Ӏэхъуэмрэ шумрэ
А гъэр уэгъу бзаджэ хъуат. Хъупӏэхэр дыгъэм исыжат. Итӏани къуажэ ӏэхъуэм хъушэр къыдихури хъупӏэм триутӏыпщхьащ. Езыри гъуэгубгъум деж ӏутӏысхьэжауэ мэгупсысэ. «Сыт сэ сыщӏэӏэхъуэм и мыхьэнэр? Мыпхуэдэу уэгъумэ, хэт ӏэхъупщӏэ къызитын?»
Абы хэту ӏэхъуэм шу гъуэгурыкӏуэ къыхуэзащ.
– Сэламун хьэлейкум! – жиӏащ шум.
– Сыкъуажэ ӏэхъуэщ! – жэуап итыжащ мыдрейм.
– Мы къуажэм ущыщ, тхьэмадэ? – къеупщӏащ шур.
– Жэм къэс пут зырызкӏэ согъэхъу!
– Мы гъуэгур дэнэ кӏуэрэ? – щӏэупщӏащ шур.
– Ар къыуатыни-къыуамытыни. Мы гъэр зэрыуэгъу бзаджэр плъагъуркъэ?
Ӏуэхур зытетыр къыщыгурыӏуэм:
– Теурэз ухъуи! – жиӏэри шур ежьэжащ.
– Берычэт бесын, щӏалэфӏ! – кӏэлъыгуоуащ ӏэхъуэр шум.