102es.htm

Noktoj apud la Tendo

@ Mi forlasis Ronert Park-n, kie Michael vivas kaj direktis min orienten. Mi baldaŭ venis en la montaron de la Sierra Nevada. Nokte ekmalvarmiĝis en la monto, kiu estis malsama de pli malalta ebena tero. Necesas eĉ du dormsakoj. Mi rajdis suden, kampadante laŭ la orienta piedo de la Sierra Nevada. Tiu montaro es tiel kruta, ke siaj pintoj ankoraŭ povas reteni neĝon kiel sia nomo montras, kaj en sia suda rando staras la Monto Whitney, la plej alta en Usono krom Alasko. Orienten el la Monto Whitney etendas dezerto. La ter-bruliganta Death Valley kuŝas al Las Vegas.

Las Vegas estas betluda urbo konstruita en la mezo de la dezerto.

En tiu urbo troviĝas pli multe da hoteloj ol la ĉiuj hoteloj en ambaŭ Novjorko kaj Ĉikago. Ĝi estas ĵus kiel moderna urbo en iluzio, naskita en la dezerto. Ĉu ni antaŭe havis tia metropolon en nia historio? Rajdante al okcidento dume el Las Vegas, trafikŝtopiĝo ekokazis en la monto. Trafika akcidento? Sed, la aŭtomobiloj en la kontraŭa trafkzono estas facile movantaj.

Tiu estas la Digo de Hoover, kiu kaŭzas tion! Tiam mi rememoris, ke tiu estas la fama baraĵo konstruita laŭ la poliso por batali, kiel la lasta efika metodo, kontraŭ la granda ekonomia paniko en 1929. Fakte, tiu digo subtenas la dezerta urbo Las Vegas. Dank' al tiu, la grandaj hoteloj en Las Vegas povas havi grandajn naĝjbasenojn kaj misuzis pli multe da akvo ol Osaka. Ĉu Las Vegas estas unu simbolo montranta derilon aŭ kulturan malmaturecon de tiu lando? Terure multaj numeroj da betludaj maŝinoj maniuligas personojn kiel drog-misuzantoj. Mi ne povas ne senti ian hidon.

Eklaciĝinte kun la urba modo de vivo okupa kaj brua, mi foriris al kamparoj - Grand Canyon kaj Monument Valley.

Ankaŭ okcidente de Las Vegas tie etendas senarba, preskaŭ dezertigita montaro. Mi foriris mian motorciklon al la rando de la vojo por certigi la direkton ĉe la enirejo de Boulder City, 50 km-jn sude de Las Vegas. Mi ĉesis la motoron. Mi provis piedgvidi la flankan starigilon por subteni la motorciklon. Mi devis inklinigi la motorciklon pli multe al dekstra flanko, ĉar en tiu dekstr-veturanta lando la dekstra flanko estas pli malalta ol la meza de la voja. Mi inklinigis iome plu, tiam la motorciklo komencis fali. Mi rezistis penige kun la fingro de mia dekstra piedo, sed la motorciklo pezas 280 kg-jn inkluzive de la pakaĵo. Neeble! Jam dua falo dum nur dek tagoj post la ekvojaĝo! Mi vere timas ĉesi la motorciklon. Mi ne povas ne blasfemi mian gepatrojn, kiu donis tro mallongajn krurojn al mi. Kaŭze de tiu katastrofo, la pentro de la motora gardilo, kiu estis nove instalita, deŝiriĝis.

Kompreneble mi tendumis en Grand Canyon kaj Monument Valley.

Kiam la suno finas la laboro de unu tago kaj bruligas la lastan restitan fajron, la tero baldaŭ ekdormas en vera mallumo. Aliflanke la steloj komencas gajan feston. Troviĝas neniu artefarita en la kampadejo. Ne elektro, ne telefono, ne televido. Tiu, kiu ekzista estas nur mallumeco kaj kvieteco. Tamen, nur la ĉielo sola estas hela kaj brua. Pro tio, la okuloj nature sekvas alten en la ĉielon. Aŭ alidire, estas neniu vedebla krom la ĉielo. Mi povas rekoni nur la Sek Steloj en la baldakeno de ĉielo. Aliaj konstelacioj ne estas certaj, kaŭze de nenombreblaj steloj brilantaj en la ĉielo. Eĉ malgrandaj steloj, kiuj ne estas klaraj en la softvaro de planetario en mia komputilo, donas brilan lumon kaj formas novan konstelacion. Do, mi trovas mian propran desinon en ili kaj decidas fari mian propran konstelacion, forgesante la konstelacioj nomitaj per astrnomistoj aŭ aliaj uloj. Dume, mi ekpensas, ke mi ne devas esti nur observanto, sed devas partopreni en la festo de la steloj. Se jes, mi devas drinki kaj fumi ankaŭ hodiaŭa nokte. Unuvorte mi estas malbona kaj malpura viro. Mi sincere bezonas tiujn aĵojn, kiam parolanta kun la steloj, ĉar mi estas timida. En alia maniero, tiaj toksaj objektoj postuliĝas por ke miaj cervĉeloj, kiuj jam estas retroitaj, povu stimuliĝi kaj aktivigiĝiti.

@@

En tiu punkto oni devas havi demandon, "Kion faras en nuba nokto?" Verdire, mi jam kaŝis tion ĝis nun. Mi havas bonan transistor-radiofonion. Tiu ricevas eĉ FM-ajn programojn en la kamparoj aŭ lokoj en la meza de la naturo kiel Grand Canyon aŭ Monument Valley! Mi cedas aŭskulti la kantojn de TAKAHAŜI Mariko, kiujn mi lasta tempe freneze amas, kaj ĝuas usonan muzikon kiel lulkanto por ekdormigi min en la tendo. Antaŭ kiam mi forlasis Japanion, mi aĉetis unu aparaton de kapaŭskultiloj farita de Sony, kiu estas eksterordinare bonkvalita kaj kostis min eĉ 7000 jenojn. Ĝia sono estas tiel realeca kaj fortega, ke la aparato ne povas funkcii kiel lulkanto, sed tiu eble vikas vin en ekscito. Por eviti malsufiĉan dormon, oni devas forĵeti Sony-on.

Ĉinokte nuvas por la unua fojo. La ĉielo, la tero kaj ĉiuj estas vere malluma. Mi forgesos rendevuon kun la steloj ĉi tiun nokton. La nokto sen steloj estas ankaŭ bone. Nokta brizo tuŝas mole mian dorson. Ĉu tia sento estas travivebla en urba areo? Mi sentas kiel kisatanta sur mia dorso. @