Дауэ пхуэгъэгъуа?
Ахьмэд шыгукӏэ бэзэрым къикӏыжырт. Абы и бэзэр ӏуэхухэри хъарзынэу зэфӏигъэкӏати, адыгэ уэрэдыжьыр къыхидзарэ зригъэщӏеикӏауэ шыгум ист. Шитӏыр апхуэдизкӏэ уэдыкъуати, я дзажэналъэ къыхэпӏиикӏхэм утеуӏуамэ, Ахьмэд жиӏэ уэрэдым и макъамэр тыншу къыпхуигъэкӏынт.
Ауэрэ здэкӏуэм, щӏалэ гъуэгурыкӏуэ къыхуэзащ.
– Къитӏысхьэ, ныбжьэгъу, уздэсшэнщ! – жиӏащ Ахьмэд.
Гъуэгурыкӏуэм, шыгум къызэритӏысхьэххэу, шитӏыр зэпиплъыхьу хуежьащ.
– Слӏо, ныбжьэгъу, шы уи щыпэлъагъу? Мы си шитӏыр сыту хуабжьу зэпуплъыхьрэ?
Здэкӏуэм нэсыху гъуэгурыкӏуэм зыри жиӏакъым.
– Бэзэр кӏуам зы дзажэ цӏынэ къэсщэхуати, схуэмыгъэгъуу хьэпӏацӏэм сфӏызэщӏищтащ, – жэуап итыжащ щӏалэм, шыгум щелъэжым, – Е гъуэгу махуэ, хьэпӏацӏэ химыщӏэу уэ мы уи шитӏыр дауэ пхуэгъэгъуа?