαν. Αν και οι ίδιοι είναι Βουδιστές, και αργότερα Μουσουλμάνοι (ύστερα από τον προσηλυτισμό του Γαζάν Χαν στο Ισλάμ το 1295), τα μέλη της δυναστείας του Χιουλαγκιού (Ιλχανίδες, 1256-1335), αποδεικνύονται διαλλακτικοί, μετριοπαθείς, σε ότι αφορά την θρησκευτική πίστη των υπηκόων τους, π.χ. ανεχόμενοι όλες τις τάσεις του Χριστιανισμού, εντός της εκτεταμένης τους επικράτειας.
ιππέας του Ιλ Χανάτου (πηγή ~ source)
απεικόνιση του Αμπακα Χαν (1265-82) εφίππου σε άσπρο άτι,
με τον γιο και διάδοχο Αργούν (1284-91) να στέκεται κάτω από ομπρέλα,
έχοντας στον ώμο του, τον δικό του γιο και διάδοχο, τον Γαζάν (1295-1304)
Στην Αγγλία, ο διάδοχος του θρόνου, Εδουάρδος ο Μακρυκάνης, δραπετεύει από την φύλαξη των βαρώνων, συγκροτεί στρατιά από φιλοβασιλικούς και λοιπούς αντικαθεστωτικούς, ενεδρεύει, και κατακόβει άγημα που συνοδεύει τον Σίμωνα Ε΄ του Μονφόρ. Ο Φραγκο- Nορμαννός Σιμων Ε΄ του Μονφόρ, 6ος κόμης του Λάιτσεστερ, και ουσιαστικός αυθέντης της Αγγλίας εδώ και μήνες, φονεύεται κατά την διάρκεια της μάχης.
Page updated
Google Sites
Report abuse