Δούκας των Αθηνών γίνεται ο Γκυ Β΄ ντε λα Ρος (1287-1308), που διορίζει βαΐλο του πριγκηπάτου της Αχαΐας, δηλαδή τοποτηρητή του στην Πελοπόννησο, τον Νικόλα Β' Σαντομέρη (Nichola II' de Saint Omer), εγγονό του Φραγκο-Φλαμανδού Νικόλα ντε Σαιν Ομέρ, και της Ουγγαρέζας Μαργαρίτας Αρπάντ. Ο Νικόλας Σαντομέρης ξεκινάει εκτεταμένο πρόγραμμα οχύρωσης του Μοριά, με επισκευές παλαιών φρουρίων, και με ανεγέρσεις νέων. θα ισχυροποιήσει την φραγκική παρουσία στον Μοριά, ενισχύοντας την άμυνα του πριγκηπάτου της Αχαΐας, με την κατασκευή σπουδαίων οχυρωματικών έργων, όπως το κάστρο της Πύλου (Ναβαρίνο), και το κάστρο των Πορτών (Σαντομέρι <-- Σαιν Ομέρ).
το Ναβαρίνο
Τον δούκα των Αθηνών, Γκυ Β΄ ντε λα Ρος, θα τον διαδεχθεί ο ανηψιός του, Βάλτερος ντε Μπριεν (1308-11), περίφημος ως ο "Ιππότης του Θανάτου", που όμως θα πέσει ηρωικά μαχόμενος εναντίον των Καταλανών, στην μάχη της Κωπαΐδας (1311), και θα ταφεί στην ορθόδοξον μονή Δαφνίου, κατόπιν επιθυμίας του.
το όνομα
του Ραμπάν
στα Μάνταριν
Πριν συνεχίσει για Νάπολη, Ρώμη και Παρίσι, ο Ραμπάν μπαρ Σαουμα επισκέπτεται επισήμως και την Ρωμανία, και συγκεκριμένα Αμισό/Σαμψούντα και Κωνσταντινούπολη, όπου εντυπωσιάζεται από την Αγιά Σοφιά, ενώ συναντάται και με τον νέο αυτοκράτορα, τον Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο. Επίσης αναφέρει τον σκληρό πόλεμο μεταξύ του Φράγκου ρήγα της Ναπόλεως Καρόλου Β' («Irid Shardalo», εκ του «Il re Charles Due») και του ρήγα της Αραγόνας Ιακώβου Β' («Irid Arkon», εκ του «Il re de Aragon»). Πρόκειται για τον ίδιο πόλεμο που έχει προκαλέσει από το 1282 ο Μιχαήλ Παλαιολόγος με έναυσμα τον Σικελικό Εσπερινό. Ο Νεστοριανός πρέσβυς αναφέρει ότι σε μία μόνο μάχη, φέτος, στην οποία και τυγχάνει να παρίσταται ο ίδιος, στον όρμο της Συρρεντού/Σορρέντο, οι Αραγονέζοι συντρίβουν τους Φράγκους, φονεύοντας μάλιστα 12.000 από αυτούς.
Στην Άπω Ανατολή, οι πρόγονοι των Βιετναμέζων (..και των Βιετκόγκ!) απωθούν οριστικά τους Μογγόλους, με φονικότατη μάχη.
Πάντως ο Κουμπλάι Χαν (1260-94), ο μεγάλος χαν και προϊστάμενος των Άμπακα και Αχμάντ Τεχοντερ, συνεχίζει να ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη καλών σχέσεων με την Χριστιανική Δύση, και ιδίως με την Φραγκία/Γαλλία, λόγω της ιδιαίτερης συνεργασίας των κατά καιρούς Φράγκων σταυροφόρων, με τους Μογγόλους του Ιλ-Χανάτου (φραγκο-μογγολική συμμαχία [1263] 1271 - 1300). Ανά διαστήματα στέλνει Νεστοριανούς πρεσβευτές στην Ευρώπη, όπως π.χ τον Ίσα Κελεμέχι/Κελμέρχι (= Ιησούς ο Δραγουμάνος/Διερμηνέας) το 1285, και τον Ραμπάν μπαρ Σαουμα φέτος.