1272

Στην Κορυφώ (Κέρκυρα), όπου εδρεύει ο στρατός του εκλιπόντος αμιράλη Φιλίππου Κινάρδου, πεθαίνει ο φρούραρχος Γκαρνέριος (ή Γαρνιέρος) Αλαμάννος, οπότε ο αδελφός του, Θωμάς, παραδίδει το νησί στον Φράγκο καιροσκόπο μονάρχη της Νάπολης, Κάρολο Ανδεγαυικό, έναντι 3.000 ουγγιών χρυσού.

Οι αδελφοί Αλαμάννοι είναι απευθείας απόγονοι Προβηγγιανού σταυροφόρου βαρώνου, του μισέρ Γουλιάμου Αλαμάννου, βαρώνου των Πατρών, και βασσάλου του πρίγκηπα της Αχαΐας. Όμως, δυο γενιές μετά από τον Γουλιάμο, κι έχοντας έρθει σε προστριβή με την Λατινική Εκκλησία της Αχαΐας, ο οίκος των Αλαμάννων έχει υποχρεωθεί να μεταναστεύσει σταδιακά προς τις Ιόνιες Νήσους, και κυρίως έχει εγκατασταθεί στο Ζάντε (Ζατσίντο, η Ζάκυνθος).

Πεθαίνει ο Νικηφόρος Βλεμμύδης (1197-1272), πολυμαθής λόγιος και θεολόγος, που ίδρυσε σχολή στην οποία φοίτησε ο Θεόδωρος (Β΄) Δούκας Λάσκαρης και ο Γεώργιος Ακροπολίτης. Εντρύφησε σε Ιατρική, Φιλοσοφία, Μαθηματικά, Αστρονομία και Θεολογία. Επιδείκνυε σύνεση και μετριοπάθεια κατά την εκτέλεση διπλωματικών και εκκλησιαστικών αποστολών, που του ανατίθονταν κατά καιρούς. Έγραψε δυο αυτοβιογραφίες, δυο εγχειρίδια Γεωγραφίας και την Επιτομή Λογικής και Φυσικής, όπου συνδυάζει την Χριστιανική σκέψη με τις ιδέες του Αριστοτέλους. Επίσης έγραψε ένα βιβλίο αλχημείας, το Περί Χρυσοποιίας.

Πεθαίνει ο ρήγας των Ούγγρων και συναυτοκράτωρ των Ρωμαίων, Ίστβαν (Στέφανος) Ε΄, και τον διαδέχεται ο Λάζλο (Λαδισλαύος) Δ΄.

Μόλις είκοσι χρόνια μετά από την οριστική κατάκτηση του νησιού τους από την Βενετία, ξεσπά νέα μεγάλη εξέγερση των Κρητικών. Επικεφαλής των επίμονων επαναστατών, αυτήν την φορά, είναι μέλη του αρχοντορωμέικου οίκου των Χορτάτζηδων.

13ος αι

1271

1273

πίσω στην αρχική σελίδα