Embedded Files
Ο Ανδρόνικος Κομνηνός (ο “Σατανάς”), από το Οιναίο του Πόντου όπου τον είχε περιορίσει ο ξάδελφός του, ο αυτοκράτωρ Μανουήλ, επειδή δεν σταματούσε ποτέ να προκαλεί συνωμοσίες, σκάνδαλα και γενικώς προβλήματα, καταφτάνει στην Βασιλεύουσα, κερδίζει την αγάπη του λαού με δημαγωγίες, όπως πχ οι κατηγορίες εναντίον των Λατίνων παροίκων (= Δυτικοευρωπαίοι) .
Ενώ ο Ανδρόνικος φουντώνει μίσος κατά των ξένων, εθνικισμό, στις μάζες των αφελών πολιτών, στην πραγματικότητα είναι διεθνής παίκτης, μπον-βιβέγ κοσμοπολίτης, αφού λόγω της κακής του διαγωγής ως προς τον αυτοκράτορα ξάδελφό του αλλά και γενικότερα, έχει ζήσει για πολλά χρόνια εκτός των ορίων της Ρωμανίας, όπως π.χ. στο Γκαλίς (Ρουθηνία, ή ρωσική Γαλικία), την Αντιόχεια, την Τυφλίδα, την Ιερουσαλήμ (όπου ενσωματωθείς στην λεβαντίνικη /Outremer αριστοκρατία διορίστηκε άρχων της Βηρυτού), την Δαμασκό, αλλά και στο Ικόνιο, όπου κατοικεί και ο Μουσουλμάνος αδελφός του, ο Ιωάννης Κομνηνός Τζελεπης (Çelebi=Ευγενής), φημισμένος λόγιος, γαμπρός του Σελτζούκου σουλτάνου Ρουκναλντίν Μασούτ, αλλά και γαμπρός του Αρμένιου άρχοντα των Ορέων, Λέοντα.
Ο Ιωάννης, όπως και οι γιοι του, ο Ισαάκ και ο Σουλεϊμάν Σαχ (= "βασιλεύς Σολομών" στα φαρσί, δηλαδή στα περσικά), είναι Μουσουλμάνοι. Αργότερα ο οίκος των Οσμανλιδών θα ισχυρίζεται ότι κατάγεται τόσο από το ηγεμονικό ογουζικό γένος των Καγί, όσο κι από τον ελληνικό οίκο του Ιωάννου Κομνηνού Τζελεπη.
Στην εποχή του Μανουήλ Α΄, η ευνοιοκρατία με βάση την καταγωγή είχε φτάσει σε τέτοιο κατάντημα, ώστε το να είσαι ένας Κομνηνός λειτουργούσε ως ελαφρυντικό για οποιοδήποτε ατόπημα. Έτσι ο αδελφός του αυτοκράτορα Καλογιάννη, ο Ισαάκ Κομνηνός, όπως και οι γιοι του, Ιωάννης Τζελεπης και Ανδρόνικος ανήγαγαν την εσχάτη προδοσία σε χόμπι.
Στη Ρωμανία αυτού του έτους, αντιπολιτευόμενοι την κυβέρνηση της Μαρίας της Αντιόχειας είναι κυρίως η καισάρισσα Μαρία, ο σύζυγός της, Ραινιέρος ο Μομφερρατικός, αλλά και ο προσφάτως αφιχθείς Ανδρόνικος Κομνηνός, ο οποίος και τελικά επικρατεί ως ο νέος κηδεμών του Αλεξίου Β΄, αφού πρώτα ενθάρρυνε τον ευνούχο Πτερυγεονίτη να δηλητηριάσει την σύμμαχό του, καισάρισσα Μαρία, και τον Λομβαρδό άντρα της. Παράλληλα ο Ανδρόνικος προωθεί κ'εκτεταμένο διωγμό των Λατίνων προς τέρψιν των οπαδών του. –Αναφέρονται 80.000 θύματα.
Στη συνέχεια, όντας φυλακισμένη πια στη Μονή του Αγ. Διομήδους, και πανικόβλητη από την αγριότητα των ημερών, η Νορμαννή έκπτωτη αυτοκρατόρισσα, Μαρία της Αντιόχειας, προσπαθεί να έρθει σε συνεννόηση με τον Μπέλο Γ΄ της Ουγγαρίας, ο οποίος κάποτε ήταν αρραβωνιασμένος με την καισάρισσα Μαρία Κομνηνή, πριν τον νυμφεύσει ο Μανουήλ με την Αγνή του Σατιγιόν, ετεροθαλή αδελφή της αυτοκράτειρας Μαρίας, και κόρη της Κωνσταντίας, της ηγεμόνισσας της Αντιοχείας από τον δεύτερο σύζυγό της, τον εξτρεμιστή και γενοκτόνο Ραϊνάλδο (Ρεϊνάλδος του Σατιγιόν / Renaud de Châtillon).
Κ'ενώ η στρατιά των Βρανά και Λαπαρδά που αντιμετώπιζε στον Βορρά τους Μαγυάρους ιππείς του Μπέλου Γ΄, διασπάται λόγω αντικρουόμενης αφοσίωσης των στρατηγών προς τον νέο συμβασιλέα, τον Ανδρόνικο, ο τέως προστατευόμενος -μα και διάδοχος- του Μανουήλ, ο Μπέλος Γ΄ προσαρτά ανεμπόδιστος την Δαλματία (από την οποία πάντως, τουλάχιστον εκδιώκονται οι Βενετοί), την Κροατία, την Βοσνία, και την χώρα του Σιρμίου, ενώ και ο σεβαστοκράτωρ Στέφανος Νεμάνια, ο ιδρυτής του κλάδου Νέμανιιτς του σερβικού οίκου Βογισλαύλιεβιτς, και μεγάλος ζουπάνος στην σερβική χώρα Ράσκα ή Ρασκία, αποκηρύσσει την αυτοκρατορική κυριαρχία, και στηρίζει τον Ούγγρο βασιλιά, διακηρύσσοντας όμως παράλληλα και την ανεξαρτησία του.
Ο σουλτάνος Ιτζαντίν Κιλίτζ Αρσλάν Β΄ συνεχίζει να προελαύνει, εις βάρος των Ρωμιών, κατακτώντας την ρωμαίικη Φρυγία. Συγχρόνως ο ανυπότακτος Αρμένιος ηγεμόνας των Ορέων (του Ταύρου), Ρούπεν Γ΄, εισβάλλει στην ρωμαίικη Κιλικία. Αλλά επαναστατεί και ο Ιωάννης Κομνηνός Βατάτζης, στρατηγός του θέματος των Θρακησίων, που σύντομα επικρατεί στην σπουδαιότερη πόλη της δυτικής Μ. Ασίας, την Φιλαδέλφεια.
Η σημαία της Φιλαδελφείας
(συνδυασμός λαβάρου του Αγίου Γεωργίου με γαλανόλευκη),
όπως καταγράφεται τον 14ο αι.
Ο αυτοκρατορικός στρατός που βαδίζει εναντίον του, αποκρούεται. Όμως η πόλη παραδίδεται σύντομα, μετά από τον φυσικό θάνατο του Ιωάννου. Στη συνέχεια η εξέγερση θα καταπνιγεί από τον Ανδρόνικο Λαπαρδά. Οι γιοι του Βατάτζη, Αλέξιος & Μανουήλ, θα καταφύγουν στην ισλαμική Ρωμανία. Όμως, προφανώς λόγω των διασυνδέσεων που έχει ο Ανδρόνικος Κομνηνός στην Κόνυα (<--Ικόνιο), τελικά θα εκδοθούν στην Κ/πολη όπου θα τιμωρηθούν με τύφλωση.
Page updated
Google Sites
Report abuse