Στις νεαποκτηθείσες περιοχές του Μορέα, ο Μιστράς γίνεται έδρα τοποτηρητή της ελληνικής Ρωμανίας, της “κεφαλής”, με θητεία ενός έτους. Δηλαδή ξεκινάει το δεσποτάτο του Μορέως, το κύκνειο άσμα των ρωμαίικων στρατιωτικών επιτυχιών.
Πεθαίνει ο Άγγελος Σανούδος και δούκας του Αρχιπελάγους γίνεται ο γιος του, Μάρκος Β΄, ο οποίος θα δει την επικράτειά του να συρρικνώνεται στα επόμενα χρόνια λόγω της επέκτασης της Ρωμανίας, του οίκου των Παλαιολόγων, πλέον.
Η Προβηγκία είναι ανάστατη λόγω της αλαζονικής διακυβέρνησης των Ανδεγαυών ρηγάδων, όπως και λόγω της στυγνής συμπεριφοράς των τοπικών εκπροσώπων της Καθολικής Εκκλησίας. Έτσι, φέτος ξεσπά εξέγερση με επικεφαλής ντόπιους ευγενείς, οι οποίοι και καταλαμβάνουν την Μασσαλία.
το δημοτικό φλάμπουρο της Μασσαλίας
(επίσης Marseille, Marselha, Marsiho),
εμπνευσμένο από παντιέρα δημοφιλή στο Αιγαίο του 18ου αι
Είναι ο Βονιφάτιος Στ', κύρις της Καστελλάνας, και ερασιτέχνης τροβαδούρος, αλλά και ο Ούγος του Μπω (Baux), ξάδελφος του Μπαρράλ, του υποκόμητα της Μασσαλίας & κύρι της Baux, αλλά και εγγονού της Μαρίας του Μονπελλιέ. Όμως, με την καταλυτική συνεργασία του υποκόμητα Μπαρράλ, ο επίδοξος αφέντης της Οικουμένης, Κάρολος Ανδεγαυικός (Σαρλ ντ' Ανζού), καταφέρνει να καταστείλει την εξέγερση των Προβηγκιανών, τους οποίους και πνίγει στο αίμα. Στη συνέχεια, ξεριζώνει συθέμελα την Καστελλάνα, το προπύργιο του Βονιφατίου Στ', ο οποίος και καταφεύγει στο Μονπελλιέ, όπου τον υποδέχεται φιλόξενα ο ρήγας της Αραγώνας, Ιάκωβος, επίσης εγγονός της Μαρίας του Μονπελλιέ, και παρόλο που ο Βονιφάτιος τον είχε προσβάλλει σε ποίημά του στο παρελθόν, για την απραξία που είχε επιδείξει ύστερα από την πανωλεθρία του Μουρρέ και τον θάνατο του πατέρα του, ρήγα της Αραγώνος Πέτρου Β', και την επακόλουθη γενοκτονία των νότιων Γάλλων, κατά την διάρκεια της σταυροφορίας εναντίον των Καθαρών.
Ο Ρουκναλντίν Κιλίτζ Αρσλάν Δ΄ επανενώνει το σουλτανάτο αλ μπιλάντ αρ Ρουμ (η ισλαμική «χώρα των Ρωμιών»).