Ο τσάρος & αυτοκράτωρ της Βουλγαρίας, ο Δραγοβίτης Κωνσταντίνος Τιχ, έχοντας χηρεύσει, ύστερα από το θάνατο της Ρωμιάς συζύγου του, Ειρήνης Λασκαρίνας, παντρεύεται φέτος εκ νέου με Ρωμιά, τη Μαρία Παλαιολογίνα Καντακουζηνή, χήρα του μεγάλου δομέστικου, Αλεξίου Φίλη, και ανηψιά του βασιλέως αυτοκράτορα Ρωμαίων, Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου. Έτσι η Βουλγαρία αφήνει κατά μέρος την υποστήριξή της προς τους Αρσενίτες, προσχωρώντας επισήμως στο δίκτυο συμμαχιών της δυναστείας των Παλαιολόγων.
Πεθαίνει ο Ετούμ ο Μέγας, του οίκου των Ετουμιδών, αλλά και η σύζυγος του, Ζεμπέλ Ρουμπενιάν (Ισαβέλλα του ιδρυτικού οίκου των Ρουπενιδών). Οπότε βασιλιάς της Μικρής Αρμενίας γίνεται ο γιος τους, Λευόν Ετουμιάν (Λέων Γ΄), ενώ η κόρη τους, Σίβυλλα έχει ήδη παντρευτεί τον Βοημούνδο Στ΄, τον τελευταίο, όπως θα φανεί, πρίγκηπα της Αντιοχείας & κόμητα της Τριπόλεως.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Με την ενοποίηση κάμποσων ακριτικών περιοχών όπως:
i) το Ανατολικό δουκάτο (πρώην Έστμαρκ/νυν Έστεραϊχ/η Αυστρία του εξαλειφθέντος ρωμιο-γερμανικού οίκου Μπάμπενμπεργκ),
ii) το δουκάτο της Στεϋρ (Στεϋρμαρκ/Στυρία, κοιτίδα του εκγερμανισμένου -και επίσης εξαλειφθέντος πια- οίκου των Όττακαρ),
iii) το Καριντανόν δουκάτο (Καραντανία/Καρινθία),
iv) το μαρκεζάτο του Κράνιου/Κράινμπουργκ (Κραΐνα/Καρνιόλα),
v) το Βινδικόν μαρκεζάτο (Βενδία, η σημ. Σλοβενία),
vi) το πατριαρχάτο Ακυιλείας & Φριουλίας, και
vii) το δουκάτο της Σιλεσίας/Σλέζιεν, ο βασιλιάς Βοημίας & Μοραβίας, Οττοκαρ (Οδόακρος) B΄ ο Μέγας, του γερμανίζοντος τσεχικού οίκου των Πρεμυσλιδών, καθιστά τις κτήσεις του ένα είδος “κράτους εν κράτει” εντός της Γερμανικής Aυτοκρατορίας. Η δημιουργία του συγκεντρωτικού αυτού παρακράτους από Βοημό ηγεμόνα, με τη συνεπακόλουθη οργάνωση της εξουσίας επί της αυτοκρατορικής μεθορίου, παραδόξως θα συμβάλλει τελικά στον περαιτέρω εκγερμανισμό των ιθαγενών της περιοχής.
το αρχιδουκάτο της Αυστρίας
το έμβλημα των Μπάμπενμπεργκ,
και εθνόσημο της Αυστρίας σήμερα
~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Καταλύεται η φονταμενταλιστική δυναστεία των Αλμοαδών στο Μάγκρεμπ (αρχ. Μαυριτανία, σημ. Μαρόκο), από τον ηπιότερο οίκο των Μαρινιδών, Βέρβερων από την πόλη Φεζ (απ’όπου προέρχεται και η ονομασία των φεσιών, η χρήση των οποίων θα επιβληθεί στους δημοσίους υπαλλήλους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ως εκσυγχρονιστικό μέτρο κατά τον 19ο αι), οι οποίοι και θ'αποκαταστήσουν την ενότητα και την ειρήνη στην πλούσια, αλλά συνήθως ανήσυχη Ανταλούς (ισλαμική Ισπανία).