1240

Παρά τις προσπάθειες των κατά τόπους "αυτοκρατόρων" (Ελλήνων και μη), η Ρωμανία παραμένει κατακερματισμένη, μέσα σε μιαν Ευρώπη που ευημερεί!

Η λατινική αυτοκρατορία της Ρωμανίας αντεπιτίθεται εναντίον Ελλήνων και Βουλγάρων, σημειώνοντας μικρές επιτυχίες. Το βενετσιάνικο δουκάτο του Αρχιπελάγους αναγνωρίζει την κυριαρχία του φραγκικου πριγκηπάτου της Αχαΐας.

Το σουλτανάτο της Ρωμανίας βρίσκεται στη μεγαλύτερη εδαφική έκταση που είχε ποτέ, απ'όταν απώλεσε την αρχική του πρωτεύουσα, Νίκαια, κατά τη διάρκεια της Α΄ σταυροφορίας, και την επακόλουθη ανάκτηση της Ασίας από τους Κομνηνούς (1099-->1176).

Οι Μογγόλοι Τάταροι της Ορδής Ζότσι, με ηγέτη τον Μπατού Χαν, εγγονού του Τζεγκις Χαν, ισοπεδώνουν το Κίεβο και εμπεδώνουν τις κατακτήσεις τους στη Ρωσία, και στις υπόλοιπες χώρες βόρεια από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ εισβάλλουν και στην Πολωνία. Παράλληλα, ο διάδοχος του -υπηκόου των Μογγόλων πλέον- μεγάλου ηγεμόνος των Ρως, Ανδρέα Β΄, δηλαδή ο Αλέξανδρος [Νέφσκι], αποτρέπει την εισβολή μιας στρατιάς Σουηδών σε μάχη στις όχθες του ποταμού Νέβα, εξού και η απόδοση του επιθέτου "Νέφσκι". Οι Σουηδοί επεκτείνονται εδώ και μερικά χρόνια στη χώρα των Φίννων (Φινλανδία) περιφρονώντας παράλληλα και τη μεθόριο της δημοκρατίας του Νοβγκοροντ, ενός ανθηρού ρωσικού κράτους στην περιοχή.

13ος αι

1239

1241

πίσω στην αρχική σελίδα