Ο Θεόδωρος Λάσκαρις ανακηρύσσεται επίσημα βασιλεύς αυτοκράτωρ Ρωμαίων στην Νίκαια, από τον επίσης εξόριστο οικουμενικό πατριάρχη, Μιχαήλ Δ' Αυτωρειανό. ☦️Απελπισμένος από την πολυετή πολιορκία της Κορίνθου, ο Λέων Σγουρός αυτοκτονεί πέφτοντας έφιππος από τον Ακροκόρινθο. Την άμυνα των πολιορκημένων αναλαμβάνει ο γνήσιος γιος του σεβαστοκράτορος Ιωάννου Αγγέλου, και αδελφός του νόθου Μιχαήλ, ο Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας, που έχοντας αποστατήσει από την υπηρεσία των Λατίνων της Κ/πόλεως, ηγείται τώρα των δυνάμεων του Θεοδώρου Λάσκαρη που επιχειρούν στον Μορέα. ️ Ο imperator Romaniae, Ερρίκος της Φλάνδρας (1206-16), εκστρατεύει από την Κ/πολη με δύναμη 2.000 ανδρών, αποκρούει επιδρομή του τσάρου & αυτοκράτορα Μποριλ (1207-18), κατακτά την Φιλιππούπολη και φτάνει στη Σαλονίκη, όπου κυβερνά επιτροπή ατίθασων Λομβαρδών βαρώνων για λογαριασμό του ανήλικου γιου του εκλιπόντος ρήγα Βονιφάτιου, του Δημητρίου, που έχει ονομαστεί έτσι προς τιμήν του προστάτη Αγίου της πόλης.
Ο Ἀλέξιος Σθλαῦος, ένας βογιάρος ( = Σλάβος αριστοκράτης), ανηψιός της αρχικής τρόικας που επανίδρυσε την Βουλγαρία το 1186 (αδελφοί Ασάν), αμφισβητεί ανοικτά την εγκυρότητα του τσάρου Μπόριλ (1207-18), και προσχωρεί στις δυνάμεις του Ερρίκου της Φλάνδρας, νυμφευόμενος μάλιστα με νόθα θυγατέρα του Λατίνου αυτοκράτορα.
Σωτήριον Έτος 1212
Στον χάρτη φαίνονται οι ιθαγενείς στυλοβάτες της εξουσίας του Λατίνου αυτοκράτορα Ερρίκου της Φλάνδρας (1206-16):
ο Βλαχοβούλγαρος Ἀλέξιος Σθλαῦος,
και ο Ρωμιός Θεόδωρος Βρανάς.
O γαμπρός και διάδοχος του Γουλιέλμου του Γράσσου (= Χοντρού), ο Γενουάτης Αρρίγκος Πεσκατόρε ή Πιστορε, καταφέρνει φέτος να επιβληθεί σε ολόκληρη την νήσο Κρήτη. Με ορμητήριο την Νάξο, ο Βενετός καιροσκόπος Μάρκος Σανούδος οργανώνει το δουκάτο της Νάξου ή του Αρχιπελάγους ή των Δωδεκανήσων (=> η αρχική χρήση του προσδιορισμού «Δωδεκάνησα» αφορούσε τις Κυκλάδες), αν και ο επίσης Βενετός Μαρίνος Δάνδολος αποσπά από τον Σανούδο την Άνδρο.
έμβλημα του δουκάτου του Αρχιπελάγους
✝️ Ο παπικός λεγάτος στην Οκκιτανία, Πέτρος του Κάστελναου, δολοφονείται από έναν υποτελή του Ραϊμόνδου Στ΄, οπότε ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ στέλνει εκ νέου αφορισμό στον κόμητα της Τουλούζης, απαλλάσσει τους υποτελείς του από τους όρκους υποταγής που τους δεσμεύουν προς τον αφέντη τους, και, μέσω του Τάγματος των Κιστερκιανών, κηρύττει σταυροφορία αναζητώντας εθελοντές βαρώνους στην βόρειο Γαλλία, δηλαδή στην χώρα για την οποία φιλονικούν οι ρηγάδες των Ιγγλινών και των Φράγκων για αρκετές δεκαετίες τώρα, άρα υπάρχουν διαθέσιμοι, έμπειροι και ετοιμοπόλεμοι ιππότες-φονιάδες.
️ Την 21η Ιουνίου, ο σύζυγος της Ειρήνης Αγγελίνας, και ιμπεράτωρ της Αλαμανίας, Φίλιππος της Σουαβίας, δολοφονείται από τον γαμπρό του, Όθωνα των Γουέλφων. Συγκεκριμένα ο Όθων διαπερνά το ξίφος του στην καρωτίδα του Γερμανού αυτοκράτορα, ενέργεια που δικαιολογεί ως ατύχημα, κατά την διάρκεια αστεϊσμού!
Φέτος πάντως θεωρείται ότι ενηλικιώνεται ο Φρειδερίκος Β΄ των Χοενστάουφεν (επίσης Φρήντριχ ή Φεντερίκο), το καμάρι του πάπα, που ανακηρύσσεται ρήγας της Σικελίας, και νυμφεύεται την 24χρονη Κωνσταντία της Αραγώνος, χήρα του ρήγα της Ουγγαρίας, Εμεριχου. Ο γάμος, που αποτελεί συνοικέσιο της Αγίας Έδρας, ενισχύει το ρηγάτο της Σικελίας με 500 ιππότες που συνοδεύουν την Κωνσταντία από την Ουγγαρία. Εν τούτοις, τελικά ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ υποχρεώνεται ν'αναγνωρίσει ως αυτοκράτορα της Δύσης έναν φονιά, τον σφετεριστή Όθωνα Δ', από τον πάλαι ποτέ φιλοπαπικό οίκο των Γουέλφων.
Οι Χοράσμιοι Σάχες (= βασιλείς, στην περσική γλώσσα), προσπαθούν να φέρουν τάξη στο χάος που άφησε η κατάρρευση της εξουσίας των Σελτζούκων στο Ιράν και την Κεντρική Ασία, όπου τελικά θα καταφέρουν ν’αποσπάσουν την Υπερωξιανή από τους Καρα-Κιτάι. Οι αιματηρές προστριβές ανάμεσα στην ισλαμική τουρκοϊρανική Χορασμία και την βουδιστική & χριστιανική κιτανο-τουρκική Καρα-Κιτάι, θα συνεχισθούν για χρόνια διευκολύνοντας την προέλαση των μογγολικών ορδών αργότερα.
Προς το παρόν, σε κρίσιμη μάχη επί του ποταμού Ιρτυς οι Μογγόλοι συντρίβουν συνασπισμό Κεραϊτών και Ναϊμάνων προσφύγων προσφύγων, που συντόνιζε ο αντιβασιλιάς του γκιούρ-καν των Καρα-Κιτάι, προτρέποντάς τους ν'αντισταθούν εναντίον του Τζέγκις-Χαν και των γιων του. Οι Κεραΐτες με αρχηγό τον Τόκτο'α Μπεκι, είναι κυρίως Νεστοριανοί Χριστιανοί. Ενώ οι Ναϊμάνοι μ'επικεφαλής τον Γιουτσιουλιούκ, είναι κυρίως Βουδιστές του Μεγάλου Άρματος. Μετά απ'την μάχη, οι Ναϊμάνοι με τον Γιουτσιουλιούκ καταφεύγουν στους Καρα-Κιτάι. Ενώ οι Κεραΐτες με τον Τόκτο'α καταφεύγουν στους Ουϊγούρους, οι οποίοι όμως τους επιτίθενται άτιμα, και τους αποδεκατίζουν, ωθώντας τους δυτικώτερα εντός της επικράτειας των Κιμπτσάκ-Κουμάνων.