Embedded Files
Η Ρωμανία των Λασκαρήδων, ως αναγεννημένη Αυτοκρατορία, εξακολουθεί να επιτίθεται με επιμονή στους «Λατίνους» κατακτητές, αρχικά με ορμητήρια τις πόλεις Φιλαδέλφεια, Νίκαια, και Νυμφαίον. Έτσι, ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης (ο Γ' Καλογιάννης) εκστρατεύει φέτος νοτιώτερα, επιδιώκοντας να προσαρτήσει τις φραγκοκρατούμενες περιοχές της κεντρικής Ελλάδας. Όμως, όταν αδυνατεί να κατακτήσει την Βοδονιτσα, επιλέγει την εναλλακτική της έγκαιρης απαγκιστρώσεως και επιστροφής για περαιτέρω προετοιμασία. Πάντως, η Ρόδος και τα γύρω νησιά προσαρτώνται εκ νέου στην αναγεννημένη Ρωμανία. Στα επόμενα έτη, η κυριότητα της περιοχής (σημ. Δωδεκάνησα) θα εναλλάσσεται ανάμεσα σε Ρωμιούς δεσπότες και Γενοβέζους αμιράλες, ανάλογα με τις κατά καιρούς σχέσεις των δύο συμμάχων.
Φέτος, ο Καλογιάννης Γ' προβαίνει και στην υλοποίηση της εξαγγελθείσας συμμαχίας με τον ισχυρό Γερμανό ομόλογό του. Ήδη από το 1244, και όντας χήρος από το 1239, ο Καλογιάννης Γ' έχει νυμφευτεί την Άννα/Κωνσταντία, θυγατέρα του ιμπεράτορα της Γερμανίας & ρήγα της Σικελίας, Φρειδερίκου Β΄ των Χοενστάουφεν, και της αγαπημένης του παλλακίδας, της Μπιάνκας Λάνσια. Όμως, πριν παγιωθεί αυτή η γραικο-γερμανική συμμαχία, ο ιμπεράτωρ Φρειδερίκος Β΄ των Χοενστάουφεν (επίσης Φρήντριχ ή Φεντερίκο) πεθαίνει απρόσμενα, αν και φέρεται ότι προλαβαίνει να νυμφευτεί την μητέρα του της Άννας/Κωνσταντίας και του Μανφρέδου, Μπιάνκα Λάνσια, στο νεκροκρέβατο.
o ιμπεράτωρ της Αλαμανίας και ρήγας της Σιτσίλιας, Φρειδερίκος Β',
συνομιλεί με γερακάρη για το χόμπυ του
Υπήρξε μονάρχης ασυνήθιστος, με σπάνια μόρφωση και οξυδέρκεια, και κουλτούρα περισσότερο ιταλική, παρά γερμανική. Υπήρξε μαικήνας της Σικελικής Σχολής Ποίησης, η οποία επηρέασε τους επόμενους ποιητές της Ιταλίας, που όμως δημιούργησαν στην τοσκανική, και όχι στην σιτσιλιάνικη διάλεκτο. Ήταν προστάτης των επιστημών, ειδικά της Αστρονομίας-Αστρολογίας.
Στον ελεύθερο χρόνο του, λάτρευε το κυνήγι με γεράκια. Μάλιστα έγραψε και σχετικό βιβλίο, την «Τέχνη του Κυνηγιού με Ιέρακες (De arte venandi cvm avibvs)».
«αυγουστάλι»,
κομμένο στην σπουδαία ελληνική
πόλη της Σικελίας, Μεσσίνα:
χρυσό νόμισμα του Φρειδερίκου Β΄,
με σαφή πρόθεση την προβολή
του «ρωμαϊκού μεγαλείου»,
που πάντα επιδίωκε να
προσδίδει στο κράτος του.
Γι'αυτό και εραλδικώς, ο Φρειδερίκος προτιμούσε τον αετό απ'το οικογενειακό του οικόσημο, με την τριάδα των πανθήρων (αργότερα λεόντων).
Σε αυτόν τον θυρεό προβάλλεται το οίκοσημο των Χοενστάουφεν πάνω από τον αετό του Φρειδερίκου:
Πάντως, η Αγία Έδρα προσφέρει πικαριστικά το ρηγάτο της Σικελίας στον ρήγα των Φράγκων, Λουδοβίκο Θ΄ τον Άγιο, ο οποίος μεταβιβάζει την προσφορά στον φιλόδοξο αδελφό του, τον αλαζονικό Κάρολο Ανδεγαυικό (Σαρλ ντ’Ανζού).
Χωρίς την παπική έγκριση, ιμπεράτωρ στην Δύση, αλλά και ρήγας της Σικελίας & τιτλούχος ρήγας Ιερουσαλήμ, ανακηρύσσεται τώρα, ο δεύτερος γιος του Φρειδερίκου Β', με μητέρα την Υολάνδη (Ισαβέλλα Β΄) της Ιερουσαλήμ, ο Κορράδος (Κόνραντ) Δ΄ των Χοενστάουφεν, ενώ ο νόθος γιος του από την Μπιάνκα Λάνσια, ο Μανφρέδος, ήταν και παραμένει πρίγκηψ του Τάραντα.
Ας σημειωθεί ότι αρχικώς και οι Χοενστάουφεν της Αλαμανίας δεν είχαν καν λιοντάρια στον θυρεό τους, αλλά πάνθηρες, τις οποίες όμως αλλάξαν σε λέοντες για να μην υστερούν ..ιεραρχικώς από τους Πλανταγενέτες ρηγάδες της Ανδεγαυικής Εσπερίας.
Στους Αγίους Τόπους, η στρατιά των Φράγκων σταυροφόρων καταστρέφεται κατά την μάχη του Φαρισκουρ -Μανσούρα, όπου κι αιχμαλωτίζεται ο Λουδοβίκος Θ΄. Ο Αγιουβίδης σουλτάνος του Μισιριού (= Αίγυπτος), Μουαζζάμ Γαγιαθαλαντίν Τουράν Σαχ, απαιτεί λύτρα για την απελευθέρωση του Φράγκου ρήγα, και συγκεκριμένα το διπλάσιο των ετησίων εσόδων του ρηγάτου της Φραγκίας (= βασίλειο της Γαλλίας). Ο Άγιος Λουδοβίκος Θ΄ θα ελευθερωθεί μόλις πληρωθούν τα λύτρα. Έτσι όμως, το βασίλειό του αποκτά ένα υπέρογκο χρέος προς τους πιστωτές του, τους Τεμπλάρους ή Ναΐτες Ιππότες.
Ο Αγιουβίδης μονάρχης της Αιγύπτου, Τουράν Σαχ, περήφανος για την νίκη του, επιχειρεί να μειώσει την αξία και τον αριθμό της φρουράς των Μαμελούκων, οι οποίοι άλλωστε είχαν ρεζιλευτεί κατά τις συγκρούσεις τους με την σταυροφορική στρατιά. Όμως οι Μαμελούκοι δεν διστάζουν να τον ανατρέψουν, και να καταστήσουν σουλτάνο του Μισιριού έναν δυναμικό συνάδελφό τους, τον Αϊμπέκ Ιτζαντίν μπέη.
Η δυναμική του Διεθνούς Εμπορίου, με ποικίλα προϊόντα (π.χ. χρυσός, ελεφαντόδοντο, σκλάβοι, αλάτι, ξυλεία, βόδια) συντελεί στην δημιουργία και άνθιση μεγάλων κρατών -μερικά από τα οποία μπορούν να χαρακτηριστούν και αυτοκρατορίες- στην υποσαχάρια Αφρική. Το βασίλειο Ζιμπάμπουε, που περίπου αυτήν την εποχή ευημερεί ενώνοντας κάμποσες Μπαντού φυλές (κλάδος της ομογλωσσίας Νίγηρ-Κογκο), αποτελεί το πιο γνωστό (αν και σίγουρα όχι το μοναδικό) παράδειγμα, λόγω των επιβλητικών χτιστών καταλοίπων που θ' αφήσει ως παγκόσμια κληρονομιά.
Page updated
Google Sites
Report abuse