Embedded Files
Πεθαίνει ο Ιωάν Ασέν Β΄, ένας πανίσχυρος, αλλά και δημοφιλής τσάρος & αυτοκράτωρ Βλάχων (= Ρωμαίοι) και Βουλγάρων, και τον διαδέχεται ο γιος του, Κάλιμαν Ασέν Α'. Ο Ιωάν Ασέν Β' υπήρξε ένας σπουδαίος ηγέτης, κυρίαρχος και στην πέραν του π. Δούναβη Ρωμανία:
i. Μολδαυία (περιλαμβανομένων και των Γεντισάν & Ποκουτίας), και
ii. Μαύρη Βλαχία, (χωριζόμενη σε Ολτενία και Μεγάλη Βλαχία),
και με επιρροή και στο ρηγάτο ή μεγάλο ζουπανάτο της Σερβίας (Ράσκα, Ρασκια, ή και Σερβλία) και το δεσποτάτο της Ρωμανίας (Άνω Βλαχία/Ήπειρος, Μικροβλαχία/Αιτωλοακαρνανία, και Μεγαλοβλαχία/Θεσσαλία&Φθιώτιδα). Επιπλέον, αντιθέτως με ότι αναφέρεται στην Ελληνική Βιβλιογραφία, ο Ιωάν Ασέν Β' απεδείχθη και ιδιαιτέρως φιλέλληνας.
ευρωπαϊκή Ρωμανία,
ή δεσποτάτο Ηπείρου
☦️
η σφαίρα επιρροής της Λαντζαύρας (= Μεγάλη Αυλή), ήτοι της Βουλγαρίας
κατά τον θάνατο του τσάρου Ιωάν Ασέν Β'
Ο βλαχοκουμανικός οίκος Ασέν διεκδικεί με επιτυχία την αφοσίωση:
των Βούλγαρων του Παριστρίου,
των Βλάχων του Αιμιμόντου,
των Βλάχων και των Κουμάνων της πέραν του π. Δούναβη Ρωμανίας (σημ. Ρουμανία),
των Δρογουβιτών της Μακεδονίας,
αλλά και δυσαρεστημένων Ρωμιών σε όλες αυτές τις χώρες.
Εν καιρώ, το οικόσημο που αντιγράφει ο Ιωάν Ασέν Β' απ'τους Πλανταζενέ της Αγγλίας, δηλαδή ο χρυσός λέων σε ερυθρό πεδίο, σε τριάδα à la Plantagenet και Hohenstaufen, υιοθετείται και από τους Δραγοβίτες, οι οποίοι με το πέρασμα των αιώνων, εμπεδώνουν την αυτοτέλειά τους ανάμεσα στους Ρωμιούς, τους Βούλγαρους, τους Σέρβους και τους Αλβανούς. Ο Ορμώμενος Λέων θ'αποτελέσει σε μεταγενέστερο χρόνο, το κατεξοχήν εθνόσημο της Βουλγαρίας. -
Ας σημειωθεί ότι αρχικώς και οι Χοενστάουφεν της Αλαμανίας δεν είχαν καν λιοντάρια στον θυρεό τους, αλλά πάνθηρες, τους οποίες όμως αλλάξαν σε λέοντες για να μην υστερούν ..ιεραρχικώς από τους Πλανταγενέτες ρηγάδες της Ανδεγαυικής Εσπερίας.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η πρόσκαιρη ενίσχυση της Λατινικής Χριστιανοσύνης στο Λεβάντε.
Πεθαίνει και ο Μανουήλ Κομνηνός Δούκας, που είχε καταστεί δεσπότης της Μεγαλοβλαχίας (Θεσσαλία & Φθιώτιδα) με την βοήθεια του βασιλέως αυτοκράτορος Ρωμαίων, Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη, και κληροδοτεί την επικράτειά του, που περιλαμβάνει τις πόλεις Νεοπάτρα (Υπάτη), Δημητριάδα (κοντά στον σημ. Βόλο), Λάρισα, Φάρσαλα, και Πλαταμώνα, στον ανηψιό του, Μιχαήλ Β΄ Άγγελο "Κομνηνό Δούκα", δεσπότη της Άρτας και της Ρωμανίας (Ήπειρος).
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Με αυλαία την δράση του νεοαφιχθέντος Ριχάρδου της Κορνουάλης και μιας ντουζίνας άλλων ΑγγλοΝορμαννών βαρώνων, που πχ ανακτούν την Ασκαλώνα, και την παραδίδουν στις τοπικές δυνάμεις του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β', λήγει φέτος η Σταυροφορία των Βαρώνων (1239-41). Και λήγει με περιορισμένα εδαφικά κέρδη για την Λατινική Χριστιανοσύνη, παρά τις αντιξοότητες και τις τακτικές ήττες. Η άτυπος αυτή σταυροφορία διεξήχθη δίχως επίσημη παπική ή βασιλική ανάμειξη, και αποδείχτηκε επιτυχημένη, τόσο για τα εδαφικά κέρδη που αποκομίσαν οι βαρώνοι με τις περιορισμένες τους δυνάμεις και πόρους, όσο και για την αγαστή συνεργασία που αναπτύξαν μεταξύ τους από στρατηγική άποψη, αποδεικνύοντας ότι η σύμπνοια είναι εφικτή, πέραν από γλώσσα, εθνικότητα, και φεουδαλική αφοσίωση.
Οι Τάταροι της Μπλε Ορδής του Σούμπουταϊ Χαν σαρώνουν την "Σαρματία" (η Ανατολική Ευρώπη), συντρίβουν γερμανικές και πολωνικές δυνάμεις, ενώ στη συνέχεια εισβάλλουν και στην Ουγγαρία από τρία διαφορετικά σημεία, και με άψογο σχεδιασμό κατακτούν την χώρα. Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων γίνεται φανερή η στρατηγική διάνοια του Σούμπουταϊ. Ο ρήγας της Ουγγαρίας, Μπέλος (Μπέλα) Δ΄ και η σύζυγός του, Μαρία Λασκαρίνα, καταφεύγουν στην Δαλματία, απ'όπου συντονίζουν την αντίσταση κατά του κατακτητή, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον από τακτικές πολέμου φθοράς.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Προβλέποντας την μογγολική λαίλαπα, ο Μπέλος Δ΄ είχε υποδεχτεί στην χώρα του τον χάνο της Κουμανίας, Κουθεν/Κοτγιαν, πασχίζοντας να πετύχει συνασπισμό των Μαγυάρων του, με τους Κουμάνους πρόσφυγες, εναντίον των Τατάρων εισβολέων. Όμως, ατίθασοι αριστοκράτες φονεύουν τον Κούθεν Χαν στην Πέστη (τμήμα της σημ. Βουδαπέστης), πριν από την μογγολική εισβολή. Φέτος, πάντως, πεθαίνει και ο μεγάλος χαν των Μογγόλων, Ογκατάι.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Άλλος μεγάλος & σπουδαίος που πεθαίνει φέτος είναι ο αλαζονικός πάπας Γρηγόριος Θ'. Οπότε ο Γερμανός ιμπεράτωρ & ρήγας της Σιτσίλιας/Σικελίας Φρειδερίκος Β', δράττεται της ευκαιρίας, και επιχειρεί να επιβληθεί στην πόλη του, άρα και στην Χριστιανοσύνη. Πάντοτε προκατειλημμένος εναντίον του, αρχικά ίσως μόνο λόγω σεξουαλικών σκανδάλων, ο Γρηγόριος Θ' είχε ήδη προλάβει να αφορίσει τον Φρειδερίκο τρεις φορές:
i. επειδή αμέλησε να συμμετάσχει σε σταυροφορία (στην Ε' Σταυροφορία, λόγω σοβαρής ασθενείας),
ii. επειδή διεξήγαγε σταυροφορία (Στ' Σταυροφορία), και
iii. επειδή διαπραγματεύτηκε με τον οίκο του Σαλαδίνου, την αμαχητί επιστροφή εδαφών στους Αγίους Τόπους (περιλαμβανομένης και της αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ!), αντί να πολεμήσει για να τα πάρει...
Στόλος Πιζανών μαζί με δυνάμεις του Φρειδερίκου Β΄, καταστρέφει γενοβέζικη νηοπομπή, σε ναυμαχία στην Μελορια, συλλαμβάνοντας και τους επιβαίνοντες, που περιλαμβάνουν ιεράρχες από την Αγγλία, την Γαλλία και την Ισπανία, καθ'οδόν για σύνοδο που έχει συγκαλέσει στο Λατερανό ο πάπας Γρηγόριος Θ΄. Στη συνέχεια, ο Φρειδερίκος Β' βαδίζει εναντίον της Αιώνιας Πόλης. Εντός της πολιορκημένης Ρώμης, η εξουσία περνάει στα χέρια του γερουσιαστή της πόλεως, Ματθαίου Ρόσσου Ορσίνι (senator urbi Romana Matteo Rosso Orsini), ο οποίος συλλαμβάνει τους έντεκα καρδιναλίους που έχουν εγκλωβιστεί στην Αιώνια Πόλη, και όντας απρόθυμοι να εναντιωθούν στον εμπαθή πολιορκητή Φρειδερίκο Β', τους κακοποιεί λεκτικά & σωματικά, και τους κλειδώνει με κλωτσιές στο Επταζώδιον (επιβλητικό χορηγικό μνημείο που είχε χτίσει ο ιμπεράτωρ Μάρκος Αυρήλιοςεπί νυμφαίου ιερού), κρατώντας τους, ουσιαστικά φυλακισμένους μέχρι να εκλέξουν νέο πάπα. Πρόκειται για το πρώτο Κογκλάβιον, που θα τελειώσει άδοξα δυο μήνες μετά, με θύματα τους ταλαίπωρους τους καρδιναλίους, ένας εκ των οποίων και θ'αποδημήσει εις Κύριον κατά την διάρκεια του κονκλαβίου, ενώ και ο εκλεγείς πάπας επίσης θα υποκύψει, κατόπιν των κακουχιών του εγκλωβισμού τους: αφόρητη ζέστη, και διαρροές βροχής και ούρων εντός του χώρου των εκλεκτόρων.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Παρά την ήττα των Σουηδών από τον διάδοχο του μεγάλου ηγεμόνος του Βλάντιμιρ, Αλέξανδρο Νέφσκι, οι Τεύτονες Ιππότες, και ο δυναμικός κλάδος τους, οι Λιβονοί Αδελφοί του Ξίφους, εξακολουθούν να προωθούνται προς Ανατολάς. Συγκεκριμένα κατακτούν την ευημερούσα ρωσική πόλη Πσκοφ.
Page updated
Google Sites
Report abuse