Sfântul Andrei / Andrés el Apóstol

Page start up on 29.11.2020_20.02 (UTC+1 / Paterna, España)

Fuente documental / Sursa documentară: Andrés el Apóstol - Wikipedia.> 20.157 bytes (versión en rumano / versiune în română = 7.342 bytes).

Articol în lucru. Scuzați deranjul!

Artículo en obras. Disculpen la molestia!

Article in works. Sorry to bother you!

Crucifixión de san Andrés, por Juan Correa de Vivar, 1540-1545.

Cruz de San Andres .

Catedral de San Andrés Apóstol en Patras (Grecia). En esta ciudad el Apóstol murió martirizado y se encuentran parte de sus reliquias.

Răstignirea Sfântului Andrei, de Juan Correa de Vivar, 1540-1545.

Crucea Sfantului Andrei .

Catedrala Sfântul Apostol Andrei din Patras (Grecia). În această localitate Apostolul a murit martirizat, localitate în care regăsim păstrate relicve (moaște) ale sale.

El sacerdote Damián de Veuster, ejemplo de misionero perteneciente a la congregación de Picpus, fotografiado con un grupo de leprosos en Kalaupapa, en la década de 1870

Preotul Damien de Veuster, exemplu la indemana ce se poate da, de misionar aparținând congregației Picpus, fotografiat impreuna cu un grup de leproși în Kalaupapa în anii 1870

Bună dimineața!

Ziua de Sfântul Andrei este o zi foarte importantă pentru țările (printre care și România) patronate (din punct de vedere religios) de sfântul apostol (misionar) Andrei.

Cadoul meu pentru cei care își serbează azi ziua numelui, data nașterii sau pe amândouă, este o traducere (nefinalizată încă) a unei versiuni în limba spaniolă, despre acest subiect.

Întreaga viață omenească este o... filozofie, este o perpetuă bătălie prin intermediul căreia unii caută să-și impună (din drepte sau din strâmbe rațiuni) părerile lor în fața părerilor altora sau în fața tuturor celorlalți.

Eu unul de când mă știu, am socotit informația drept cea mai teribilă dintre arme și, iubind eu lumea mea înconjurătoare... ca pe mine însumi, am făcut tot posibilul ca tot ceea ce aflam (ca informație) de prin cărți (înclinația de a citi, de a studia, fiindu-mi probabil o chestie nativă, o vocație), să compart (sa împartășesc) oricui avea urechi (ca să audă).

Port în minte (de pe la cel puțin 8-9 ani, de pe când am văzut, prin 1967-1968 la "matineul" de la "cinematograful sătesc" de la mine din sat, filmul "Spartacus"), una dintre cele mai elocvente (pentru mine) secvențe în ce privește "inegalitatea de arme".

Nu pot, nu vreau, nu accept să atac vreodată, ci doar să mă apăr, și nu pot accepta nici în gând ideea ca competitorul meu să fie în inferioritate de arme, oricând am intra (dacă am intra) în duel.

Nici nu mă așteptam la aprecierea de către cineva a altruismului meu, și nici nu am primit, obținând mai degrabă efecte inverse, pentru că omul așa este (și cam așa e logic să fie) nu îi convine să se vadă mai dezarmat decât altul, și atunci, dacă e să primească ceva, primește când ajunge să i se pară că acea "americă" a descoperit-o el însuși, și nu i-a ridicat altcineva "pielea de pe ochi", ca să o vadă.

Eu știu însă că mi-am îndeplinit cu toată bună-credința "sarcinile" conștient/inconștient primite de la vocația mea interioară, nativă, și am norocul să-mi fi rămas o poză în care cineva din familie (nici în ziua de azi nu am idee cine) m-a surprins (cu propriul meu aparat "Smena") într-o poziție care definește toată viața mea, adâncit în lectura a ceva, în mijlocul familiei care își vedea de treabă, prin casă, și din care în poză suntem surprinși doar eu (citind), și soția împreună cu mama mea, tainind... te miri ce, ca oricând stau oamenii între ei, de vorbă.

Folosesc prilejul acestei traduceri, pentru a mă prezenta și pe mine așa cum eu sunt, pentru că... interpretat de alții, sunt în orice alt fel, numai în cel real nu.

Una dintre cele mai definitorii poze ale mele in ce priveste inclinatia spre un anumit fel de studiu, spre lectura. O poza de prin 1985.

Unul dintre cele mai elocvente exemple in ce priveste "inegalitatea de arme"

Una imagen que mejor define mi apego a la lectura. Es una foto de 1985

Uno de los mas elocuentes ejemplos en lo que se trata de la "falta de igualdad de armas"

¡Buenos días!

El día de San Andrés es un día muy importante para los países (incluido para Rumania) patrocinados (desde un punto de vista religioso) por el San Andrés el Apóstol (el misionero).

Esta traducción es un regalo mío para aquellos que celebran hoy su onomástica, su día de nacimiento o las dos, es una traducción (aún no terminada) de una versión en español sobre este tema.

Toda la vida humana es una ... filosofía, es una batalla perpetua a través de la cual algunos buscan imponer (con o sin razón) sus opiniones (sus creencias) frente a las opiniones (a las creencias) de unas determinadas personas o frente a todos los demás.

Por mi parte, desde que me conozco a mí mismo, he considerado la información como la más terrible de las armas y, amando yo mi entorno ... como a mi mismo, hice lo mejor que pude para que, de todo novedoso que estaba tomando conocimiento que existe (como información), por el intermedio de los libros (inclinación a leer, a estudiar, probablemente ser una cuestión nativa, una vocación), compartir con cualquiera que tuviera orejas (para oír).

Recuerdo (desde cuando tenia como mucho la edad de 8-9 años, desde que vi, por los 1967-1968 en el "matiné" de la "cine del pueblo" de mi pueblo, la película "Espartaco"), una de las más elocuentes (para mi) secuencias sobre el concepto de "desigualdad de armas".

No puedo, no quiero, nunca acepto atacar, solo admito defenderme, y no puedo aceptar ni por lo menos en mi mente la idea de que mi competidor tenga inferioridad de armas, sea cuando sea algún momento en que entremos (si entremos) en algún duelo.

No me he esperaba nunca que alguien apreciara mi altruismo, ni esperaba ni lo recibí, obteniendo más bien "efectos contrarios", porque así es el hombre (y es algo lógico que sea así) que no le conviene verse más desarmado que otro, y de esta forma, si ha de recibir algo, lo recibe cuando se convence a si mismo de que esa "América" ​​la descubrió él mismo, por sus propios méritos, y no por que alguien le ayudo en lo de quitarse la "piel que cubría sus ojos", para verla.

Pero yo sé que he cumplido con toda la buena fe del mundo las "tareas" recibidas consciente/inconscientemente, de parte de mi vocación interior, nativa, y tengo la suerte de tener una imagen en la que alguien de mi familia (ni siquiera hoy no tengo ni idea quién) utilizando mi propio aparato de hacer fotografías (Smena) me pilló en una posición que define toda mi vida, hundido en la lectura de algo, en medio de mi familia que hacía ... cada uno lo que hacia en aquel momento, en la casa de mis padres, una foto que sorprende a todos los que en aquellos momentos estábamos aquí presente sino solo a mí (leyendo), y a mi esposa junto con mi madre, ellas charlando ... como siempre cuando la gente esta charlando... no se que.

Aprovecho la ocasión de esta traducción, para presentarme tal como soy, porque ... pintado por otros, fui pintado en todas las maneras posibles e imposibles, solo en lo yo que soy en realidad, no.

Cu mult drag nepoților mei (și generației lor).

A mis nietos, con cariño (y a la generación de ellos).

To my grandchildren, with love (and to their generation).