Embedded Files
Ο ταπεινής καταγωγής Ιβαΐλος, κατορθώνει και αναγνωρίζεται ως τσάρος & αυτοκράτωρ Βλάχων και Βουλγάρων, μέσω του γάμου του με την Ρωμιά χήρα του εκλιπόντος τσάρου & αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Τιχ, την Μαρία Παλαιολογίνα Καντακουζηνή, ανηψιά του βασιλέως αυτοκράτορα Μιχαήλ Η', και μητέρα του δικαιωματικού διαδόχου στο θρόνο της Βουλγαρίας, Μιχαήλ Ασέν Β΄.
Ο μέγας κονόσταυλος & μέγας δουξ (= αρχηγός ΓΕΝ) Λικάριος συνεχίζει τις επιχειρήσεις ανάκτησης της Ρωμανίας, για λογαριασμό του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου. Φέτος ολοκληρώνει την κατάληψη της νήσου Εύβοιας, με την εξαίρεση του φρουρίου Νεγρεπόντε (= Μαυρογέφυρα, η σημ. Χαλκίδα), την οποία υπερασπίζουν με επιμονή οι θανάσιμοι εχθροί του, οι νταλλε Καρτσερι.
Ύστερα από το θάνατο του Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου, ο ρήγας της Σικελίας κι επίδοξος αυτοκράτωρ της Ρωμανίας, Κάρολος ο Ανδεγαυικός (Σαρλ ντ’Ανζού) πετυχαίνει να επιβληθεί στο πριγκηπάτο της Αχαΐας, όπου στέλνει βαΐλους (αντιπροσώπους) του. Την κυριαρχία του Φράγκου καιροσκόπου πρίγκηπα αναγνωρίζουν και περιφερειακοί υποτελείς όπως η Ιεζαβέλ Παλλαβιντσίνι (η Μαρκεζοπούλα), μαρκησία της Βοδονίτσας, αλλά και ο Μάρκος Β΄ Σανούδος, δούκας του Αρχιπελάγους.
O εγγονός του Φιλίππου της Σουαβίας και της Ειρήνης Αγγελίνας, ο βασιλιάς Βοημίας & Μοραβίας, Οττοκαρ (Οδόακρος) B΄ ο Μέγας, του γερμανίζοντος τσεχικού οίκου των Πρεμυσλιδών, σκοτώνεται στην μάχη του Μαρχφελτ, εναντίον του συμπεθέρου του, του Γερμανού αυτοκράτορα Ρουδόλφου των Αψβούργων, ο οποίος καθιστά ιδιοκτησία του οίκου των Αψβούργων, ό,τι μπορεί από τις κτήσεις του Βοημού αντιπάλου του.
Στις περιοχές των Πρεμυσλιδών θα ενταθεί ο εκγερμανισμός των ιθαγενών. Πάντως, η Βοημία, η Μοραβία και η Σιλεσία θα παραμείνουν υπό την κυριότητα των Πρεμυσλιδών, μέχρι να ενσωματωθούν τελικά με επιγαμία στις κτήσεις των Λούξεμπουργκ (1306), ενός οίκου ανταγωνιστικού ως προς τους Αψβούργους, για το αξίωμα του αυτοκράτορα της Γερμανίας.
Η κόρη του εκλιπόντος Ρωμαίου αυτοκράτορα, Θεοδώρου Β΄ Δούκα Λάσκαρη, και της Βουλγάρας πριγκήπισσας, Ελένας Ασάνινας, η Ευδοξία Λασκαρίνα, έχοντας μείνει χήρα όταν πεθαίνει ο κόμης της Τέντας, Γουλιέλμος Πέτρος ντε Βίντιμιλλε, διώκεται από την εξουσία στην επικράτεια του μακαρίτη, οπότε καταφεύγει στην Αραγόνα με τις κόρες της, όπου βρίσκει φιλόξενη υποδοχή. Διαβιώντας σε Χατιβα, Σαραγόσα και Καστέλλα, η Ευδοξία θα υπηρετήσει ως διπλωμάτις το βασιλιά της Αραγώνος, Ιάκωβο Β΄. Άλλωστε σύντομα η Αραγών θα κατακτήσει την εν πολλοίς ελληνική Σικελία, όπως επίσης θα προσεταιριστεί τις κτήσεις της Καταλανικής Εταιρίας στην Ελλάδα (ποικίλα φέουδα με επίκεντρα δυο δουκάτα, των Αθηνών και των Νεοπατρών, 1311-1388/90). Οπότε ελληνόφωνοι διπλωμάτες προφανώς και θα θεωρούνται πολύτιμοι στην αυλή του Ιακώβου Β΄ ντε Αραγκό. Πάντως, ο Ιωάννης, ο ανήλικος γιος της Ευδοξίας, θα παραμείνει στην Τέντα, όπου θα καταστεί ηγεμόνας της περιοχής, και γενάρχης των Lascaris de Ventimiglia.
Ο κύριος κλάδος αυτού του γραικο-φράγκικου οίκου θα σβήσει δυναστικώς το 1554, λόγω της επιβίωσης μονάχα θήλεως εκπροσώπου στην ηγεμονία της Τέντ & Βιλάρ, της Άνν Λάσκαρις ντε Βίντιμιλια, τα παιδιά της οποίας και λαμβάνουν το επώνυμο του πατρός τους, ήτοι ντε Κλαιρμόν-Λοντέβ. Όμως εξακολουθούν να υπάρχουν δευτερεύοντες κλάδοι των Λάσκαρις-Βέντιμιλιε, από φτωχούς συγγενείς, όπως καταγεγραμμένους αποίκους που μεταναστεύσαν στην Αμερική κατά την διάρκεια του 19ου αι, μέχρι και τον Τζιάν-Πάολο ντε Λάσκαρις-Βέντιμίλια, που θα καταστεί μέγας μάγιστρος του Τάγματος των Χοσπιταλιέρων (1636-57).
Ο Μέγας Αφέντης των Μογγόλων, Ουράνιος Αυτοκράτορας των Κινέζων, και ο ισχυρότερος ηγεμόνας της εποχής του, Κουμπλάι Χαν, εξαπολύει νέο κύκλο επιθέσεων εναντίον της ευρύτερης Ινδοκίνας. Όμως, οι μογγολικές ορδές συναντούν την σθεναρή αντίσταση των προγόνων των σημερινών Βιετναμέζων (..και των Βιετκόγκ!), που προβαίνουν σε ανένδοτο αντάρτικο αγώνα, υπερασπιζόμενοι τις πατρίδες τους, κράτη όπως τα βασίλεια Τσάμπα και Αννάμ της ιθαγενούς δυναστείας Τραν.
Page updated
Google Sites
Report abuse